2007
Waarheid, het fundament van juiste beslissingen
November 2007


Waarheid, het fundament van juiste beslissingen

Kennis van waarheid heeft niet veel waarde tenzij we die kennis toepassen om goede beslissingen te nemen.

Aangezien waarheid het enige fundament van betekenis is waarop wij verstandige beslissingen kunnen nemen, is de vraag: hoe kan men uitmaken wat echt waar is? Een toenemend aantal mensen merkt dat het nemen van verstandige beslissingen steeds moeilijker wordt vanwege de superingewikkelde wereld waarin we leven. Onze gedachtewereld wordt voortdurend bestookt met een onophoudelijk spervuur van goede raad, advies en reclame. Dit vindt plaats door middel van een duizelingwekkende reeks van media, internet en andere communicatiemiddelen. Op een gegeven onderwerp krijgen we velerlei goed gepresenteerde, zorgvuldig ontworpen boodschappen die oplossingen aanreiken. Maar vaak staan twee oplossingen lijnrecht tegenover elkaar. Geen wonder dat sommigen verward zijn en niet weten hoe ze een goede beslissing moeten nemen.

Om de zaak nog ingewikkelder te maken trachten anderen ons ervan te overtuigen dat onze beslissingen sociaal aanvaardbaar en politiek correct moeten zijn. Als we een beetje nadenken over die manier van doen, wordt duidelijk hoe verkeerd die wel is. Aangezien de sociale en politieke structuren over de wereld zeer uiteenlopend zijn en met de tijd soms drastisch veranderen, is het duidelijk dwaasheid om onze keuzen van die methode te laten afhangen.

Er zijn twee manieren om waarheid te vinden — beide zinvol, vooropgesteld dat we de wetmatigheden volgen waarop ze zijn gegrond. De eerste is de wetenschappelijke methode. Aan de hand van een analyse van gegevens probeert men een theorie te bevestigen of door middel van experimenten de geldigheid van een beginsel vast te stellen. De wetenschappelijke methode is een waardevolle manier om waarheid te zoeken. Niettemin heeft zij twee beperkingen. Ten eerste kunnen we nooit zeker weten of we absolute waarheid hebben geïdentificeerd, hoewel we die vaak steeds dichter benaderen. Ten tweede krijgen we soms, hoe oprecht we de methode ook toepassen, toch de verkeerde uitkomst.

De beste manier om waarheid te vinden is eenvoudigweg naar de oorsprong van alle waarheid gaan en om inspiratie vragen of erop reageren.1 Om daarbij succes te hebben, zijn twee ingrediënten onmisbaar: ten eerste onwankelbaar geloof in de Bron van alle waarheid; ten tweede de bereidheid om Gods geboden te onderhouden en zo het geestelijke communicatiekanaal met Hem open te houden. Ouderling Robert D. Hales heeft zojuist tot ons gesproken over dergelijke persoonlijke openbaring en over hoe men die verkrijgt.

De wetenschappelijke methode2

Wat hebben we geleerd van de wetenschappelijke benadering voor het ontdekken van waarheid? Een voorbeeld zal het verduidelijken. Ik kan het niet, maar probeert u maar eens een klein beetje te begrijpen van de breedte, diepte en verbluffende grootheid van wat onze heilige hemelse Vader, Elohim, ons door middel van de wetenschappelijke methode heeft onthuld. Als wij in staat zouden zijn om de ruimte in te gaan, dan zouden we de aarde eerst zien zoals de astronauten. Op nog grotere afstand zouden we een spectaculair uitzicht hebben op de zon en de planeten die er omheen draaien. Ze zouden er uitzien als een kleine cirkel van objecten binnen een enorm panorama van fonkelende sterren. Als we onze reis nog verder zouden voortzetten, zouden we een hemelse blik hebben op ons Melkwegstelsel, bestaande uit meer dan honderd miljard sterren die in een cirkelvormige baan ronddraaien, met hun kringloop geregeld door de zwaartekracht rondom een geconcentreerd centraal gebied. Nog verder weg zouden we naar een groep melkwegen met de naam Virgocluster kunnen kijken. Sommigen denken dat onze Melkweg deel uitmaakt van die groep, die naar schatting 50 miljoen lichtjaren van ons vandaan is. Daarachter vinden we op een afstand van 10 miljard lichtjaren stelsels die door de ruimtetelescoop Hubble zijn gefotografeerd. We krijgen een indruk van de duizelingwekkende omvang van die afstand als we bedenken dat licht zich met een snelheid van zo’n 1100 kilometer per uur voortbeweegt. Zelfs vanaf dat buitengewone perspectief zouden we nog geen enkele indicatie hebben dat wij de grens van de scheppingen van God de Vader benaderen.

Hoe ontzagwekkend deze ongelooflijke blik in de hemel ook moge zijn, er is een andere vergelijkbare beschouwing mogelijk om de onpeilbare capaciteiten van onze Vader in de hemel vast te stellen. Laten we eens in tegengestelde richting te werk gaan en de structuur van materie verkennen, door een DNA-molecuul met dubbele helix van dichtbij te bekijken. Dat is de buitengewone, zichzelf vermenigvuldigende moleculaire structuur die de eigenschappen van ons lichaam bepaalt. Verder onderzoek brengt ons tot het niveau van een atoom, dat is samengesteld uit de ons bekende protonen, neutronen en elektronen.

Als we nog verder zouden doordringen in de mysteriën van de basissamenstelling van de schepping, dan komen we aan de grens van ons huidige begrip. In de laatste zeventig jaar is men veel te weten gekomen aangaande de structuur van materie. Er is een standaardmodel van elementaire deeltjes en hun interacties ontwikkeld. Dat model is gebaseerd op experimenten die het bestaan van elementaire deeltjes hebben bevestigd, die men quarks en leptonen noemt. Dit model verklaart de nucleaire binding en het verval van materie, maar het verschaft ons nog geen bevredigende verklaring voor de zwaartekracht. Sommigen denken dat nog knappere instrumenten dan die waarmee wij nu de materie onderzoeken, het bestaan van nog meer elementaire deeltjes aan het licht zouden brengen. Er valt dus nog meer van de scheppingen van onze hemelse Vader te begrijpen met de wetenschappelijke methode.

We moeten erkennen dat de wetenschappelijke methode ons begrip buitengewoon heeft verruimd doordat de Heer begaafde mensen heeft geïnspireerd die misschien zelf niet eens begrijpen wie dit alles heeft geschapen en met welk doel. Velen van hen erkennen dergelijke inspiratie wellicht niet eens en geven God geen eer als bron van hun wetenschappelijke bijdragen. President Henry B. Eyring vertelde onlangs van een ervaring die zijn begaafde vader had in een bijeenkomst met uitmuntende wetenschappers, en die ervaring troostte me. Hij vroeg hun of hun onderzoek wees op het bestaan van een superieure organiserende intelligentie. Zij uitten allemaal hun overtuiging dat zo’n intelligentie bestaat.

Ons weliswaar beperkte inzicht in de scheppingen van onze Vader geeft aan dat die grotendeels uit lege ruimte bestaan. Zelfs datgene wat wij als vast, stevig en tastbaar beschouwen, is — vergeleken met de uitgestrekte kosmos of de minuscule materie — voornamelijk lege ruimte die God, onze Vader, volmaakt beheerst en gebruikt voor het bereiken van zijn verheven doeleinden.

De methode van geopenbaarde waarheid

Wat hebben we door openbaring ontdekt aangaande waarheid?

Eeuwen geleden heeft God de Vader enkele van zijn profeten een perfecte blik gegund in zijn weidse scheppingen door het oog van de Heilige Geest. Hij heeft ook uitgelegd waarom Hij dat alles had geschapen: ‘Want zie, dit is mijn werk en mijn heerlijkheid: de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen.’3 Henoch was een van die profeten. Hij aanschouwde hoe de God der hemelen weende toen Hij zag hoe de macht en invloed van Satan velen op aarde tot het kwade hadden gekeerd.

Henoch verklaarde:

‘Hoe komt het dat Gij kunt wenen daar Gij heilig zijt en van alle eeuwigheid tot alle eeuwigheid?

‘En indien het mogelijk was dat de mens de (…) miljoenen aarden zoals deze [kon tellen], dan zou het nog geen begin zijn van het aantal van uw scheppingen; en uw voorhang is nog steeds uitgespannen; en toch (…) zijt Gij rechtvaardig; Gij zijt barmhartig en liefderijk, voor eeuwig; (…) en niets dan vrede, gerechtigheid en waarheid is de woonplaats van uw troon; en barmhartigheid zal voor uw aangezicht uitgaan en geen einde hebben; hoe komt het dan dat Gij kunt wenen?

‘En de Heer zeide tot Henoch: Zie dezen uw broeders; zij zijn het maaksel van mijn eigen handen, en Ik heb hun kennis aan hen gegeven (…) en (…) de mens zijn keuzevrijheid gegeven; en (…) uw broeders heb Ik (…) het gebod gegeven, dat zij elkander moeten liefhebben en dat zij voor Mij, hun Vader, moeten kiezen; maar zie, zij zijn liefdeloos en zij haten hun eigen bloed.’4

God de Vader zei terecht tegen Mozes:

‘En ontelbare werelden heb Ik geschapen; en ook die heb Ik voor mijn eigen oogmerk geschapen; en door de Zoon heb Ik ze geschapen, die mijn Eniggeborene is.

‘(…) er zijn vele werelden (…) en ze zijn voor de mens ontelbaar; maar alle dingen zijn geteld bij Mij, want ze zijn de mijne en Ik ken ze.’5

Kennis van waarheid heeft niet veel waarde tenzij we die kennis toepassen om goede beslissingen te nemen. Stel u in gedachten even een man voor die veel te zwaar is en die de etalage van een bakker nadert. De volgende gedachten komen in hem op: De dokter heeft gezegd dat je daar niet meer van mag eten. Het is niet goed voor je. Het geeft je alleen tijdelijk voldoening. Daarna zul je je de rest van de dag vervelend voelen. Je hebt besloten dat niet meer te eten. Maar dan hoort hij zichzelf zeggen: ‘Mag ik van u twee chocoladecroissantjes en een paar gevulde koeken. Nog één keertje; dat kan geen kwaad. Nog één keer en dat is dan de laatste keer.’

Geloof en karakter

Het proces van waarheid herkennen vereist soms enorme inspanning gepaard met een diep geloof in onze Vader en zijn verheerlijkte Zoon. God heeft het zo beschikt om uw karakter te smeden. Een goed karakter zal uw capaciteit versterken om gehoorzaam op de aanwijzingen van de Geest te reageren bij het nemen van cruciale beslissingen. Een rechtschapen karakter bepaalt wat u wordt. Het is belangrijker dan wat u bezit, wat u hebt geleerd of welke doelen u hebt bereikt. Het maakt u betrouwbaar. Een rechtschapen karakter verschaft het fundament voor geestelijke kracht. Het stelt u in tijden van beproeving in staat om moeilijke maar uiterst belangrijke beslissingen juist te nemen, zelfs als die overweldigend zijn.

Ik getuig dat noch Satan noch enige andere macht uw groeiende karakter kan verzwakken of vernietigen. Alleen u kunt dat door ongehoorzaamheid.

U moet dit essentiële beginsel begrijpen en in uw leven toepassen: het uitoefenen van geloof vormt karakter. Versterkt karakter vergroot uw vermogen om meer geloof te oefenen. Op die manier wordt uw vertrouwen in het nemen van de juiste beslissingen vergroot. En die versterkende cyclus gaat door. Hoe sterker uw karakter wordt, des te meer u in staat bent om krachtig geloof te oefenen ten bate van een nog sterker karakter.

Onze Vader en zijn Zoon

Terwijl wij maar net een fractie beginnen te begrijpen van een veelheid van verschijnselen, en ze zeker niet ten volle kunnen bevatten, moeten we dankbaar zijn dat deze God van onpeilbare capaciteiten onze Vader is. Hij is een liefhebbende, begrijpende, barmhartige, geduldige Vader. Hij heeft ons als zijn kinderen geschapen. Hij behandelt ons als dierbare zoons en dochters. Hij zorgt dat wij ons geliefd voelen, gewaardeerd, waardevol en kostbaar voor Hem. Hij heeft ons zijn heilsplan6 gegeven en ons, op voorwaarde van gehoorzaamheid, met het vermogen toegerust om juiste beslissingen te nemen. Door zijn heilige Zoon heeft Hij ons de middelen verschaft om te leven, te groeien, ons te ontwikkelen en ons met beide benen op het pad te begeven om voor eeuwig onder zijn leiding en invloed te verblijven.

Ik houd meer van onze Vader in de hemel dan ik kan zeggen. In alle nederigheid getuig ik plechtig dat deze creatieve Meester met onovertroffen vermogens onze barmhartige, heilige Vader is. Zijn geliefde Zoon heeft zijn leven afgelegd in absolute gehoorzaamheid aan zijn Vader om de banden des doods te verbreken en onze Meester, Verlosser en Heiland te worden. Hoewel ik hun vermogens niet ten volle kan bevatten, begrijp ik iets van hun macht om hun intense liefde te uiten. Nederig en plechtig getuig ik dat Zij leven en van ons houden. In de naam van Jezus Christus. Amen.

Noten

  1. Zie Jakob 4:8.

  2. Zie voor meer informatie McGraw-Hill Concise Encyclopedia of Physics (2005); Philip Morrison en anderen, Powers of Ten (1982); www.particleadventure.org; en www.atlasoftheuniverse.com.

  3. Mozes 1:39.

  4. Mozes 7:29–33.

  5. Mozes 1:33, 35.

  6. Zie Alma 42:31.