1 Hlýðið á, ó, fólk kirkju minnar, segir Drottinn Guð yðar, og hlustið á orð Drottins varðandi yður —

2 Drottins, sem skyndilega mun koma til musteris síns, Drottins, sem koma mun yfir heiminn með fordæming og dóm. Já, yfir allar þjóðir sem gleyma Guði og yfir alla óguðlega meðal yðar.

3 Því að hann mun gjöra beran heilagan armlegg sinn fyrir augum allra þjóða, og öll endimörk jarðar munu sjá hjálpræði Guðs síns.

4 Búið yður því, búið yður, ó, fólk mitt. Helgið yður, safnist saman í landi Síonar, ó, fólk kirkju minnar, allir þér sem ekki hafið fengið boð um að halda kyrru fyrir.

5 Farið út frá Babýlon. Verið hrein, sem berið ker Drottins.

6 Boðið til hátíðarsamkoma yðar og talið oft hvert til annars. Og sérhver maður ákalli nafn Drottins.

7 Já, sannlega segi ég yður enn, að tíminn er kominn er rödd Drottins segir við yður: Farið út frá Babýlon. Safnist saman frá öllum þjóðum, frá hinum fjórum vindum, frá einum enda himins til annars.

8 Sendið öldunga kirkju minnar til fjarlægra þjóða, til eyja sjávarins. Sendið til annarra landa. Kallið allar þjóðir, fyrst Þjóðirnar og síðan Gyðingana.

9 Og sjá og tak eftir, þetta skal vera hróp þeirra, og rödd Drottins til allra manna: Farið til lands Síonar, svo að þenja megi út landamæri þjóðar minnar og stikur hennar styrkist, og Síon breiðist út til nærliggjandi héraða.

10 Já, látið hrópið hljóma meðal allra þjóða: Vaknið og rísið á fætur og farið til móts við brúðgumann. Sjá og tak eftir, brúðguminn kemur, farið til móts við hann. Búið yður undir hinn mikla dag Drottins.

11 Verið þess vegna á verði, því að hvorki vitið þér daginn né stundina.

12 Þess vegna skulu þeir, sem meðal Þjóðanna eru, flýja til Síonar.

13 Og þeir, sem af Júda eru komnir, flýi til Jerúsalem, til fjalla húss Drottins.

14 Farið frá þjóðunum, já, úr Babýlon, úr miðju ranglætinu, sem er hin andlega Babýlon.

15 En sannlega, svo segir Drottinn: Lát útgöngu yðar ekki verða í flýti, heldur skal allt vel undirbúið. Og sá, sem fer, skal ekki líta til baka, svo að bráð tortíming komi ekki yfir hann.

16 Hlýðið á og heyrið, ó, þér íbúar jarðar. Hlustið saman, þér öldungar kirkju minnar, og hlýðið á rödd Drottins, því að hann kallar á alla menn og hann býður öllum mönnum alls staðar að iðrast.

17 Því að sjá, Drottinn Guð hefur sent engil, sem hrópar um miðhimininn og segir: Greiðið Drottni veg og gjörið beinar brautir hans, því að stund komu hans er í nánd —

18 Þegar lambið mun standa á Síonfjalli og með honum eitt hundrað fjörutíu og fjórar þúsundir, með nafn föðurins skráð á enni sér.

19 Búið yður þess vegna undir komu brúðgumans, farið þér, farið til móts við hann.

20 Því að sjá, hann mun standa á Olíufjallinu og á hinu máttuga hafi, já, hinu mikla djúpi, og á eyjum sjávarins og á landi Síonar.

21 Og hann lætur rödd sína berast frá Síon og hann talar frá Jerúsalem og rödd hans mun heyrast meðal allra manna —

22 Og rödd hans verður sem rödd margra vatna og rödd sterkrar þrumu, sem brýtur niður fjöllin, og dalirnir finnast ei.

23 Hann mun gefa hinu mikla djúpi boð, og það hverfur aftur til landanna í norðri og eyjarnar verða eitt land —

24 Og land Jerúsalem og land Síonar verða aftur á sínum stað og jörðin verður eins og hún var, áður en hún var greind í sundur.

25 Og Drottinn, sjálfur frelsarinn, mun standa mitt á meðal fólks síns og ríkja yfir öllu holdi.

26 Og Drottinn verður minnugur þeirra, sem eru í löndunum í norðri, og spámenn þeirra munu heyra rödd hans og ekki lengur draga sig í hlé, og þeir munu ljósta björgin og ísinn mun bráðna í návist þeirra.

27 Og vegur skal lagður mitt á hið mikla djúp.

28 Óvinir þeirra verða þeim að bráð —

29 Og lifandi vatnslindir munu spretta upp í nöktum eyðimörkunum og sólbrunnar auðnir líða ekki lengur af þorsta.

30 Og þær munu gefa börnum Efraíms, þjónum mínum, hina miklu fjársjóði sína.

31 Og mörk hinna ævarandi hæða munu skjálfa í návist þeirra.

32 Og þar munu þeir falla til jarðar og verða krýndir dýrð, já, í Síon, með hendi þjóna Drottins, já, barna Efraíms.

33 Og þeir munu fyllast söngvum hinnar ævarandi gleði.

34 Sjá, þetta er blessun hins ævarandi Guðs til kynkvísla Ísraels og hin ríkari blessun á höfuð Efraíms og meðbræðra hans.

35 Og einnig þeir, af ættkvísl Júda, munu, eftir þjáning sína, helgaðir verða frammi fyrir Drottni, til að dvelja í návist hans dag og nótt, alltaf og að eilífu.

36 Og sannlega segir Drottinn nú, svo að þetta verði kunnugt yðar á meðal: Ó, íbúar jarðar, ég hef sent engil minn, og hann flýgur um miðhimininn og heldur á hinu ævarandi fagnaðarerindi og hefur birst nokkrum. Og hann hefur afhent það manninum, og mun birtast mörgum sem á jörðunni dvelja.

37 Og þetta fagnaðarerindi skal prédikað sérhverri þjóð, kynkvísl, tungu og lýð.

38 Og þjónar Guðs munu ganga fram og segja hárri röddu: Óttist Guð og gefið honum dýrðina, því að stund dóms hans er runnin upp —

39 Og tilbiðjið hann, sem gjörði himin og jörð og hafið og uppsprettur vatnanna —

40 Ákallið nafn Drottins dag og nótt og segið: Ó, að þú vildir sundurrífa himininn og koma niður, og að fjöllin hjaðni við návist þína.

41 Og það mun koma yfir höfuð þeirra, því að návist Drottins verður sem eyðandi eldur, er brennir, og sem eldur, er lætur vötnin ólga.

42 Ó Drottinn, þú munt koma niður og gjöra andstæðingum þínum nafn þitt kunnugt, og allar þjóðir munu skjálfa við návist þína —

43 Þegar þú gjörir þá hræðilegu hluti, sem þeir eigi vænta —

44 Já, þegar þú kemur niður og fjöllin hjaðna við návist þína, munt þú hitta þann, sem fagnar og iðkar réttlæti, og sem minnist þín og vegu þinna.

45 Því að frá upphafi veraldar hafa menn ekki haft spurnir af og ekkert eyra heyrt og ekkert auga séð, ó Guð, utan þú, hversu stórfenglega hluti þú hefur fyrirbúið þeim, sem væntir þín.

46 Og sagt mun verða: Hver er þessi, sem kemur niður frá Guði á himni í lituðum klæðum. Já, frá svæðum, sem enginn veit deili á, klæddur dýrðarklæðum sínum og fer um í mikilleik styrks síns?

47 Og hann mun segja: Ég er sá, sem talaði í réttlæti, máttugur til að frelsa.

48 Og Drottinn verður rauður á að líta, og klæði hans verða eins og þess sem treður vínþröngina.

49 Og svo mikil verður dýrð návistar hans, að sólin mun hylja ásjónu sína af blygðun og tunglið mun eigi bera birtu sína og stjörnurnar munu kastast úr stað.

50 Og rödd hans mun heyrast: Vínlagarþróna hef ég troðið aleinn og dóm hef ég leitt yfir alla og enginn var með mér —

51 Ég hef fótumtroðið þá í heift minni og marið þá sundur í reiði minni, og blóð þeirra hraut á klæði mín og litaði þau, því að þetta var dagur refsingarinnar, sem mér bjó í hjarta.

52 Og nú er ár minna endurleystu komið, og þeir munu tala um elskandi gæsku Drottins síns og allt, sem hann hefur gefið þeim, í samræmi við góðvild hans og í samræmi við elskandi gæsku hans, alltaf og að eilífu.

53 Í öllum þrengingum þeirra var að honum þrengt. Og engill návistar hans frelsaði þá. Og af elsku sinni og af vægð sinni endurleysti hann þá og tók þá á arma sér og bar þá alla forna daga —

54 Já, og einnig Enok og þá sem með honum voru, spámennina, sem á undan honum voru, og einnig Nóa og þá sem á undan honum voru, og einnig Móse og þá sem á undan honum voru —

55 Og frá Móse til Elía og frá Elía til Jóhannesar, sem voru með Kristi í upprisu hans, og hinir heilögu postular, ásamt Abraham, Ísak og Jakob, verða í návist lambsins.

56 Og grafir hinna heilögu munu opnast, og þeir munu koma fram og standa lambinu til hægri handar, þegar hann stendur á Síonfjalli og á hinni helgu borg Nýju-Jerúsalem. Og þeir munu syngja söng lambsins nótt og dag alltaf og að eilífu.

57 Og af þeirri ástæðu, að menn fengju hlutdeild í þeim dýrðum, sem opinberaðar yrðu, sendi Drottinn fyllingu fagnaðarerindis síns, ævarandi sáttmála sinn, sem talar máli sínu á skýran og einfaldan hátt —

58 Til að búa hina vanmáttugu undir það sem kemur á jörðina, og að reka erindi Drottins á þeim degi, þegar hinir vanmáttugu munu gjöra hinum vitru kinnroða, og hinir smáu verða að máttugri þjóð, og tveir reka tugþúsundir sínar á flótta.

59 Og með hinu vanmáttuga á jörðunni mun Drottinn þreskja þjóðirnar með krafti anda síns.

60 Og af þeirri ástæðu voru boðorð þessi gefin. Á þeim tíma sem þau voru gefin var svo boðið, að þau skyldu hulin heiminum, en nú skulu þau send út til alls holds —

61 Og þetta er að óskum og vilja Drottins, sem ríkir yfir öllu holdi.

62 Og sá, sem iðrast og helgar sig frammi fyrir Drottni, mun hljóta eilíft líf.

63 Og á þeim, sem ekki hlýða rödd Drottins, mun uppfyllast það, sem spámaðurinn Móse ritaði, að þeir yrðu útilokaðir frá fólkinu.

64 Og einnig það, sem spámaðurinn Malakí ritaði: Því að sjá, dagurinn kemur, brennandi sem ofn, og allir hrokafullir og allir þeir sem ranglæti fremja munu verða sem hálmleggir. Og dagurinn sem kemur mun brenna þá upp, segir Drottinn hersveitanna, svo að hvorki verði eftir af þeim rót né kvistur.

65 Þess vegna verður þetta svar Drottins til þeirra:

66 Á þeim degi þegar ég kom til minna eigin, tók enginn yðar á móti mér, og þér voruð burtu reknir.

67 Þegar ég kallaði aftur gegndi enginn yðar. Þó var hvorki armur minn of stuttur til að endurleysa, né kraftur minn of veikur til að bjarga.

68 Sjá, við átölur mínar þornar hafið. Ég gjöri fljótin að eyðimörk, fiskar þeirra fúlna og deyja úr þorsta.

69 Ég færi himnana í myrkurhjúp og sveipa þá sorgarbúningi.

70 Frá minni hendi kemur þetta yfir yður — þér skuluð liggja í kvölum.

71 Sjá og tak eftir, enginn getur bjargað yður, því að þér hlýdduð ekki rödd minni, þegar ég kallaði til yðar frá himnum. Þér trúðuð ekki þjónum mínum, og þegar þeir voru sendir yður, tókuð þér ekki á móti þeim.

72 Þess vegna innsigluðu þeir vitnisburðinn og bundu upp lögmálið, og þér voruð ofurseldir myrkrinu.

73 Þessir munu fara út í ystu myrkur, þar sem er grátur og kvein og gnístran tanna.

74 Sjá, Drottinn Guð yðar hefur talað það. Amen.