Moroni 7:20–48

Wprowadzenie

Zgodnie z zapisem w wersetach: Moroni 7:20–48, Mormon dalej wygłaszał kazanie w synagodze, ucząc swoich słuchaczy, w jaki sposób „trzymać się wszystkiego, co dobre” (Moroni 7:20–21, 25). Wyjaśnił ważność wiary, nadziei i miłości bliźniego. Zakończył kazanie błaganiem, by jego słuchacze modlili się do Ojca z całego serca o dar miłości bliźniego — Mormon określił tę miłość jako „[prawdziwą miłość] Chrystusa” (Moroni 7:47).

Moroni 7:20–39

Mormon uczy o wierze w Jezusa Chrystusa

Przejrzyj fragment: Moroni 7:12–13 i zastanów się nad tym, czego nauczyłeś się z poprzedniej lekcji o odróżnianiu dobra od zła. W pustym miejscu poniżej wymień przykłady dobrych rzeczy (tego, co pochodzi od Boga i skłania do wiary w Chrystusa) i złych rzeczy (tego, co odciąga od wiary w Chrystusa i służenia Bogu):

Dobre rzeczy	Złe rzeczy

Zwróć uwagę, że Mormon zachęcał nas do „[trzymania się] wszystkiego, co dobre” (Moroni 7:19). Zastanów się, co oznacza trzymanie się wszystkiego, co dobre.

Mormon zadał swoim słuchaczom pewne ważne pytanie, na które potem odpowiedział. Przeczytaj werset: Moroni 7:20 i odszukaj pytanie, na temat którego Mormon miał przemawiać. Następnie przejrzyj wersety: Moroni 7:21–26 i poszukaj odpowiedzi na to pytanie.

W czasie lektury wersetów: Moroni 7:21, 25 zaznacz słowa lub zwroty, które uczą następującej zasady: Dzięki wierze w Jezusa Chrystusa możemy trzymać się wszystkiego, co dobre.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Na podstawie wersetów: Moroni 7:22–26 odpowiedz, w jaki sposób Ojciec Niebieski stara się pomagać nam budować wiarę w Jezusa Chrystusa?
2. Kiedy twoja wiara w Jezusa Chrystusa pomogła ci trzymać się dobrych rzeczy lub odrzucić coś złego?

Mormon opisał kilka dobrych rzeczy, które spotykają ludzi, którzy okazują wiarę w Jezusa Chrystusa. Przeczytaj fragment: Moroni 7:32–34 i zaznacz co najmniej jedno błogosławieństwo w każdym z tych wersetów, które wypływa z wiary w Jezusa Chrystusa.

Zastanów się z modlitwą nad tym, co możesz zrobić, by okazywać większą wiarę w Jezusa Chrystusa. Gdy przyjdzie ci do głowy jakiś pomysł, zapisz go w swoim dzienniku do studiowania. Ten pomysł może dotyczyć czegoś konkretnego, co pomoże ci wypełniać słowa proroków (zob. Moroni 7:23), modlić się z większą wiarą (zob. Moroni 7:26) lub odpokutować za grzech (zob. Moroni 7:34). Gdy zapiszesz swój cel, opisz, jak chcesz go zrealizować. Napisz też, co dobrego wniesie realizacja tego celu do twojego życia.

Moroni 7:40–43

Mormon uczy o nadziei

W kazaniu zapisanym w rozdziale: Moroni 7 Mormon wyróżnił trzy boskie zasady, które są niezbędne do osiągnięcia życia wiecznego. Starszy M. Russell Ballard z Kworum Dwunastu Apostołów uczył, że te „trzy boskie zasady tworzą fundament, na którym możemy wznosić budowlę naszego życia”. Powiedział, że te trzy zasady „razem dają nam podstawę, która nas wspiera, tak jak nogi trójnogiego stołka” („The Joy of Hope Fulfilled”, Ensign, listopad 1992, str. 33).

Poniższy materiał pomoże ci znaleźć te trzy zasady, które wyróżnił Mormon. Pierwszą zasadą jest wiara, o której uczyłeś się na podstawie fragmentu: Mormon 7:20–39. Podpisz jedną z nóg stołka na obrazku: Wiara w Jezusa Chrystusa. Odszukaj, co symbolizuje druga noga stołka, czytając werset: Moroni 7:40. Zapisz tę zasadę na drugiej nodze stołka.

Przeczytaj wersety: Moroni 7:41–42 i odszukaj, na co, według nauk Mormona, powinniśmy mieć nadzieję. (Moroni 7:41 jest fragmentem do opanowania). Możesz dodać „na życie wieczne” do nazwy na drugiej nodze stołka, żeby brzmiała „Nadzieja na życie wieczne”.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf z Rady Prezydenta Kościoła powiedział następujące słowa o nadziei, do której odnosił się Mormon:

„Nadzieja to dar Ducha. Jest to nadzieja, że poprzez Zadośćuczynienie Chrystusa i moc Jego zmartwychwstania, powstaniemy do życia wiecznego, a to dzięki naszej wierze w Zbawiciela […].

Nadzieja nie jest wiedzą, lecz raczej niewzruszoną ufnością, że Pan wypełni Swoje obietnice względem nas. Jest ona przeświadczeniem, że jeśli teraz będziemy żyć wedle praw Bożych i słów Jego proroków, w przyszłości otrzymamy upragnione błogosławieństwa. Oznacza wiarę i wyczekiwanie odpowiedzi na nasze modlitwy. Nadzieja manifestuje się w zaufaniu, optymizmie, entuzjazmie i cierpliwej wytrwałości” („Nieskończona moc nadziei”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 21–22).

Jedna zasada, której uczymy się na podstawie wersetów: Moroni 7:40–42, brzmi: Jeśli wykazujemy się wiarą w Jezusa Chrystusa, możemy poprzez Jego Zadośćuczynienie zyskać nadzieję na to, że zmartwychwstaniemy do życia wiecznego.

Przeczytaj werset: Moroni 7:43 i znajdź cechy, które muszą charakteryzować człowieka mającego wiarę i nadzieję, o których mówił Mormon.

Być „[łagodnym] i pokornego serca” oznacza, że ktoś jest prawdziwie uniżony, łagodny i uległy woli Pana. Jak myślisz, dlaczego łagodność i pokora serca są konieczne do tego, by mieć wiarę i pokładać nadzieję w Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?

W dzienniku do studiowania pism świętych opisz, w jaki sposób twoja wiara w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienie daje ci nadzieję.

Moroni 7:44–48

Mormon naucza o miłości bliźniego

Odwołaj się do rysunku trójnogiego stołka z początku lekcji. Przeczytaj werset: Moroni 7:44 i odszukaj trzecią zasadę, której uczył Mormon. Podpisz trzecią nogę stołka nazwą tej ostatniej zasady.

We fragmencie: Moroni 7:44–48 Mormon podał pełną mocy definicję miłości bliźniego. Przeczytaj fragment: Moroni 7:45–47 i zaznacz słowa lub zwroty, których Mormon użył, by opisać miłość bliźniego. (Moroni 7:45, 47–48 jest fragmentem do opanowania). By lepiej zrozumieć, czego uczył Mormon, możesz zapisać niektóre z podanych definicji w swoich pismach świętych: „cierpliwa” oznacza niezłomną wytrwałość, „nie zazdrości” oznacza brak zawiści, „nie unosi się pychą” oznacza pokorę i łagodność, „nie szuka swego” oznacza, że Bóg i inni ludzie są na pierwszym miejscu, „nie daje się łatwo sprowokować” oznacza brak skłonności do szybkiego wpadania w złość, „znosi wszystko” oznacza akceptację wszelkiej prawdy.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub więcej z następujących pytań:
1. W oparciu o definicję zawartą w wersetach: Moroni 7:45–47, jak myślisz, dlaczego miłość bliźniego jest największym duchowym darem, który możemy otrzymać?
2. Jak myślisz, co to znaczy, że miłość nigdy nie zawodzi.
3. Jak myślisz, dlaczego jesteśmy niczym, jeśli nie mamy w sobie miłości bliźniego?

Wspomniawszy naukę Apostoła Pawła o miłości bliźniego z 13. rozdziału I Listu do Koryntian, Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił: „Przyczyną, dla której miłość nigdy nie zawodzi i dla której miłość jest większa nawet od najwięcej znaczących dobrych czynów, które wymienił, jest to, że miłość bliźniego, ‘[prawdziwa miłość Chrystusa]’ (Moroni 7:47), nie jest czynem, ale stanem, sposobem bycia. Miłość bliźniego osiąga się poprzez ciąg uczynków, których wynikiem jest nawrócenie się. Miłość bliźniego jest czymś, czym człowiek się staje. Tak, jak oświadczył Moroni: ‘Jeśli więc ludzie nie będą mieli miłości bliźniego, nie będą mogli odziedziczyć’ miejsca, które jest dla nich przygotowane w posiadłościach Ojca (Eter 12:34; kursywa dodana)” („Wyzwanie, byśmy czymś się stali”, Liahona, styczeń 2001, str. 42).

Przeczytaj opisy następujących sytuacji i zastanów się, w jaki sposób zareagowałbyś na nie, gdybyś był pozbawiony daru miłości bliźniego, a w jaki sposób zareagowałbyś, gdyby przepełniała cię miłość bliźniego:

Koledzy ze szkoły śmieją się z ciebie lub z kogoś innego.
Twój brat lub siostra często ci dokucza.
Nie lubisz jednego z nowych doradców w twoim kworum lub w klasie tak, jak lubiłeś poprzedniego przywódcę.

Po wyjaśnieniu tego, jak ważne jest doskonalenie miłości bliźniego, Mormon wyjaśnił, w jaki sposób możemy pozyskać tę nieodzowną cechę charakteru. Przeczytaj wersety: Moroni 7:48 i zaznacz słowa lub zwroty, które uczą następującej zasady: Jeśli modlimy się do Ojca z całego serca i żyjemy jak prawdziwi naśladowcy Jezusa Chrystusa, możemy być napełnieni miłością bliźniego. Zastanów się, dlaczego ważne jest, by modlić się o ten dar z całego serca, a nie modlić się pobieżnie.

W swoim dzienniku do studiowania opisz sytuację, w której czułeś, że Pan pomógł ci okazać miłość bliźniego, lub sytuację, w której widziałeś, że ktoś inny okazał miłość bliźniego. Jako uzupełnienie wyznacz sobie konkretny cel udoskonalenia jednej z cech miłości bliźniego, wymienionych w wersecie: Moroni 7:45. Módl się o dar miłości bliźniego podczas realizacji swojego celu.

Fragment do opanowania — Moroni 7:41

Zapisz na kartce cały werset. Wyrecytuj go kilka razy. Wymazuj (lub wykreślaj) wyrazy lub zwroty z wersetu do momentu, gdy będziesz mógł wyrecytować cały werset z pamięci.

Fragment do opanowania — Moroni 7:45, 47–48

Napisz na kartce pierwszą literę każdego słowa z tych trzech wersetów. Patrz na kartkę, by ułatwić sobie ich recytowanie. Gdy kilka razy wyrecytujesz te wersety, wymazuj lub wykreślaj litery, aż będziesz mógł wyrecytować wersety z pamięci. Następnie wybierz jedną z następujących grup ludzi, której chciałbyś okazywać więcej miłości bliźniego: rodzina, kworum lub członkowie klasy w kościele, uczniowie z twojej klasy szkolnej, przyjaciele lub bliźni. Pomyśl o ludziach, których wybrałeś, czytając fragment: Moroni 7:45 i zastanów się nad tym, w jaki sposób okażesz tym ludziom więcej miłości Chrystusowej.

Zapisz w swoim dzienniku do studiowania jeden lub dwa sposoby na okazanie tym ludziom większej miłości bliźniego. W czasie nadchodzącego tygodnia módl się, by Pan pomógł ci udoskonalić miłość do nich. Pod koniec tygodnia powiedz o swoich doświadczeniach przyjacielowi lub członkowi rodziny.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Moroni 7:20–48 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: