Wprowadzenie do Księgi Moroniego
Dlaczego warto studiować tę księgę?
Podczas studiowania Księgi Moroniego będziesz czerpać siłę z przejmującego przykładu oraz świadectwa Moroniego. Z nauk Moroniego i jego ojca, Mormona, dowiesz się także o podstawowych obrzędach i praktykach Kościoła Jezusa Chrystusa, o znaczeniu prawych uczynków dokonywanych ze szczerą intencją, o sposobie odróżniania dobra od zła oraz o związku pomiędzy wiarą, nadzieją i miłością bliźniego. Przeczytasz też wezwanie Moroniego do modlitwy o osobiste świadectwo o prawdziwości Księgi Mormona oraz do „[przystąpienia] do Chrystusa i [stawania] się w Nim [doskonałym]” (Moroni 10:32).
Kto napisał tę księgę?
Księgę tę napisał Moroni i zawiera ona jego własne słowa, słowa Jezusa Chrystusa skierowane do Jego dwunastu uczniów (zob. Moroni 2) oraz słowa jego ojca, Mormona (zob. Moroni 7–9). Do czasu zagłady Nefitów Moroni służył wśród nich jako przywódca wojskowy i przywódca kościelny (zob. Mormon 6:12; Moroni 8:1). Podobnie jak inni znaczący autorzy i kompilatorzy Księgi Mormona, Moroni był świadkiem Zbawiciela. Świadczył: „Widziałem Jezusa […], ze mną mówił twarzą w twarz” (Eter 12:39). Moroni był wierny swemu świadectwu i był gotów raczej zginąć niż wyprzeć się Chrystusa (zob. Moroni 1:1–3).
W 1823 roku, około 1400 lat po ukończeniu zapisu Księgi Mormona, Moroni ukazał się Prorokowi Józefowi Smithowi jako zmartwychwstała istota i poinformował go, że kronika została zakopana na wzgórzu w pobliżu domu Józefa. W owym czasie i w ciągu następnych kilku lat Moroni przekazywał Józefowi Smithowi informacje „odnośnie zamiarów Boga oraz jak rządzić się będzie Jego królestwo w ostatnich dniach” (Józef Smith — Historia 1:54).
Kiedy i gdzie została napisana ta księga?
Moroni prawdopodobnie spisywał i opracowywał tę księgę od 401 do 421 r. n.e. (zob. Mormon 8:4–6; Moroni 10:1), kiedy tułał się po świecie, umykając przed wrogami czyhającymi na jego życie (zob. Moroni 1:1–3).