សំណួរ និង ចម្លើយ
« មិត្តភក្ដិរបស់ខ្ញុំនិយាយថា នាងពុំជឿលើព្រះឡើយ ។ តើខ្ញុំអាចចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនាងយ៉ាងដូចម្តេច ? »
មានរបៀបជាច្រើន ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនាង ។ ការចែកចាយអំពីជីវិតរបស់អ្នកផ្ទាល់គឺជារបៀបមួយដ៏ល្អបំផុត ។ អ្នកគឺជា « គំរូដល់ពួកអ្នកជឿ » ទាំងកិរិយាប្រព្រឹត្ត ការស្លៀកពាក់ ការនិយាយស្តី និងការប្រព្រឹត្តដាក់អ្នកដទៃ ( សូមមើល ធីម៉ូថេទី១ ៤:១២ ) ។ សូមចាំទុកក្នុងចិត្តនូវយោបល់ដូចតទៅនេះ ៖
-
ព្យាយាមជួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នកដោយក្តីស្រឡាញ់ និងការគោរព ពុំមែនដោយការជំរុញទឹកចិត្ត ឬ ការរំពឹងទុកដែលលាក់លាមឡើយ ។
-
ចូរមានភាពស្មោះត្រង់ និងបើកទូលាយក្នុងសកម្មភាពរបស់អ្នក ។
-
គោរពសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់គាត់ ។
របៀបដែលអ្នកចែកចាយដំណឹងល្អជាមួយនាង គឺអាស្រ័យលើហេតុផលដែលនាងពុំជឿលើព្រះ ។ មនុស្សមួយចំនួនមានប្រវត្តិគ្មានការអប់រំពីសាសនា ។ មនុស្សខ្លះបើកដួងចិត្តជឿ ហើយពួកគេនឹងអភិវឌ្ឍសេចក្តីជំនឿ នៅពេលពួកគេរៀនអំពីរបៀបអធិស្ឋាន និងសិក្សាព្រះគម្ពីរ ។ ហើយមនុស្សផ្សេងទៀតធ្លាប់ជឿលើព្រះនាគ្រាណាមួយពីមុន ប៉ុន្តែក្រោយមកមានការសាកល្បងក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេពិបាកនឹងជឿ ។ ព្យាយាមយល់អំពីស្ថានភាពរបស់មិត្តភក្តិអ្នក ។ អធិស្ឋានដើម្បីដឹងអំពីរបៀបជួយដល់នាង ។
អ្នកអាចទទួលបាននូវការយល់អំពីជំនឿរបស់នាង តាមរយៈការពិភាក្សាអំពីអ្វីដែលបំផុសគំនិតនាង និងអ្វីដែលពិតជាសំខាន់សម្រាប់នាង ។ សូមស្ថាបនាវាដោយចែកចាយសេចក្តីជំនឿដូចគ្នា ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើនាងជឿថាការបម្រើគឺជាគំនិតមួយល្អ អ្នកអាចអញ្ជើញនាងឲ្យទៅគម្រោងបម្រើនៅក្នុងវួដ ។
ទោះបីជាមិត្តរបស់អ្នកពុំជឿក្នុងពេលនេះក្តី នាងនៅតែជាមនុស្សល្អ ។ ដរាបណានាងគឺជាឥទ្ធិពលល្អសម្រាប់អ្នក សូមបន្តធ្វើជាមិត្តរបស់នាង ។ នៅពេលអ្នកធ្វើតាមព្រះវិញ្ញាណ សូមបន្តអញ្ជើញនាងឲ្យទៅព្រះវិហារ ហើយរៀនបន្ថែមទៀតអំពីមូលហេតុដែលព្រះមានសារៈសំខាន់ក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ដោយសារថ្ងៃណាមួយនាងនឹងបើកដួងចិត្តជឿ ។
អធិស្ឋានឲ្យមិត្តរបស់អ្នក
អំឡុងពេលនៃការរៀបចំទៅបេសកកម្មរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំមានមិត្តភក្តិជាច្រើននិយាយថា ពួកគេពុំជឿលើព្រះឡើយ ។ ពេលខ្ញុំឮពួកគេនិយាយដូច្នេះ ខ្ញុំបានអធិស្ឋានឲ្យពួកគេ ។ ពួកគេអាចពុំជឿលើព្រះ ខណៈដែលយើងអធិស្ឋានប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងពិតជាជឿលើព្រះមែន នោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះទ្រង់ នឹងបង្ហាញឡើងដល់អ្នកដទៃទៀត ។ គំរូរបស់យើងជួយអ្នកដទៃ ឲ្យយល់ថាព្រះពិតជាប្រទានពរដល់យើង ថាទ្រង់មានពិតប្រាកដ ហើយថាទ្រង់ស្រឡាញ់ពួកយើង ។
អែម៉ាញូអែល អិល អាយុ ១៨ ឆ្នាំ រដ្ឋម៉ិកស៊ិក ប្រទេសម៉ិកស៊ីកូ
ធ្វើជាគំរូ
កាលខ្ញុំនៅក្មេង ខ្ញុំជឿថារបៀបតែមួយគត់ដើម្បីបង្រៀនដំណឹងល្អនោះគឺ ការមានចិត្តចង់ផ្សព្វផ្សាយវាតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែខ្ញុំពិតជាយល់ខុសទាំងស្រុង ដោយសារមានរបៀបរាប់មិនអស់ដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អ ។ ប៉ុន្តែតាមរយៈបទពិសោធន៍នេះ ខ្ញុំបានឃើញថា ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែធ្វើជាគំរូអំពីព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុង គ្រប់កិច្ចការដែលអ្នកធ្វើ នោះអ្នកនឹងមានការភ្ញាក់ផ្អើលដោយមានមនុស្សជាច្រើននឹងកោតសរសើរអ្នក ហើយជឿដល់អ្នក ។ ក្នុងកាលៈទេសៈជាច្រើន ទង្វើរបស់យើងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងជាងពាក្យសម្តីរបស់យើង ។ សូមដឹកនាំ និងបង្រៀនតាមរយៈការធ្វើជាគំរូ ។
អាំម៉ូន ដបុលយូ អាយុ ១៨ ឆ្នាំ រដ្ឋអារីហ្សូណា ស.រ.អា.
និយាយអំពីធម្មជាតិនានា
ប្រសិនបើមិត្តរបស់អ្នកពុំជឿលើព្រះទេនោះ អ្នកអាចនិយាយអំពីធម្មជាតិនានា ដោយសារអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងធ្វើជាបន្ទាល់ថា មានព្រះមួយអង្គ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣០:៤៤ ) ។ អ្នកក៏អាចអធិស្ឋានឲ្យនាង ហើយសិក្សាព្រះគម្ពីរជាមួយនាងផងដែរ — ឧទាហរណ៍ ទំនុកតម្កើង ១៩:១ ។ ខ្ញុំដឹងថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយនាងឲ្យទទួលទីបន្ទាល់អំពីព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ។
សូហ្វី ខេ អាយុ ១៧ ឆ្នាំ គីនស្ហាសា សាធារណរដ្ឋប្រជាធិបតេយ្យ កុងហ្គោ
ចាប់ផ្ដើមការសន្ទនាអំពីដំណឹងល្អ
យើងអាចចែកចាយដំណឹងល្អតាមរបៀបច្រើនយ៉ាង ។ ដំបូង អធិស្ឋាន ហើយតមអាហារសម្រាប់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យដួងចិត្តរបស់ពួកគេអាចបើកទទួលយកដំណឹងល្អ ។ បន្ទាប់មក នៅពេលអ្នកជួបពួកគេលើកក្រោយទៀត សូមពិភាក្សាប្រធានបទ និង គោលបំណងនាំទៅរកការសន្ទនាអំពីដំណឹងល្អ ។ សូមប្រាកដថា អញ្ជើញពួកគេឲ្យទៅព្រះវិហារ ឬ សកម្មភាពផ្សេងៗ ហើយក្រៅពីអ្វីទាំងនោះ ត្រូវរួសរាយរាក់ទាក់ ។ តើមានអ្នកណាដឹង — ប្រហែលជាថ្ងៃណាមួយ ពួកគេនឹងទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកជាមួយគ្រួសាររបស់ពួកគេផងដែរ ។
វ៉ាលើរី ខេ អាយុ ១៤ ឆ្នាំ រដ្ឋនីវ៉ាដា ស. រ. អា.
ហេតុអ្វីចែកចាយវា ?
ចូរចាំពីមូលហេតុដែលអ្នកចង់ឲ្យនាងជឿលើព្រះ ។ យើងពុំគ្រាន់តែចែកចាយវាជាមួយមនុស្ស ដោយសារយើងចង់ឲ្យពួកគេធ្វើជាសមាជិកសាសនាចក្រនោះឡើយ ។ យើងធ្វើបែបនោះ ដោយសារពួកគេគឺជាបងប្អូនប្រុសស្រីរបស់យើង ។ ហេតុអ្វីអ្នកចង់ឲ្យមិត្តរបស់អ្នកជឿលើព្រះ ? សូមចាំសំណួរនោះក្នុងចិត្ត អធិស្ឋានសូមកម្លាំង និងភាពច្បាស់លាស់ ចូរមានចិត្តស្មោះ ហើយប្រសិនបើពួកគេនៅតែបដិសេធទៀត នោះត្រូវមានឆន្ទៈគោរពសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់ពួកគេ ។ ជួនកាលពួកគេពុំទាន់ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់នៅឡើយ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំសន្យានឹងអ្នកថា ប្រសិនបើអ្នកចង់ឲ្យពួកគេស្គាល់ព្រះដោយចិត្តស្មោះ នោះពួកគេនឹងស្តាប់ដោយសារអ្នកគឺជាមិត្តរបស់ពួកគេ ។ បន្ទាប់ពីនោះមក ចូរទុកឲ្យពួកគេជ្រើសរើស ហើយយើងពុំវិនិច្ឆ័យពួកគេអំពីជម្រើសដែលពួកគេបានជ្រើសរើសយកឡើយ ។
អែលឌើរ អ៊ីលុត អាយុ ២០ ឆ្នាំ បេសកកម្ម សាបប៉ូរ៉ូ ប្រទេសជប៉ុន
ចែកចាយទីបន្ទាល់របស់អ្នក
ដំណឹងល្អផ្លាស់ប្តូរជីវិតមនុស្ស ។ របៀបមួយដែលអ្នកអាចចែកចាយវាជាមួយមិត្តភក្តិរបស់អ្នកនោះគឺ តាមរយៈការនិយាយអំពីអារម្មណ៍ដែលអ្នកដឹងថាមានព្រះ ឧទាហរណ៍ គឺតាមរយៈអព្ភូតហេតុដែលអ្នកធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ ហើយថាឥឡូវនេះអ្នកមានបទពិសោធន៍តាមរយៈព្រឹត្តិការណ៏សាមញ្ញៗដែលកើតមានឡើងរាល់ថ្ងៃ ។ គំរូរបស់អ្នកដល់នាង នឹងក្លាយជាទីបន្ទាល់ដ៏អស្ចារ្យអំពីសុភមង្គលរបស់អ្នក ក្នុងការដឹងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។
វ៉ិចតូរៀ អេស. អាយុ ១៨ ឆ្នាំ ទីក្រុង ពីអាវ ប្រទេស ប្រេស៊ីល
ចែកចាយពន្លឺរបស់អ្នក
ចូរធ្វើជាគំរូដល់នាង ។ ជួយនាងឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះតាមរយៈបទពិសោធន៍ និងទីបន្ទាល់របស់អ្នក ។ ចូរធ្វើជាទេវតាដែលនាងកំពុងស្វែងរក តាមរយៈពន្លឺ និងឥទ្ធិពលដែលអ្នកមាន ។ ជួយនាងឲ្យឃើញពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ដែលមានសម្រាប់នាង ប៉ុន្តែកុំបង្ខំនាងអំពីរឿងនោះឡើយ ។
ម៉ាសុន អ៊ី អាយុ ១៦ ឆ្នាំ រដ្ឋ អារីហ្សូណា ស.រ.អា.
របៀបទទួលបានទីបន្ទាល់
« តើមនុស្សម្នាក់អាចទទួលបានអ្វីដែលយើងហៅថាទីបន្ទាល់ដោយរបៀបណា ?
« ជំហានដំបូងនៅក្នុងការទទួលបាននូវចំណេះដឹងណាមួយនោះគឺ ការមានបំណងប្រាថ្នាពិតប្រាកដដើម្បីចង់ដឹងចង់ឮ ។ នៅក្នុងករណីនៃចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ នោះជំហានបន្ទាប់ទៀតគឺត្រូវទូលសូមព្រះក្នុងការអធិស្ឋានដោយចិត្តស្មោះសរ ។ …
« នៅពេលយើងមានបំណងប្រាថ្នា ហើយព្យាយាម នោះយើងគប្បីចងចាំថា ការទទួលបានទីបន្ទាល់គឺពុំមែនជារឿងអកម្មឡើយ ប៉ុន្តែជាដំណើរការមួយដែលរំពឹងឲ្យយើង ធ្វើ កិច្ចការអ្វីមួយ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនថា ‹ បើអ្នកណាចង់ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់ នោះនឹងបានដឹងសេចក្ដីបង្រៀននេះមកពីព្រះ ឬជាខ្ញុំនិយាយដោយអាងខ្លួនខ្ញុំ › ( យ៉ូហាន ៧:១៧ ) » ។
អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ « Testimony » Liahona, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ២៧ ។
សំណួរបន្ទាប់
« ខ្ញុំប្រៀបធៀបខ្លួនខ្ញុំទៅនឹងមនុស្សដទៃជានិច្ច ជាពិសេសប្រៀបធៀបទៅនឹងមនុស្សដែលហាក់បីដូចជាមានជីវិតល្អឥតខ្ចោះ ។ តើខ្ញុំមានអារម្មណ៍កាន់តែមានទំនុកចិត្តឡើងយ៉ាងដូចម្តេច ? »
ប្រសិនបើអ្នកមានបំណងឆ្លើយសំណួរនេះ សូមផ្ញើចម្លើយរបស់អ្នក និង រូបថតច្បាស់មួយសន្លឹកត្រឹមថ្ងៃទី ១៥ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០១៧ នៅគេហទំព័រ liahona.lds.org ( សូមចុច « Submit an Article » ) ឬ អ៊ីម៉ែលទៅកាន់ liahona@ldschurch.org ។
សូមផ្ញើព័ត៌មានដូតតទៅនេះ ៖ (១) នាម និង គោត្តនាម (២) ថ្ងៃ ខែ ឆ្នាំ កំណើត (៣) វួដ ឬ សាខា (៤) ស្តេក ឬ មណ្ឌល (៥) សំបុត្រអនុញ្ញាតដែលមានជាលាយលក្ខណ៍អក្សររបស់អ្នក ហើយប្រសិនបើអ្នកអាយុក្រោម ១៨ ឆ្នាំ នោះត្រូវមានសំបុត្រអនុញ្ញាតពីឪពុកម្ដាយអ្នក ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ ( អ៊ីមែលអាចទទួលយកបាន ) ដើម្បីធ្វើការបោះពុម្ពចម្លើយ និង រូបថតរបស់អ្នក ។
ចម្លើយអាចនឹងត្រូវបានកែសម្រួលឡើងវិញ ប្រសិនបើវាវែងពេក ឬ មិនសូវច្បាស់លាស់ ។