Library
Lesson 25: Ang Utah War at ang Mountain Meadows Massacre


25

Ang Utah War at ang Mountain Meadows Massacre

Noong 1850s, ang tensiyon at di-pagkakaunawaan sa pagitan ng mga Banal sa mga Huling Araw at ng mga opisyal ng pamahalaan ng Estados Unidos ay humantong sa Utah War noong 1857–58. Noong Setyembre 1857, ilang mga Banal sa mga Huling Araw sa Utah Territory at ang mga dayuhang nakasakay sa mga bagon na papuntang California ay nagkaroon ng pagtatalo. Dahil sa galit at takot, plinano at isinagawa ng mga Banal sa mga Huling Araw na iyon ang pagmasaker sa 120 dayuhan. Ang malupit na karahasang ito ay kilala na ngayon bilang Mountain Meadows Massacre.

Mga Babasahin Tungkol sa Paksang Ito

  • Richard E. Turley Jr., “The Mountain Meadows Massacre,” Ensign, Set. 2007, 17–21.

  • “Peace and Violence among 19th-Century Latter-day Saints,” Gospel Topics, lds.org/topics.

  • Henry B. Eyring, “150th Anniversary of Mountain Meadows Massacre,” Set. 11, 2007, mormonnewsroom.org/article/150th-anniversary-of-mountain-meadows-massacre.

Mga Mungkahi sa Pagtuturo

Nagkaroon ng tensiyon at di-pagkakaunawaan sa pagitan ng mga Banal sa mga Huling Araw at ng pamahalaan ng Estados Unidos

Bigyan ang bawat estudyante ng kopya ng handout sa katapusan ng lesson. Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang handout section na may pamagat na “Ang Lumalang Tensiyon ay Humantong sa Digmaan sa Utah.”

handout, Utah War and the Mountain Meadows Massacre
  • Kung kayo ay Banal sa mga Huling Araw noong 1857 at nabalitaan ninyo na isang malaking hukbo ang paparating sa lungsod ninyo, ano kaya ang ikababahala ninyo? (Maaaring mabanggit ng mga estudyante na ang mga Banal ay marahas na pinalayas sa Ohio, Missouri, at Illinois; marami ang nawalan ng mahahalagang ari-arian at mga lupain; at ang ilan ay napatay o namatay sa mga pag-uusig na ito. Ang mga balita tungkol sa paparating na hukbo ay nagdulot ng pangamba na baka maulit ang gayong mga pangyayari sa Utah.)

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang handout section na may pamagat na “Paghahanda para sa Pagtatanggol sa Teritoryo.”

Nagkaroon ng pagtatalo sa pagitan ng ilang mga Banal sa mga Huling Araw at ng mga dayuhang nakasakay sa mga bagon

mapa, ruta ng mga bagon

Magdispley ng mapa na katulad ng ipinakita rito, o magdrowing ng isa nito sa pisara.

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang handout section na may pamagat na “Pakikipagtalo sa mga Dayuhang Sakay ng mga Bagon.”

Sabihin sa mga estudyante na isipin ang mga pagkakataon na naranasan nilang makipagtalo sa ibang tao o sa isang grupo ng mga tao. Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang 3 Nephi 12:25. Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa, na inaalam ang alituntuning itinuro ni Jesucristo na gagabay sa atin kapag may nakaalitan tayo.

  • Ano sa palagay ninyo ang ibig sabihin ng “Makipagkasundo kayo agad sa inyong kaaway”?

Upang matulungan ang mga estudyante na maunawaan ang pariralang ito, maaari mong ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang pahayag ni Elder David E. Sorensen ng Pitumpu:

Elder David E. Sorensen

“Sinabi ng Tagapagligtas, ‘Makipagkasundo ka agad sa iyong kaalit … ,’ sa gayo’y inuutusan tayong maaga nating lunasan ang di pagkakasundo, nang di mauwi ang panandaliang init ng ulo sa kalupitang pisikal o emosyonal, at matangay tayo ng ating galit” (“Ang Kapatawaran ay Papalitan ang Kapaitan ng Pagmamahal,” Ensign o Liahona, Mayo 2003, 11).

  • Paano ninyo ibubuuod ang itinuro ng Tagapagligtas sa 3 Nephi 12:25? (Sa pagsagot ng mga estudyante, isulat sa pisara ang alituntuning katulad ng sumusunod: Kung lulutasin natin ang pagtatalo sa pamamaraan ng Panginoon, maiiwasan natin ang masasamang epekto ng pagtatalu-talo.)

  • Paano kaya maaaring nakatulong ang alituntuning ito sa mga nagbalak na saktan ang mga miyembro ng mga bagon?

Ipabasa nang malakas ang handout section na may pamagat na “Tumindi ang Pagtatalo.”

  • Ano ang dapat na ginawa ng mga lider ng Cedar City nang payuhan sila ni William Dame na huwag gamitin ang militia? Ano ang ginawa nila sa halip na sundin ang payong ito? (Matapos sumagot ang mga estudyante, isulat sa pisara ang sumusunod na alituntunin: Kung hindi natin susundin ang payo na gawin ang tama, mas malamang na mali ang maging desisyon natin. Maaari mo ring ituro na isang malaking karunungan ang sistema ng mga council sa pamamahala sa Simbahan.)

Sabihin sa ilang estudyante na magsalitan sa pagbasa nang malakas ng handout section na may pamagat na “Pagsalakay sa mga Dayuhan”, at sabihin sa mga estudyante na alamin kung paano patuloy na nagkamali sa pagpapasiya ang mga lider ng Cedar City matapos balewalain ang payo na natanggap nila.

  • Ano ang ibinunga ng desisyon ng mga lider ng Cedar City na huwag sundin ang payo ni William Dame, ang kumander ng militia?

  • Sa pagkakataong ito, ano ang mga maaaring ipasiyang gawin ng mga responsable sa pagsalakay? (Puwede nilang ipagtapat ang nagawa nila at tanggapin ang mga ibubunga nito, o puwede nilang tangkaing pagtakpan ang mga krimen at kasalanang ginawa nila.)

Sabihin sa mga estudyante na pag-isipan ang mga sumusunod na tanong:

  • Ano ang ginagawa ninyo kapag nagkakamali kayo? Ipinagtatapat ba ninyo ang nagawa ninyong pagkakamali at tinatanggap ang mga ibubunga nito, o tinatangka ninyong pagtakpan ang kasalanan sa pamamagitan ng panlilinlang?

Ilang Banal sa mga Huling Araw ang nagplano at isinagawa ang Mountain Meadows Massacre

Ipaliwanag na ang mga miyembro ng Simbahan na sangkot sa mga pagsalakay laban sa mga dayuhan ay piniling pagtakpan ang kanilang mga kasalanan. Sabihin sa klase na pakinggan kung ano ang nangyari dahil sa desisyong ito habang nagsasalitan ang mga estudyante sa pagbasa nang malakas ng section handout na may pamagat na “Ang Mountain Meadows Massacre” at “Mga Kalunus-lunos na Ibinunga.”

Ipaliwanag na ang mga ipinasiyang gawin ng ilang lider na mga Banal sa mga Huling Araw at mga naninirahan sa katimugan ng Utah Territory ay humantong sa kalunus-lunos na Mountain Meadows Massacre. Taliwas dito, sinikap ng mga lider ng Simbahan at teritoryo sa Salt Lake City na resolbahin ang hindi nila pagkakasundo ng pamahalaan ng Estados Unidos sa pamamagitan ng mga mapayapang pag-uusap at pakikipagkasunduan noong 1858. Sa hidwaang ito—na tinawag kalaunan na Utah War—ang mga sundalo ng Estados Unidos at ng Utah ay nagpakita ng pagkapoot sa isa’t isa ngunit hindi ito kailanman humantong sa digmaan.

  • Paano ninyo ibubuod ang mga pagpapasiyang humantong sa Mountain Meadows Massacre?

  • Anong mga alituntunin ang matututuhan natin mula sa trahedyang ito? (Maaaring matukoy ng mga estudyante ang iba’t ibang alituntunin, kabilang ang sumusunod: Ang ipasiyang pagtakpan ang ating mga kasalanan ay magdudulot ng hinagpis at pagdurusa. Ang ipasiyang itago ang ating mga kasalanan ay magdudulot ng dalamhati at pagdurusa.)

Tiyakin sa mga estudyante na kung nagkamali sila at nagkasala, maiiwasan nila ang pagkabagabag ng budhi at paghihinagpis sa hinaharap kung babaling sila sa Panginoon at magsisisi sa kanilang mga kasalanan.

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang handout section na may pamagat na “Nalaman ng mga lider ng Simbahan ang tungkol sa Masaker.”

Ipaliwanag na dahil ilan sa mga Banal sa mga Huling Araw sa lugar ang nagplano at nagsagawa ng Mountain Meadows Massacre, naging masama na ang tingin ng ilang tao sa buong Simbahan dahil sa pangyayaring ito.

  • Bakit mahalagang malaman na ang mga maling gawain ng ilang miyembro ng Simbahan ay hindi sukatan ng katotohanan ng ebanghelyo?

Ipabasa sa isang estudyante ang sumusunod na pahayag ni Pangulong Henry B. Eyring ng Unang Panguluhan na matatagpuan handout section na may pamagat na “Ang ika-150 Anibersaryo ng Mountain Meadows Massacre.”

  • Paano tayo dapat tumugon kapag nalaman natin na may mga pagkakataon na hindi ipinapamuhay ng mga miyembro ng Simbahan ang mga turo ni Jesucristo?

Ipabasa nang malakas sa isang estudyante ang Helaman 5:12. Sabihin sa klase na tahimik na sumabay sa pagbasa at alamin kung ano ang magagawa natin para magkaroon tayo ng patotoo at mapanatili ito upang sa panahon ng mga pagsubok, tulad ng mga pagkakataong nalaman natin na hindi ipinapamuhay ng mga miyembro ng Simbahan ang mga turo ni Jesucristo, ay hindi matitinag ang ating pananampalataya.

  • Ayon sa Helaman 5:12, ano ang maaari nating gawin upang magkaroon ng patotoo at mapanatili ito? (Matapos sumagot ang mga estudyante, maaari mong isulat sa pisara ang sumusunod na alituntunin: Magkakaroon tayo ng malakas na patotoo kapag isinalig natin ang ating pananampalataya kay Jesucristo.)

Para mailarawan ang alituntuning ito, ipabasa sa isang estudyante ang sumusunod na tala:

“Si James Sanders ay kaapu-apuhan ng … isa sa mga anak na nakaligtas sa masaker [at isa rin siyang miyembro ng Simbahan]. … Sinabi ni brother Sanders na … ang malaman na napatay ang kanyang ninuno sa masaker ay ‘hindi nakaapekto sa aking pananampalataya dahil nakasalig ito kay Jesucriso at hindi sa sinumang tao sa Simbahan’” (Richard E. Turley Jr., “The Mountain Meadows Massacre,” Ensign, Set. 2007, 21).

  • Paano tayo mapalalakas ng ating pananampalataya kay Jesucristo kapag nalaman natin ang mga pagkakataon na hindi ipinapamuhay ng mga miyembro ng Simbahan ang mga turo ng Tagapagligtas?

  • Ano ang ginagawa ninyo na nakatutulong sa inyo na maisalig ang inyong pananampalataya kay Jesucristo?

Patotohanan ang kahalagahan ng pamumuhay sa mga turo ng Tagapagligtas at ang pagsalig ng ating pananampalataya sa Kanya at sa Kanyang ebanghelyo. Sabihin sa mga estudyante na pag-isipan kung paano nila mas maisasalig ang kanilang pananampalataya kay Jesucristo at mithiing magawa iyon.

Mga Babasahin ng mga Estudyante

  • “Peace and Violence among 19th-Century Latter-day Saints,” Gospel Topics, lds.org/topics.

  • Richard E. Turley Jr., “The Mountain Meadows Massacre,” Ensign, Set. 2007, 17–21.

Ang Utah War at ang Mountain Meadows Massacre

Mga Pundasyon ng Panunumbalik—Lesson 25

Ang Lumalang Tensiyon ay Humantong sa Digmaan sa Utah

Tatlong taon matapos makarating sa Salt Lake Valley ang unang pioneer na Banal sa mga Huling Araw, itinatag ng pamahalaan ng Estados Unidos ang teritoryo ng Utah at hinirang si Brigham Young bilang unang gobernador sa teritoryo. Noong kalagitnaan ng 1857, nabalitaan ng mga lider ng mga Banal sa mga Huling Araw ang usap-usapan na baka palitan ng pamahalaang pederal si Brigham Young ng bagong gobernador ng Teritoryo ng Utah, na susuportahan ng malaking bilang ng mga tauhan ng pederal. Noong Hulyo 24, 1857, si Pangulong Brigham Young ay kasama ng isang grupo ng mga Banal na nagdiriwang ng ika-10 anibersaryo ng kanilang pagdating sa Salt Lake Valley nang matanggap niya ang liham na nagkukumpirma sa naunang balita na isang hukbo ang paparating sa Salt Lake City.

Noong mga nakaraang taon, nagdulot ng tensyon ang pagtatalo at di-pagkakaunawaan sa pagitan ng mga Banal sa mga Huling Araw at ng mga opisyal ng pamahalaan ng Estados Unidos. Gusto ng mga Banal na mapamahalaan ng mga lider na sila mismo ang pumili at tinutulan ang mga itinalaga ng pederal na hindi naniniwala sa kanilang mga pinahahalagahan, at ilan sa mga ito ay di-tapat, tiwali, at imoral. Ilan sa mga opisyal ng pederal ang ipinagpalagay na pagrerebelde laban sa pamahalaan ng Estados Unidos ang ikinilos at inasal ng mga Banal.

Nagpadala ang Pangulo ng Estados Unidos na si James Buchanan ng tinatayang 2,500 kawal sa Salt Lake City para samahan ang bagong gobernador upang ligtas na makarating sa Utah at pigilan ang inaakala niyang rebelyon ng mga Banal. Ang desisyon ay ginawa nang walang tumpak na impormasyon tungkol sa sitwasyon sa Utah (tingnan sa Church History in the Fulness of Times Student Manual, Ika-2 ed. [Church Educational System manual, 2003], 368–71).

Paghahanda para sa Pagtatanggol sa Teritoryo

Sa mensahe sa mga Banal, sinabi ni Pangulong Young at iba pang mga lider ng Simbahan na ang mga paparating na hukbo ay mga kaaway. Nangamba sila na baka itaboy ng mga hukbo ang mga Banal mula sa Utah, tulad ng pagtaboy sa kanila mula sa Ohio, Missouri, at Illinois. Si Pangulong Young, na maraming taon nang pinag-iimbak ng butil ang mga Banal, ay muling iniutos ito upang mayroon silang makakain sakali mang kailanganin nilang tumakas mula sa mga hukbo. Bilang gobernador ng Utah Territory, iniutos din niyang paghandaan ng militia ang pagtatanggol sa teritoryo.

Pakikipagtalo sa mga Dayuhang Sakay ng mga Bagon

Isang grupo ng mga nandarayuhan na sakay ng mga bagon ang naglalakbay mula Arkansas papuntang California ang pumasok sa Utah sa mismong panahon na pinaghahandaan ng mga Banal ang pagtatanggol sa teritoryo laban sa mga kawal ng Estados Unidos. Nayamot ang ilang miyembro ng mga dayuhan dahil nahihirapan silang makabili ng butil mula sa mga Banal, na inutusang iimbak ang kanilang mga butil. Nakipagtalo rin ang mga dayuhan sa mga Banal dahil ayaw ipakain ng mga Banal sa maraming kabayo at baka ng mga nakasakay sa mga bagon ang pagkain at tubig na para sa sarili nilang mga hayop.

Sumabog ang tensiyon sa Cedar City, ang huling pamayanan sa Utah na madadaanan papunta sa California. Nagkaroon ng pagtatalo sa pagitan ng ilang miyembro ng mga bagon at ilan sa mga Banal sa mga Huling Araw. Ilang miyembro ng mga bagon ang nagbantang aanib sa paparating na hukbo ng pamahalaan na kontra sa mga Banal. Kahit na pinagsabihan ng namumuno sa mga bagon ang kanyang mga kasama na nagbanta, itinuring pa rin ng ilang mga lider at naninirahan sa Cedar City na kaaway ang mga dayo. Wala pang isang oras mula nang dumating sila ay umalis na ang pangkat, ngunit ilan sa mga naninirahan at lider sa Cedar City ang gustong tugisin at parusahan ang mga kalalakihang nakasakit ng kanilang damdamin.

Tumindi ang Pagtatalo

Dahil hindi nilutas ng mga Banal na ito ang kanilang di-pagkakasundo ng mga dayuhan sa pamamaraan ng Panginoon, lalong lumala ang sitwasyon. Si Isaac Haight, ang alkalde ng Cedar City, major sa militia, at stake president, ay humingi ng pahintulot mula sa kumander ng militia, na nakatira sa kalapit na pamayanan ng Parowan, na atasan ang militia para harapin ang mga nakaalitan nila na kasama sa mga bagon. Pinayuhan ni William Dame, kumander ng militia at miyembro ng Simbahan na huwag na lang pansinin ang mga pagbabanta ng mga dayuhan. Sa halip na sumunod sa payong ito, nagpasiya si Isaac Haight at iba pang mga lider sa Cedar City na hikayatin ang ilang lokal na Iider na himukin ang ilang Indiyan sa lugar na salakayin ang mga bagon at nakawin ang kanilang mga baka bilang parusa sa mga dayuhan. Inatasan ni Isaac Haight si John D. Lee, isang lokal na miyembro ng Simbahan at major ng militia, na pamunuan ang pagsalakay na ito, at plinano ng dalawa na ibintang sa mga Indiyan ang pagsalakay na ito.

Pagsalakay sa mga Dayuhan

Inilahad ni Isaac Haight ang planong pagsalakay sa mga bagon sa mga lokal na lider sa Simbahan, komunidad, at sa militia. Ilang miyembro ng konseho ang matinding tinutulan ang plano at itinanong kung isinangguni na ba ni Haight kay Pangulong Brigham Young ang bagay na ito. Nang aminin niyang hindi pa niya ito nagawa, pumayag si Haight na magpadala ng mensahero, si James Haslam, sa Salt Lake City upang dalhin ang liham na nagpapaliwanag ng sitwasyon at itanong kung ano ang dapat gawin. Gayunman, dahil tinatayang 250 milya ang layo ng Salt Lake City mula sa Cedar City, halos isang linggo bago makarating sa Salt lake City ang mensahero sakay ng kabayo at makabalik sa Cedar City para sa instruksyon ni Pangulong Young.

Hindi pa man nagtatagal bago maipadala ni Isaac Haight ang kanyang liham sa mensahero, sinalakay ni John D. Lee at isang grupo ng mga Indiyan ang pinagkakampuhan ng mga dayuhan sa lugar na tinatawag na Mountain Meadows. Pinamunuan ni Lee ang pagsalakay ngunit itinago ang kanyang identidad para lumabas na mga Indiyan lamang ang sangkot. Ilan sa mga dayuhan ang napatay o nasugatan, at ang mga natirang buhay ay lumaban sa mga sumalakay sa kanila, kaya napilitang umatras si Lee at ang mga Indiyan. Kaagad na ipinuwesto ng mga dayuhan ang mga bagon nang paikot na magkakadikit, na parang kural, bilang pananggalang. Dalawang pagsalakay pa ang sumunod matapos ang limang araw na paglusob sa mga bagon.

May isang pagkakataon na namataan ng mga militia ng Cedar City na dalawa sa mga dayuhang lalaki ang nasa labas ng kural. Pinaputukan ng mga kalalakihan ng militia ang mga ito, at napatay nila ang isa. Nakatakas ang isa pang lalaki at ibinalita sa kampo nila na sangkot ang kalalakihang puti sa mga pagsalakay sa kanila. Nabunyag na ang panlilinlang ng mga nagplano ng mga pagsalakay. Kung hahayaan nilang magpatuloy sa California ang mga dayuhan, kakalat ang balita na ang mga Banal sa mga Huling Araw ang may kagagawan ng pagsalakay sa mga bagon. Nangamba ang mga magkakasabwat na hindi maganda ang magiging epekto nito sa kanilang sarili at sa kanilang mga tao.

Ang Mountain Meadows Massacre

Sa pagtatangkang hadlangan ang pagkalat ng balita na sangkot ang mga Banal sa mga Huling Araw sa mga pagsalakay sa mga bagon, plinano nina Isaac Haight, John D. Lee, at iba pang mga lider ng Simbahan at militia sa lugar na patayin ang natitira pang mga dayuhan maliban lamang ang maliliit na bata. Upang maisagawa ang planong ito, kinausap ni John D. Lee ang mga dayuhan at sinabing poprotektahan sila ng militia laban sa mga nakaambang pagsalakay sa pamamagitan ng pagbabalik sa kanila nang ligtas sa Cedar City. Habang lumalakad na pabalik ang mga dayuhan, binalingan sila ng militia at pinagbabaril. Ilang Indiyan ang nagmamadaling lumabas mula sa mga pinagtataguan at sumama sa pagsalakay. Sa tinatayang 140 dayuhan na kasama sa mga bagon, 17 maliliit na bata lamang ang naligtas.

Dalawang araw matapos ang masaker, dumating si James Haslam sa Cedar City dala ang mensaheng naglalaman ng sagot ni Pangulong Young, na tinatagubilinan ang mga lokal na lider na hayaang makaalis nang payapa ang tren ng mga bagon. “Nang mabasa ni Haight ang mga salita ni Young, tumangis siya na parang bata at ang tangi lamang nasabi ay, ‘Huli na, huli na ang lahat’” (Richard E. Turley Jr., “The Mountain Meadows Massacre,” Ensign, Set. 2007, 20).

Mga Kalunus-lunos na Ibinunga

Ipaliwanag na ang Mountain Meadows Massacre ay hindi lamang kumitil ng 120 biktima, kundi nagdulot din ito ng labis na pagdurusa sa mga nakaligtas na mga bata at sa iba pang mga kaanak ng mga biktima. Ilan sa mga Banal sa mga Huling araw ang kumupkop at nag-alaga sa mga anak ng mga dayuhan na nakaligtas sa masaker. Noong 1859, inilagay ng mga opisyal ng pederal sa kanilang pangangalaga ang mga batang ito at ibinalik sa kanilang mga kaanak sa Arkansas. Ang mga Indiyanong Paiute ay pinagbintangan ding sangkot sa krimen.

Nalaman ng mga lider ng Simbahan ang tungkol sa Masaker

“Bagama’t nalaman kaagad ni Brigham Young at ng iba pang mga lider ng Simbahan sa Salt Lake City ang tungkol sa masaker, hindi nila kaagad nabatid ang detalye ng pagkasangkot ng mga naninirahan doon sa kakila-kilabot na krimeng ito. Noong 1859 ini-release nila sa kanilang mga tungkulin ang stake president na si Isaac Haight at iba pang mga kilalang lider ng Simbahan sa Cedar City na sangkot sa masaker. Noong 1870 itiniwalag nila sina Isaac Haight at John D. Lee mula sa Simbahan.

“Noong 1874 isinakdal ng pangkalahatang lupong tagahatol sa lugar ang siyam na lalaki dahil sa partisipasyon nila sa masaker. Karamihan sa kanila ay nadakip kalaunan, bagama’t tanging si Lee lamang ang nilitis, napatunayang maysala, at binaril (sa pamamagitan ng firing squad) dahil sa ginawang krimen. Isa pang lalaki na isinakdal ang naging state witness [kusang nagbigay ng testimonya at ebidensya laban sa iba pang mga nasasakdal], at ang iba naman ay maraming taong nagtago upang matakasan ang batas. Ang iba pang mga tauhan ng militia na nagmasaker ay habambuhay na pinahirapan ng panunurot ng budhi at ng paulit-ulit na bangungot dahil sa kanilang nagawa at nasaksihan” (Richard E. Turley Jr., “The Mountain Meadows Massacre,” Ensign, Set. 2007, 20).

Ang ika-150 Anibersaryo ng Mountain Meadows Massacre

Sinabi ni Pangulong Henry B. Eyring ng Unang Panguluhan:

“Ang may dapat panagutan sa [Mountain Meadows Massacre] ay ang mga lokal na lider ng Ang Simbahan ni Jesucristo ng mga Banal sa mga Huling Araw sa mga rehiyong malapit sa Mountain Meadows na may mga posisyon din sa komunidad at militar at may kasamang mga miyembro ng Simbahan na kumikilos sa ilalim ng kanilang pamamahala. …

“… Ang ebanghelyo ni Jesucristo na ating ipinangangaral ay labis-labis na nasusuklam sa pagpatay na ito ng kalalakihan, kababaihan, at mga bata na pawang walang kasalanan. Tunay na itinataguyod nito ang kapayapaan at pagpapatawad. Ang ginawa [sa Mountain Meadows Massacre] maraming taon na ang lumipas ng mga miyembro ng ating Simbahan ay nagpapakita ng kasuklam-suklam at di-makatwirang paglihis sa itinuturo at pag-uugali ng isang Kristiyano. … Walang alinlangan na ang Banal na Katarungan ay magpapataw ng kaparusahan sa mga dapat managot sa masaker. …

“…Nawa’y ang Diyos ng langit, na Ama nating lahat na kanyang mga anak na babae at lalaki, ay pagpalain tayo na parangalan yaong mga nangamatay dito sa pamamagitan ng dalisay na pagmamahal at pagpapatawad na ipinakita mismo ng Kanyang Bugtong na Anak” (“150th Anniversary of Mountain Meadows Massacre,” Set. 11, 2007, mormonnewsroom.org/article/150th-anniversary-of-mountain-meadows-massacre).