Եղիան և Բահաղի քահանաները, Հին Կտակարանի պատմություններ (2022)
Եղիան և Բահաղի քահանաները, Հին Կտակարանի պատմություններ
Ա Թագավորաց 18
Եղիան և Բահաղի քահանաները
Տիրոջ մարգարեն ընդդեմ կեղծ քահանաների
Իսրայելի թագավորությունը շարունակում էր տառապել ջրի պակասից: Աքաաբ թագավորը հրամայեց իր ժողովրդին հետևել կեղծ աստծուն՝ Բահաղին:
Տերն ուղարկեց Եղիա մարգարեին, որպեսզի նա խոսի Աքաաբի հետ: Եղիան բոլորին հրավիրեց սարի գագաթը։ Նա թագավորին և նրա քահանաներին մարտահրավեր նետեց՝ տեսնելու համար, թե ով է ճշմարիտ Աստված՝ Տերը, թե Բահաղը:
Եղիան բացատրեց մարտահրավերի նպատակը: Նա և քահանաները պետք է ցուլ զոհաբերեին՝ կենդանուն դնելով զոհասեղանին, բայց կրակը չպիտի վառեին: Փոխարենը, քահանաները պետք է աղոթեին Բահաղին, որպեսզի նա վառեր կրակը: Այնուհետև Եղիան կդիմեր Տիրոջը նույն խնդրանքով: Եղիան գիտեր, որ միայն ճշմարիտ Աստված կարող էր վառել կրակը:
Բահաղի քահանաները աղոթեցին իրենց աստծուն առավոտից մինչև կեսօր, սակայն ոչինչ չկատարվեց: Եղիան կատակեց՝ ասելով, որ երևի թե նրանց Բահաղ աստվածը քնած է:
Քահանաները զայրացան, թռան զոհասեղանի վրա և սկսեցին բղավել մինչև երեկո: Նրանք հույս ունեին, որ իրենց աստվածը կպատասխանի նրանց, սակայն կրակն այդպես էլ չվառվեց:
Այնուհետև Եղիայի հերթն էր: Նա զոհասեղան կառուցեց Տիրոջ համար, զոհասեղանի շուրջը փոս փորեց և պատրաստեց զոհը:
Եղիան մարդկանց խնդրեց չորս տակառ ջուր բերել և այն երեք անգամ լցնել իր զոհասեղանի վառելափայտի վրա: Ջուրը թրջեց փայտն ու զոհասեղանը: Այն լցրեց ամբողջ փոսը:
Եղիան աղոթեց Տիրոջը, որ Նա ցույց տա ճշմարիտ Աստծու զորությունը: Տիրոջ կրակն իջավ երկնքից և կլանեց զոհը, փայտը, քարերն ու ջուրը: Ժողովուրդը տեսավ, որ Եղիայի Աստվածը ճշմարիտ Աստված է: Եղիան աղոթեց, որ երաշտը վերջանա, և Տերն անձրև ուղարկեց: