យុវវ័យ
ពេលដែលខ្ញុំត្រូវបានញែកចេញ ដើម្បីបម្រើនៅក្នុងបេសកកម្មកាលីហ្វូញ៉ា ស៊ែន បិនណាឌីណូ ជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងមួយរូប គ្រួសាររបស់ខ្ញុំបាននៅទីនោះជាមួយខ្ញុំ ។ រូបថតនេះគឺខ្ញុំកំពុងឱបបងប្រុសរបស់ខ្ញុំម្នាក់ បន្ទាប់ពីខ្ញុំត្រូវបានញែកចេញ ។ វាជាការធ្វើដំណើរមួយដើម្បីមកដល់ចំណុចនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអំណរគុណណាស់សម្រាប់ការផ្លាស់ប្ដូរដែលខ្ញុំបានឃើញនៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ និងនៅក្នុងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ ។
ពេលខ្ញុំនៅថ្នាក់ទី ១១ នៅវិទ្យាល័យ ខ្ញុំបានជួបនឹងគ្រោះថ្នាក់រថយន្តដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ។ ពីមុននោះ ខ្ញុំមិនបានធ្វើអ្វីៗដែលខ្ញុំគួរតែធ្វើទេ ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីគ្រោះថ្នាក់រថយន្តនោះមក ទស្សនៈរបស់ខ្ញុំពិតជាបានផ្លាស់ប្ដូរ ។ ជីវិតរបស់ខ្ញុំអាចត្រូវបាត់បង់នៅពេលនោះ និងនៅទីនោះ ហើយខ្ញុំពុំចង់ឲ្យវាបញ្ចប់យ៉ាងដូច្នោះទេ ។ ប៊ីស្សពរបស់ខ្ញុំបានជួយខ្ញុំឲ្យដើរនៅលើផ្លូវត្រូវវិញ ៖ អានព្រះគម្ពីរមរមនជារៀងរាល់ថ្ងៃ និងរៀបចំដើម្បីបម្រើបេសកកម្មមួយ ។
ការរត់ប្រណាំងជាកីឡារបស់ខ្ញុំ ជាចំណង់ចំណូលត្តរបស់ខ្ញុំ ។ បន្ទាប់ពីគ្រោះថ្នាក់នោះ ខ្ញុំមិនអាចរត់បានទេដោយសារតែវាផុតរដូវកាលរត់ប្រណាំងហើយ ហើយខ្ញុំបានឆ្ងល់ថាតើខ្ញុំនៅសេសសល់អ្វីទៀត ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំបានងាកទៅរកព្រះអម្ចាស់ ហើយកាលដែលខ្ញុំបានធ្វើដូច្នោះ ខ្ញុំបានចូលរួមរដូវកាលរត់ប្រណាំងដ៏អស្ចារ្យមួយនៅឆ្នាំបន្ទាប់នោះ ។ នៅតែមានការលំបាក ប៉ុន្តែអ្វីដែលបានផ្លាស់ប្ដូរគឺ ជំនួសឲ្យការធ្វើវាសម្រាប់ខ្លួនឯង ខ្ញុំបានធ្វើវាសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ ។
ការឃើញពីរបៀបដែលពរជ័យជាច្រើនអាចបានមកពីភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អ ជាអ្វីដែលបានផ្លាស់ប្ដូរខ្ញុំ ។ ដោយទទួលបានសុភមង្គល និងអំណរទាំងអស់នោះ នោះខ្ញុំចង់ចែកចាយវានៅជុំវិញពិភពលោក ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យមនុស្សមានអំណរដែលខ្ញុំមានជារៀងរាល់ថ្ងៃដោយសារដំណឹងល្អ ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបម្រើបេសកកម្មមួយ ៖ ដើម្បីជួយ « នាំឲ្យមានអមតភាព និងជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ( ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។
ហ្គែររែត ដាប់បលយូ អាយុ ១៨ ឆ្នាំ រដ្ឋណសខារ៉ូឡៃណា ស.រ.អា