ມີຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ຈະລົງມືເຮັດ
ໂດຍ ແອວເດີ ໂອ ວິນເຊິນ ຮາເລັກ
ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ
ຖ້າຫາກພວກເຮົາຢາກຈະເລີນ ແທນທີ່ຈະຖືກທຳລາຍພວກເຮົາຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ຂອງຕົວເອງເໝືອນທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຮູ້ຈັກພວກເຮົາ.
ເໝືອນພໍ່ແມ່ທີ່ດີສ່ວນຫລາຍ, ພໍ່ແມ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກໃຫ້ລູກມີອະນາຄົດທີ່ດີ. ພໍ່ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ແມ່ນສະມາຊິກ ຂອງສາດສະໜາຈັກ ແລະ ຍ້ອນສະຖານະການແປກປະຫລາດໃນຕອນນັ້ນພໍ່ແມ່ໄດ້ຕັດສິນໃຈວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າພ້ອມດ້ວຍອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຄວນອອກຈາກບ້ານເຮົາຢູ່ເກາະຊາມົວ ທີ່ມະຫາສະມຸດປາຊີຟິກໃຕ້ ແລະ ເດີນທາງມາປະເທດສະຫະລັດອະເມຣິກາເພື່ອສຶກສາຮ່ຳຮຽນ.
ມັນກໍຍາກຫລາຍສຳລັບພໍ່ແມ່ຂ້າພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ຢູ່ຫ່າງຈາກລູກ ໂດຍສະເພາະໃຫ້ແມ່. ພໍ່ແມ່ໄດ້ຮູ້ວ່າ ຈະມີການທ້າທາຍຂະນະທີ່ລູກເຂົ້າສູ່ສະຖານະການໃໝ່. ແຕ່ໂດຍມີສັດທາ ແລະ ຄວາມຕັ້ງໃຈ, ພໍ່ແມ່ໄດ້ເຮັດຕາມແຜນການ.
ເພາະແມ່ເປັນໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍແຕ່ນ້ອຍໆມາ ແມ່ຈຶ່ງຮູ້ຈັກຫລັກທຳຂອງການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານ ແລະ ພໍ່ແມ່ທັງສອງຮູ້ສຶກວ່າ ຕ້ອງມີພອນແຫ່ງສະຫວັນຊ່ອຍລູກຂອງພວກເພິ່ນ. ດັ່ງນັ້ນ ພໍ່ແມ່ຈຶ່ງໄດ້ຈັດວັນໜຶ່ງທຸກອາທິດເພື່ອຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານເພື່ອພວກເຮົາ. ພໍ່ແມ່ມີເປົ້າໝາຍທີ່ຈະຕຽມລູກໃຫ້ມີອະນາຄົດທີ່ດີກວ່າ. ແລ້ວພໍ່ແມ່ເຮັດຕາມເປົ້າໝາຍດັ່ງກ່າວ, ໃນຂະນະທີ່ໄດ້ໃຊ້ສັດທາໂດຍສະແຫວງຫາພອນຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ໂດຍຜ່ານທາງການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານ. ພໍ່ແມ່ໄດ້ຮັບຄວາມໝັ້ນໃຈ, ການປອບໂຍນ ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກວ່າທຸກຢ່າງຈະດີ.
ແລ້ວພວກເຮົາຈະເຮັດຈັ່ງໃດແດ່ໃນລະຫວ່າງຄວາມຍາກລຳບາກແຫ່ງຊີວິດ ເພື່ອຈະໄດ້ຮັບຄວາມເຂົ້າໃຈ ພຽງພໍທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຈະນຳພວກເຮົາເຂົ້າໃກ້ຊິດກັບພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ? ໜັງສືສຸພາສິດສອນຄວາມຈິງ ຂອງເລື່ອງຄວາມເຂົ້າໃຈດັ່ງກ່າວທີ່ວ່າ: “ຊົນຊາດໃດທີ່ບໍ່ມີພຣະເຈົ້ານຳໜ້າ ກໍເປັນຊົນຊາດທີ່ຂາດວິໄນ” (Proverbs 29:18). ຖ້າຫາກພວກເຮົາຢາກຈະເລີນ ແທນທີ່ຈະຖືກທຳລາຍພວກເຮົາຕ້ອງມີຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງຕົວເອງເໝືອນທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຮູ້ຈັກພວກເຮົາ.
ເມື່ອພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຂໍໃຫ້ຊາວປະມຸງຕິດຕາມພຣະອົງໄປ ພຣະອົງເຫັນໃນຕົວພວກເພິ່ນຫລາຍກວ່າ ທີ່ພວກເພິ່ນເອງເຂົ້າໃຈ; ພຣະອົງເຂົ້າໃຈວ່າ ພວກເພິ່ນສາມາດເປັນແບບໃດ. ພຣະອົງຮູ້ຄຸນຄວາມດີ ແລະ ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງເຂົາເຈົ້າ ແລ້ວພຣະອົງຈຶ່ງໄດ້ເອີ້ນພວກເພິ່ນໃຫ້ຮັບໃຊ້. ໃນຕອນຕົ້ນ ພວກເພິ່ນບໍ່ມີ ປະສົບການ ແຕ່ຂະນະທີ່ຕິດຕາມພຣະອົງກໍເຫັນຕົວຢ່າງຂອງພຣະອົງ, ຮູ້ສຶກຄຳສອນພຣະອົງ, ແລະ ກາຍເປັນສານຸສິດຂອງພຣະອົງ. ມີຕອນໜຶ່ງທີ່ສານຸສິດບາງຄົນໜີໄປຈາກພຣະອົງ ເພາະສິ່ງທີ່ໄດ້ຍິນນັ້ນ. ໂດຍທີ່ຮູ້ວ່າ ຄົນອື່ນກໍອາດຢາກໄປຄືກັນ, ພຣະເຢຊູຈຶ່ງຖາມອັກຄະສາວົກສິບສອງວ່າ “ພວກທ່ານເດ້ ພວກທ່ານກໍຢາກໜີໄປຄືກັນບໍ?” (ໂຢຮັນ 6:67). ຄຳຕອບຈາກເປໂຕສະແດງວ່າ ເພິ່ນໄດ້ປ່ຽນ ແລະ ມີຄວາມເຂົ້າໃຈຈັ່ງໃດເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ. “ພວກຜູ້ຂ້າຈະໜີໄປຫາຜູ້ໃດ? ທ່ານເປັນຜູ້ມີຖ້ອຍຄຳແຫ່ງຊີວິດອັນຕະຫລອດໄປເປັນນິດ” (ໂຢຮັນ 6:68), ເພິ່ນຕອບ.
ໂດຍມີຄວາມເຂົ້າໃຈແບບນັ້ນ ສານຸສິດທີ່ຊື່ສັດ ແລະ ພາກພຽນນີ້ໄດ້ລົງໄປເຮັດສິ່ງທີ່ຍາກໃນຂະນະທີ່ເດີນ ທາງໄປສອນພຣະກິດຕິຄຸນ ແລະ ຈັດຕັ້ງສາດສະໜາຈັກຫລັງຈາກພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດຂຶ້ນສະຫວັນໄປແລ້ວ. ໃນທີ່ສຸດບາງຄົນໃນພວກເພິ່ນໄດ້ເສຍສະລະຊີວິດເພື່ອເປັນພະຍານ.
ພຣະຄຳພີມີຕົວຢ່າງຕ່າງໆ ເຖິງຄົນທີ່ເຂົ້າໃຈພຣະກິດຕິຄຸນ ແລ້ວກໍອອກໄປເຮັດຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈນັ້ນ. ສາດສະດາແອວມາໄດ້ເຂົ້າໃຈຕອນທີ່ເພິ່ນໄດ້ຍິນອະບິນາໄດສອນ ແລະ ເປັນພະຍານທີ່ກ້າຫານຢູ່ຕໍ່ໜ້າກະສັດໂນອາ. ແອວມາໄດ້ເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງອະບິນາໄດ ແລ້ວໄດ້ອອກໄປສອນສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນມາໃຫ້ບັບຕິສະມາແກ່ຫລາຍຄົນທີ່ເຊື່ອຄຳຂອງເພິ່ນ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 17:1–4; 18:1–16). ຕອນທີ່ອອກໄປຂົ່ມເຫັງໄພ່ພົນສະໄໝກ່ອນອັກຄະສາວົກໂປນໄດ້ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຕາມທາງໄປເມືອງດາມາກັດ ແລ້ວເພິ່ນກໍເຮັດຕາມໂດຍອອກໄປສອນ ແລະ ເປັນພະຍານເຖິງພຣະຄຣິດ (ເບິ່ງ ກິດຈະການ 9:1–6, 20–22, 29).
ໃນສະໄໝພວກເຮົາເອງກໍມີໜຸ່ມສາວຫລາຍຄົນພ້ອມດ້ວຍຜູ້ອາວຸໂສຫລາຍຄູ່ທີ່ຕອບຄຳເຊີນຈາກສາດສະດາ ຂອງພຣະເຈົ້າ ແລ້ວໄປຮັບໃຊ້ເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາ. ໂດຍມີສັດທາ ແລະ ຄວາມກ້າຫານ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ໄປຈາກບ້ານຍ້ອນມີສັດທາທີ່ສາມາດເຮັດຄວາມດີໃນຖານະເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າເຮັດຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ຈະຮັບໃຊ້ ກໍເປັນພອນໃນຊີວິດຂອງຫລາຍຄົນ ພ້ອມດ້ວຍປ່ຽນຊີວິດຂອງຕົນເອງຄືກັນ. ໃນກອງປະຊຸມເທື່ອແລ້ວນີ້ ປະທານມອນສັນໄດ້ຂອບໃຈນຳທຸກຄົນທີ່ຮັບໃຊ້ຊຶ່ງກັນແລະກັນ ແລະ ໄດ້ເຕືອນໃຈພວກເຮົາ ເຖິງຄວາມຮັບຜິດຊອບຂອງພວກເຮົາທີ່ເປັນພະຫັດຂອງພຣະເຈົ້າ ໃນການໃຫ້ພອນແກ່ລູກໆຂອງພຣະອົງຢູ່ໂລກນີ້ (ເບິ່ງ “Until We Meet Again,” Liahona and Ensign, Nov. 2011, 108). ຄວາມສຳເລັດໃນຄວາມຮັບຜິດຊອບດັ່ງກ່າວເປັນສິ່ງທີ່ປະທັບໃຈ ຂະນະທີ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ ເຮັດຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງສາດສະດາ.
ກ່ອນພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ຈາກໄປ ແລະ ທີ່ເຂົ້າໃຈວ່າ ພວກເຮົາຈະຕ້ອງມີຄວາມຊ່ອຍເຫລືອພຣະອົງກ່າວວ່າ “ເມື່ອເຮົາໄປພວກທ່ານຈະບໍ່ຖືກປະໄວ້ໃຫ້ເປັນກຳພ້າ” (ໂຢຮັນ 14:18). ພຣະອົງໄດ້ສອນສານຸສິດຂອງພຣະອົງວ່າ “ແຕ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍຄື ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ຜູ້ທີ່ພຣະບິດາຈະໃຊ້ມາໃນນາມຂອງເຮົາ ຈະສັ່ງສອນພວກທ່ານທຸກສິ່ງ ແລະ ຈະເຮັດໃຫ້ພວກທ່ານລະນຶກເຖິງທຸກສິ່ງ ຊຶ່ງເຮົາໄດ້ບອກພວກທ່ານ” (ໂຢຮັນ 14:26). ນີ້ເປັນພຣະວິນຍານບໍລິສຸດອົງດຽວກັນ ທີ່ສາມາດໃຫ້ກຳລັງແກ່ພວກເຮົາ ແລະ ຊຸກຍູ້ພວກເຮົາໃຫ້ເຮັດສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ສາດສະດາສະໄໝນີ້ສອນໄວ້.
ຂະນະທີ່ພວກເຮົາລົງມືເຮັດຕາມຄຳສອນຂອງພວກຜູ້ນຳ, ພວກເຮົາຮັບເອົາຄວາມເຂົ້າໃຈອັນເລິກຊຶ້ງກວ່າເຖິງເປົ້າໝາຍທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດມີເພື່ອພວກເຮົາ. ຕະຫລອດທົ່ວກອງປະຊຸມເທື່ອນີ້ສາດສະດາ ແລະ ອັກຄະສາວົກໄດ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳທີ່ດົນໃຈແກ່ພວກເຮົາ. ຂໍຈົ່ງຮຽນຄຳສອນດັ່ງກ່າວ ແລະ ໄຕ່ຕອງໃນໃຈທ່ານ ພ້ອມດ້ວຍຂໍໃຫ້ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຊ່ອຍທ່ານເຂົ້າໃຈຄຳສອນເຫລົ່ານີ້ໃນຊີວິດຂອງທ່ານເອງ. ເມື່ອມີຄວາມເຂົ້າໃຈນັ້ນແລ້ວ ກໍໃຫ້ໃຊ້ສັດທາ ແລະ ລົງມືເຮັດຕາມຄຳແນະນຳດັ່ງກ່າວ.
ຈົ່ງສຶກສາພຣະຄຳພີ ໂດຍມີເຈດຕະນາຈະໄດ້ຮັບຄວາມສະຫວ່າງ ແລະ ຄວາມຮູ້ເພີ່ມເຕີມໃນຂ່າວສານທີ່ມອບໃຫ້ທ່ານ. ຈົ່ງໄຕ່ຕອງໃນໃຈ ແລະ ປ່ອຍໃຫ້ມັນດົນໃຈທ່ານ. ແລ້ວຈົ່ງເຮັດຕາມການດົນໃຈນັ້ນ.
ເຊັ່ນດຽວກັບຄອບຄົວຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນເລື່ອງການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານ ແລ້ວລົງມືເຮັດ. ແອວມາເຄີຍເວົ້າເຖິງການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ການອະທິຖານເປັນວິທີຮັບຄວາມແນ່ໃຈ ເມື່ອເພິ່ນວ່າ “ຂ້າພະເຈົ້າຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານມາຫລາຍວັນເພື່ອຂ້າພະເຈົ້າຈະໄດ້ຮູ້ເລື່ອງເຫລົ່ານີ້ ດ້ວຍຕົນເອງ” (ແອວມາ 5:46). ແບບດຽວກັນນີ້ ພວກເຮົາຮຽນວິທີທີ່ຈະຈັດການກັບການທ້າທາຍໃນຊີວິດໂດຍການຖືສິນອົດເຂົ້າ ແລະ ອະທິຖານ.
ພວກເຮົາມີຄວາມຍາກລຳບາກໃນຊີວິດທີ່ອາດຈະຫລົດຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ສັດທາຂອງພວກເຮົາ ທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຮູ້ວ່າສົມຄວນ. ພວກເຮົາຫຍຸ້ງໂພດຈົນບໍ່ຮູ້ວ່າຈະເຮັດແນວໃດ. ເຖິງແມ່ນພວກເຮົາທຸກຄົນກໍແຕກຕ່າງກັນ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍແນະນຳວ່າ ພວກເຮົາຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ກັບຄວາມເຂົ້າໃຈນຳພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອົງ. ພຣະອົງເຫັນຫຍັງແດ່ໃນເປໂຕ, ຢາໂກໂບ, ແລະ ໂຢຮັນ ແລະ ອັກຄະສາວົກຄົນອື່ນໆທີ່ພຣະອົງໄດ້ເຊີນໃຫ້ພວກເພິ່ນຕາມພຣະອົງໄປ? ຄືກັນກັບມະໂນພາບຂອງພຣະອົງກ່ຽວກັບພວກເພິ່ນ, ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດກໍມີມະໂນພາບເຖິງຄວາມສາມາດຂອງພວກເຮົາຄືກັນ. ພວກເຮົາຕ້ອງມີສັດທາ ແລະ ມີຄວາມກ້າຫານຄືກັນກັບອັກຄະສາວົກກຸ່ມທຳອິດ ເພື່ອພວກເຮົາຈະເອົາໃຈໃສ່ກັບສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການນຳເອົາຄວາມສຸກທີ່ໝັ້ນຍືນ ແລະ ຄວາມເບີກບານອັນໃຫຍ່ຍິ່ງມາໃຫ້ເຮົາ.
ເມື່ອພວກເຮົາຮຽນຕາມຊີວິດຂອງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຄຳສອນຂອງພຣະອົງ, ພວກເຮົາຈະເຫັນພຣະອົງຢູ່ນຳຄົນ ແລະ ອະທິຖານ, ສອນ, ແລະ ໃຫ້ກຳລັງທາງວິນຍານ. ເມື່ອພວກເຮົາເຮັດຕາມຕົວຢ່າງພຣະອົງ ແລະ ເຮັດສິ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ເຫັນພຣະອົງເຮັດ, ແລ້ວພວກເຮົາຈະມີຄວາມເຂົ້າໃຈເຖິງຄວາມສາມາດຂອງພວກເຮົາ. ທ່ານຈະຮັບພອນທີ່ມີການດົນໃຈ ຜ່ານທາງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ ເພື່ອເຮັດຄວາມດີຫລາຍກວ່າເກົ່າ. ຈະມີການປ່ຽນແປງ ແລະ ທ່ານຈະຮັບເອົາວິທີການແບບໃໝ່ ຊຶ່ງຈະເປັນພອນໃຫ້ທ່ານພ້ອມດ້ວຍຄອບຄົວ. ໃນລະຫວ່າງເວລາທີ່ພຣະອົງຢູ່ນຳຊາວນີໄຟ ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ຖາມວ່າ “ເຈົ້າຄວນເປັນຄົນແນວໃດ?” ພຣະອົງຕອບວ່າ “ຄືກັນກັບທີ່ເຮົາເປັນ” (3 ນີໄຟ 27:27). ພວກເຮົາຕ້ອງການຄວາມຊ່ອຍເຫລືອຂອງພຣະອົງເພື່ອກາຍເປັນຄືກັນກັບພຣະອົງ ແລະ ພຣະອົງຊີ້ນຳທາງໃຫ້ພວກເຮົາ: “ດັ່ງນັ້ນ, ຈົ່ງຂໍ, ແລ້ວເຈົ້າຈະໄດ້ຮັບ; ຈົ່ງເຄາະ, ແລ້ວຈະມີຄົນໄຂປະຕູໃຫ້; ເພາະວ່າທຸກຄົນທີ່ຂໍກໍຈະໄດ້ຮັບ; ແລະ ທຸກຄົນທີ່ເຄາະກໍຈະມີຄົນໄຂປະຕູໃຫ້ (3 ນີໄຟ 27:29).
ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ວ່າ ເມື່ອພວກເຮົາເຂົ້າໃຈຕົວເອງເໝືອນທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດເຂົ້າໃຈພວກເຮົາ ແລະ ຂະນະທີ່ພວກເຮົາເຮັດຕາມຄວາມເຂົ້າໃຈນັ້ນ, ຊີວິດຂອງພວກເຮົາຈະໄດ້ຮັບພອນໃນທາງທີ່ບໍ່ຄາດຄິດມາກ່ອນ. ຍ້ອນຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພໍ່ແມ່, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຮັບພອນທາງການສຶກສາເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ມີໂອກາດຮູ້ຈັກ ແລະ ຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນ. ສຳຄັນກວ່ານັ້ນອີກ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນເຖິງຄວາມສຳຄັນຂອງພໍ່ແມ່ທີ່ດີ ແລະ ມີສັດທານຳອີກ. ເວົ້າງ່າຍໆ ຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປ່ຽນຊົ່ວນິລັນດອນ.
ຄືກັບຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພໍ່ແມ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າທີ່ໄດ້ຖືສິນອົດເຂົ້າ, ແລະ ອະທິຖານເພື່ອຄວາມຜາສຸກຂອງ ລູກໆ ແລະ ຄືກັບຄວາມເຂົ້າໃຈຂອງພວກອັກຄະສາວົກກຸ່ມທຳອິດ ພວກເພິ່ນຈຶ່ງໄດ້ຕິດຕາມພຣະຜູ້ຊ່ອຍ ໃຫ້ລອດ. ຄວາມເຂົ້າໃຈແບບດຽວກັນນັ້ນກໍມີເພື່ອດົນໃຈ ແລະ ຊ່ອຍພວກເຮົາໃຫ້ລົງມືເຮັດ. ອ້າຍເອື້ອຍ ນ້ອງທັງຫລາຍ, ພວກເຮົາເປັນຄົນທີ່ມີປະຫວັດແຫ່ງຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ສັດທາ ແລະ ຄວາມກ້າຫານທີ່ຈະລົງມືເຮັດ. ໃຫ້ເບິ່ງສິ່ງທີ່ພວກເຮົາເຮັດ ແລະ ພອນທີ່ພວກເຮົາໄດ້ຮັບ! ຈົ່ງເຊື່ອວ່າພຣະອົງສາມາດໃຫ້ພອນແກ່ທ່ານ ເພື່ອຈະໄດ້ມີຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງຊີວິດພ້ອມດ້ວຍຄວາມກ້າຫານທີ່ຈະເຮັດຕາມ.
ຂ້າພະເຈົ້າຂໍເປັນພະຍານເຖິງພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຄວາມປາຖະໜາຂອງພຣະອົງທີ່ຢາກໃຫ້ເຮົາສາມາດກັບໄປຫາພຣະອົງ. ເພື່ອເຮັດແນວນັ້ນ ພວກເຮົາຕ້ອງມີສັດທາທີ່ຈະລົງມືເຮັດ—ທີ່ຈະຕິດຕາມ ພຣະອົງໄປ ແລະ ກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະອົງ. ຕະຫລອດວັນເວລາໃນຊີວິດຂອງພວກເຮົາ, ພຣະອົງ ຢຽດພຣະຫັດອອກມາ ແລະ ເຊື້ອເຊີນພວກເຮົາວ່າ:
“ຈົ່ງຮັບເອົາແອກຂອງເຮົາແບກໄວ້ ແລະ ຮຽນຮູ້ຈາກເຮົາ ເພາະວ່າເຮົາມີໃຈສຸພາບ ແລະ ອ່ອນຫວານ; ແລະ ພວກທ່ານຈະໄດ້ພົບການພັກຜ່ອນ.
“ດ້ວຍວ່າແອກທີ່ເຮົາໃຫ້ພວກທ່ານແບກນັ້ນກໍງ່າຍ ແລະ ພາລະທີ່ເຮົາໃຫ້ພວກທ່ານຮັບນັ້ນກໍເບົາ” (ມັດທາຍ 11:29–30).
ຄືກັບທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດມອງເຫັນຄວາມສາມາດໃນຕົວຂອງພວກສານຸສິດກຸ່ມທຳອິດຂອງພຣະອົງ, ພຣະອົງກໍເຫັນຢ່າງດຽວກັນນັ້ນໃນຕົວຂອງພວກເຮົາ. ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຈົ່ງມອງເຫັນຕົວເອງເໝືອນດັ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດມອງເຫັນພວກເຮົາ. ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານວ່າພວກເຮົາຈະມີຄວາມເຂົ້າໃຈດັ່ງກ່າວໂດຍມີສັດທາ ແລະ ມີຄວາມກ້າຫານທີ່ຈະລົງມືເຮັດ, ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.