សំឡេងពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ
ការចែកចាយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់
រចនារូបភាពដោយ ជូលី រ៉ូជើរស៍
ខ្ញុំមានចិត្តរំភើបដើម្បីចូលរួមនៅក្នុងយុទ្ធនាការបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ឆ្នាំ២០១៦ របស់សាសនាចក្រស្ដី ពី « បំភ្លឺពិភពលោក » ។ ខ្ញុំបានទន្ទឹងរង់ចាំដើម្បីបំពេញសំណូមពរ ប្រចាំថ្ងៃទាំងនោះ ជាពិសេសសម្រាប់ថ្ងៃទីប្រាំ ៖ « ព្រះយេស៊ូវបានជួយដល់អ្នកឈឺ ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើដូចគ្នាដែរ » ។
នៅថ្ងៃនោះខ្ញុំបានចេញទៅធ្វើការ ហើយបានដើរកាត់ផ្លូវក្នុងក្រុងជាច្រើន ដោយមានគម្រោងទៅលេងនឹងលោកយាយលោកតារបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានមានចិត្តរីករាយណាស់ ។ វាជារដូវបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ហើយពិភពលោកនេះមានភាពស្រស់ស្អាត ។ សំឡេងកណ្ដឹងនៃសេចក្ដីសប្បុរសបានរោទិ៍ឡើងនៅផ្ទៃវេហា ។ ពេលខ្ញុំបានចូលទៅជិតនឹងចំណតរថយន្តក្រុង សំឡេងកណ្ដឹងស្ទើរតែស្ដាប់ពុំឮឡើយ ដោយសារមានស្ត្រីគ្មានទីជម្រកម្នាក់បានស្រែកឲ្យអ្នករោទិ៍កណ្ដឹងនោះ ។
គាត់បានស្រែកថា « អ្នកឯងជាមនុស្សមានពុត ! » « ខ្ញុំស្រេកឃ្លាន ខ្ញុំរងារ ប៉ុន្តែអ្នកឯងគិតតែពីខ្លួនឯង ! អ្នកឯងជាមនុស្សមានពុត ! »
មនុស្សភាគច្រើនពុំបានអើពើនឹងគាត់ទេ ហើយអ្នករោទិ៍កណ្ដឹងនោះបានបន្តរោទិ៍កណ្ដឹងរបស់គាត់បន្តទៀត ។ ខ្ញុំបានយកកាសមកស្ដាប់ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅតែឮស្ត្រីនោះស្រែកឡើងថា « អ្នកឯងជាមនុស្សមានពុត ! ខ្ញុំឃ្លាន ។ ខ្ញុំរងារ » ។
ខ្ញុំបានចាំថា ខ្ញុំមានក្រដាសប្រាក់ ២០ ដុល្លារនៅក្នុងហោប៉ៅរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានពិចារណាឲ្យ វា ទៅស្ត្រីនោះ ។ ខ្ញុំបានគិតថា « ទេ » ។ « ប្រសិនបើខ្ញុំចង់ឲ្យប្រាក់នេះទៅនរណាម្នាក់ ខ្ញុំគួរ ឲ្យទៅមនុស្សម្នាក់ដែលមានសណ្ដានចិត្តល្អ » ។ បន្ទាប់មក ព្រះវិញ្ញាណបានរំឭកខ្ញុំពីសំណូមពរនោះ និងតួអង្គដែលខ្ញុំកំពុងព្យាយាមធ្វើ ខ្លួនឲ្យដូច ។ ព្រះយេស៊ូវគឺជាស្ដេចនៃអស់ទាំងស្ដេច ប៉ុន្តែទ្រង់បានបម្រើដល់មនុស្សដ៏ទន់ទាបបំផុត ។ ខ្ញុំបានដឹងនូវអ្វីដែលខ្ញុំគប្បីនឹងធ្វើ ។
ខ្ញុំបានដើរទៅរកស្ត្រីនោះ ។ ឥឡូវនេះគាត់បានឈប់ស្រែកទៀតហើយ ប៉ុន្តែគាត់បានបិទភ្នែក ហើយបានសម្រក់ទឹកភ្នែក ។ ខ្ញុំបានយកប្រាក់ ២០ ដុល្លារនោះចេញពីហោប៉ៅមក រួចក៏ហុចទៅឲ្យគាត់ ។
ខ្ញុំបានសួរថា « ពិបាកចិត្តមែនទេ ? »
គាត់បានមើលមុខខ្ញុំ ។ គាត់បានតបថា « មែនហើយ » ។
ខ្ញុំបាននិយាយថា « ខ្ញុំសុំទោស » ។ ខ្ញុំបានឱបគាត់ ហើយគាត់បានផ្ដេកក្បាលលើស្មារបស់ខ្ញុំទាំងសម្រក់ទឹកភ្នែករហូតដល់រថយន្តក្រុងបានមកដល់ ។
ពេលយើងនិយាយលាគ្នា ស្ត្រីនោះបាននិយាយថា « អរគុណ » ។ « ហើយពុំមែនសម្រាប់តែប្រាក់នេះទេ ។ ប៉ុន្តែអរគុណដែលបានមកឱបខ្ញុំ ។ ខ្ញុំត្រូវការការឱបលួងលោមចិត្តមួយ » ។
ការឱបមនុស្សមិនដែលស្គាល់គ្នាម្នាក់នៅតាមដងផ្លូវពុំមែនជាអ្វីមួយដែលខ្ញុំមានគម្រោងនឹងធ្វើឡើយ ប៉ុន្តែខ្ញុំដឹងថា វាគឺជាអ្វីមួយដែលព្រះយេស៊ូវនឹងធ្វើដូចគ្នា ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណដែលព្រះអម្ចាស់បានប្រទានឱកាសនេះឲ្យខ្ញុំ ដើម្បីបានបម្រើដូចជាទ្រង់ ។ ព្រះយេស៊ូវបានជួយដល់អ្នកឈឺ ជនក្រីក្រ និងជនខ្វះខាត ។ ដូច្នេះខ្ញុំក៏អាចធ្វើបានដែរ ។