Wprowadzenie do Drugiej Księgi Nefiego
Dlaczego warto studiować tę księgę?
Kiedy uczniowie zapoznają się z treścią Drugiej Księgi Nefiego, zrozumieją podstawowe doktryny ewangelii, takie jak: Upadek Adama i Ewy, Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa i wolna wola człowieka. Ponadto księga ta zawiera proroctwa Nefiego, Jakuba i Izajasza. Byli oni szczególnymi świadkami Zbawiciela. Prorokowali o Przywróceniu ewangelii w dniach ostatnich, zgromadzeniu ludu przymierza z Bogiem, Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa oraz o okresie Milenium. Druga Księga Nefiego zawiera także wyjaśnienie doktryny Chrystusa podane przez Nefiego i — na zakończenie — świadectwo Nefiego o Zbawicielu.
Kto napisał tę księgę?
Drugą Księgę Nefiego napisał Nefi, syn Lehiego. Nefi był prorokiem i pierwszym wielkim przywódcą ludu Nefitów. Jego zapisy świadczą o tym, że doświadczył on odkupiającej mocy Pana (zob. 2 Nefi 4:15–35; 33:6) i z całej duszy pragnął przynieść zbawienie swojemu ludowi (zob. 2 Nefi 33:3–4). Aby osiągnąć ten cel, zbudował świątynię i nauczał swój lud wiary w Jezusa Chrystusa.
Kiedy i gdzie została napisana ta księga?
Nefi zaczął spisywać dzieje, które zostały nazwane Drugą Księgą Nefiego, około 570 r. p.n.e. — 30 lat po tym, jak wraz ze swoją rodziną opuścił Jerozolimę (zob. 2 Nefi 5:28–31). Napisał ją, przebywając w kraju Nefi (zob. 2 Nefi 5:8, 28–34).