Eter 13–15

Wprowadzenie

Prorok Eter prorokował o Nowym Jeruzalem. Ostrzegł też Koriantumra, króla Jeredów, że jego lud ulegnie zagładzie z powodu niegodziwości. Nakłaniał Koriantumra i jego domowników do pokuty. Koriantumr i jego lud odrzucili możliwość pokuty, w wyniku czego wojna i niegodziwość zdominowały ich kraj na wiele lat, co doprowadziło do całkowitej zagłady narodu Jeredów. Tylko Eter i Koriantumr przeżyli, by świadczyć o wypełnieniu się proroctwa Etera.

Eter 13:1–12

Moroni zapisuje proroctwa Etera o Nowej Jerozolimie i o starej Jerozolimie

Zastanów się nad współczesnymi miastami, które mają alternatywne nazwy, opisujące ich szczególne cechy. Na przykład Paryż we Francji jest znany też jako Miasto Świateł. Zobacz, czy potrafisz dopasować miasta podane poniżej do ich alternatywnych nazw (odpowiedzi znajdują się na końcu lekcji).

Kair, Egipt	Wietrzne miasto
Manila, Filipiny	Miasto tysiąca minaretów
Chicago, USA	Wieczne Miasto
Meksyk, Meksyk	Perła Orientu
Rzym, Włochy	Miasto pałaców

Dzisiejsza lekcja dotyczy dwóch miast mających odegrać ważną rolę w dniach ostatnich: (1) Jerozolima i (2) Nowe Jeruzalem. W ostatnich dniach te dwa miasta będą znane z powodu charakteryzującej je prawości. Eter głosił Jeredom, że ziemia, na której mieszkają, jest miejscem miasta zwanego Nowe Jeruzalem, które ma powstać w przyszłości.

Przeczytaj wersety: Eter 13:2–8. Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi, że Nowe Jeruzalem z wersetu: Eter 13:6 zostanie wzniesione w hrabstwie Jackson w stanie Missouri w USA (zob. NiP 57:1–4; 84:1–4). Co powiedział Eter o tych miastach w wersetach: Eter 13:3, 5? Zastanów się, jakby to było mieszkać w takim mieście. Przestudiuj wersety: Eter 13:10–11, by dowiedzieć się, czego musi doświadczyć każdy człowiek, by mieszkać w świętych miastach: Nowym Jeruzalem i w starej Jerozolimie (która stanie się święta, gdy zostanie odbudowana dla Pana; zob. Eter 13:5).

Inną nazwą Nowego Jeruzalem jest Syjon (zob. Mojżesz 7:62; Zasady Wiary 1:10). Choć nie musimy mieszkać w Jerozolimie lub Nowym Jeruzalem, wszyscy członkowie Kościoła mogą starać się tworzyć Syjon. Możemy przygotowywać się do życia w świętych miejscach, łącznie z królestwem celestialnym Boga, poprzez oczyszczanie się dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Eter 13:13–15:34

Jeredzi odrzucają Etera, nadal są niegodziwi i prowadzą wojnę aż do swojej zagłady

Przeczytaj fragment: Eter 13:13–19 i odszukaj opis warunków panujących w społeczeństwie Jeredów w czasach Etera. Przestudiuj fragment: Eter 13:20–22, by dowiedzieć się, z jakim przesłaniem Eter przyszedł do Koriantumra i jak Koriantumr i jego lud na nie zareagowali.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Na jakie sposoby ludzie w naszych czasach utwardzają swoje serca i odrzucają sługi Pana?
2. Co zrobisz, by pozostać silnym w wierze i dać posłuch słowom proroków?

Jak zapisano w wersetach: Eter 13:23–14:20, Koriantumr stoczył walki z kilkoma mężczyznami, którzy chcieli odebrać mu królestwo. Byli to Szared, Gilead i Lib. Ostatecznie cały naród Jeredów pogrążył się w walce. Ostatnim przeciwnikiem Koriantumra był człowiek o imieniu Sziz. Rozmiar zniszczeń, które przyniosły Jeredom wojny, jest szczegółowo opisany w wersetach: Eter 14:21–25 oraz Eter 15:1–2.

Przeczytaj wersety: Eter 15:3–6, by dowiedzieć się, co usiłował zrobić Koriantumr, by ocalić od zagłady resztkę ludu. Zastanów się nad tym, dlaczego Sziz odrzucił propozycję Koriantumra i dlaczego ludzie po obu stronach barykady nie chcieli się poddać (zob. też Eter 14:24).

Przeczytaj wersety: Eter 15:12–17 i poszukaj szczegółów dotyczących sytuacji Jeredów. Co jest dla ciebie szczególnie tragiczne lub smutne w tym opisie? Pamiętaj o tym, że Eter spędził wiele lat, nawołując ludzi do pokuty (zob. Eter 12:2–3; 13:20). Przeczytaj wersety: Eter 15:18–19 i wskaż konsekwencje, które wynikły z odrzucenia Pańskich nawoływań do pokuty. Na podstawie tego, co przeczytałeś, uzupełnij następujące zdanie: Jeśli odrzucamy napomnienia Pana, by pokutować, .

W pustym miejscu możesz zapisać zasadę brzmiącą na przykład tak: Jeśli odrzucamy napomnienia Pana, by pokutować, Jego Duch wycofuje się i Szatan zdobywa władzę nad naszymi sercami.

Posługując się wersetem: Eter 15:19 oraz zasadą, której się z niego uczymy, wyjaśnij, dlaczego błędem jest wysuwanie poniższych argumentów (co najmniej jednego z nich) jako usprawiedliwienia dla unikania pokuty:
1. Wiem, że filmy, które oglądam, nie są w zgodzie z kościelnymi normami, ale nie wydaje mi się, żeby miały na mnie jakiś negatywny wpływ.
2. Picie alkoholu ze znajomymi nie jest niczym złym. Po prostu dobrze się bawimy.
3. To tylko troszeczkę pornografii. To nie tak, że gdzieś wychodzę i zachowuję się niemoralnie. Poza tym mogę przestać, kiedy tylko poczuję, że mam to zrobić.
4. Nie muszę odpokutować teraz. Mogę poczekać do czasu, gdy będę się wybierać na misję lub brać ślub w świątyni.

Wersety: Eter 15:20–32 opisują, walkę dwóch armii Jeredów do chwili, gdy na polu bitwy pozostają tylko ich przywódcy, Koriantumr i Sziz. Wtedy Koriantumr zabija Sziza.

Historia Jeredów jest przejmującym przykładem tego, co się dzieje z ludźmi, gdy odrzucają oni kolejne nawoływania Boga do pokuty. Może nie doświadczymy natychmiastowego zniszczenia w sensie fizycznym, gdy odmówimy pokuty, ale jeśli odrzucimy napomnienia Pana, by pokutować, doświadczymy poczucia winy.

Zastanów się nad następującą wypowiedzią Starszego Neila L. Andersena z Kworum Dwunastu Apostołów: „Świadczę, że Zbawiciel może i chce wybaczać nam nasze grzechy. Z wyjątkiem grzechu tych, którzy wybierają zatracenie po uzyskaniu pełni, nie ma takiego grzechu, którego nie można wybaczyć. Cóż to za cudowny przywilej, że każdy z nas może odwrócić się od swoich grzechów i przyjść do Chrystusa. Boskie wybaczenie jest jednym z najsłodszych owoców ewangelii, usuwającym winę i ból z naszych serc oraz zastępującym je radością i spokojem sumienia” („Odpokutujcie, abym mógł was uzdrowić”, Ensign lub Liahona, listopad 2009, str. 41).

Zastanów się, czy w twoim życiu jest coś, co zakłóca stałe towarzystwo Ducha Świętego. Rozważ, w jaki sposób możesz skorzystać z mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa, by dokonać zmian, które pomogą ci mieć ze sobą Ducha i powstrzymać moc Szatana.

Z rozdziałów: Eter 13–15 dowiadujemy się, że gniew i zemsta prowadzą ludzi do zadawania cierpienia sobie i innym. Przeczytaj następujące fragmenty i zaznacz słowa lub wyrażenia, które uczą tej prawdy: Eter 13:27; 14:24; 15:6, 22, 28.

Pomyśl o konsekwencjach, jakie może przynieść niekontrolowany gniew w rodzinie czy w innych relacjach międzyludzkich. Przypomnij sobie sytuację ze swojego życia, w której musiałeś odrzucić uczucie gniewu lub chęć zemsty.

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Davida E. Sorensena, emerytowanego członka Kworum Siedemdziesiątych, i poszukaj, w jaki sposób możesz pokonać uczucie gniewu lub pragnienie odwetu: „Kiedy ktoś skrzywdził nas lub tych, o których się troszczymy, cierpienie może wydawać się przytłaczające. Można czuć wtedy, że ból czy niesprawiedliwość dominują na świecie i że nie mamy innego wyboru, jak szukać zemsty. Lecz Chrystus, Książę Pokoju, naucza nas lepszego sposobu. Może trudno wybaczyć tym, którzy nas skrzywdzili, ale kiedy to zrobimy, otwieramy się na lepszą przyszłość. Nic nie będzie już więcej kontrolowało naszej drogi. Kiedy przebaczamy ludziom, uwalniamy się, aby wybrać, w jaki sposób chcemy przeżyć nasze życie. Przebaczenie oznacza, że problemy z przeszłości nie dyktują naszego przeznaczenia i możemy się skupić na przyszłości z miłością Bożą w naszych sercach” („Przebaczenie zmieni gorycz w miłość”, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 12).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jakiej sytuacji ty lub osoba, którą znasz, poczuliście uzdrowienie i wolność, gdy wybaczyliście?

Możesz przezwyciężyć uczucie gniewu lub chęci zemsty, jeśli zwrócisz się do Jezusa Chrystusa i otrzymasz moc wybaczenia i pocieszenie płynące z Jego Zadośćuczynienia. Pamiętaj, by w modlitwie zwrócić się do Pana z prośbą o pomoc, której potrzebujesz w tego typu sytuacjach.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Eter 13–15 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: