Moroni 6

Wprowadzenie

Kiedy Moroni kończył swoje zapisy na płytach, wyjaśnił, czym powinny charakteryzować się osoby przygotowujące się do dostąpienia chrztu w Kościele. Następnie przedstawił obowiązki członków Kościoła związane z troską o siebie nawzajem. Wyjaśnił również, jaki jest cel spotkań kościelnych i podkreślił, dlaczego powinny być prowadzone pod wpływem Ducha Świętego.

Moroni 6:1–3

Moroni podaje wymagania związane z przyjęciem chrztu

Wyobraź sobie, że masz siedmioletniego brata lub siostrę. Za kilka miesięcy skończy 8 lat. Twoi rodzice poprosili cię o lekcję na domowym wieczorze rodzinnym na temat przygotowania do chrztu.

Gdybyś miał tę lekcję przeprowadzić teraz, czego byś nauczał, by pomóc rodzeństwu w przygotowaniu się do chrztu? Zapisz swoje przemyślenia w dzienniku do studiowania.

Przytoczywszy modlitwy sakramentalne (zob. Moroni 4–5), Moroni dodał wskazówki dotyczące obrzędu chrztu. Przejrzyj wersety: Moroni 6:1–3 i odszukaj, jakie są wymagania związane z chrztem. Możesz zaznaczyć te wymagania w swoich pismach świętych.

Jak myślisz, co to znaczy, że osoby chcące przyjąć chrzest mają „przez swoje czyny [wykazać], że są tego [godne]” (Moroni 6:1)?

Zastanów się, co twoim zdaniem oznacza „skrucha w sercu” i „pokora ducha” (Moroni 6:2) przed chrztem. W wersetach: Moroni 6:1–3 Moroni wyjaśnił, iż poprzez chrzest zawieramy przymierze, że weźmiemy na siebie imię Jezusa Chrystusa i będziemy służyć Mu do końca. Co robisz, aby zachować i wzmacniać swoją determinację, by służyć Jezusowi Chrystusowi?

W swoim dzienniku do studiowania opisz, w jaki sposób od czasu chrztu starasz się zachować i wzmacniać swoją determinację, by służyć Jezusowi Chrystusowi.

Moroni 6:4

Moroni wyjaśnia, w jaki sposób troszczyć się o członków Kościoła i wzmacniać ich duchowo

Po opisaniu warunków, które trzeba spełnić przed chrztem, Moroni wyjaśnił, w jaki sposób osoby nowo ochrzczone mogą pozostać wierne przymierzom. Przeczytaj werset: Moroni 6:4 i dowiedz się, co robiono, aby pomóc nowo nawróconym osobom pozostać wiernymi.

Podsumuj to, czego się nauczyłeś z wersetu: Moroni 6:4 odnośnie do twoich obowiązków względem innych członków Kościoła.

Jakie błogosławieństwa niesie wzmacnianie słowem Bożym, zgodnie z zapisem w wersecie: Moroni 6:4?

Jedna z ważnych prawd nauczanych w wersecie: Moroni 6:4 dotyczy tego, że mamy obowiązek pamiętać o innych członkach Kościoła i odżywiać ich duchowo.

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów świadczył o ważności wzmacniania siebie nawzajem słowem Bożym: „Większość ludzi nie przychodzi do kościoła, żeby poznać kilka nowych faktów z ewangelii ani żeby zobaczyć starych znajomych, chociaż to wszystko jest ważne. Przychodzą, ponieważ pragną przeżyć coś duchowego. Pragną pokoju. Pragną, aby umocnić ich wiarę i odnowić nadzieję. W skrócie, pragną być nakarmieni dobrym słowem Bożym, wzmocnieni mocą z niebios. Ci z nas, którzy zostali powołani, by przemawiać, nauczać czy przewodzić, mają obowiązek im to zapewnić, najlepiej jak tylko potrafią” („A Teacher Come from God”,Ensign, maj 1998, str. 26).

Czy kiedykolwiek pomyślałeś o tych wszystkich ludziach, którzy się za ciebie modlili, którzy przygotowywali dla ciebie lekcje, zachęcali cię do aktywności w Kościele i pomagali ci przejść przez wyzwania, z jakimi się zmagasz?

W swoim dzienniku do studiowania napisz o dwóch lub trzech osobach, które pamiętały o tobie w szczególny sposób lub wzmacniały cię duchowo.

W najbliższym czasie porozmawiaj z członkiem rodziny lub przyjacielem o tym, w jaki sposób czyjaś pamięć lub wsparcie słowem Bożym były dla ciebie błogosławieństwem.

Prezydent Henry B. Eyring z Rady Prezydenta Kościoła opowiedział historię pewnego diakona ze swojego okręgu, który rozumiał, jak ważne jest wypełnianie tego obowiązku wobec innych członków jego kworum:

„Jeden z członków jego kworum mieszkał blisko mojego domu. Ten chłopiec z mojego sąsiedztwa nigdy nie uczęszczał na spotkania kworum i nigdy nie robił niczego wspólnie z członkami swego kworum. Jego ojczym nie był członkiem Kościoła, a jego matka nie chodziła do kościoła.

Prezydium jego kworum diakonów spotkało się na radzie pewnego niedzielnego poranka. […] Na spotkaniu swojego prezydium ci 13-letni pasterze przypomnieli sobie o chłopcu, który nigdy nie przychodził. Rozmawiali o tym, jak bardzo potrzebował on tego, co oni otrzymali. Prezydent wyznaczył swojego doradcę, żeby poszukał tej błądzącej owcy.

Znałem tego doradcę i wiedziałem, że był nieśmiały, i wiedziałem, jak trudne było to zadanie, więc patrzyłem ze zdumieniem przez moje frontowe okno, jak doradca wlókł się, mijając mój dom, idąc dalej drogą do domu chłopca, który nigdy nie przychodził do kościoła. Pasterz miał ręce w kieszeniach. Oczy wbite w ziemię. Szedł wolno, w sposób, w jaki szlibyście, nie będąc pewni, czy chcecie dojść do celu. Jakieś 20 minut później wrócił, idąc ulicą wraz z zagubionym diakonem, który kroczył u jego boku. Scena ta powtarzała się przez kilka niedziel. Potem ten chłopiec, który zgubił się i odnalazł, wyprowadził się.

[…] Po latach byłem na konferencji palika, oddalony o kontynent od pokoju, w którym to prezydium spotykało się na radzie. Pewien siwy mężczyzna podszedł do mnie i powiedział cicho: ‘Mój wnuk mieszkał w pańskim okręgu wiele lat temu’. Z czułością opowiedział mi o życiu tego chłopca. A potem spytał mnie, czy mógłbym odnaleźć tego diakona, który szedł wolno ulicą. Zastanawiał się, czy mógłbym mu podziękować i powiedzieć, że jego wnuk, będący teraz mężczyzną, wciąż pamięta” („‘Czuwajcie ze mną’” Liahona, lipiec 2001, str. 45).

Zastanów się nad konkretnymi osobami, o których Pan chciałby, byś „pamiętał” lub je „wzmacniał”. Zaplanuj, w jaki sposób możesz wspierać je duchowo. Zapisz ich imiona na kartce i połóż ją w miejscu, które pomoże ci o nich pamiętać.

Moroni 6:5–9

Moroni opisuje cele spotkań kościelnych oraz sposób, w jaki powinny być one prowadzone

Wyobraź sobie, że jesteś rodzicem nastolatka, który od kilku tygodni mówi, że nie będzie chodzić do kościoła, bo wydaje się to nie mieć sensu i jest nudne. Zastanów się nad tym, co mógłbyś powiedzieć, aby zachęcić swoje dziecko do pójścia do kościoła oraz jak mógłbyś pomóc mu zrozumieć właściwe powody regularnego chodzenia do kościoła.

W swoim zapisie Moroni został zainspirowany, by opisać powody, dla których członkowie Kościoła spotykali się razem w jego czasach. Przestudiuj wersety: Moroni 6:5–6 i zastanów się, w jaki sposób mógłbyś uzupełnić następujące zdanie: Jako członkowie Kościoła mamy się często razem spotykać, aby .

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów przeczytał fragment listu od przyjaciela, w którym została opisana zmiana w jego podejściu do przychodzenia do kościoła:

„Pewien mądry przyjaciel napisał:

‘Wiele lat temu zmieniłem swoje nastawienie do chodzenia do kościoła. Już nie chodzę do kościoła dla siebie, ale po to, żeby myśleć o innych. Mam cel, żeby przywitać się z kimś, kto siedzi sam, witać gości […], zgłaszać się na ochotnika do różnych zadań […].

Krótko mówiąc, chodzę co tydzień do kościoła z zamiarem bycia aktywnym, a nie biernym, by wywrzeć pozytywny wpływ na życie innych. Skutkiem tego moje uczestnictwo w spotkaniach jest dużo radośniejsze i bardziej satysfakcjonujące’.

Wszystko to pokazuje wieczną zasadę, że jesteśmy szczęśliwsi i bardziej spełnieni, kiedy działamy i służymy po to, by dawać, a nie po to, by dostawać” („Bezinteresowna służba”, Ensign lub Liahona, maj 2009, str. 96).

Mogłeś uzupełnić zdanie z poprzedniej strony następującymi stwierdzeniami:

Jako członkowie Kościoła mamy się często razem spotykać, aby:

pościć i modlić się.
wzmacniać się nawzajem duchowo.
przyjmować sakrament na pamiątkę Pana Jezusa Chrystusa.

Zastanów się nad własnymi doświadczeniami, które nauczyły cię ważności modlitwy lub postu wspólnie z członkami twojego okręgu lub gminy.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Jak zmieniłyby się twoje doświadczenia w kościele, gdybyś przychodził tam z pragnieniem duchowego wzmacniania innych ludzi?
2. Dlaczego częste przyjmowanie sakramentu na pamiątkę Jezusa Chrystusa jest cenne?
3. W jaki sposób uczęszczanie do kościoła z powodów wymienionych wyżej pomoże ci „[utrzymać] się na dobrej drodze” (Moroni 6:4)?

Przeczytaj wersety: Moroni 6:7–8 i poszukaj, czego „pilnie strzegli” członkowie Kościoła w czasach Moroniego, innymi słowy, do czego przykładali szczególną wagę. Dlaczego, twoim zdaniem, ważne jest, byśmy nauczali się nawzajem oraz zachęcali do unikania grzechu i dokonywania pokuty?

Moroni świadczył, że tak często, jak ze szczerym pragnieniem będziemy odpokutowywać i dążyć do uzyskania wybaczenia, tak często będzie nam wybaczone. Możesz zaznaczyć tę prawdę w wersecie: Moroni 6:8.

Moroni zakończył ten rozdział, nauczając, jak powinny być prowadzone nasze spotkania kościelne. Przeczytaj fragment: Moroni 6:9 i odszukaj, kto powinien przewodzić naszym spotkaniom kościelnym. Pomyśl o spotkaniu kościelnym, w czasie którego byłeś szczególnie świadomy wpływu Ducha Świętego.

W jaki sposób zasada, że spotkania kościelne powinny być prowadzone z mocą Ducha Świętego, odnosi się do ciebie? Jeśli poproszono cię o przemówienie lub lekcję w czasie kościelnego spotkania, w jaki sposób przewodnictwo i wpływ Ducha Świętego na tym spotkaniu mogą być silniejsze dzięki tobie?

W dzienniku do studiowania zaplanuj, z jakim nastawieniem zamierzasz uczestniczyć w spotkaniach kościelnych w najbliższą niedzielę. Możesz napisać, w jaki sposób chcesz zachęcić Ducha Świętego, by pomógł ci oddawać cześć, oraz, w jaki sposób chcesz pamiętać o innych ludziach i wzmacniać ich poprzez swoje uczestnictwo.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Moroni 6 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: