იესო ქრისტე ჩვენი ცხოვრების ცენტრში

უხუცეს ხოსე ლ. ალონსოს მიერ

სამოცდაათთა ქვორუმიდან

ჩვენი სულის სიღრმისეული კითხვები, რომლებიც ამოტივტივდება ყველაზე ბნელ ჟამსა და უმძიმესი განსაცდელების დროს, გვარდება იესო ქრისტეს ურყევი სიყვარულის საშუალებით.

მიწიერ ცხოვრებაში მოგზაურობისას ჩვენ დროდადრო განსაცდელების წინაშე ვდგებით: საყვარელი ადამიანების დაკარგვის მძიმე ტკივილი, ავადმყოფობასთან დაძაბული ბრძოლა, უსამართლობით გამოწვეული ტკივილი, შევიწროების ან ძალადობის შემზარავი გამოცდილება, უმუშევრობის ლანდი, ოჯახური გასაჭირი, მარტოობის ჩუმი ტირილი ან შეიარაღებული კონფლიქტებისგან გამომდინარე გულდასაწყვეტი შედეგები.¹ ასეთ დროს, ჩვენი სული თავშესაფრის ძიებაშია.² ჩვენ გულმოდგინედ ვცდილობთ გავიგოთ, სად ვიპოვოთ მშვიდობის მალამო?³ ვის შეგვიძლია ვენდოთ, რომ დაგვეხმაროს ნდობითა და ძალით ამ გამოწვევების გადალახვაში?⁴ ვინ ფლობს მოთმინებას, ყოვლისმომცველ სიყვარულს და ყოვლისმპყრობელ ხელს, რომელიც აღმართულია ჩვენს დასახმარებლად?

სულის ეს სიღრმისეული კითხვები, რომლებიც ამოტივტივდება ყველაზე ბნელ ჟამსა და უმძიმესი განსაცდელების დროს, გვარდება იესო ქრისტეს ურყევი სიყვარულის საშუალებით.⁵ უფალში და მისი აღდგენილი სახარების დაპირებული კურთხევების მეშვეობით,⁶ ჩვენ ვიპოვით პასუხებს, რომლებსაც ვეძებთ. სწორედ მისი უსაზღვრო გამოსყიდვის მეშვეობით ჩვენ გვთავაზობენ განუზომელ ძღვენს - იმედის, განკურნებისა და მისი მუდმივი, უწყვეტი ყოფნის უზრუნველყოფის ძღვენს ჩვენს ცხოვრებაში.⁷ ეს ძღვენი ხელმისაწვდომია ყველასთვის, ვინც მიმართავს რწმენით, მიიღებს მშვიდობასა და გამოსყიდვას, რომელსაც უფალი ასე თავისუფლად გვთავაზობს.

უფალი ხელს უწვდის თითოეულ ჩვენგანს, ეს არის ჟესტი, მისი ღვთაებრივი სიყვარულისა და სიკეთის არსის. მისი მოწვევა სცდება უბრალო მოწოდებას; ეს არის ღვთაებრივი აღთქმა, რომელიც გაძლიერებულია მისი მადლის მტკიცე ძალით. წმინდა წერილში ის სიყვარულით გვარწმუნებს:

„მოდით ჩემთან, ყოველნო მაშვრალნო და ტვირთმძიმენო, და მე მოგასვენებთ თქვენ.

„იტვირთეთ ჩემი უღელი და ისწავლეთ ჩემგან, ვინაიდან მე მშვიდი და თავმდაბალი ვარ, და პოვებთ სულის სიმშვიდეს.

„ვინაიდან ჩემი უღელი ადვილია და ჩემი ტვირთი – მსუბუქი“.⁸

მისი მოწვევის - „მოდით ჩემთან“ და „იტვირთეთ ჩემი უღელი“ სიცხადე ეწინააღმდეგება მისი დაპირების სიღრმისეულ ბუნებას - დაპირებას, რომელიც იმდენად ვრცელი და სრულია, რომ განასახიერებს მის სიყვარულს და გვაძლევს საზეიმო გარანტიას: „და პოვებთ სულის სიმშვიდეს“.

როდესაც ჩვენ გულმოდგინედ ვეძებთ სულიერ მითითებას,⁹ ჩვენ ვიწყებთ ღრმად გარდამტეხ ოდისეას, რომელიც ჩვენს მოწმობებს აძლიერებს. ჩვენი მამაზეციერისა და იესო ქრისტეს სრულყოფილი სიყვარულის გაცნობიერებით,¹⁰ ჩვენი გულები ივსება მადლიერებით, თავმდაბლობითა¹¹ და განახლებული სურვილით, მივყვეთ მოწაფეობის გზას.¹²

პრეზიდენტმა რასელ მ. ნელსონმა გვასწავლა: „როცა ჩვენი ცხოვრება მიმართულია ღმერთის ხსნის გეგმისკენ, იესო ქრისტესკენ და მისი სახარებისკენ, ჩვენ შეგვიძლია ვიგრძნოთ სიხარული, მიუხედავად იმისა, ხდება რამე ჩვენს ცხოვრებაში თუ არა“. სიხარული მოდის ღვთისგან და ღვთის გამო.”¹³

ალმამ, რომელიც ესაუბრებოდა თავის შვილს, ჰელამანს, განაცხადა: „და ახლა, შვილო ჩემო ჰელამან, აჰა, შენ ხარ ახალგაზრდა და ამიტომ, გევედრები, რომ მოისმინო ჩემი სიტყვები და ისწავლო ჩემგან; რადგან მე ვიცი, რომ ვინც ღმერთს ენდობა, ის მხარდაჭერილი იქნება განსაცდელების, გასაჭირის და მწუხარების დროს და ამაღლდება უკანასკნელ დღეს“.¹⁴

ჰელამანი ესაუბრებოდა თავის ვაჟებს, ასწავლიდა ამ მარადიულ პრინციპს, რომლითაც მაცხოვარს ჩვენი ცხოვრების ცენტრში ვაყენებთ: „გახსოვდეთ, გახსოვდეთ, რომ ჩვენი გამომსყიდველის კლდეზე, რომელიც არის ქრისტე, ძე ღვთისა, უნდა ააგოთ საძირკველი“.¹⁵

მათე 14 -დან ვიგებთ, რომ იესო განმარტოებას ეძებდა მას შემდეგ, რაც გაიგო იოანე ნათლისმცემლის სიკვდილის შესახებ. თუმცა, მას დიდი ბრბო გაჰყვა. სიბრალულითა და სიყვარულით აღძრულმა იესომ არ დაუშვა, რომ მის მწუხარებას ხელი შეეშალა მისი მისიისთვის. ის მიესალმა მათ და განკურნა მათ შორის მყოფი ავადმყოფები. საღამოს მოახლოებისას მოწაფეები საშინელი გამოწვევის წინაშე დადგნენ: უამრავი ადამიანი, რომელსაც მწირი საკვები ჰქონდა. მათ შესთავაზეს იესოს, ხალხი გაეგზავნა საკვების შესაძენად, მაგრამ იესომ, დიდი სიყვარულითა და დიდი მოლოდინით, სთხოვა მოწაფეებს, ამის ნაცვლად, დაეპურებინათ ხალხი.

სანამ მოწაფეები ამ გამოწვევით იყვნენ დაკავებულნი, იესომ თავისი მამის მიმართ სიყვარული და ნდობა გამოხატა, ასევე მტკიცე სიყვარული ხალხის მიმართ. მან სთხოვა შეკრებილთ, ბალახზე დამსხდარიყვნენ, აიღო მხოლოდ ხუთი პური და ორი თევზი და არჩია, მადლიერება გამოეხატა მამისთვის, აღიარა რა მისი უფლებამოსილება და ძალა.

მადლიერების გამოხავის შემდეგ იესომ გატეხა პური, რომელიც მოწაფეებმა შეკრებილ ხალხს დაურიგეს. სასწაულებრივად, საჭმელი არა მხოლოდ საკმარისი, არამედ ზედმეტიც იყო - 12 კალათა ნარჩენებით. გამოკვებილთა ჯგუფში შედიოდა 5000 კაცი, ქალებისა და ბავშვების ჩათვლით.¹⁶

ეს სასწაული სიღრმისეულ გაკვეთილს გვასწავლის: როდესაც გამოწვევების წინაშე ვდგებით, ადვილია ჩვენს სირთულეებში ჩაძირვა. თუმცა, იესო ქრისტემ, მადლიერების გამოხატვითა და იმის აღიარებით, რომ ჩვენი განსაცდელების მოგვარება ყოველთვის ჩვენში კი არა, არამედ ღმერთშია, მამაზე ყურადღების გამახვილების მაგალითი გვაჩვენა.¹⁷

როდესაც სირთულეებს ვაწყდებით, ბუნებრივად დაბრკოლებებზე გადაგვაქვს ყურადღება. ჩვენი გამოწვევები მნიშვნელოვანია და ჩვენს ყურადღებას მოითხოვს, თუმცა ყურადღება მათი დაძლევის პრინციპზე გვაქვს გადატანილი. ჩვენი საქმეებისა და ფიქრების ცენტრში ქრისტეს დაყენებით, ჩვენ ვუერთდებით მის მსოფლმხედველობასა და ძალას.¹⁸ ეს ცვლილება არ ამცირებს ჩვენს ბრძოლას; სამაგიეროდ, გვეხმარება გავერკვიოთ მათში ღვთიური გაძღოლის წყალობით.¹⁹ შედეგად, ჩვენ აღმოვაჩენთ გადაწყვეტილებებს და მხარდაჭერას, რომლებიც წარმოიქმნება უფრო მაღალი სიბრძნისგან. ქრისტეზე ორიენტირებული ამ პერსპექტივის მიღება გვაძლევს სიმტკიცეს და შთაგონებას - გადავაქციოთ ჩვენი განსაცდელები გამარჯვებად,²⁰ გვახსენებს რა, რომ მაცხოვართან ერთად ის, რაც სერიოზულ პრობლემად გვეჩვენება, შეიძლება გახდეს გზა უფრო დიდი სულიერი წინსვლისაკენ.

მორმონის წიგნში ალმა უმცროსის ისტორია წარმოგვიდგენს გამოსყიდვის დამაჯერებელ თხრობას და ქრისტეს გარშემო ცხოვრების კონცენტრირების ღრმა გავლენას. თავიდან ალმა მოქმედებდა როგორც უფლის ეკლესიის მოწინააღმდეგე და მრავალი ადამიანი სიმართლის გზიდან გადაიყვანა. თუმცა, ღვთაებრივმა ჩარევამ - ანგელოზთა გამოცხადებამ, გამოაფხიზლა იგი ბოროტების გზაზე.

იმ ბნელ ჟამს, დანაშაულის გრძნობით დატანჯული და სულიერი ტანჯვისგან გამოსავლის მაძიებელმა სასოწარკვეთილმა ალმამ გაიხსენა მამის სწავლებები იესო ქრისტესა და მისი გამოსყიდვის ძალაზე. გამოსყიდვისკენ მიმავალი გულით, მან გულმოდგინედ მოინანია და მხურვალედ ევედრებოდა უფლის წყალობას. სრული დანებების ამ გადამწყვეტმა მომენტმა, რომელმაც ალმას ფიქრების წინა ხაზზე ქრისტე გამოიყვანა, რამე თუ ის გულმოდგინედ ეძიებდა უფლის წყალობას, ძლიერი ტრანსფორმაცია გამოიწვია. დანაშაულისა და სასოწარკვეთის მძიმე ჯაჭვები გაქრა და ისინი სიხარულისა და სიმშვიდის აბსოლუტურმა გრძნობამ ჩაანაცვლა.²¹

იესო ქრისტე არის ჩვენი იმედი და პასუხი ცხოვრებისეულ უდიდეს ტკივილზე. თავისი მსხვერპლშეწირვით მან გადაიხადა ჩვენი ცოდვების საფასური და აიღო თავის თავზე მთელი ჩვენი ტანჯვა - ტკივილი, უსამართლობა, მწუხარება და შიში - და ის გვაპატიებს და გვკურნავს, როდესაც მას ვენდობით და ვცდილობთ შევცვალოთ ჩვენი ცხოვრება უკეთესობისკენ. ის ჩვენი მკურნალია,²² რომელიც ანუგეშებს და ამთელებს ჩვენს გულებს თავისი სიყვარულითა და ძალით, ისევე როგორც უამრავი განკურნა, დედამიწაზე ყოფნის დროს.²³ ის არის ცოცხალი წყალი, რომელიც თავისი მუდმივი სიყვარულითა და სიკეთით ჩვენი სულის ღრმა მოთხოვნილებებს პასუხობს. ეს იმ დაპირებას ჰგავს, რომელიც მან ჭასთან დაუდო სამარიელ ქალს, შესთავაზა რა „წყლის წყარო, რომელიც საუკუნო სიცოცხლედ იდინებს“.²⁴

მე საზეიმოდ ვმოწმობ, რომ იესო ქრისტე ცოცხალია, რომ ის ხელმძღვანელობს ამ, თავის წმინდა, ეკლესიას - უკანასკნელ დღეთა წმინდანთა იესო ქრისტეს ეკლესიას.²⁵ მე ვმოწმობ, რომ ის არის სამყაროს მხსნელი, მშვიდობის მთავარი,²⁶ მეფეთა მეფე, უფალთა უფალი,²⁷ მსოფლიოს გამომსყიდველი. მე დარწმუნებით ვადასტურებ, რომ ჩვენ ყოველთვის ვართ მის გონებასა და გულში. როგორც ამის დასტური, მან აღადგინა თავისი ეკლესია ამ უკანასკნელ დღეებში და მოიხმო პრეზიდენტი რასელ მ. ნელსონი თავის წინასწარმეტყველად და ეკლესიის პრეზიდენტად.²⁸ მე ვიცი, რომ იესო ქრისტემ შესწირა თავისი სიცოცხლე, რათა ჩვენ მარადიული სიცოცხლე გვქონოდა.

როდესაც ჩვენ ვცდილობთ დავაყენოთ ის ჩვენი ცხოვრების ცენტრში, გამოცხადებები იხსნება ჩვენთვის, უფლის ღრმა სიმშვიდე გვფარავს და მის უსაზღვრო გამოსყიდვას მოაქვს ჩვენთვის პატიება და განკურნება.²⁹ სწორედ მასში აღმოვაჩენთ ძალას დასაძლევად, გამბედაობას მოთმინებისთვის და სიმშვიდეს, რომელიც აღემატება ყოველგვარი გაგების უნარს. დაე, ყოველ დღე ვეცადოთ მასთან მიახლოება, რომელიც არის ყოველივე სიკეთის წყარო,³⁰ იმედის შუქურა ჩვენი მოგზაურობისას მამაზეციერისკენ დასაბრუნებელ გზაზე. იესო ქრისტეს წმინდა სახელით, ამინ.