W rozdziałach: Alma 40–41 czytamy, że Alma uczył swojego syna Koriantona ważnych doktryn dotyczących życia po śmierci. Alma wyjaśniał, że poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa cała ludzkość zmartwychwstanie. Uczył też Koriantona o świecie duchów, w którym zmarli — w zależności od decyzji podejmowanych w życiu doczesnym — oczekują na zmartwychwstanie w raju lub w więzieniu duchów. Korianton dowiedział się od Almy, że plan przywrócenia obejmuje nie tylko fizyczne zmartwychwstanie, ale również duchowe przywrócenie, podczas którego poniesiemy konsekwencje naszych uczynków i pragnień. Na zakończenie Alma podkreślił najważniejszą w planie przywrócenia prawdę, która mówi, że niegodziwość nigdy nie może prowadzić do prawdziwego szczęścia.
Alma uczy Koriantona o świecie duchów i o zmartwychwstaniu
Obraz
matka z dziećmi przy grobie
Wyobraź sobie, że masz przyjaciela, który niedawno stracił kogoś bliskiego. Twój przyjaciel, wiedząc, że jesteś religijną osobą, przyszedł do ciebie z następującymi pytaniami:
Co sprawia, że możemy ponownie ożyć? Kto zmartwychwstanie?
Gdzie idziemy po śmierci i jak tam jest?
Co to jest zmartwychwstanie? Jaka jest różnica między naszym śmiertelnym ciałem a naszym zmartwychwstałym ciałem? Co się stanie, gdy zmartwychwstaniemy?
Informacje zawarte w rozdziale: Alma 40 mogą pomóc udzielić odpowiedzi na te pytania. Rozdział ten jest kontynuacją nauk Almy skierowanych do jego syna, Koriantona. Korianton niepokoił się kwestią zmartwychwstania umarłych.
Przeczytaj trzy poniższe fragmenty pisma świętego. Wybierz jeden z nich i napisz w dzienniku do studiowania, w jaki sposób nauki Almy odpowiadają na przypisane temu fragmentowi pytanie. (Jeśli masz czas przy końcu lekcji, możesz wrócić do tego ćwiczenia i dowiedzieć się, czego Alma nauczał w pozostałych fragmentach).
Przestudiuj fragment: Alma 40:1–5. Co sprawia, że możemy ponownie ożyć? Kto zmartwychwstanie?
Przestudiuj wersety: Alma 40:6–7, 11–14. Gdzie idziemy po śmierci i jak tam jest? (Gdy Alma uczył o tym, że duchy wszystkich ludzi „powracają do Boga, który dał im życie” (Alma 40:11), miał na myśli, że po naszej śmierci a przed zmartwychwstaniem nasze duchy powrócą do świata duchów, a nie do miejsca należnego nam po Bożym sądzie. Przydatne może być skorzystanie z przypisów do wersetu 13., które pomagają zrozumieć, co Alma miał na myśli, mówiąc „na zewnątrz w ciemność”. Werset: Alma 40:14 pomaga nam też zrozumieć, że odniesienie do ciemności na zewnątrz dotyczy stanu przed zmartwychwstaniem, który nazywamy zazwyczaj więzieniem duchów, a nie ostatecznego miejsca przeznaczenia tych, którzy zostali potępieni).
Przestudiuj fragment: Alma 40:21–26. Co to jest zmartwychwstanie? Jaka jest różnica między naszym śmiertelnym ciałem a naszym zmartwychwstałym ciałem? Co się stanie, gdy zmartwychwstaniemy?
Nawiązując do wersetów: Alma 40:11–12, Prezydent George Q. Cannon z Rady Prezydenta Kościoła wyjaśnił, że Alma „nie miał na myśli tego, że są oni natychmiast przenoszeni do bliskiej obecności Boga. Najwyraźniej użył tego określenia symbolicznie” (Gospel Truth: Discourses and Writings of President George Q. Cannon, wyb. Jerreld L. Newquist, 2 tomy [1957–1974], 1:73).
Starszy Neal A. Maxwell z Kworum Dwunastu Apostołów opisał nieco to, czego doświadczymy po zmartwychwstaniu:
„W Dniu Sądu […] zapanuje powszechny obiektywizm. Nie tylko, jak mówi Księga Mormona, będziemy ‘wyraźnie pamiętać‘ i ‘w pełni przypominać sobie’ nasze złe występki, ale przywrócone zostaną też radosne rzeczy. Będziemy wiedzieli ‘tak jak teraz’ wiemy. (Alma 5:18; 11:43; zob. też NiP 93:33). Zobaczymy ‘na własne oczy’ (Mosjasz 12:22; 15:29), bo wszystkie dane będą dostępne.
Do ‘przywróconego kompletnego ciała’ (Alma 40:23) zaliczać się będzie kompletna pamięć z naszymi przedziemskimi wspomnieniami. Pomyślcie o radości przeżywania w umyśle i sercu ważnych wspomnień z pierwszego i drugiego stanu.
Jakaż to powódź uczuć zaleje nas, gdy kochający Bóg uzna za stosowne przywrócić te wszystkie wspomnienia! Ta orzeźwiająca fala zdarzeń będzie wzmagać naszą wdzięczność za tak bardzo dalekosiężną cierpliwość Boga i za dobrowolne miłosierne zadośćuczynienie Jezusa!” (Lord Increase Our Faith [1994], str. 103).
Zmartwychwstanie jest zjednoczeniem ducha i ciała i wszystkich rzeczy przywróconych w ich właściwej i doskonałej formie. Po zmartwychwstaniu każdy z nas będzie stał przed Bogiem i będzie przez Niego sądzony. Przeczytaj wersety: Alma 40:25–26 i zobacz, jak Alma opisał ostateczny stan osób, które wybrały prawość w tym życiu w porównaniu z ostatecznym stanem tych, którzy wybrali niegodziwość. Zastanów się, w jaki sposób ten fragment może wpłynąć na twoje pragnienie, by być czystym przed Bogiem.
We fragmencie: Alma 40:16–22 czytamy, że zmartwychwstanie, o którym mówił Alma, odnosiło się do życia ziemskiego. Jezus Chrystus był pierwszym zmartwychwstałym człowiekiem, po którym wkrótce zmartwychwstali prawi ludzie żyjący od czasów Adama do czasów Zmartwychwstania Chrystusa (zob. Alma 40:16, 20; NiP 133:54–55). To zmartwychwstanie ma na myśli Alma, gdy mówi o „pierwszym zmartwychwstaniu”.
Pamiętając o prawdach o zmartwychwstaniu, świecie duchów i sądzie, których nauczał Alma, pomyśl o tym, jak mogą one wpłynąć na czyjeś postępowanie, jeśli ta osoba wierzy w następujące rzeczy:
Nie ma życia po śmierci.
Po śmierci staniemy się doskonałymi istotami bez względu na to, czy nasze ziemskie czyny były dobre czy złe.
W czasie sądu zostaniemy nagrodzeni za nasze dobre czyny i ukarani za nasze złe czyny.
Obraz
On żyje
Z rozdziału: Alma 41 dowiadujemy się, że Korianton był zdezorientowany naukami różnych ludzi na temat zmartwychwstania. Możesz zaznaczyć słowo „zbłądzili” w wersecie: Alma 41:1, a następnie przeczytaj ten werset i poszukaj przyczyny, dla której niektórzy ludzie zbłądzili. Dla lepszego zrozumienia pism świętych warto wiedzieć, że przeinaczyć pisma święte oznacza przekręcić, zniekształcić lub zmienić znaczenie pism świętych.
Jakie pojęcie Alma obiecał wyjaśnić Koriantonowi?
Przywrócenie oznacza ponowne zaistnienie czegoś. Alma chciał, by Korianton zrozumiał, że istnieje fizyczny i duchowy aspekt tego, co nazywał „planem przywrócenia” (Alma 41:2). Przejrzyj wersety: Alma 41:2–5 i zaznacz, co będzie nam przywrócone fizycznie po śmierci i co będzie nam przywrócone duchowo. (Słowo wymaga w tych wersetach wskazuje na to, że coś jest potrzebne lub niezbędne).
O jakim fizycznym aspekcie przywrócenia jest mowa w wersecie: Alma 41:2?
Duchowy aspekt planu przywrócenia opisany w wersetach: Alma 40:3–5 oznacza, że: Zostanie nam przywrócone szczęście lub niedola w zależności od naszych czynów i pragnień w życiu doczesnym.
Przypuśćmy, że poproszono cię, byś przygotował lekcję dla Organizacji Podstawowej na podstawie fragmentu: Alma 40:3–5. Napisz w swoim dzienniku do studiowania, jak wyjaśniłbyś doktrynę duchowego przywrócenia w prosty sposób tak, aby dzieci mogły zrozumieć nauki Almy.
Zastanów się, w jaki sposób zrozumienie doktryny przywrócenia może i powinno wpływać na twoje postępowanie i pragnienia.
Gdy zaczynamy rozumieć doktrynę przywrócenia, w sposób naturalny zaczynamy troszczyć się o konsekwencje, które przyniosą nasze grzechy i złe wybory. Czy istnieje jakiś sposób, by zmienić negatywne konsekwencje naszych niedobrych decyzji i działań? Alma dał Koriantonowi powód do nadziei. Przeczytaj fragment: Alma 41:6–9 i poszukaj, co możemy zrobić, by cieszyć się przywróconym dobrem i szczęściem, nawet jeśli poważnie zgrzeszyliśmy. Możesz zaznaczyć w wersetach: Alma 41:6–7 słowa i wyrażenia, które mówią o tym, że to my jesteśmy odpowiedzialni za to, co otrzymamy przy zmartwychwstaniu. W oparciu o te wersety zastanów się nad następującym pytaniem: w jakim sensie sami sobie jesteśmy sędziami?
Są ludzie, którzy sądzą, że mogą powrócić do Boga, nie biorąc odpowiedzialności za swoje czyny. Często twierdzą, że ich grzeszne decyzje to świetna zabawa. Czasami osoby, które popełniają grzech, wydają się nawet być szczęśliwe. Ale przeczytaj werset: Alma 41:10 i zobacz, co Alma mówi o niegodziwości. (Alma 41:10 jest fragmentem do opanowania. Możesz oznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł z łatwością go odnaleźć).
W wersecie: Alma 41:10 czytamy, że Alma świadczył swemu synowi, że „czynienie zła nigdy nie było szczęściem”. W dzienniku do studiowania wykonaj poniższe ćwiczenia:
Napisz, dlaczego wierzysz, że stwierdzenie Almy jest prawdziwe.
Podaj przykład, jak Szatan może próbować przekonać nas do wiary, że możemy łamać przykazania Boga i nadal być szczęśliwi.
Możesz zapisać następującą wypowiedź Prezydenta Ezry Tafta Bensona w swoim piśmie świętym obok wersetu: Alma 41:10: „Nie możesz czynić źle i czuć się dobrze. To niemożliwe!” („A Message to the Rising Generation”, Ensign, listopad 1977, str. 30).
Werset: Alma 41:11 wyjaśnia, dlaczego nie można być naprawdę szczęśliwym, wybierając zło. By lepiej zrozumieć ten werset, uzupełnij poniższą tabelkę, dopasowując fragment pisma świętego do jego znaczenia. (Gdy skończysz, porównaj swoje odpowiedzi z rozwiązaniem podanym na końcu lekcji).
Słowa lub wyrażenia z wersetu: Alma 41:11, które opisują „naturalny stan”
Teraz, gdy zdefiniowałeś znaczenie tych słów, przeczytaj jeszcze raz werset: Alma 41:11 i odszukaj, dlaczego nie można być szczęśliwym, wybierając zło. Ludzie, którzy wybierają niegodziwość, mogą chwilowo myśleć, że są szczęśliwi, ale ich decyzje ostatecznie doprowadzą ich do smutku i cierpienia.
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
Jak myślisz, dlaczego „naturalny stan”, stan grzechu lub „przyziemny stan” jest przeciwieństwem szczęścia?
Dlaczego młodzi ludzie mogą odczuwać brak obecności Ducha Świętego, kiedy są ograniczeni i obciążeni grzechami lub gdy kierują się zachciankami ciała?
Przeczytaj werset: Alma 41:12 i odszukaj, o co Alma zapytał Koriantona na temat przywrócenia. Następnie przeczytaj werset Alma 41:13 i zaznacz odpowiedź Almy na to pytanie.
Wyobraź sobie, że rozmawiasz z przyjacielem, który chce być szczęśliwy, ale wybiera postępowanie, które jest sprzeczne z przykazaniami Pana. Przy pomocy doktryny przywrócenia, o której uczyłeś się dzisiaj, wyjaśnij w dzienniku do studiowania pism świętych, dlaczego twój przyjaciel nie jest szczęśliwy i co musi zrobić, by odczuwać prawdziwe szczęście.
Obraz
bumerang
Bumerang jest narzędziem służącym do polowania. Gdy bumerang jest odpowiednio rzucony, dzięki swojemu kształtowi wraca do osoby, która go rzuciła. Przeczytaj fragment: Alma 41:14–15 i pomyśl, w jaki sposób bumerang może symbolizować prawdy zawarte w tych wersetach. Możesz zaznaczyć słowo „wydajesz” w wersecie 15. Zastanów się nad sytuacjami, w których „wydawałeś” dobro, miłosierdzie lub uprzejmość i otrzymałeś je z powrotem.
Podaj przykład prawego uczynku lub prawej postawy u ciebie, które chciałbyś, by wróciły do ciebie w postępowaniu lub postawie innych ludzi. Jaki cel możesz sobie wyznaczyć, by „wydać” innym taką postawę lub działanie?
Przeczytaj werset: Alma 41:10 i napisz następujące zdanie w swoim dzienniku do studiowania: Jeśli czynienie zła nigdy nie było szczęściem, to będzie zawsze prowadziło do szczęścia. W puste miejsce wpisz wyrażenie, które najlepiej pasuje do tego zdania. Następnie wymień kilka konkretnych dobrych uczynków, które twoim zdaniem także pasują do tego zdania (na przykład pomaganie ludziom). Napisz swoje świadectwo o tym, że widziałeś, jak niektóre w tych uczynków prowadzą do szczęścia.
Ważne jest, by zrozumieć, że szczęście, które wynika z prawości, nie zawsze jest natychmiastowe, trwałe lub nieustające w życiu doczesnym. Jednakże pokój i szczęście zawsze przyjdzie do osoby, która żyje w harmonii z naukami i przykazaniami Pana. Przyjdzie w Pański sposób i w czasie Pana.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: Alma 40–41 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: