Mormon 3–6

Wprowadzenie

Po odzyskaniu swoich ziem od Lamanitów, Nefici ponownie przygotowywali się do bitwy. Mormon błagał Nefitów, by odpokutowali. Oni zaś chełpili się swoją siłą i przysięgli pomścić swoich poległych braci. Ponieważ Pan zakazał Swojemu ludowi dążyć do zemsty, Mormon odmówił prowadzenia armii Nefitów i została ona pokonana. Jako że Nefici nie ustawali w czynieniu niegodziwości, Bóg przelał na nich Swoje wyroki, i Lamanici zaczęli zmiatać ich z powierzchni ziemi. W końcu Mormon powrócił, aby przewodzić Nefitom w bitwie, ale ze względu na to, że nie chcieli oni odpokutować, zostali zniszczeni przez Lamanitów. Mormon opłakiwał ich upadek i brak chęci powrotu do Jezusa Chrystusa. Prorokował, że zapis tego ludu zostanie ujawniony w ostatnich dniach i zachęcał tych, którzy przeczytają go, by odpokutowali i przygotowali się na sąd Boży.

Mormon 3–4

Mormon odmawia przewodzenia armii, ponieważ Nefici wzrastają w niegodziwości, a Lamanici zaczynają zmiatać Nefitów z powierzchni ziemi

Czy kiedykolwiek czułeś, że Pan chciał, abyś zmienił coś w swoim życiu? Jak myślisz, czy zdarzyło się tak, że zachęcił cię On bądź pomógł ci zmienić coś w twoim życiu, kiedy nie zadawałeś sobie z tego sprawy?

W czasach Mormona Nefici często nie zdawali sobie sprawy ani nie doceniali tego, jaki wpływ miał Pan na ich bitwy z Lamanitami. Po tym, jak Nefici zawarli układ z Lamanitami i spiskowcami Gadiantona, Pan pozwolił im żyć przez 10 lat bez konfliktów. W tym czasie przygotowali się na nadchodzące napaści (zob. Mormon 2:28; 3:1).

Przeczytaj fragment: Mormon 3:2–3 i wyszukaj, co Pan chciał, aby zrobili Nefici podczas lat pokoju, który im dał na przygotowanie się do odparcia ataków Lamanitów. Jak zareagowali Nefici? Dlaczego Pan zachował Nefitów w ich ostatnich walkach pomimo ich niegodziwości, zgodnie z fragmentem: Mormon 3:3?

Jak podaje zapis we fragmencie: Mormon 3:4–8, Pan uchronił Nefitów jeszcze dwukrotnie w ich walkach. Ze sposobu postępowania Pana z niegodziwymi Nefitami dowiadujemy się o doktrynalnej prawdzie, że w Swej łasce Pan daje nam wystarczająco dużo okazji, aby odpokutować za nasze grzechy. Te okazje dowodzą, że Bóg jest cierpliwy i miłosierny oraz pragnie, aby wszystkie Jego dzieci żyły tak, aby mogły dostąpić wszystkich błogosławieństw Zadośćuczynienia.

Odpowiedz na poniższe pytania w swoim dzienniku do studiowania (możesz odpowiedzieć na nie w swoim osobistym dzienniku, jeśli odpowiedzi mają charakter poufny lub święty):
1. W jaki sposób Pan zachęcał cię do pokuty i dawał szansę, aby jej dokonać? Czego to uczy ciebie na temat Jego charakteru?
2. Co możesz zrobić, aby unikać ignorancji lub znieczulenia serca na te zachęty, jaką przejawiali Nefici według opisu we fragmencie: Mormon 3:3?

Szanse i zaproszenia, dane od Pana, by dokonywać zmian w swoim życiu, mają miejsce częściej niż zdajesz sobie z tego sprawę. Na przykład mogą być dane, kiedy przyjmujesz sakrament lub kiedy usłyszysz podszept od Ducha Świętego, aby się doskonalić lub służyć bliźnim. Kiedy wyszukujesz tych możliwości i reagujesz, szybko dokonując zmian, wtedy doświadczasz w swoim życiu Pańskiej mocy odkupienia. Aby lepiej zrozumieć niechęć Nefitów wobec wysiłków Pana, aby do nich dotrzeć, przeczytaj fragment: Mormon 3:9–10 i wyszukaj, jak Nefici zareagowali na swoje liczne zwycięstwa nad Lamanitami. (Czytając ten fragment, pamiętaj, że słowo: pomścić w wersecie 9., oznacza dążenie do zemsty za odniesione szkody).

W jaki sposób Nefici reagowali na swoje zwycięstwa nad Lamanitami? Przeczytaj fragment: Mormon 3:11–13 i wyszukaj, jak zareagował Mormon, kiedy armia przysięgła zemstę (odwet).

Mormon przewodził nefickim armiom przez ponad 30 lat, pomimo ich rażącej niegodziwości. Czego uczy nas odmowa Mormona, by poprowadzić armię, o tak poważnej sprawie, jaką jest zemsta?

Przeczytaj fragment: Mormon 3:14–16 i wyszukaj, czego Pan nauczał Mormona na temat dążenia do zemsty (wzięcia odwetu). Z tego fragmentu dowiadujemy się prawdy, że Pan zabrania nam dążenia do zemsty.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Czy kiedykolwiek dążyłeś do zemsty lub do tego, by odpłacić komuś za to, co ci uczynił? Dlaczego, twoim zdaniem, jest to niebezpieczne lub niedobre rozwiązanie? Kto, twoim zdaniem, najbardziej ucierpi z powodu twojego dążenia do zemsty?
2. Dlaczego powinniśmy zostawić osąd i zemstę w rękach Pana, zamiast sami brać odwet?

Chociaż wiemy, że powinniśmy odrzucić od siebie chęć zemsty i naprawdę pragnąć, by te uczucia nas opuściły, to często stawianie tym uczuciom czoła okazuje się nie lada wyzwaniem. Kiedy będziesz czytać następującą radę Prezydenta Jamesa E. Fausta z Rady Prezydenta Kościoła, podkreśl wyrażenia, które wskazują, co zrobić, aby przegonić pragnienie zemsty, gdy cię nachodzi:

„Musimy rozpoznawać uczucie złości i przyznać się do jego istnienia. Uczynienie tego wymaga pokory, ale jeśli padniemy na kolana i poprosimy Ojca Niebieskiego o uczucie wybaczenia, On nam pomoże. Pan wymaga od nas, abyśmy ‘wybaczali wszystkim ludziom’ [NiP 64:10] dla naszego własnego dobra, ponieważ ‘nienawiść hamuje wzrost duchowy’ [Orson F. Whitney, Gospel Themes (1914), str. 144]. Tylko kiedy pozbędziemy się nienawiści i goryczy, Pan będzie mógł dać pocieszenie naszemu sercu […].

Kiedy ma miejsce tragedia, nie powinniśmy reagować, szukając osobistego rewanżu, ale raczej powinniśmy pozwolić na to, by zadziałała sprawiedliwość, a potem przestać się tym zajmować. Nie jest to proste, podobnie jak oczyszczenie naszych serc z jątrzącej się urazy. Zbawiciel zaofiarował nam wszystkim cenny pokój poprzez Swe Zadośćuczynienie, ale może on przyjść jedynie wtedy, gdy będziemy gotowi odrzucić negatywne uczucia gniewu, złośliwości czy zemsty. Wszystkim z nas, którzy wybaczają ‘ludziom ich przewinienia’ [Józef Smith Tłumaczenie, Ew. Mateusza 6:13], nawet tym, którzy popełnili poważne zbrodnie, Zadośćuczynienie przynosi pewną miarę pokoju i pocieszenia” („Uzdrawiająca moc przebaczenia”, Ensign lub Liahona, maj 2007, str. 69).

Rozważ, jak możesz zastosować tę radę i wyzbyć się urazy, złości czy niedobrych uczuć, które możesz żywić względem innych ludzi.

Po odmowie przewodzenia nefickim armiom Mormon skupił się na pisaniu do tych, którzy będą czytać jego słowa w dniach ostatnich. Pragnął, aby każdy z nas odpokutował i przygotował się na czas, gdy „[stanie] przed sędziowskim tronem Chrystusa” (zob. Mormon 3:18–22).

Przeczytaj fragment: Mormon 4:1–2 i wyszukaj, co stało się z armią Nefitów, kiedy dążyli do zemsty na Lamanitach. Przeczytaj werset: Mormon 4:4 i wyszukaj, dlaczego armie Nefitów nie zwyciężały. Przeczytaj werset: Mormon 4:5 i wskaż prawdy, które uczą o skutkach trwania w niegodziwości. Co znalazłeś?

Jedną z prawd, którą dostrzeżesz, jest to, że wyroki Boże dosięgną niegodziwych. Często „niegodziwi [są] ukarani przez niegodziwych” (Mormon 4:5). Niegodziwi odrzucają pomoc Boga i odmawiają uzyskania Jego boskiej ochrony. Przeczytaj wersety: Mormon 4:11–14, 18 i wyszukaj, w jaki sposób wyroki Boże dosięgły Nefitów.

W dzienniku do studiowania zapisz odpowiedzi na następujące pytania:
1. Co, twoim zdaniem, jest najsmutniejsze w sytuacji, w jakiej znaleźli się Nefici, a która jest opisana w rozdziałach: Mormon 3–4?
2. Jaki związek ze sobą mają doktryny lub prawdy, które do tej pory studiowałeś? (Rozważ związek między pokutą, zemstą i sądem Bożym).

Rozważ, w jaki sposób możesz zastosować te prawdy w swoim życiu, zgodnie z wolą Pana.

Mormon 5–6

Mormon ponownie decyduje się prowadzić armie Nefitów, ale Lamanici zwyciężają; Mormon lamentuje nad zniszczeniem swojego ludu

Czy istnieje różnica pomiędzy żalem, który może towarzyszyć śmierci osoby, która wiodła prawe życie, a żalem po śmierci osoby, które zmarła, wiodąc niegodziwe życie? Jak sądzisz, jakiego rodzaju jest to różnica?

Po ponad 13 latach odmawiania przewodzenia armiom Nefitów Mormon ponownie przejął dowodzenie. Przewodził im jednak bez nadziei, ponieważ ludzie ci nie odpokutowali ani nie wzywali Pana, prosząc o pomoc. Po odparciu kilku ataków Lamanitów Nefici uciekli. Ci, którzy nie uciekali wystarczająco szybko, zostali zgładzeni. Mormon napisał list do króla Lamanitów, aby pozwolił Nefitom zgromadzić się w przygotowaniu na ostateczną bitwę (zob. Mormon 5:1–7; 6:1–6).

Przeczytaj fragment: Mormon 6:7–11 i spróbuj zrozumieć smutek Mormona, który był świadkiem zniszczenia jego ludu. Jak myślisz, dlaczego ludzie żyjący w niegodziwości mogą bać się, gdy przyjdzie czas śmierci?

Przeczytaj fragment: Mormon 6:16–22 i odpowiedz na następujące pytania w swoim dzienniku do studiowania:
1. Dlaczego prorocy, przywódcy i rodzice tak pilnie zachęcają nas do pokuty?
2. W jaki sposób nadzieja na to, że Pan przyjmie cię z otwartymi ramionami, pomaga ci odpokutować (zob. Mormon 6:17)?

Rozważ, czy jest coś w twoim życiu, za co zgodnie z wolą Pana powinieneś odpokutować? Możesz napisać odpowiedź na to pytanie w swoim osobistym dzienniku oraz wyznaczyć cele dotyczące pokuty.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Mormon 3–6 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: