Jakub 3–4

Wprowadzenie

Rozdział: Jakub 3 zawiera podsumowanie kazania Jakuba, które wygłosił swojemu ludowi. W tym podsumowaniu Jakub w kilku słowach zawarł pocieszenie i obietnicę dla tych, którzy mają czyste serce. Napomniał też dumnych i nieczystych spośród swojego ludu, ostrzegając ich przed konsekwencjami, których doświadczą, jeśli nie odpokutują. Rozdział: Jakub 4 zawiera słowa, do zapisania których został natchniony Jakub, co uczynił dla tych, którzy pewnego dnia przeczytają jego księgę. Zaświadczył o Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa i napomniał czytelników, aby pojednali się (przywrócili harmonię) z Bogiem Ojcem poprzez Zadośćuczynienie. Głosem ostrzeżenia powiedział o Żydach, którzy odrzucą Jezusa Chrystusa oraz prostotę Jego ewangelii.

Jakub 3

Jakub do ludzi czystego serca kieruje miłe słowa, a pozostałych wzywa do pokuty

Zastanów się, jaką radę możesz dać młodemu mężczyźnie lub kobiecie w następujących sytuacjach:

Młoda kobieta, która stara się wieść prawe życie, cierpi z powodu tego, że jej ojciec jest uzależniony od alkoholu.
Młody mężczyzna, który ze wszystkich sił żyje zgodnie z ewangelią, boryka się z rozwodem swoich rodziców.
Młoda kobieta pilnie stara się kochać swoją rodzinę, ale przebywając w domu, doświadcza wielu trudności ze strony siostry, która jest samolubna i nieuprzejma.

Zastanów się nad tym, kiedy doświadczyłeś prób, mimo że starałeś się wieść prawe życie. Jakub nauczał nas, co powinniśmy robić w takich sytuacjach. Przeczytaj pierwsze zdanie z wersetu: Jakub 3:1 i odszukaj, do kogo najpierw zwrócił się Jakub w rozdziale 3.

Jakub wypowiedział te słowa z powodu dumy i niemoralności niektórych ludzi (przed czym już wcześniej ostrzegał, a co zapisano w rozdziale: Jakub 2), ponieważ było to przyczyną cierpienia osób o czystych sercach. Przeczytaj fragment: Jakub 3:1–2 i uzupełnij poniższą tabelę:

Do czego Jakub napomniał ludzi o czystym sercu?	Co Bóg obiecuje tym, którzy mają czyste serce?

Sprawdź swoje odpowiedzi w pierwszej kolumnie. Abyś mógł bardziej zagłębić się w tę zasadę, odpowiedz na dwa z poniższych pytań w swoim dzienniku do studiowania:
1. Jak myślisz, w jaki sposób młodzież może „[ufać] wytrwale Bogu”?
2. Jak myślisz, co to znaczy modlić się do Boga „z wielką wiarą” w okresie próby?
3. Jak myślisz, co może zrobić młodzież, aby „[przyjąć] miłe [im] słowo Boga”?
Sprawdź swoje odpowiedzi w drugiej kolumnie. Wersety te nauczają o tym, że Bóg pocieszy osoby o czystym sercu w ich cierpieniach. Abyś mógł głębiej rozważyć tę zasadę, odpowiedz w swoim dzienniku do studiowania na jedno lub wszystkie z następujących pytań:
1. Jak Bóg pocieszył cię w twoich cierpieniach, kiedy starałeś się za Nim podążać?
2. Jak modlitwa „z wielką wiarą” pomogła ci w okresie próby?
3. Kiedy przyjęcie skierowanych do ciebie słów Boga pomogło ci poczuć Jego miłość?

Po przemówieniu do ludzi o czystym sercu Jakub zwrócił się do tych, których serca nie były czyste. Przeczytaj wersety: Jakub 3:3–4, 10–12 i odszukaj, do czego wezwał tych ludzi Jakub. Pomocne będzie zrozumienie, że wyrażenie „pobudźcie zdolności” oznacza rozbudzenie umiejętności i uczuć, a słowa nierząd i rozpusta odnoszą się do grzechów seksualnych i pożądania.

W wersetach: Jakub 3:3–4, 10–12 możemy odnaleźć również ostrzeżenia Jakuba przed tym, co może się stać się z tymi, którzy nie odpokutują. Po przestudiowaniu tych wersetów zakreśl wyrażenia, które opisują następujące konsekwencje: (a) Lamanici ich zniszczą. (b) Ich przykład sprowadzi na ich dzieci zniszczenie. (c) Doświadczą drugiej śmierci, czyli innymi słowy, zostaną odsunięci od Boga.

Zastanów się przez chwilę, dlaczego ostrzeżenie Jakuba może stanowić wielkie błogosławieństwo dla jego ludu.

Jak zapisano we fragmencie: Jakub 3:5–7, Jakub odważnie oświadczył, że Lamanici byli „bardziej sprawiedliwi” od Nefitów, ponieważ „ich mężowie kochają swe żony, ich żony kochają swych mężów, a mężowie i żony kochają swe dzieci”. Nefici musieli odpokutować za wszystkie swe grzechy, szczególnie za te, które osłabiły miłość i zaufanie w ich rodzinach.

Rozważ fragment: Jakub 3:11–12 i podsumuj własnymi słowami zawarte w nim przesłanie.

Przez chwilę zastanów się nad pokusami, z którymi się zmagasz i jakich strasznych konsekwencji możesz uniknąć, jeśli odpokutujesz za swoje złe uczynki.

Jakub 4

Jakub wzywa swój lud, aby nabrał nadziei w to, że może powrócić do obecności Boga

Aby przygotować się do studiowania rozdziału: Jakub 4, podnieś swój długopis lub ołówek na metr nad swoim podręcznikiem i postaraj się upuścić go tak, aby uderzył w jego środek — „cel”. Możesz kilka razy spróbować. Zastanów się nad tym, o ile trudniejsze byłoby trafienie w cel, gdybyś patrzył w innym kierunku. Jak myślisz, jak radziliby sobie łucznicy, gdyby podczas strzelania nigdy nie patrzyli na swój cel lub gdyby patrzyli poza cel? Przeczytaj werset: Jakub 4:14 i odszukaj cechy osób, o których prorokował Jakub, że będą patrzeć „poza cel”.

Możesz zapisać w swoich pismach świętych obok wersetu: Jakub 4:14, że „celem jest Chrystus” (Neal A. Maxwell, „Jesus of Nazareth, Savior and King”, Ensign, maj 1976, str. 26). Podobnie nauczał też Paweł: „Zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie” (List do Filipian 3:14).

Prorok Jakub odnosił się do Żydów, którzy błędnie rozumieli prawo Mojżesza i jego cel, który miał zaprowadzić ich do Zbawiciela. Wielu Żydów oczekiwało innej formy uwolnienia niż tej, którą zaoferował im Jezus, Mesjasz — oczekiwali uwolnienia od obcych rządów i prześladowań.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na poniższe pytania:
1. Jak myślisz, co to znaczy patrzeć poza cel (poza Jezusa Chrystusa)?
2. Jakie postawy i czyny wymienione w wersecie: Jakub 4:14 oślepiały Żydów i powstrzymywały ich przed przyjęciem Jezusa Chrystusa.
3. Jakie są współczesne przykłady patrzenia poza cel lub nieskupiania się na Zbawicielu?

Jakub chciał, aby ci, którzy przeczytają jego zapis, wykazali się odmienną od Żydów postawą, którzy nie patrzyli na cel. Przeczytaj werset: Jakub 4:4 i odszukaj, co Jakub chciał, aby wiedzieli ci, którzy przeczytają jego księgę. Przeczytaj także werset: Jakub 4:12 i podkreśl wyrażenie: „dlaczego bowiem nie mielibyśmy mówić o zadośćuczynieniu Chrystusa”. Jak zapisano we fragmencie: Jakub 4:4–12, Jakub podał kilka powodów, dlaczego wierzył w Jezusa Chrystusa i czuł, że ważne jest, aby inni ludzie wiedzieli o Zadośćuczynieniu.

Zapisz w swoim dzienniku do studiowania poniższe odsyłacze do pism świętych, a następnie w kilku słowach podsumuj to, czego Jakub nauczał w każdym z nich o Jezusie Chrystusie lub Zadośćuczynieniu:

Jakie słowa lub wyrażenia we fragmencie: Jakub 4:4–6 wskazują na to, że lud Jakuba zrozumiał, czym jest Boska Trójca?

Pomocne może być zrozumienie, że wyrażenie: „przedstawieni Bogu jako pierwsi z plonu tych, którzy należą do Chrystusa” (Jakub 4:11) oznacza stanąć w obliczu Boga i być godnym wejścia do królestwa celestialnego. Ważne jest zrozumienie, że jeśli mamy mieć „nadzieję [chwały Zbawiciela]” (Jakub 4:4), musimy wierzyć w to, że Jezus Chrystus umożliwił nam sposób, dzięki któremu możemy zostać odkupieni z naszych grzechów i zmartwychwstać, abyśmy powrócili do obecności Ojca Niebieskiego.

Jedna z prawd, jakich możemy się nauczyć z rozdziału: Jakub 4, brzmi: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy być napełnieni nadzieją i pojednać się z Bogiem.

W dzienniku do studiowania odpowiedz w skrócie na poniższe pytania:
1. Przejrzyj prawdy na temat Jezusa Chrystusa, które studiowałeś we fragmencie: Jakub 4:4–12, i wybierz jedną z nich, która najbardziej motywuje cię do rozmowy o Zadośćuczynieniu. Zapisz tę prawdę i wyjaśnij, dlaczego ją wybrałeś.
2. Jakie inne osobiste powody motywują cię do mówienia o Jezusie Chrystusie i Zadośćuczynieniu?

Na zakończenie tej lekcji zastanów cię, dlaczego jesteś wdzięczny za Zbawiciela. Możesz podzielić się tym z członkiem swojej rodziny lub przyjacielem.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Jakub 3–4 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: