Jakub 1–2

Wprowadzenie

Po śmierci Nefiego Nefici, będąc pod panowaniem nowego króla, „zaczęli oddawać się po trosze niegodziwym praktykom” (Jakub 1:15). Dwaj młodsi bracia Nefiego — Jakub i Józef — zostali wyświęceni przez Nefiego na kapłanów i nauczycieli pośród ludu i trudzili się, aby przekonać ludzi do pokuty i przyjścia do Chrystusa. Jakub, zgodnie z nakazem Nefiego, zapisywał święte nauki, objawienia i proroctwa na mniejszych płytach. Zgodnie z odpowiedzialnością, jaką wyznaczył mu Bóg, Jakub wzywał swój lud do pokuty, ostrzegał ich przed takimi grzechami, jak duma, miłość do bogactwa i niemoralność seksualna. Nauczał o niebezpieczeństwach i konsekwencjach tych trzech dominujących grzechów.

Jakub 1:1–2:11

Jakub ostrzega ludzi przed skutkami ich niegodziwości

Rozważ, co byś powiedział w następującej sytuacji: Jeden z twoich kolegów w Kościele ma negatywne nastawienie do swoich przywódców kapłańskich i mówi: „Oni nie mają pojęcia o dzisiejszym świecie. Ostrzegają przed wyborami, które nie mają tak wielkiego znaczenia. Chciałbym, aby nas tak ciągle nie ostrzegali przed złymi rzeczami, których musimy unikać. Mogliby zacząć mówić o czymś pozytywnym”.

Zastanów się, dlaczego przywódcy kapłańscy czasami ostrzegają nas przed grzechem. Jakub zapisał, że po śmierci Nefiego (zob. Jakub 1:9) ludzie zaczęli oddawać się pewnym niegodziwym praktykom. Przeczytaj fragment: Jakub 1:15–16 i odszukaj czyny, które martwiły Jakuba.

Możesz zakreślić słowo zaczęli we fragmencie: Jakub 1:15–16. Dlaczego posiadanie przywódców kapłańskich ostrzegających nas przed problemami, które istnieją lub mogą zaistnieć, jest błogosławieństwem?

Przeczytaj fragment: Jakub 1:6–8 i odszukaj, dlaczego Jakub wraz z innymi przywódcami ostrzegali lud Nefiego przed grzechem. Jak myślisz, dlaczego przywódcy kapłańscy w twojej rodzinie, a także przywódcy lokalni i przedstawiciele Władz Naczelnych ostrzegają cię przed grzechem i pilnie nauczają cię ewangelii? Możesz zaznaczyć w wersecie: Jakub 1:7 wyrażenie, które naucza następującej prawdy: Przywódcy kapłańscy trudzą się, aby pomóc nam przyjść do Chrystusa.

Przeczytaj fragment: Jakub 1:17–19 i odszukaj dodatkowe powody, dla których Jakub wraz ze swoim bratem Józefem tak pilnie nauczali lud.

Jak myślisz, co to znaczy otrzymać „polecenie od Pana” (Jakub 1:17)?

Możesz zaznaczyć inne wyrażenia, które nauczają następującej zasady: Przywódcy kapłańscy otrzymali boskie upoważnienie, aby nauczać słowa Bożego i ostrzegać przed grzechem.

Zastanów się przez chwilę, dlaczego ważne jest, aby zrozumieć, że przywódcy Kościoła mają obowiązek nauczania nas tego, co Pan chce, abyśmy wiedzieli.

Czytając wersety: Jakub 2:1–3, 6–7, 10–11, odszukaj wyrażenia, które opisują, co czuł Jakub na temat tego trudnego zadania, aby wzywać ludzi do pokuty.

Zastanów się nad tym, czego poniższe wyrażenia uczą na temat motywacji Jakuba, aby wypełnić to trudne zadanie: „Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek przedtem martwię się o was i pragnę dobra waszych dusz” (Jakub 2:3) i „[…] muszę postąpić według surowych przykazań Boga” (Jakub 2:10). W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:
1. Kiedy odczułeś miłość i troskę przywódcy kapłańskiego?
2. Kiedy odczułeś, że słowa lub czyny przywódcy kapłańskiego były natchnione przez Boga, aby ci pomóc?

Ponownie zastanów się nad sytuacją przedstawioną na początku lekcji. Pomyśl, jakiej odpowiedzi udzieliłbyś swojemu koledze w oparciu o to, co dzisiaj studiowałeś.

Jakub 2:12–21

Jakub karci swój lud z powodu ich dumy

Abyś lepiej przygotować się do studiowania tego, o czym Pan przykazał Jakubowi nauczać, zastanów się nad błogosławieństwami, które otrzymałeś od Pana w następujących kwestiach: rodzina, przyjaciele, przywódcy Kościoła i nauczyciele, umiejętności artystyczne i muzyczne, zdolności sportowe, talenty, wykształcenie, możliwości, aby wzrastać, wiedza na temat ewangelii i dobra materialne. Pomyśl, w jaki jeszcze sposób Pan cię pobłogosławił.

Przeczytaj fragment: Jakub 2:12–13 i odnajdź, czego poszukiwali Nefici. Zwróć uwagę na to, że Jakub nauczał, że „ręka Opatrzności” pobłogosławiła Nefitów bogactwem. To wyrażenie odnosi się do naszego Ojca w Niebie.

Zapisz w swoim dzienniku do studiowania, dlaczego ważne jest, abyś pamiętał o tym, że Pan dał ci błogosławieństwa i umiejętności, które posiadasz.

Jeśli nie jesteśmy ostrożni, możemy, tak jak Nefici, unieść się dumą po otrzymaniu błogosławieństw, których poszukujemy. W wyznaczonym do tego miejscu napisz, co — według ciebie — oznacza wyrażenie „[unosić] się w pysze waszych serc”.

Zgodnie z tym, co jest zapisane w wersecie: Jakub 2:13, co — według Jakuba — jest przyczyną dumy Nefitów?

Pomyśl o współczesnej osobie lub grupie, która źle traktuje, ignoruje bądź prześladuje bliźnich z powodu tego, że „[otrzymała] więcej” niż ci, których tak traktuje (Jakub 2:13). Na przykład z powodu posiadania większej majętności, przyjaciół, większej sprawności fizycznej lub większej wiedzę na temat ewangelii od innych osób niektórzy mogą błędnie myśleć, że są lepsi niż inni, a nawet ich prześladować. Zastanów się nad tym, kiedy w swoim życiu unosiłeś się dumą.

Przeczytaj fragment: Jakub 2:17–21 i zaznacz wyrażenia, które pomogą ci w pokonaniu dumy.

W swoim dzienniku do studiowania zapisz dwa lub więcej wyrażeń, które odszukałeś we fragmencie: Jakub 2:17–21 i wyjaśnij, w jaki sposób pomogą ci one w przezwyciężeniu dumy. Niektóre z poniższych pytań pomogą ci w dokończeniu tego zadania: Co, według ciebie, oznacza poszukiwanie królestwa Bożego? Uzyskanie nadziei w Chrystusie? Jaki wpływ ma poszukiwanie królestwa Bożego i uzyskanie nadziei w Chrystusie na postrzeganie ludzi i to, w jaki sposób ich traktujesz?

Wyobraź sobie, że twoja matka, ojciec lub przywódca zapytali cię, co dzisiaj studiowałeś. Zapisz jedną zasadę z fragmentu: Jakub 2:17–21, której mógłbyś użyć, aby odpowiedzieć na ich pytanie.

Jedna z zasad z fragmentu: Jakub 2:17–21 brzmi: Powinniśmy, ponad wszystko inne, poszukiwać królestwa Bożego.

Zapisz w swoim dzienniku do studiowania jeden ze sposobów, w jaki możesz wykorzystać błogosławieństwa i możliwości, które otrzymałeś od Pana, aby budować królestwo Boga i błogosławić życie bliźnich.

Jakub 2:22–30

Jakub karci swój lud z powodu jego niemoralności seksualnej

Prezydent Ezra Taft Benson wypowiedział poniższe słowa. Zgadnij, jakie słowa powinny znaleźć się w pustych miejscach:

„Grzech, który jest plagą tego pokolenia, to ” („Cleansing the Inner Vessel”, Ensign, maj 1986, str. 4; na końcu lekcji znajduje się prawidłowa odpowiedź).

Przeczytaj wersety: Jakub 2:22–23, 28 i zaznacz wyrażenia, których użył Jakub, aby opisać, jak poważnym grzechem jest niemoralność seksualna. Pomoże ci zrozumienie, że słowo nierząd odnosi się do grzechów seksualnych.

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił niektóre czyny, które naruszają Pańskie prawo czystości moralnej: „Każdy pozamałżeński kontakt o charakterze seksualnym — czyli każdy zamierzony kontakt ze świętymi, intymnymi częściami czyjegoś ciała czy to przez odzież, czy bez niej — jest grzechem i jest zakazany przez Boga. Grzechem jest również umyślne wzbudzanie podobnych pragnień we własnym ciele” („Making the Right Choices”, Ensign, listopad 1994, str. 38).

Czyny homoseksualne oraz oglądanie pornografii także naruszają Pańskie prawo czystości moralnej.

Zwróć uwagę na to, jak Nefici usprawiedliwiali swoje czyny, o czym mowa we fragmencie: Jakub 2:23–24. Przez chwilę zastanów się nad tym, w jaki sposób żyjący dziś ludzie starają się usprawiedliwiać grzechy seksualne.

Jednym z grzechów, jakie popełniali Nefici, była praktyka wielożeństwa bez właściwego upoważnienia. Jakub nauczał przykazania Pana, zgodnie z którym mężczyzna ma być poślubiony tylko jednej żonie (zob. Jakub 2:27). Posiadanie więcej niż jednej żony bez uzyskania Pańskiego upoważnienia przez Jego wyznaczonych przywódców kapłańskich jest przykładem grzechu seksualnego. W oczach Boga grzechy seksualne są bardzo poważne (zob. Alma 39:5).

Lud Pana jest upoważniony do praktykowania wielożeństwa jedynie wtedy, kiedy da On takie przykazanie (zob. Jakub 2:30). Czasami, w pewnych okresach historii, Pan przykazywał Swojemu ludowi praktykowanie wielożeństwa. Wielożeństwo było praktykowane na przykład w Starym Testamencie, w czasach Abrahama i Sary (zob. I Ks. Mojżeszowa 16:1–3; NiP 132:34–35, 37) oraz w czasach ich wnuka Jakuba (zob. NiP 132:37). Było ono również praktykowane we wczesnym okresie rozwoju przywróconego Kościoła, począwszy od Proroka Józefa Smitha (zob. NiP 132:32–33, 53). Jednakże Bóg przykazał Swojemu prorokowi — Wilfordowi Woodruffowi — aby zakończono praktykę wielożeństwa (zob. Oficjalna Deklaracja 1 w Naukach i Przymierzach).

Przeczytaj fragment: Jakub 2:31–35 i podkreśl wyrażenia, które dotyczą skutków grzechów seksualnych.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:
1. Jaki wpływ, według Jakuba, mają grzechy seksualne na rodziny?
2. Niektórzy młodzi ludzie mogą usprawiedliwiać bycie niemoralnym seksualnie tym, że nie zawarli jeszcze małżeństwa, a co za tym idzie, nie są niewierni wobec swojego współmałżonka oraz że nie mają jeszcze dzieci. Jaki wpływ może wywrzeć niemoralność na nastolatka i jego rodzinę?
3. Jak myślisz, dlaczego Pan uważa niemoralność za poważny grzech?

Zapoznaj się z pierwszą częścią wersetu: Jakub 2:28 i zaznacz, co sprawia Panu radość. (Zauważ, że choć Jakub odniósł się w tym wersecie do kobiet, prawdą jest, że Pan tak samo raduje się w czystości moralnej mężczyzn). Ten werset naucza zasady, że Pan raduje się, gdy zachowujemy czystość moralną.

W oparciu o to, czego nauczyłeś się dzisiaj, zastanów się, dlaczego Pan raduje się z powodu czystości moralnej Swoich dzieci. Pomyśl o swojej rodzinie oraz o tej, którą masz nadzieję założyć w przyszłości. Jak życie zgodnie z Pańskim prawem czystości moralnej pobłogosławi ciebie oraz twoją rodzinę? Zastanów się nad tym, jak wybory, których dokonujesz, aby być czystym moralne, radują Pana.

Możesz zachować czystość moralną. Jeśli zgrzeszyłeś przeciwko prawu czystości moralnej, możesz odpokutować i zostać oczyszczony poprzez Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa. Uzyskaj przewodnictwo Ducha Świętego podczas rozważania, w jaki sposób lepiej uchronić się przed złamaniem prawa czystości moralnej. Jeśli popełniłeś jakiekolwiek grzechy seksualne, zrób wszystko, co jest konieczne — spotkaj się ze swoim biskupem lub prezydentem gminy oraz wyznaj, w jaki sposób naruszyłeś Pańskie prawo czystości moralnej.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami:

Przestudiowałem lekcję: Jakub 1–2 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem:

Odpowiedź do cytatu z brakującymi słowami z początku lekcji: Prezydent Benson powiedział: „Grzech, który jest plagą tego pokolenia, to niemoralność seksualna”.