2 Nefi 17–20

Wprowadzenie

W rozdziałach: 2 Nefi 17–20 Nefi zapisał o tym, że Izajasz starał się przekonać króla Judy i jego lud, aby zaufali Panu, a nie ziemskim sojusznikom. Używając przykładów — symboli i metafor, które nauczają lub świadczą o wielkich prawdach — Izajasz prorokował o wydarzeniach, które nastąpią za jego życia, prorokował o narodzinach Jezusa Chrystusa i zagładzie niegodziwych podczas Drugiego Przyjścia Pana.

2 Nefi 17–18

Królestwo Judy będzie błogosławione, jeśli zaufa Jezusowi Chrystusowi

Przygotowując się do dzisiejszej lekcji, zastanów się nad sytuacją, która wzbudziła w tobie strach. Czy pamiętasz, jak zareagowałeś? Studiując rozdziały: 2 Nefi 17–18, postaraj się odszukać radę Izajasza daną tym, którzy znajdują się w trudnej lub straszliwej sytuacji.

Przed studiowaniem rozdziałów: 2 Nefi 17–18, musisz dowiedzieć się więcej o trzech małych narodach: Syrii, Izraelu i Judzie oraz o znacznie większym Imperium Asyryjczyków, które starało się podbić te mniejsze narody. Zapoznaj się z mapą i dołączoną do niej tabelką.

Kraj	Syria	Izrael (Efraim)	Juda
Król	Resin	Pekah	Achaz
Stolica	Damaszek	Samaria	Jerozolima

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 17:1–2 i spójrz na mapę. „Syria jest sprzysiężona z Efraimem” oznacza, że te dwa kraje zawarły przymierze lub umowę. Spróbuj ustalić, kto zaatakował kogo. Pamiętaj o tym, że wyrażenie „dom Dawida” w wersecie 2. odnosi się do Achaza i ludu Judy.

Królestwa Izraela i Syrii chciały podbić królestwo Judy i zmusić Judę do zawarcia z nimi sojuszu przeciw potężnemu Imperium Asyryjskiemu. Asyria groziła w tamtym okresie podbiciem całego świata. Izrael i Syria wierzyły, że poprzez podbój Judy mieliby więcej ludzi i środków, aby stanąć do walki z nadciągającą armią Asyryjczyków (zob. 2 Nefi 17:5–6). Król Achaz rozważał zawarcie sojuszu z Izraelem i Syrią.

Zastanów się, co byś zrobił, gdybyś był na jego miejscu. Z jednej strony Asyria grozi atakiem na twój lud. Z drugiej strony Syria i Izrael grożą atakiem, jeśli nie zawrzesz z nimi sojuszu przeciwko Asyryjczykom. Izajasz mieszkał w królestwie Judy i Pan wysłał go do Achaza z wiadomością. Co byś czuł, będąc królem Achazem, na temat nowiny, którą miał ci przekazać prorok?

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 17:3–8 i podkreśl przesłanie Pana, które przekazał Izajasz Achazowi i jego ludowi. (Termin „dymiące głownie” w wersecie 4. dotyczą pochodni, które się wypaliły i symbolizują te dwa królestwa, które zostały rozbite i pokonane). Wyobraź sobie, że usłyszałeś, jak Izajasz powiedział to Achazowi. Później kolega poprosił cię, abyś zrelacjonował, co powiedział Izajasz. Napisz dwa lub trzy zdania w dzienniku do studiowania opisujące to, co byś odpowiedział koledze.

Izajasz próbował pomóc królowi i jego ludowi, aby zwrócili się do Pana o pomoc, zamiast polegać na niestabilnych sojuszach politycznych.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Dlaczego jest ważne, abyśmy zwrócili się do Pana, kiedy potrzebujemy pomocy, a nie polegali na innych osobach?
2. W jaki sposób młodzi ludzie mogą być skłonni, aby przedkładać relacje z ludźmi ponad relacje z Ojcem Niebieskim i Jezusem Chrystusem?

Pan powiedział, że da Achazowi i królestwu Judy znak, że będzie się o nich troszczył i dzięki temu nie będą musieli polegać na ziemskich sojuszach. Przeczytaj werset: 2 Nefi 17:14 w celu odnalezienia znaku, o którym mowa. Podkreśl w tym wersecie słowo Emmanuel. Obok tego wersetu napisz: „Ew. Mateusza 1:22–23”. Przeczytaj fragment: Ew. Mateusza 1:22–23, aby poznać znaczenie tytułu: Emmanuel.

W jaki sposób znak, który oznaczał „Bóg z nami”, miał pomóc wtedy Achazowi? W jakim sensie to proroctwo dane przez Izajasza odnosi się do narodzin Jezusa Chrystusa wiele lat później?

Aby lepiej zrozumieć znak narodzenia dziecka, zastanów się nad następującym wyjaśnieniem Starszego Jeffreya R. Hollanda z Kworum Dwunastu Apostołów: „Na proroctwo to składają się mnogie i równorzędne elementy, podobnie jak w większości zapisów Izajasza. Najbardziej bezpośrednie znaczenie prawdopodobnie dotyczyło żony Izajasza, czystej i dobrej kobiety, która mniej więcej w tym czasie urodziła syna [zob. 2 Nefi 18:3], który stał się symbolem i zapowiedzią późniejszego i bardziej znamiennego wypełnienia się tego proroctwa, które miało się zrealizować w narodzinach Jezusa Chrystusa” (Christ and the New Covenant [1997], str. 79).

Izajasz prorokował, że zanim dziecko dorośnie, Asyria pokona armie Izraela (Efraima) i Syrii (zob. 2 Nefi 17:15–25). Znak oznaczający „Bóg z nami” miał na celu zapewnić króla Achaza, że Bóg będzie z nami, kiedy Mu zaufamy, nawet w czasach trudności i strachu. Możesz zapisać tę zasadę na marginesie swoich pism świętych.

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 18:6–8 i podkreśl wyrażenie „wody Siloe”. Wody Siloe symbolizowały dla Izajasza spokojne, stałe wspierające działanie i moc Boga, które powinny być częścią życia politycznego tego narodu (zob. 2 Nefi 18:6). Izajasz wykorzystał odniesienie do wód Siloe, aby wykazać przeciwieństwo, ponieważ lud Izraela i Judy odrzucił Mesjasza — „wody Siloe”, czyli spokojną, stałą, wspierającą moc Boga. Dlatego Izajasz prorokował, że król Asyryjczyków i straszliwy wpływ oraz gwałtowna moc jego najeźdźczej armii — reprezentowanej przez „wody rzeki gwałtowne i obfite” — pokona Syrię i Izrael.

Izajasz jako poeta użył dwóch ruchliwych, ale znacznie różniących się od siebie strumieni rzek, aby wyjaśnić, co stanie się z Judą. Armia Asyryjczyków następnie napadła na Judę — reprezentowaną słowem ziemia. Lecz nie podbiła ona Jerozolimy — reprezentowanej słowami „wypełnią i zatopią, aż sięgną po szyję”.

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 18:9–12 i zwróć uwagę na to, ile razy Pan radził Judzie, aby nie przyłączała się do Syrii i Izraela. Zgodnie z wersetem: 2 Nefi 18:13, co radził Pan Judzie poprzez Izajasza i gdzie mieli udać się po pomoc?

W czasie, kiedy Asyryjczycy pokonali Judę i zagrozili Jerozolimie, królestwo Judy miało nowego króla. Nazywał się Hezekiasz. Ufał on Panu i prorokowi Izajaszowi. Ostatecznie 185 tysięcy żołnierzy asyryjskich zostało zabitych w obozie przez anioła Pana (zob. II Ks. Królewska 19:35, Ks. Izajasza 37:36).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub więcej z poniższych pytań:
1. Jakie są niebezpieczeństwa związane z pokładaniem wiary w rzeczy i wpływy ziemskie, a nie w Pana? (Możesz pomyśleć o sytuacjach, w których byłeś skłonny podjąć decyzję ze strachu).
2. Kiedy zwróciłeś się do Pana o siłę, mimo że początkowo byłeś skłonny skorzystać z innych źródeł? Czego nauczyłeś się z tego doświadczenia?
3. Pod rządami króla Hezekiasza lud Judy został ochroniony przed zniszczeniem, ponieważ postąpił zgodnie ze słowami Izajasza i poradził się Pana. Dlaczego naśladowanie współczesnych proroków może ochronić cię przed duchową krzywdą?

2 Nefi 19:1–7

Izajasz mówi o Zbawicielu

Czy kiedykolwiek przez dłuższy czas nie widziałeś słońca lub nie czułeś jego ciepłych promieni? Jeśli nie, wyobraź sobie, że stoisz w cieniu i nie masz dostępu do światła ani ciepła, którego źródłem jest słońce (np. znajdujesz się przez długi czas w ciemnym pokoju). Izajasz użył podobnej metafory, aby zilustrować duchowy stan ludzi, którzy żyli bez światła Jezusa Chrystusa.

W wersetach: 2 Nefi 19:1–2 jest mowa o dwóch krainach. Przeczytaj te wersety, a następnie zaznacz nazwy tych krain.

Przez wieki, zanim Izajasz napisał te wersety, toczyło się wiele wojen, które miały na celu zdobycie kontroli nad regionem, który zwany jest dzisiaj Ziemią Świętą. Niektórzy określali ten obszar „krainą cienia śmierci”, ponieważ wiele osób utraciło tam swoje życie w walce. W czasach Nowego Testamentu miasta Nazaret, Kafarnaum, Nain i Kana znajdowały się w regionach oficjalnie znanych jako krainy Zebulona i Naftalego. W tych miastach, ponad 500 lat później, Jezus Chrystus spędził większość Swojej misji, czyniąc posługę wobec mieszających tam ludzi. Dzisiaj jest to obszar Galilei.

Zaznacz w wersecie: 2 Nefi 19:2, co — według Izajasza — zobaczą ludzie mieszkający na tym obszarze.

Oświadczenie Izajasza, że ci, którzy „chodzili w ciemności” i zamieszkiwali „kraj cienia śmierci”, ujrzeli „światłość wielką”, było proroctwem o doczesnej misji Jezusa Chrystusa w tej części świata. Ludzie mieszkający w Galilei chodzili w duchowej ciemności, ale kiedy Jezus Chrystus żył i służył pośród nich, ujrzeli „światłość wielką”.

Przeczytaj fragment: 2 Nefi 19:6–7 i zastanów się nad tym, który z tytułów Zbawiciela wymienionych w wersecie 6. miał największe znaczenie dla ludu Judy ze względu na okoliczności, w których żył. W swoim dzienniku do studiowania napisz o tym, jak jeden lub kilka z tych tytułów opisuje uczucia, jakimi darzysz Zbawiciela.

2 Nefi 19–20

Izajasz opisuje zniszczenie niegodziwych podczas Drugiego Przyjścia

Proroctwo Izajasza o zniszczeniu Asyrii zapisane w rozdziale: 2 Nefi 20 jest również proroctwem o zagładzie niegodziwych podczas Drugiego Przyjścia. Czytając ten rozdział, pamiętaj, że tak, jak Hezekiasz zaufał radzie Izajasza, poradził się Pana i został błogosławiony, tak ty, jeśli zaufasz Panu, nie musisz się obawiać sądu, który zostanie wydany na mieszkańców ziemi podczas Drugiego Przyjścia.

Jakie zdanie powtarza się w wersetach: 2 Nefi 19:12, 17, 21 i 2 Nefi 20:4? Możesz zakreślić je w swoich pismach. Napisz to zdanie w swoim dzienniku do studiowania i podkreśl słowo gniew i ręka. Pod słowem gniew napisz sąd, a pod słowem ręka napisz litość. Przeczytaj to zdanie na głos, wstawiając słowa sąd i litość. („Po tym wszystkim nie uśmierza się [sąd] i [ręka litości] Jego pozostaje nadal wyciągnięta”).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:
1. W jaki sposób zdanie z powyższego ćwiczenia opisuje to, jak Pan potraktuje narody, rodziny i poszczególne osoby, które Go odrzucą?
2. W jaki sposób możesz zastosować następujące prawdy w swoim życiu? Jezus Chrystus jest Bogiem sądu i miłosierdzia. Jego miłosierdzie rozpościera się nad tymi, którzy odpokutują i będą przestrzegać Jego przykazań.
W swoim dzienniku do studiowania napisz o tym, kiedy byłeś posłuszny konkretnemu przykazaniu i czułeś Boże miłosierdzie.
W dzienniku do studiowania pism świętych napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: 2 Nefi 17–20 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: