Ang Ebanghelyo sa Akong Kinabuhi
Usa sa mga Pamilya
Naghunahuna ko nga tingali og dili ko mobati nga gidawat sa mga miyembro sa akong ward—apan akong nahibaloan nga nasayop ako.
Sa akong pakig-uban sa ubang mga young single adult, akong namatikdan nga usahay sayon ra kaayong mahisgutan ang marital status nga wala na hinoon nato mahatagi sa pagtagad ang nanaglibut kanato. Sama pananglit, sa una nakong pagsugod og tambong sa usa ka family ward imbis sa usa ka young adult ward, nagtuo ako nga angayan ako sa ekstra nga atensyon, kaloy-an, ug tagdon tungod kay ako dili minyo. Wala pa nako makita ang usa ka punto kon ang pagbaton sa mao nga kinaiya makatabang ba gayud kanako.
Atol sa unang tuig sa akong ward, natingala ako nga daghan sa akong mga ideya nahimo lamang nga usa ka sugilanon. Akong nakat-unan nga ang mga tawong minyo mamahimo nga higala sa mga dili minyo ug nga ako makahimo og kalainan sa kinabuhi sa mga tawo. Ang pipila ka mga inahan hilabihan ka malipayon kon adunay mobisita kanila nga higala samtang tua sa trabaho ang ilang mga bana o sa mga calling sa Simbahan. Ang ubang mga ginikanan mapasalamaton sa kasagaran kon ang usa ka hingkod makahatag og indibidwal nga atensyon sa ilang mga anak, ug kadaghanan ingon og andam nga “mopauban kanimo” sa ilang mga anak sa pagtan-aw og sine o sa laing mga kalihokan.
Usab akong nakat-unan nga dili lamang ako ang tawo nga dili minyo. Ang ubang mga miyembro sa ward wala nay kaubang mga anak sa ilang balay, o nadiborsyo, o nabiyuda ug nakigbisog usab sa pag-atubang sa mga buluhaton sa kinabuhi sa ilang kaugalingon. Ug bisan pa man sa akong gituohan nga ang mga tawo nga minyo mas malipayon, nakahimamat ako og pipila nga adunay mga kasagmuyo, nawad-an og trabaho, o may kakulangan o adunay badlungong mga anak. Ang mga tawo nga may ingon niana nga pakigbisog kanunay nga mapasalamaton kon adunay maminaw kanila.
Apan kini nga katumanan ug pakighigalaay dili mahitabo diha-diha. Nagkinahanglan kini og panahon ug paningkamot samtang padayon akong mitambong sa akong mga miting sa Simbahan, mialagad og mga calling, ug nangita og mga kahigayunan sa pagtabang. Sa dihang ang bishop mihangyo kanako sa pagtudlo sa mga nanag-edad og unom ka tuig, akong gibati ang kakulangan. Bisan pa man, human sa akong una nga bulan, daghang ginikanan ang mipasalamat kanako, nag-ingon nga nalingaw kaayo ang ilang mga anak sa pagtambong sa klase. Hangtud niining adlawa ang pipila sa pinakasuod nakong mga higala sa ward mao ang mga pamilya niadtong mga bata.
Gipaningkamutan nakong kanunay nga makahigayon sa pagtabang sa uban diha sa akong ward, apan may okasyon nga ako ang nanginahanglan nga maalagaran. Kausa dihang gikinahanglan nakong mapintalan ang akong kwarto sa dili pa ako mobalhin, anaa ako sa tunga sa akong mga final exam ug kinahanglan usab nga mobiya sa lungsod alang sa usa ka kasal. Sa dihang akong gisulti kini nga mga kahimtang sa usa ka sister sa akong ward, miingon siya nga mokuha siya og laing mga sister sa pagpintal sa kwarto. Ang ilang pag-alagad nakapadaginot kanako og dako sa oras ug sa kwarta.
Ang mga miyembro sa akong ward ingon og wala mopalahi kanako sa akong marital status tungod kay wala ako mopalahi sa akong kaugalingon tungod niini. Sa pagpakig-istorya dili ako maghisgot sa akong pagkawalay bana, hinoon, mohisgot ako mahitungod sa akong trabaho, pag-eskwela, mga ganahang buhaton, ug sa akong pamilya. Pinaagi sa akong pagpokus niini nga mga hilisgutan, kasagaran makita sa mga tawo nga adunay daghan kanako kay sa unsay kulang.
Usa ka maalamon nga higala miingon kanako nga ang pagpakighigala usa ka agianan nga adunay para padulong ug para balik nga dalan; dili ka makahatag og pipila nga dili makadawat og pipila agi og balos. Akong naamguhan nga ang tanan nakong pagpakighigala dili gayud magsangkap kanako og susama nga mga kasinatian nga ikahatag sa usa ka kapikas ug sa mga anak, apan nasayud usab ako nga ang Langitnong Amahan nahigugma sa tanan Niyang mga anak. Bisan unsa pa man ang mga kahimtang sa atong kinabuhi, posible ang pagbati nga gihigugma ug gidawat.