សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ
ហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការ
កាលព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ ហៅអែលឌើរ ហ៊ីប៊ើរ ស៊ី ឃឹមបឹល ( ១៨០១–១៨៦៨ ) ឲ្យធ្វើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាទៅប្រទេសអង់គ្លេសដើម្បី « បើកទ្វារនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ » នោះអែលឌើរ ឃឹមបឹល មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនលោកគ្មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។
លោកបានសរសេរថា « ឱ ! ព្រះអម្ចាស់អើយ ទូលបង្គំជាមនុស្សដែលមានសម្តីរឡប់ ហើយគ្មានសមត្ថភាពធ្វើកិច្ចការបែបនោះឡើយ » ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្តី អែលឌើរ ឃឹមបឹល បានទទួលការហៅនោះដោយថ្លែងបន្ថែមថា ៖ « ហេតុផលទាំងនេះពុំធ្វើឲ្យខ្ញុំមានចិត្តរុញរាចេញពីករណីកិច្ចឡើយ នៅគ្រាដែលខ្ញុំបានយល់ពីព្រះទ័យរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ខ្ញុំ នោះខ្ញុំមានការប្តេជ្ញាចិត្តមួយថា ពុះពារគ្រប់ឧបសគ្គទាំងអស់ ដោយជឿថាទ្រង់នឹងគាំទ្រខ្ញុំ ដោយព្រះចេស្តាដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ទ្រង់ ហើយប្រទានគ្រប់គុណសម្បត្តិទាំងអស់ដែលខ្ញុំត្រូវការ » ។១
បងប្អូនប្រុសស្រីវ័យក្មេង ដែលត្រូវបានហៅឲ្យបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងអើយ បងប្អូនត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការនេះ ដោយសារបងប្អូន « មានបំណងដើម្បីបម្រើព្រះ » ដូចអែលឌើរ ឃឹមបឹល ដែរ ( គ. និង ស. ៤:៣ ) ហើយដោយសារបងប្អូនត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេច និង មានភាពសក្តិសម ។
ពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារៀមច្បងអើយ បងប្អូនត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើកិច្ចការដោយសារហេតុផលដូចគ្នានេះផងដែរ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តី បងប្អូនពុំគ្រាន់តែនាំមកជាមួយនូវបំណងដើម្បីបម្រើតែប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវនាំមកជាមួយនូវប្រាជ្ញាដែលបានទទួលជាច្រើនឆ្នាំនៃការពលិកម្ម សេចក្តីស្រឡាញ់ និង បទពិសោធន៍ដែលព្រះវរបិតាគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់បងប្អូន អាចប្រើប្រាស់វាដើម្បីរំជួលដួងចិត្តរបស់បុត្រាបុត្រីទ្រង់ ដែលកំពុងស្វែងរកសេចក្តីពិត ។ បងប្អូនបានដឹងដោយគ្មានសង្ស័យឡើយថា យើងពុំអាចមានសេចក្តីស្រឡាញ់ពិតប្រាកដចំពោះព្រះអម្ចាស់បានឡើយ លុះត្រាណាយើងបម្រើទ្រង់តាមរយៈការបម្រើដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ។
ដើម្បីបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា បងប្អូនត្រូវមានសេចក្តីជំនឿ និង ការអត់ធ្មត់ ភាពក្លាហាន និង ទំនុកចិត្ត ការតាំងចិត្ត និង ភាពរឹងមាំ ការប្តេជ្ញាចិត្ត និង ការលះបង់បន្ថែមទៅលើបំណងរបស់បងប្អូន ។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដែលមានការបូជា អាចនាំមកនូវអព្ភូតហេតុក្នុងតំបន់បេសកកម្ម ។
ប្រធាន យ៉ូហាន ថេលើរ ( ១៨០៨–៨៧ ) បានសង្ខេបពីគុណសម្បត្តិសំខាន់ៗរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាដូចនេះថា ៖ « បុរស [ និង ស្ត្រី ព្រមទាំងគូស្វាមីភរិយា ] ដែលយើងចង់បានក្នុងនាមជាអ្នកពាំនាំនូវសារលិខិតនៃដំណឹងល្អនោះ គឺជាមនុស្សដែលមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះ ជាមនុស្សដែលមានសេចក្ដីជំនឿលើសាសនារបស់ខ្លួន ជាមនុស្សដែលផ្ដល់កិត្តិយសដល់បព្វជិតភាពរបស់គេ ជាមនុស្សដែល … ព្រះទុកព្រះទ័យលើពួកគេ ។ … យើងចង់បានមនុស្សដែលពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និង ព្រះចេស្ដានៃព្រះ[ , ] … ជាមនុស្សនៃកិត្តិយស សេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ គុណធម៌ និង បរិសុទ្ធភាព » ។២
ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា ៖
« ដ្បិតមើលចុះ ស្រែសសំព្រុសល្មមច្រូតហើយ ហើយមើលន៏ អ្នកណាដែលលូកកណ្ដៀវរបស់ខ្លួនដោយកម្លាំងរបស់ខ្លួន អ្នកនោះហើយ បានប្រមូលទុក ដើម្បីកុំឲ្យខ្លួនត្រូវវិនាសឡើយ ប៉ុន្តែបាននាំសេចក្ដីសង្គ្រោះមកដល់ព្រលឹងខ្លួនវិញ
ហើយសេចក្ដីជំនឿ សេចក្ដីសង្ឃឹម សេចក្ដីសប្បុរស និងសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដោយភ្នែកស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងចំពោះសិរីល្អនៃព្រះ ទើបធ្វើឲ្យគេសមនឹងកិច្ចការ » ( គ. និង ស. ៤:៤–៥ ) ។
ការហៅរបស់បងប្អូនកើតឡើងតាមរយៈការបំផុសគំនិត ។ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា អ្នកដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅនោះទ្រង់ប្រទានសមត្ថភាពឲ្យ ។ បងប្អូននឹងទទួលជំនួយពីសួគ៌ា នៅពេលបងប្អូនធ្វើការដោយការអធិស្ឋាននៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះអម្ចាស់ ។
ការសន្យាដ៏ប្រពៃដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានដល់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា កាលពីជំនាន់មុននៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះ ដូចដែលមានកត់ត្រានៅក្នុងគោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា នឹងក្លាយជារបស់បងប្អូនគឺថា ៖ « យើងនឹងទៅពីមុខអ្នក ។ យើងនឹងនៅខាងស្ដាំដៃអ្នក ហើយខាងឆ្វេងដៃអ្នក ហើយព្រះវិញ្ញាណរបស់យើងនឹងសណ្ឋិតនៅក្នុងដួងចិត្តរបស់អ្នក ហើយពួកទេវតារបស់យើងនៅព័ទ្ធជុំវិញអ្នក ដើម្បីទ្រអ្នកឡើង » ( គ. និង ស. ៨៤:៨៨ ) ។
នៅពេលបងប្អូនបម្រើ នោះបងប្អូននឹងបង្កើតអនុស្សាវរីយ៍ និង មិត្តភាពដ៏អស់កល្បជាច្រើន ។ ខ្ញុំដឹងថាគ្មានវាលស្រែណាដែលផ្តល់ផលនៃសុភមង្គលច្រើនក្រាស់ក្រែល ជាងវាលស្រែបេសកកម្មឡើយ ។
ឥឡូវនេះមានពាក្យមួយឃ្លាដល់អែលឌើរ និង ស៊ីស្ទើរ ព្រមទាំងគូស្វាមីភរិយា ដែលពុំអាចបញ្ចប់ការចាត់តាំងរបស់ខ្លួន នៅក្នុងតំបន់បេសកកម្មបាន ដោយហេតុផលណាមួយក្តីនោះគឺថា ៖ ព្រះអម្ចាស់ស្រឡាញ់បងប្អូន ។ ទ្រង់មានអំណរគុណដល់ការលះបង់របស់បងប្អូន ។ ទ្រង់ជ្រាបដឹងអំពីការខកចិត្តរបស់បងប្អូន ។ ចូរដឹងថា ទ្រង់នៅមានកិច្ចការឲ្យបងប្អូនធ្វើបន្តទៀត ។ ចូរកុំឲ្យសាតាំងកុហកប្រាប់អ្វីដល់បងប្អូនឡើយ ។ ចូរកុំកើតទុក្ខ ចូរកុំបាក់ទឹកចិត្ត ចូរកុំអស់សង្ឃឹម ។
ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃ្លាមួយ នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅ ដែលជាសន្និសីទមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីខ្ញុំត្រូវបានហៅឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រនេះថា ៖ « ចូរកុំខ្លាចឡើយ ។ ចូរមានចិត្តរីករាយ ។ អនាគតគឺភ្លឺត្រចះត្រចង់ដូចជាសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូនដែរ » ។៣ ការសន្យានេះ នៅតែពិតចំពោះបងប្អូន ។ ដូច្នេះចូរកុំបោះបង់ចោលសេចក្តីជំនឿរបស់បងប្អូនឡើយ ដោយសារព្រះអម្ចាស់ពុំធ្លាប់បោះបង់សេចក្តីជំនឿលើបងប្អូនឡើយ ។ ចូររក្សាសេចក្តីសញ្ញារបស់បងប្អូនចុះ ហើយបន្តឆ្ពោះទៅមុខ ។
ពិភពលោកនេះត្រូវការដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ សូមឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់ពួកបរិសុទ្ធទ្រង់ទាំងអស់ — ទោះបីពួកយើងបម្រើនៅទីណាក្តី — ឲ្យមានដួងចិត្តជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។