ការទទួលបានចម្លើយចំពោះការអធិស្ឋានត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាដំណើរការមួយ ៖ ដំបូងអ្នកសិក្សាសំណួររបស់អ្នកនៅក្នុងគំនិត បន្ទាប់មកអ្នកទូលសួរព្រះថា តើចម្លើយរបស់អ្នកត្រឹមត្រូវដែរឬទេ ។ ប្រសិនបើចម្លើយរបស់អ្នកត្រឹមត្រូវ ព្រះអម្ចាស់នឹង « និយាយដោយភាសាសុខសាន្ត » ( គ. និង ស. ៦:២៣ ) ។
ចុះប្រសិនបើអ្នកពុំមានអារម្មណ៍នៃភាពសុខសាន្តដ៏លើសលប់មួយវិញ ? ឬចុះប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ដូចជាអ្នកមានចម្លើយមួយហើយ ប៉ុន្តែអ្នកពុំប្រាកដថា វាគឺជាគំនិតរបស់អ្នក ឬមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ?
យោងតាមអែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ « វិវរណៈកើតឡើងនៅក្នុងចំនួនដ៏តូចបន្តិចម្ដងៗ ហើយត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យស្របតាមបំណងប្រាថ្នា ភាពសក្ដិសម និងការរៀបចំខ្លួនរបស់យើង » ។១ ជានិច្ចកាល វាពុំកើតឡើងភ្លាមៗនោះទេ ភាគច្រើនវាកើតឡើង « មួយបន្ទាត់ម្តងៗ មួយសិក្ខាបទម្ដងៗ » ( នីហ្វៃទី ២ ២៨:៣០ ) ហើយជារឿយៗ អ្នកត្រូវចាប់ផ្ដើមជាមុនសិន ពីមុន អ្នកមានអារម្មណ៍ថា អ្នកដូចជាមានចម្លើយមួយពេញលេញមួយដូច្នេះដែរ ។ ពេលខ្លះអ្នកអាចនឹងពុំទទួលបានចម្លើយសោះ — នោះគឺជាពេលដែលអ្នកត្រូវធ្វើដោយសេចក្ដីជំនឿថា ព្រះនឹងឆ្លើយតបក្នុងពេលវេលាត្រឹមត្រូវ ។
ប្រសិនបើអ្នកព្រួយបារម្ភចង់ដឹងថា តើចម្លើយរបស់អ្នកមកពីអ្នក ឬមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនោះ សូមចងចាំថា ចម្លើយដ៏ល្អបំផុតនឹងជាចម្លើយមួយដែល « អញ្ជើញ ហើយញុះញង់ [ អ្នក ] ឲ្យធ្វើល្អ ហើយឲ្យស្រឡាញ់ព្រះ ហើយឲ្យបម្រើទ្រង់ » ។ ( មរ៉ូណៃ ៧:១៣ ) ។