ការបង្រៀនយុវវ័យ និងកុមារតូចៗ
ការយល់ដឹងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើអំឡុងពេលនៃ ការផ្លាស់ប្តូរ
ការចាប់ផ្តើមចូលរៀន ។ ការចេញពីថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។ ការទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ការទទួលបានការងារថ្មី ។ ការបញ្ចប់ការសិក្សានៅវិទ្យាល័យ ។ ការបម្រើបេសកកម្ម ។
ទាំងនេះគឺជាព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់មួយចំនួនដែលកូនរបស់អ្នកអាចជួបប្រទះក្នុងជីវិត ហើយពួកគេទាំងអស់គ្នាត្រូវការការរៀបចំខ្លួនយ៉ាងពិសេស ។ ការផ្លាស់ប្តូរអាចជារឿងគួរឲ្យភ័យខ្លាច ប៉ុន្តែឧបករណ៍មួយចំនួនអាចជួយយើងឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះប្រកបដោយជោគជ័យ ។ នេះគឺជាយោបល់គន្លឹះមួយចំនួនដើម្បីជួយអ្នកដឹកនាំកូនៗរបស់អ្នក អំឡុងពេលការផ្លាស់ប្តូរនៃជីវិត ។
-
សូមស្តាប់ពីអារម្មណ៍ពួកគេ ស្តីពីការផ្លាស់ប្តូរនោះ ។ សូមសួរពួកគេពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេរំភើបចិត្ត និងអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេព្រួយបារម្ភ ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេ ប៉ុន្តែយល់ពីក្តីបារម្ភរបស់ពួកគេ ។ ជួនកាលពួកគេត្រូវការការស្តាប់ដោយមានចិត្តអាណិតអាសូរចំពោះការផ្លាស់ប្តូរដែលនឹងកើតឡើង ។
-
សូមផ្តល់ព័ត៌មានដល់ពួកគេឲ្យបានច្រើនបំផុត អំពីអ្វីដែលពួកគេអាចនឹងរំពឹងចង់ដឹងជាមួយនឹងអ្វីថ្មីៗ ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកកំពុងធ្វើពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធលើកដំបូង សូមផ្តល់ទិដ្ឋភាពមួយដោយសន្សឹមៗអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង នៅពេលពួកគេនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ប្រសិនបើពួកគេកំពុងប្តូរទៅរស់នៅទីក្រុងថ្មីមួយ សូមស្វែងយល់ពីអ្វីដែលអ្នកអាចដឹងអំពីសាលាវួដ និងអ្នកជិតខាងថ្មីរបស់ពួកគេ ។ ពេលអ្នកធ្វើឲ្យអ្វីដែលមិនដឹងនៅតិចបំផុត នោះអ្នកយកនូវប្រភពនៃការថប់បារម្ភចេញ ។ ចំណេះដឹងថ្មីរបស់ពួកគេអាចជួយពួកគេឲ្យយល់ពីបទពិសោធន៍ថ្មីដែលពួកគេនឹងមាន ។
-
បង្កើតផែនការមួយ ដើម្បីដោះស្រាយនឹងស្ថានភាពថ្មី ។ ចូរត្រៀមទុកជាមុនសម្រាប់បញ្ហាដែលនឹងកើតឡើង ហើយគិតអំពីវិធីដើម្បីដោះស្រាយវា ។ ជួយកុមារគិតពីដំណោះស្រាយចំពោះសំណួរ « ចុះមានអ្វីកើតឡើង » របស់ពួកគេ ៖ « ចុះមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើខ្ញុំឡើងជិះឡានក្រុងខុសនោះ ? » « ចុះមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើខ្ញុំនៅតែឯងនៅឯការបោះជំរំនោះ ? » « ចុះមានអ្វីកើតឡើង ប្រសិនបើខ្ញុំពុំចូលចិត្តគ្រូថ្មីរបស់ខ្ញុំនោះ ? » ចូរបង្កើតនូវផែនការបន្ទាប់ភ្លាមៗ ដើម្បីឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ស្រួលចិត្ត ៖ « ប្រសិនបើកូនថប់បារម្ភក្នុងចិត្ត សូមទូរសព្ទមកម៉ាក់/ប៉ា » ។ « ប្រសិនបើការសិក្សាពិបាកពេក ម៉ាក់/ប៉ាអាចនិយាយជាមួយគ្រូរបស់កូនអំពីរឿងនោះ » ។
-
ផ្តល់អំណាចដល់ពួកគេ ដោយរំឭកពួកគេពីព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ដែលបានកន្លងផុតទៅ និងឧបករណ៍នានាដែលពួកគេមានក្នុងពេលឥឡូវនេះ ដើម្បីជួយឲ្យពួកគេបានជោគជ័យ ។ សូមប្រើពាក្យវិជ្ជមាន ពាក្យលើកទឹកចិត្ត ៖ « កូនបានធ្វើវាដល់ដំណាក់កាលនោះបាន កូនក៏អាចធ្វើរឿងនេះបានដែរ ! » « កូនអាចធ្វើកិច្ចការលំបាកៗបាន » ។ « កូនមានអ្វីដែលកូនត្រូវការ ។ កូនត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ហើយ » ។ « ម៉ាក់/ប៉ាជឿជាក់លើកូន » ។
-
បញ្ជាក់ពួកគេ អ្វីៗទាំងអស់នឹងដំណើរការល្អ ។ មនុស្សជាច្រើនបានយកឈ្នះលើការលំបាកស្រដៀងគ្នា ការផ្លាស់ប្តូរគឺជាអ្វីដែលពួកគេត្រូវធ្វើផងដែរ ! សូមរំឭកពួកគេថា ពួកគេអាចអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទូលសូមជំនួយគ្រប់ពេល គ្រប់ទីកន្លែងគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ។
-
បង្កើតប្រព័ន្ធគាំទ្រមួយ ដូច្នេះកូនៗរបស់អ្នកពុំមានអារម្មណ៍ឯកោនៅក្នុងការលំបាករបស់ពួកគេទេ ។ ប្រសិនបើអ្នកជួបបទពិសោធន៍ស្រដៀងគ្នា សូមប្រាប់ពួកគេអំពីរឿងនោះ ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចម្ដេច ? តើអ្នកបានកែសម្រួលវាយ៉ាងដូចម្តេច ? ព្យាយាមស្វែងរកបុគ្គលម្នាក់ឲ្យធ្វើជា « មិត្តភក្តិក្នុងការផ្លាស់ប្តូរ » របស់កូនអ្នក ។ តើពួកគេអាចរកឃើញមិត្តភក្តិដែលឲ្យពួកគេនៅជាប់នឹងថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សាថ្មីរបស់ពួកគេដែរឬទេ ? តើមាននរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ដែលអាចផ្តល់ប្រឹក្សាដល់ពួកគេសម្រាប់ការងារ និងថ្នាក់រៀនរបស់ពួកគេដែរឬទេ ? តើនរណាគឺជាមិត្តរួមបន្ទប់នៅមហាវិទ្យាល័យរបស់គេ ?
-
ទៅតាមល្បឿនរបស់ពួកគេ ។ កូនរបស់អ្នកអាចត្រូវការការលើកទឹកចិត្តតិចតួច ឬការព្រមានឲ្យបន្ថយល្បឿន ប៉ុន្តែកុំព្យាយាមផ្លាស់ប្តូរល្បឿនធម្មជាតិរបស់ពួកគេខ្លាំងពេក ។ ធ្វើតាមការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ ។ ប្រសិនបើពួកគេចង់ធ្វើកិច្ចការមួយក្នុងកម្លាំងពួកគេ សូមប្រាកដថា ពួកគេមានអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលពួកគេត្រូវការដើម្បីធ្វើដូច្នេះ ។ ប្រសិនបើពួកគេគ្មានអារម្មណ៍ត្រៀមរួចរាល់ដើម្បីបន្តទៅមុខទេ សូមកុំបង្ខំពួកគេឲ្យពាក់ព័ន្ធនឹងរឿងនោះខ្លាំងពេក ។ សូមលើកទឹកចិត្តពួកគេដោយស្រទន់ឲ្យសាកល្បងធ្វើកិច្ចការនៅក្រៅពីស្ថានភាពសុខស្រួលរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែធ្វើវាដោយសន្សឹមៗ ។ កែសម្រួលឲ្យត្រូវនឹងតម្រូវការរបស់កូនអ្នក ហើយស្វែងរកការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីដឹងពីរបៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីជួយ ។