សារលិខិតគណៈប្រធានទីមួយ
ការស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទនៅបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់
ដោយប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ
ទីប្រឹក្សាទីពីរក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ
ថ្ងៃនៃអំណរ និងសេចក្តីមេត្តាករុណាបានបង្កើតដោយ សារ៉ា វ៉ាដដូបស៍ ម័រហ្គិន ទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតជាផ្លូវការពីសារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រសាសនាចក្រ ។
ជូនចំពោះអស់អ្នកដែលប្រាថ្នាចង់យល់អំពីអត្តសញ្ញាណរបស់យើងក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ខ្ញុំចង់ផ្ដល់ចំណុចចាប់ផ្ដើមមួយដែលកំណត់ពាក្យបីម៉ាត់នេះ ៖ យើងស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ ។
យើងព្យាយាមដើម្បីរៀនអំពីទ្រង់ ។ ដើម្បីធ្វើតាមទ្រង់ ។ ដើម្បីប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាទ្រង់ ។
រៀងរាល់ថ្ងៃពេញមួយឆ្នាំ យើងស្វែងរកទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែជាពិសេសនៅគ្រានេះ — ជាបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ពេលយើងសាទរដល់ការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់របស់យើង — កាន់តែបង្វែរដួងចិត្តរបស់យើងទៅរកទ្រង់កាន់តែខ្លាំង ។
ជាផ្នែកមួយនៃការរៀបចំខ្លួនរបស់យើងសម្រាប់ការសាទរដល់បុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ ចូរយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលមនុស្សកាលពីពីរពាន់ឆ្នាំមុនបានត្រៀមខ្លួនស្វាគមន៍ដល់ការយាងមករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ពួកអ្នកគង្វាល
យើងពុំបានដឹងច្រើនអំពីពួកអ្នកគង្វាលនោះទេ អ្វីដែលយើងបានដឹងគឺថា ពួកគេកំពុង « ចាំយាម រក្សាហ្វូងចៀមរបស់ខ្លួន នៅឯវាល ក្នុងវេលាយប់ » ។១ ពួកអ្នកគង្វាលគឺទំនងជាប្រជាជនសាមញ្ញច្រើនជាង ដូចគ្នានឹងមនុស្សដែលគួរឲ្យសរសើរជាច្រើនដែលបានចេញទៅធ្វើការដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត ។
ពួកគេអាចតំណាងឲ្យមនុស្សដែលគ្រាមួយនោះ ពុំបានស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងសកម្មទេ ប៉ុន្តែដួងចិត្តរបស់ពួកគេបានផ្លាស់ប្ដូរ ពេលស្ថានសួគ៌បានបើកឡើង ហើយបានប្រកាសដល់ពួកគេអំពីព្រះគ្រីស្ទ ។
បន្ទាប់ពីបានស្ដាប់ឮសំឡេងរបស់ពួកទេវតា គឺពួកគេទាំងនេះហើយដែលបានទៅភូមិបេថ្លេហិមភ្លាមដោយចង់ឃើញអំពីព្រឹត្តិការណ៍នោះ ។២
ពួកហោរា
ពួកហោរាគឺជាពួកអ្នកសិក្សាដែលបានសិក្សាអំពីការយាងមកដល់នៃព្រះមែស៊ី ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ តាមរយៈការរៀនសូត្រនេះ ពួកគេបានស្គាល់អំពីទីសម្គាល់ដែលចង្អុលបង្ហាញទៅការប្រសូតរបស់ទ្រង់ ។ ពេលពួកគេបានស្គាល់ពីទីសម្គាល់ទាំងនោះ ពួកគេបានចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ពួកគេ ធ្វើដំណើរទៅទីក្រុងយេរូសាឡិម ដោយចោទសួរថា « តើព្រះអង្គដែលប្រសូតមក ធ្វើជាស្តេចសាសន៍យូដា ទ្រង់គង់នៅឯណា ? »៣
ចំណេះដឹងរបស់ពួកគេអំពីព្រះគ្រីស្ទពុំបានបន្តនៅជាការសិក្សាតែម្យ៉ាងទៀតឡើយ ។ ពេលពួកគេបានឃើញទីសម្គាល់នៃការប្រសូតរបស់ទ្រង់ ពួកគេបានអនុវត្តតាម ។ ពួកគេបានចេញទៅរកព្រះគ្រីស្ទ ។
ពួកហោរាអាចតំណាងឲ្យអស់អ្នកដែលស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈការរៀនសូត្រ និងការសិក្សា ។ ការលះបង់របស់ពួកគេចំពោះសេចក្ដីពិត នៅទីបំផុតដឹកនាំពួកគេឲ្យរកឃើញព្រះគ្រីស្ទ ហើយថ្វាយបង្គំទ្រង់ជាស្ដេចនៃអស់ទាំងស្ដេច ជាព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃមនុស្សលោក ។៤
ស៊ីម៉ូន និងអាណ
ស៊ីម៉ូន និងអាណ អាចតំណាងឲ្យអស់អ្នកដែលស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណ ។ បុគ្គលដ៏អស្ចារ្យទាំងអស់នេះគឺជាអ្នកដែលកាន់សាសនាយ៉ាងស្មោះ ហើយតាមរយៈការតមអាហារ និងការអធិស្ឋាន ព្រមទាំងតាមរយៈការដឹកនាំជីវិតនៃការលះបង់ និងការគោរពប្រតិបត្តិ បានរង់ចាំយ៉ាងអន្ទះសារចង់ឃើញថ្ងៃនៃការយាងមករបស់ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។
តាមរយៈភាពស្មោះត្រង់ ភាពរាបសា និងសេចក្ដីជំនឿ ពួកគេបានទន្ទឹងរង់ចាំដោយអត់ធ្មត់ចំពោះការយាងមករបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
នៅទីបំផុត ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេបានទទួលនូវរង្វាន់ កាលម៉ារា និងយ៉ូសែបបានបង្ហាញដល់ពួកគេនូវព្រះឱរសដែលនៅថ្ងៃមួយនឹងលើកដាក់មកលើអង្គទ្រង់នូវអំពើបាបនៃមនុស្សលោក ។៥
ពួកអ្នកជឿនៅក្នុងចំណោមពួកសាសន៍នីហ្វៃ និងសាសន៍លេមិន
ដំណើររឿងដ៏រំជួលចិត្តស្ដីអំពីរបៀបដែលពួកអ្នកជឿនៅក្នុងទ្វីបអាមេរិក បានទន្ទឹងរង់ចាំទីសម្គាល់នៃការប្រសូតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន ។
បងប្អូននៅចាំថា អស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីជំនឿលើព្រះគ្រីស្ទត្រូវបានគេសើចចំអក ហើយបៀតបៀន ។ ពួកអ្នកចេះដឹងនៅសម័យនោះបានចោទប្រកាន់ពួកអ្នកជឿថា ជឿទៅលើរឿងអបិយជំនឿដ៏ល្ងង់ខ្លៅ ។ ពិតណាស់ ពួកអ្នកមិនជឿបានបង្កើនសំឡេងសើចចំអករបស់ពួកគេរហូតដល់ពួកគេបានបង្កើត « ចលាចលយ៉ាងធំ » មួយនៅក្នុងដែនដីនោះ ( នីហ្វៃទី ៣ ១:៧ ) ។ ពួកគេបានមើលងាយដល់អស់អ្នកដែលបានជឿថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងប្រសូតមក ។
កំហឹង និងអំពើឃោរឃៅរបស់ពួកគេបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងរហូតដល់ពួកគេកាន់តែងងឹតងងល់ទៅបំបិទមាត់អស់អ្នកដែលជឿលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ព្រះគម្ពីរមរមនកត់ត្រាដំណោះស្រាយដ៏រន្ធត់ចិត្តនោះ ។៦
ពួកអ្នកជឿដែលបានរស់នៅគ្រានេះអាចតំណាងឲ្យអស់អ្នកដែលស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ សូម្បីតែអ្នកផ្សេងសើចចំអកឡកឡឺយឲ្យក្ដី ។ ពួកគេស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ សូម្បីតែពេលមនុស្សដទៃព្យាយាមនិយាយបំផ្លើសដល់ពួកគេថាជាមនុស្សមិនបរិសុទ្ធ ខ្វះសុជីវធម៌ ឬងាយជឿ ។
ប៉ុន្តែការមើលងាយរបស់អ្នកដទៃពុំបានធ្វើឲ្យពួកអ្នកជឿពិតបាក់ទឹកចិត្តឈប់ស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទឡើយ ។
យើងស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទ
នៅក្នុងឆ្នាំនេះ ហើយពិសេសនៅរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ វានឹងផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់យើងឲ្យសួរសំណួរនេះម្ដងទៀតថា « តើខ្ញុំនឹងស្វែងរកព្រះគ្រីស្ទតាមរបៀបណា ? »
អំឡុងគ្រាដ៏លំបាកមួយនៃជីវិតរបស់ទ្រង់ ស្ដេចដាវីឌដ៏អស្ចារ្យបានសរសេរថា « ឱព្រះអង្គអើយ ទ្រង់ជាព្រះនៃទូលបង្គំ ទូលបង្គំនឹងស្វែងរកទ្រង់អស់ពីចិត្ត ព្រលឹងទូលបង្គំស្រេករកទ្រង់ រូបសាច់ទូលបង្គំរឭកចង់បានទ្រង់ » ។៧
ប្រហែលជាឥរិយាបថនៃការស្វែងរកព្រះនេះ គឺជាហេតុផលមួយដែលដាវីឌត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាបុរសដែលជាទីគាប់ព្រះទ័យរបស់ព្រះ ។៨
អំឡុងរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ និងពេញមួយឆ្នាំ សូមឲ្យយើងស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះជាទីស្រឡាញ់របស់យើង ជាព្រះនៃមេត្រីភាព ជាព្រះដ៏បរិសុទ្ធនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលឲ្យអស់ពីដួងចិត្ត និងព្រលឹងរបស់យើង ។ ភាគច្រើនចំពោះបំណងប្រាថ្នានេះពុំត្រឹមតែបង្ហាញថា តើយើងជានរណាក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្រនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែលើសពីនេះទៀតវាកំណត់អំពីអត្តសញ្ញាណពិតរបស់យើងក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។