Seminarium
Część 6.: Dzień 2., 2 Nefi 6–8


Część 6: Dzień 2

2 Nefi 6–8

Wprowadzenie

Pierwsza część kazania, które wygłosił młodszy brat Nefiego, Jakub, została zapisana przez Nefiego w rozdziałach: 2 Nefi 6–8. (Druga część kazania Jakuba znajduje się w rozdziałach: 2 Nefi 9–10). Jakub prorokował, że po tym, jak Lehi opuścił Jerozolimę, Żydzi — z powodu swojej niegodziwości — dostali się do niewoli i zostali rozproszeni. Jednakże Pan ze względu na Swoje miłosierdzie zgromadzi Żydów z powrotem w Jerozolimie. Jakub prorokował także o tym, że Żydzi zostaną rozproszeni po raz drugi po tym, jak odrzucą swojego Zbawiciela podczas Jego doczesnej posługi; ponownie Pan okaże miłosierdzie i zgromadzi ich w dniach ostatnich, gdy dojdą do poznania Zbawiciela. Ponadto Jakub cytował proroctwa Izajasza, które ukazują lojalność, jaką Zbawiciel darzy Swój lud przymierza, Jego miłosierdzie i wspaniałe obietnice dane tym, którzy są wierni.

2 Nefi 6

Jakub prorokuje o rozproszeniu i zgromadzeniu Izraela

Jak byś się zachował, gdyby osoby, które kochasz, źle cię traktowały? Co byś zrobił, gdyby ich czyny lub zachowanie wskazywały na to, że wasze relacje nie mają już dla nich znaczenia? Zastanów się nad tym, czy kiedykolwiek zachowałeś się tak wobec Pana. W rozdziałach: 2 Nefi 6–8 Jakub nauczał o tym, jak Pan traktuje tych, którzy przez swoją postawę lub uczynki odwrócili się od Niego.

Przeczytaj wersety: 2 Nefi 6:3–5; 9:1, 3 i odszukaj przyczyny wygłoszenia kazania przez Jakuba.

Studiując dzisiejszy materiał, staraj się odszukać sposoby, w jakie nauki Jakuba pomogą ci w „[uczeniu się i wychwalaniu imienia twego] Boga” (2 Nefi 6:4), w lepszym zrozumieniu przymierzy, które zawarłeś z Panem (zob. 2 Nefi 9:1), i które przyczyniają się do tego, „[abyś mógł się radować i na zawsze podnosić głowę]” (2 Nefi 9:3).

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:

    1. Jakub rozpoczął swoje kazanie od proroctwa na temat tego, co stało się z Żydami po tym, jak Lehi opuścił Jerozolimę, a co nastąpiło w konsekwencji odrzucenia Pana. W jaki sposób opisał on to w wersecie: 2 Nefi 6:8?

    2. Lehi, Jeremiasz oraz inni prorocy prorokowali na temat tego zniszczenia. Kiedy Babilończycy pokonali Żydów około 587 r. n.e., wielu z nich zostało zabitych, a pozostali zostali wzięci do niewoli do Babilonu. Żydzi z czasem zmiękczyli swoje serca wobec Pana. W oparciu o pierwsze zdanie z wersetu: 2 Nefi 6:9, o czym prorokował Jakub na temat tego, co stanie się z Żydami?

    3. Jakub prorokował, że Zbawiciel będzie żył pośród Żydów po tym, jak wrócą z niewoli. W oparciu o fragment: 2 Nefi 6:9–10, jak mieli zachowywać się Żydzi i co mieli czuć wobec Zbawiciela?

    4. Zgodnie z wersetami: 2 Nefi 6:10–11, co miało się stać z Żydami, którzy odrzucą Zbawiciela?

Przeczytaj wersety: 2 Nefi 6:11, 14 i odszukaj wyrażenia, które opisują uczucia Pana wobec domu Izraela pomimo tego, że on Go odrzucił. Możesz zakreślić następujące wyrażenia w swoich pismach świętych: „będzie [mu] łaskawy” i „przystąpi do [jego] odzyskania”.

  1. W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Co to znaczy „odzyskać” coś lub kogoś?

    2. Jak gotowość Pana do odzyskania Izraela po raz drugi jest dowodem Jego miłosierdzia?

W tych samych wersetach Jakub nauczał o tym, co muszą zrobić Żydzi, aby otrzymać błogosławieństwa od Pana. Ponownie przeczytaj wersety: 2 Nefi 6:11, 14 i odszukaj w każdym wersecie słowo „gdy”. Podkreśl słowa, które dopełniają myśl zaczynającą się od „gdy”. Zgodnie z tymi wersetami, co musi uczynić Izrael, aby dostąpić miłosierdzia Pana? Te wersety nauczają zasady, że Pan jest miłosierny dla tych, którzy do Niego powracają.

  1. Rozważ sytuacje, w których byłeś świadkiem miłosierdzia Pana i Jego gotowości, aby wybaczyć tym, którzy do Niego powracają. W swoim dzienniku do studiowania napisz: Wiem, że Pan jest miłosierny, ponieważ… Następnie uzupełnij to zdanie zgodnie ze swoimi przemyśleniami i uczuciami. Możesz powtórzyć to ćwiczenie, jeśli przychodzą ci na myśl inne sposoby, w jakie Pan okazał Swoje miłosierdzie.

Rozdział: 2 Nefi 6 zawiera wspaniałą obietnicę nadziei dla Izraela — dotyczy ona każdego z nas. Przeczytaj fragment: 2 Nefi 6:17–18 i uzupełnij następujące obietnice, które dał Zbawiciel:

„Wszechmogący Bóg ” (2 Nefi 6:17).

„Wszyscy ludzie będą wiedzieli, że ” (2 Nefi 6:18).

2 Nefi 7–8

Jakub cytuje proroctwa Izajasza o lojalności Zbawiciela wobec Swojego ludu przymierza i Jego gotowości, aby nas odkupić

W rozdziałach: 2 Nefi 7–8 Jakub cytował proroctwa Izajasza o tym, że Pan pragnie i jest gotowy, aby odkupić Izrael od cierpienia będącego skutkiem popełnionych grzechów. Przeczytaj fragment: 2 Nefi 7:1–2 i odszukaj pytania zadane przez Zbawiciela ludowi Izraela, które świadczą o tym, że nadal go kochał i pragnął go odkupić.

Pomocne może być zrozumienie, że Pan użył symbolicznego języka odnoszącego się do rozwodu i niewoli oraz społecznych zwyczajów, które były znane ludziom żyjącym w tamtym okresie. Uczynił to, aby Jego nauki wywarły na nich wpływ i zapisały się w ich pamięci. Wyrażenia „odprawiłem”, „list rozwodowy waszej matki”, „sprzedałem” odnoszą się do złamania lub zerwania przymierza. Te pytania mogłyby brzmieć następująco: „Czy się od was odwróciłem? Czy odsunąłem na bok łączące nas przymierze?”. Odpowiedź na te pytania brzmi: „Nie”. Pan nigdy się od nas nie odwróci, nigdy też nie zapomni o przymierzach, które z nami zawarł. Jego pytania mają na celu podkreślić fakt, że On nigdy nie złamie przymierza, które zawarł z Izraelem.

Podkreśl na końcu wersetu: 2 Nefi 7:1 wyjaśnienie Pana na temat tego, dlaczego Izrael został odsunięty sprzed obecności Boga i cierpiał niewolę.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno z poniższych pytań:

    1. Dlaczego jest ważne, abyśmy rozumieli, że nasze myśli, decyzje i czyny mogą odciąć nas od Boga?

    2. Dlaczego jest ważne, abyś wiedział, że Pan nigdy o nas nie zapomni i nas nie odrzuci, nawet jeśli my tak postąpimy wobec Niego?

W wersecie: 2 Nefi 7:2 Pan zadał Izraelowi istotne pytanie, które dotyczy każdego z nas. Odnajdź je, a następnie podkreśl.

Jak myślisz, co Pan miał na myśli, kiedy zapytał: „Czyż nazbyt krótka jest Moja ręka, że nie może wybawić?”. Abyś mógł to zrozumieć, wyobraź sobie, że wyciągasz swoją rękę, starając się dosięgnąć kogoś w potrzebie. Jeśli starałbyś się jeszcze dalej wyciągnąć swoją rękę, to co byś robił dla tej osoby? Jeśli zamiast tego cofnąłbyś swoją rękę, jak to świadczyłoby o twoim pragnieniu, aby jej pomóc? Pamiętając o tym, pytanie, które zadał Pan Izraelowi, można sformułować w następujący sposób: „Czy powstrzymuję się i nie staram się wyciągnąć Swej ręki, aby was odkupić?”.

Wyrażenie: „[czy] nie mam mocy, aby ocalić?” miało na celu skłonić Izrael do zastanowienia się nad wiarą w to, że Pan miał moc, aby ocalić go od cierpienia będącego skutkiem popełnionych grzechów.

W pozostałych wersetach rozdziałów: 2 Nefi 7–8 Izajasz podał kilka przykładów na to, że Pan pragnie i ma moc, aby odkupić Swój lud przymierza.

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 7:5–7 i odszukaj wyrażenia z tego proroctwa, które opisują, co uczyni i czego doświadczy Mesjasz, a co stanowi część zadość czyniącej ofiary, która nas odkupi.

  1. 5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytanie: Co wersety: 2 Nefi 7:2, 5–7 mówią na temat tego, że Zbawiciel pragnie i jest gotowy nas odkupić?

To, co pomoże ci w odnalezieniu kolejnych dowodów świadczących o miłosierdziu i mocy Pana w pozostałej części proroctwa Izajasza, to wyobrażenie sobie, że zostałeś poproszony o wygłoszenie przemówienia w kościele na temat zasady: Zbawiciel pragnie odkupić Swój lud przymierza i ma moc, aby to uczynić. Przygotowując swoje przemówienie przeczytaj wersety: 2 Nefi 8:3, 11–13, 16–22 i wybierz te wyrażenia, które według ciebie zapewniają o pragnieniu i mocy Pana, aby nas odkupić.

  1. Sporządź plan swojego przemówienia w dzienniku do studiowania:

    1. Wymieniając dwa lub trzy wyrażenia, które zwróciły twoją uwagę i wyjaśniając, jak każde z nich stanowi przykład tego, że Zbawiciel pragnie lub ma moc, aby nas odkupić.

    2. Wybierając jedno z tych zdań i opisując to, w jaki sposób doświadczyłeś lub pragniesz doświadczyć tego błogosławieństwa w swoim życiu.

Kończąc studiowanie tej lekcji, pamiętaj o tym, że Jakub nauczał prawd, które poznałeś dzisiaj, „[abyś się uczył i chwalił imię twojego] Boga” (2 Nefi 6:4), „[abyś wiedział] o przymierzach Pana” (2 Nefi 9:1) i „[abyś się radował i na zawsze podnosił głowę” (2 Nefi 9:3). Poszukuj możliwości, aby podzielić się dzisiaj swoją wdzięcznością wobec Pana oraz za Jego miłość dla ciebie.

  1. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: 2 Nefi 6–8 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem:

Drukuj