Kami Namulong kang Kristo
Siya Nakaila sa Akong Pangalan
Niadtong 2007 ang University of Washington midapit kanako sa usa ka salo-salo aron sa pagpasidungog sa mga babaye nga atleta niini. Nakadula ko og tennis sa unibersidad mga 44 na ka tuig ang milabay, ug ang akong kapares sa tennis ug ako nakadaog sa Northwest championship nga tinagurha. Sa salo-salo ako pahalipayan tungod sa akong kalampusan.
Sa among pagpadulong sa panihapon, ang akong bana ug ako mikuha ni Lynda, usa ka higala sa among panahon isip mga estudyante pa. Siya usab ang tawo nga mipaila-ila kanako sa Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw sa dihang 33 pa ako. Kaming tanan nalingaw nga nakakita sa among kanhi eskwelahan ug mga higala kaniadto.
Apan, sa dihang ako mikuha og usa ka pakete ug name tag sa wala pa ang salo-salo, nasagmuyo ako sa pagdiskobre nga ang naimprinta niini mao ang ngalan nga “Sharon Krull,” dili Sherry Krull. “O, ok lang,” naghunahuna ko ug papason ko ang Sharon ug hinoon sulatan lang og Sherry. Apan ang sayop nagpadayon sa tibuok gabii. Sa wala madugay nianang gabhiona, sa dihang ang tigdumala sa tulumanon mipaila-ila kanako isip usa ka tigdawat sa ganti, siya mitawag kanako og “Sharon.” Ang plake nga iyang gihatag kanako adunay sama usab nga sayop.
Dili kadto usa ka dako nga problema; mapasalamaton ako nga gidapit sa salo-salo, ang mga tawo nga gitahasan sa tulumanon misaad sa pag-ilis sa plake nga nakasulat ang saktong pangalan.
Pagkaugma mao ang Dominggo sa Pagkabanhaw. Ang akong bana ug ako migahin sa Biyernes Santo didto sa templo ug migahin og daghang oras nianang semana sa pagpamalandong sa katapusang mga adlaw sa Manluluwas dinhi sa yuta. Apan ang labing makatandog nga bahin sa Pasko sa Pagkabanhaw nianang tuiga nahitabo panahon sa miting sa sakrament, sa dihang ang among bishop mihimo niini nga pahayag: “Mapasalamaton kaayo ako nga ang Ginoo nakaila sa akong pangalan.”
Mibati ako nga gisanapan sa dakong kalipay. Sa ingon nga nalingaw ako sa miaging gabii, ang kalipay nga akong gibati niini nga kamatuoran mas hilabihan pa kaysa bisan unsa nga butang nga gibati nako sa pagdawat sa “pasidungog sa mga tawo.”
Mapasalamaton usab ako nga ang Ginoo nakaila sa akong pangalan, apan mas importante, malipayon ako nga sa edad nga 33, nakaila ako Kaniya. Mahangturon ang akong pagpasalamat nga sa dihang ang mga misyonaryo nangutana kang Lynda kon siya nakaila og bisan kinsa nga ilang mahimong bisitahan, wala siya mahadlok nga ako malain pinaagi sa paghatag kanila sa akong pangalan.
Nahibaloan nako ang kamatuoran sa Manluluwas pinaagi sa pagbasa sa Basahon ni Mormon, nga nagpamatuod Kaniya. Ug samtang ako nakaila sa Manluluwas ug nagpamiyembro sa Iyang Simbahan, nahimo akong usa ka bag-o nga tawo ngadto Kaniya.
Nausab ang akong kinabuhi sukad, diha sa akong bunyag ug kumpirmasyon, ug kini nausab pag-usab nianang hilabihang makatandog nga buntag sa Pasko sa Pagkabanhaw sa dihang nadawat nako ang saksi nga ang Langitnong Amahan ug ang Manluluwas nakaila gayud sa atong mga pangalan. Dili nako hingpit nga mapahayag ang kalipay nga mao ang pagkaila sa Langitnong Amahan ug sa Manluluwas—ug sa pagkahibalo nga Sila nakaila kanako.
Sa tuo: Diha sa Iyang Kahayag, ni Greg Olsen, dili mahimong pakopyahan