Część 23: Dzień 1
Helaman 10
Wprowadzenie
Po zakończeniu procesu w sprawie morderstwa naczelnego sędziego (zob. Helaman 7–9) Nefi wyruszył w drogę do domu. Rozważał, co ukazał mu Pan i martwił się z powodu niegodziwości ludu. W tym momencie refleksji i zniechęcenia Pan przemówił do niego i pobłogosławił go na zawsze mocą pieczętowania. Pan nakazał Nefiemu, aby nadal głosił pokutę temu ludowi, a on natychmiast posłuchał tego przykazania.
Helaman 10:1–11
Nefi otrzymuje moc pieczętowania
Przypomnij sobie, kiedy starałeś się ze wszystkich sił czynić to, co prawe, a reakcja innych ludzi lub wynik twych działań były inne, niż się spodziewałeś. W rozdziale: Helaman 10 przeczytasz, w jaki sposób Pan pobłogosławił Nefiego, kiedy ten starał się być wierny w trudnych okolicznościach.
Po oczyszczeniu z zarzutów popełnienia morderstwa naczelnego sędziego, Nefi przekonał się, że ludzie nie zareagowali wiarą i nie odpokutowali, mimo że byli świadkami dramatycznych wydarzeń opisanych w rozdziale: Helaman 9. Zniechęcony Nefi wyruszył w drogę do domu. Przeczytaj wersety: Helaman 10:1–3 i poszukaj, nad czym rozmyślał Nefi, gdy szedł do domu. Możesz zaznaczyć słowo: rozmyślać za każdym razem, gdy jest ono wspomniane w tych wersetach. Rozmyślanie oznacza medytowanie i głębokie zastanawianie się — często nad fragmentami pism świętych lub innymi kwestiami mającymi związek z Bogiem. Kiedy rozmyślanie nad sprawami Bożymi połączone jest z modlitwą, może przynieść objawienie i zwiększone zrozumienie.
Zastanów się nad poniższymi pytaniami:
-
Nad czym rozmyślał Nefi?
-
Dlaczego był „przygnębiony”, smutny?
-
Co się stało, kiedy tak rozmyślał?
Zasada ukazana w wersetach: Helaman 10:1–3 brzmi: Rozmyślanie nad sprawami Pana przygotowuje nas do otrzymania objawienia. Oto inne przykłady z pism świętych, które ilustrują tę zasadę: Nefi rozmyślał nad tym, czego nauczał jego ojciec, Lehi, i przekonał się o prawdziwości tych nauk (zob. 1 Nefi 10:17; 11:1); młody Józef Smith „[rozmyślał] […] niejeden raz” nad Listem Jakuba 1:5 i prawda została mu objawiona (zob. Józef Smith — Historia 1:11–19); a Prezydent Joseph F. Smith rozmyślał i zastanawiał się nad fragmentami z pism świętych mówiącymi o odkupieniu zmarłych i objawiono mu prawdę (zob. NiP 138:1–6, 11).
Większość objawień przychodzi wtedy, gdy ludzie rozmyślają nad sprawami Pana, jednak nie pojawiają się one w formie słyszalnego głosu, wizji czy w inny równie spektakularny sposób. Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:
„Objawienia przychodzą na różne sposoby, na przykład jako sny, wizje, rozmowy z niebiańskimi posłańcami oraz jako natchnienie. Niektóre objawienia przyjmowane są natychmiast i poruszają do głębi; inne rozpoznawane są stopniowo i subtelnie. […]
Najczęściej objawienie przychodzi stopniowo w małych porcjach i jest nam dawane zgodnie z naszym pragnieniem, godnością i przygotowaniem. Takie wiadomości od Ojca Niebieskiego osiadają stopniowo i delikatnie ‘na [naszej duszy] niczym rosa z nieba’ (NiP 121:45). Ten rodzaj objawienia należy raczej do tych bardziej powszechnych niż rzadkich i widoczny jest w doświadczeniach Nefiego, kiedy kilkakrotnie i na różne sposoby próbował zdobyć mosiężne płyty od Labana, zanim mu się to udało (zob. 1 Nefi 3–4).
[…] Fundamentalne prawdy przywróconej ewangelii nie zostały przekazane Prorokowi Józefowi Smithowi w jednej chwili w Świętym Lasku. Te bezcenne skarby były objawiane w uzasadnionych okolicznościach i we właściwym czasie.
Prezydent Joseph F. Smith wyjaśnił, w jaki sposób ten wzorzec objawienia pojawił się w jego życiu: ‘Będąc chłopcem, […] często […] prosiłem Pana, aby pokazał mi jakieś cudowne rzeczy, abym mógł otrzymać świadectwo. Jednak Pan ukrył przede mną cuda, a pokazał mi prawdę, wiersz za wierszem, pojęcie za pojęciem […], aż sprawił, że poznałem prawdę od czubka głowy do pięt, aż całkowicie wyzbyłem się wszelkich wątpliwości i strachu. […]’ (w: Conference Report, kwiecień 1900, str. 40–41).
Jako członkowie Kościoła mamy tak wielką skłonność do podkreślania cudownych i pełnych dramatyzmu przejawów duchowych, że możemy nie doceniać, a nawet przeoczyć normalne sposoby wykonywania przez Ducha Świętego Jego dzieł” („Duch objawienia”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 88).
-
Napisz w dzienniku do studiowania, w jakiej sytuacji czułeś, że otrzymałeś osobiste objawienie. Jakie okoliczności doprowadziły do tego objawienia? W jaki sposób rozmyślanie pomogło w otrzymaniu objawienia? (Pamiętaj, że objawienia mogą przyjść na wiele sposobów. Może to być natychmiastowe olśnienie bądź stopniowe oświecenie i zrozumienie albo poczucie spokoju i pewności).
Wyznacz w swoim życiu czas na regularne rozmyślanie, na przykład podczas spotkań kościelnych, przed i po osobistych modlitwach i studiowaniu pism świętych, po obejrzeniu lub wysłuchaniu konferencji generalnej, podczas postu lub w czasie święcenia dnia Sabatu.
Wyobraź sobie, że masz coś, co przedstawia dla ciebie wielką wartość i musisz to zostawić pod czyjąś opieką. Komu byś zaufał, by przypilnował tej rzeczy? Dlaczego wybrałbyś właśnie tę osobę? Co ta osoba zrobiła, aby zasłużyć sobie na twoje zaufanie?
Przeczytaj fragment: Helaman 10:4–5 i dowiedz się, dlaczego Pan zaufał Nefiemu. Słowo wytrwałość oznacza tu „być niestrudzonym”. Zastanów się nad przykładami znanych ci osób, które — jak się wydaje — służą Panu wytrwale bez względu na okoliczności.
Odpowiedź Pana skierowana do Nefiego w wersecie: Helaman 10:4 uczy następującej zasady: Pan obdarza nas błogosławieństwami i powierza nam obowiązki, kiedy wykonujemy Jego wolę, a nie swoją.
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub więcej poniższych pytań:
-
W jaki sposób dowiedziałeś się, jaka jest wola Pana w odniesieniu do twojego życia?
-
Co ostatnio zrobiłeś, aby pokazać Panu, że Jego wola jest ważniejsza niż twoja i że to według Jego woli chcesz postępować cały czas?
-
W jakiej jednej dziedzinie życia mógłbyś bardziej dążyć do postępowania według woli Pana, a nie swojej?
-
Przeczytaj wersety: Helaman 10:5–7 i dowiedz się, jakie błogosławieństwa i obietnice dał Pan Nefiemu, ponieważ był on godny zaufania. Zapisz błogosławieństwa i obietnice obok odpowiadającego im wersetu:
Błogosławieństwo wymienione w wersecie: Helaman 10:7 jest fundamentalną doktryną ewangelii Jezusa Chrystusa: Moc pieczętowania wiąże i odwołuje na ziemi i w niebie. Czy znasz innych ludzi z pism świętych, którzy otrzymali moc pieczętowania? Możesz zapisać obok wersetu: Helaman 10:7 następujące odsyłacze: I Ks. Królewska 17 (Eliasz); Ew. Mateusza 16:15–19 (Piotr); Nauki i Przymierza 132:46 (Józef Smith).
Przeczytaj Nauki i Przymierza 128:9 i dowiedz się, czego Prorok Józef Smith nauczał na temat mocy pieczętowania.
Klucze tej samej mocy posiada obecnie Prezydent Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Podobnie jak Pan mógł zaufać Nefiemu, tak i teraz wie On, że Prezydent Kościoła nie wykorzysta tej mocy w sposób sprzeczny z Jego wolą. Upoważnienie do pieczętowania przekazywane jest innym godnym posiadaczom kapłaństwa na całym świecie, co umożliwia sprawowanie obrzędów kapłańskich celem wiązania na ziemi i w niebie.
Zastanów się nad poniższą wypowiedzią Bruce’a R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów na temat znaczenia mocy pieczętowania:
„Wszystko, co nie jest zapieczętowane dzięki tej mocy, ma swój koniec, kiedy ludzie umierają. Gdyby chrzest nie miał pieczęci na zawsze, nie pozwoliłby człowiekowi na wejście do królestwa celestialnego; gdyby przymierze małżeństwa na wieczność nie było zapieczętowane na mocy tego upoważnienia, nie pozwoliłoby stronom na wyniesienie w najwyższym niebie świata celestialnego.
Wszystko zyskuje trwałą moc i ważność dzięki mocy pieczętującej” (Mormon Doctrine, II wyd. [1966], str. 683).
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
-
Co się stanie, zgodnie ze słowami Starszego McConkie, jeśli obrzęd nie jest zapieczętowany na mocy właściwego upoważnienia?
-
W jaki sposób moc pieczętowania wpłynęła na twoje życie i jak chciałbyś, by błogosławiła je w przyszłości?
-
Przeczytaj następujące potwierdzenie Starszego Russella M. Nelsona z Kworum Dwunastu Apostołów, że Boża moc pieczętowania została przywrócona: „Świątynie, obrzędy, przymierza, obdarowania i zapieczętowania zostały przywrócone, dokładnie tak, jak o tym prorokowano. Obrzędy świątyni zapewniają pojednanie z Panem i pieczętują rodziny razem na zawsze. Posłuszeństwo świętym przymierzom zawartym w świątyniach kwalifikuje nas do życia wiecznego — a jest to najwspanialszy dar Boga dla człowieka” („Przygotujcie się na błogosławieństwa świątyni”, Liahona, październik 2010, str. 42).
Co, zgodnie ze słowami Starszego Nelsona, kwalifikuje nas do otrzymania obiecanych błogosławieństw mocy pieczętowania?
Helaman 10:12–19
Nefi postępuje według nakazu Pana i głosi pokutę ludowi
Czy kiedykolwiek zostałeś poproszony przez rodzica, pracodawcę lub przywódcę o zrobienie czegoś, co jednak odkładałeś na później lub czego nie zrobiłeś? Zastanów się, jaki wysyłasz sygnał, kiedy opóźniasz zrobienie czegoś, o co zostałeś poproszony.
Przeczytaj wersety: Helaman 10:11–12 i poszukaj, w jaki sposób Nefi zareagował na nakaz Pana, aby szedł i głosił pokutę ludowi. Co pokazujemy Panu, kiedy natychmiast i szybko reagujemy na Jego radę i przykazania?
-
Przeczytaj fragment: Helaman 10:13–18. Następnie zapisz w dzienniku do studiowania kilka zdań o tym, czego nauczyłeś się z przykładu Nefiego w kwestii tego, jak reagować na przykazanie Pana. Napisz, w jaki sposób możesz zastosować to w swoim życiu.
Nefi, dowiódł swoją wiernością, że Pan może mu ufać; został pobłogosławiony większą mocą i ochroną.
Przegląd fragmentów do opanowania
Aby przejrzeć fragmenty do opanowania, przeczytaj: 1 Nefi 3:7; 2 Nefi 2:27; 2 Nefi 31:19–20 oraz Mosjasz 2:17. Zastanów się, w jaki sposób te wersety do opanowania odnoszą się do Nefiego i jego posługi opisanej w rozdziale: Helaman 10.
Szukaj sposobów na to, by przedkładać wolę Pana ponad własną i być posłusznym bez ociągania. Kiedy będziesz wiernie służyć Panu, tak jak Nefi, On będzie ci ufał i będzie cię błogosławił.
-
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: Helaman 10 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: