Część 12: Dzień 2

Mosjasz 9–10

Wprowadzenie

Za panowania króla Beniamina Zenif wyprowadził grupę Nefitów z Zarahemli, aby osiedliła się pośród Lamanitów w kraju Nefi. Ponieważ król Lamanitów planował wziąć lud Zenifa w niewolę, pozwolił im zostać. Fałszywe tradycje Laminitów i nienawiść wobec Nefitów z czasem doprowadziły do wojny. Kiedy Lamanici starali się wziąć nich w niewolę, lud Zenifa zwrócił się do Pana, który wzmocnił go i pomógł mu wyprowadzić Lamanitów z ich kraju.

Mosjasz 9:1–13

Zenif prowadzi grupę Nefitów z powrotem do kraju Nefi

Czy kiedykolwiek czegoś bardzo pragnąłeś? Dzisiaj dowiesz się o człowieku, który niezmiernie czegoś pragnął oraz poznasz konsekwencje, których doświadczył z powodu postępowania zgodnie ze swoimi pragnieniami.

Daty w pismach świętych

Wykorzystaj okazje, aby zwracać uwagę na daty znajdujące się w Księdze Mormona. Znajomość tych dat (które zamieszczone są w odnośnikach lub w podsumowaniach rozdziałów) pomoże ci lepiej zrozumieć kolejność wydarzeń, które studiujesz.

Spójrz na mapę przedstawiającą podróże, która znajduje się w poprzedniej lekcji. Czy pamiętasz podróż Ammona, kiedy odnalazł Limhiego oraz jego lud? Otwórz swoje pisma święte na rozdziałach: Mosjasz 7–8 i odszukaj datę, kiedy wydarzenia opisane w tych rozdziałach miały miejsce (możesz odnaleźć ją na dole strony lub w nagłówku rozdziału). Porównaj ją z datą związaną z wersetem: Mosjsz 9:1. Ile lat dzieli wydarzenia opisane w rozdziale: Mosjasz 8 i Mosjasz 9?

Przeczytaj wstęp sporządzony przez Mormona do zapisu Zenifa, który znajduje się przed rozdziałem: Mosjasz 9.

Zenif, dziadek Limhiego, prowadzi grupę Nefitów z powrotem do kraju Nefi. Pragnął czegoś tak bardzo, że zapomniał zastanowić się nad tym, do czego mogą doprowadzić go jego pragnienia. Przeczytaj we fragmencie: Mosjasz 9:1–4 o tym, co zrobił Zenif, aby osiągnąć to, czego pragnął. (Słowo „zapaliwszy się” oznacza bycie zbyt chętnym lub zbyt zainteresowanym).

Z powodu swojego zapału Zenif został oszukany przez króla Lamanitów. Przeczytaj wersety: Mosjasz 9:5–7, 10, aby poznać rezultaty zapału Zenifa.

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Czego nie dostrzegł Zenif z powodu swego zapału do zdobycia kraju Nefi?

   2. Jakie są współczesne przykłady, w których młodzi ludzie są zapaleni, aby coś zdobyć?

   3. Jakie są niebezpieczeństwa niepamiętania o Panu, kiedy dokonujesz w swoim życiu wyborów?

Po 12 latach lud Zenifa żył dostatnio. Król Lamanitów był coraz bardziej rozgniewany z powodu tego, że jego pierwotny plan, aby ich zniewolić, nie udał się, dlatego przygotował swój lud do wojny z ludem Zenifa (zob. Mosjasz 9:11–13).

Mosjasz 9:14–10:22

Lamanici próbują wziąć lud Zenifa w niewolę

Zakreśl te z aspektów swojego życia, w których chciałbyś otrzymać więcej wsparcia lub siły: praca domowa, opieranie się pokusom, stosunek do znajomych, przywództwo, praca, stosunek do członków rodziny, rozwijanie umiejętności, talentów i zdolności.

Studiując rozdziały: Mosjasz 9–10, staraj się odszukać zasadę, która pomoże ci zrozumieć to, w jaki sposób możesz otrzymać więcej siły w tych aspektach swojego życia. Rozdziały: Mosjasz 9–10 zawierają zapis o dwóch różnych sytuacji, w których Lamanici poszli do walki przeciwko Zenifowi i jego ludowi.

2. Narysuj tabelę w swoim dzienniku do studiowania, pozostawiając wystarczająco dużo miejsca, aby pod każdym odsyłaczem do wersetu z pisma świętego zapisać odpowiedź. Studiując wymienione wersety, staraj się odnaleźć, co lud Zenifa i Lamanici zrobili, aby uzyskać więcej siły. Wypełnij tabelę informacjami, jakie odnajdziesz.

	Do czego przygotowywał się ten lud?	Co zrobili, aby pokładać zaufanie w Panu?	Jaki był tego rezultat?
Zenif i jego lud	Mosjasz 9:14–16	Mosjasz 9:17	Mosjasz 9:18
Lamanici	Mosjasz 10:6–8	Mosjasz 10:11	Mosjasz 10:19–20

• Jakie podobieństwa widzisz pomiędzy tym, jak Zenif i jego lud przygotowali się do stoczenia bitwy, a jak przygotowali się Lamanici?

• Jakie różnice widzisz pomiędzy tym, jak Zenif i jego lud przygotowali się do stoczenia bitwy, a jak przygotowali się Lamanici?

Jedną lekcją, jakiej uczymy się z fragmentu: Mosjasz 9:17–18, jest to, że Pan wzmocni nas, gdy zrobimy wszystko, co w naszej mocy i Mu zaufamy.

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytanie: W jakich aspektach mojego życia mogę pełniej ufać Panu i prosić Go, aby mnie wzmocnił?

4. Podkreśl trzy pierwsze linijki w wersecie: Mosjasz 9:18. Następnie poproś kogoś dorosłego, komu ufasz (rodzica, przywódcę w Kościele lub nauczyciela), aby podzielił się z tobą doświadczeniem o tym, kiedy prosił Pana o pomoc i odczuł, jak On go wzmocnił. Zwróć uwagę na to, co zrobiła ta osoba, aby została wzmocniona przez Pana. W swoim dzienniku do studiowania zapisz to, czego się z tego nauczyłeś.

Czy kiedykolwiek byłeś na kogoś zły i trzymałeś w sobie urazę — czułeś, że nie mogłeś zapomnieć lub wybaczyć tego, co zrobiła ta osoba? Czy znasz kogoś, kto cię nienawidzi? Zanim Zenif i jego lud wyruszyli po raz drugi na bitwę, Zenif wyjaśnił swemu ludowi, dlaczego Lamanici pałali gniewem do Nefitów. W studiowaniu słowa Zenifa we fragmencie: Mosjasz 10:11–18 może ci pomóc zrozumienie, że „traktować niesprawiedliwie” oznacza czuć się urażonym lub traktowanym niegodziwie, a słowo „rozgniewani” oznacza odczuwanie wielkiej złości. Studiując fragment: Mosjasz 10:11–18, odszukaj, dlaczego potomkowie Lamana i Lemuela nie ustawali w swojej nienawiści do potomków Nefiego. Czytając, zaznacz słowa: traktowani niesprawiedliwie i rozgniewani.

Zastanów się nad poniższymi pytaniami:

• Dlaczego Lamanici żywili do Nefitów tak zajadłą nienawiść?

• Kto cierpi, gdy unosisz się gniewem lub odmawiasz wybaczenia?

• Jaki wpływ może mieć złość i żywienie urazy na twoją rodzinę i twoje przyszłe dzieci?

Przeczytaj następujące doświadczenie, którym podzielił się Starszy Donald L. Hallstrom z Prezydium Siedemdziesiątych i odszukaj, co doradził on, abyśmy robili, kiedy czujemy się urażeni lub żywimy do kogoś nienawiść:

Starszy Donald L. Hallstrom

„Wiele lat temu, byłem świadkiem głębokiego smutku — który przerodził się w tragedię. Pewna młoda para oczekiwała w niedługim czasie narodzin swego pierwszego dziecka. Ich życie było wypełnione oczekiwaniem i podekscytowaniem z powodu tego podniosłego doświadczenia. Podczas porodu pojawiły się komplikacje i dziecko zmarło. Głęboki smutek przerodził się w żałość, żałość przerodziła się w złość, złość przerodziła się w obwinianie, a obwinianie przerodziło się w zemstę na lekarzu, którego para obciążała pełną odpowiedzialnością za to, co się stało. Rodzice i inni członkowie rodziny bardzo zaangażowali się i razem dążyli do zniszczenia reputacji i kariery tego lekarza. Gdy tygodniami, potem miesiącami gorycz trawiła tę rodzinę, ich rozgoryczenie zwróciło się ku Panu. ‘Jak On mógł pozwolić, aby stała się tak straszna rzecz?’. Odrzucali ciągłe wysiłki przywódców Kościoła i członków, którzy chcieli pocieszyć ich duchowo i emocjonalnie, i z czasem odłączyli się od Kościoła. Do tej pory miało to wpływ na cztery pokolenia tej rodziny. Tam gdzie kiedyś była wiara i oddanie Panu i Jego Kościołowi, od dziesięcioleci ani jeden członek tej rodziny nie przejawiał duchowej aktywności. […]

Moi dziadkowie ze strony ojca mieli dwójkę dzieci, syna (mojego ojca) i córkę. […] [Ich córka] wyszła za mąż w 1946 roku i cztery lata później oczekiwała dziecka. […] Nikt nie wiedział, że była w ciąży z bliźniakami. Niestety, zmarła podczas porodu, jak również bliźniaki.

Moich dziadków ogarnął głęboki smutek. Ich żałość jednak od razu skłoniła ich ku Panu i Jego Zadośćuczynieniu. Zamiast rozwodzić się nad tym, dlaczego to się stało i kto jest za to odpowiedzialny, skupili się na tym, aby prowadzić prawe życie. […]

Wiara [tych dziadków] szczególnie, gdy stawiali czoła trudnościom, ma teraz wpływ na cztery pokolenia, które po nich nastały. Bezpośrednio i dogłębnie miało to wpływ na ich syna (mojego ojca) i moją matkę; gdy jedyna córka moich rodziców, ich najmłodsze dziecko, zmarła z powodu komplikacji przy porodzie. […] Za przykładem, który widzieli w poprzednim pokoleniu, moi rodzice — bez wahania — zwrócili się do Pana o ukojenie. […]

Jeśli czujecie — że ktokolwiek (członek rodziny, przyjaciel, inny członek Kościoła, przywódca Kościoła, współpracownik) lub cokolwiek (śmierć ukochanej osoby, problemy zdrowotne, zmiana sytuacji finansowej, przemoc, uzależnienie) wyrządziło wam krzywdę — natychmiast i z całej waszej siły zajmijcie się tą sprawą. […] I bez ociągania zwróćcie się do Pana. Wykorzystajcie całą wiarę, jaką macie w Niego. Pozwólcie Mu dźwigać z wami ten ciężar. Pozwólcie, aby Jego łaska wam ulżyła. […] Nigdy nie pozwólcie, aby ziemskie okoliczności pozbawiły was duchowości” („Zwróćcie się do Pana” Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 80).

Zwróć uwagę, że zarówno w przykładzie Lamanitów, jak i rodziny tej młodej pary, która straciła dziecko, złość oraz obraza wywarły wielki wpływ na pokolenia ludzi.

5. Zastanów się nad tym, kiedy ktoś wyrządził ci zło lub czułeś wobec kogoś wielką złość. Czy nadal doznajesz niektórych z tych uczuć? W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:

   1. W jaki sposób mogę uzyskać pomoc, aby móc wybaczyć?

   2. W jaki sposób w moim życiu mogę naśladować przykład dziadków Starszego Hallstroma i zastosować jego radę, którą dał w ostatnim paragrafie swojej wypowiedzi?

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Mosjasz 9–10 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: