ចូរមាន សេចក្តីសុខសាន្តចុះ
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងឆ្លៀតយកឱកាសបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ អង្គុយយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់មួយស្របក់ ហើយទុកឲ្យព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះលួងលោមអ្នក ហើយធានាដល់អ្នកអំពីភាពសក្តិសមនៃការបម្រើ ការថ្វាយ និង ជីវិតរបស់អ្នក ។
វាតែងតែលើកទឹកចិត្តដល់ខ្ញុំនៅពេលខ្ញុំសញ្ជឹងអំពីការថ្វាយដោយការបម្រើ និង ការធ្វើពលិកម្មដែលពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបានធ្វើចំពោះគ្រួសារ វួដ និង ចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ពួកគេ ។ វាគឺជាការថ្វាយមួយ ជារឿងដ៏ពិសិដ្ឋមួយ ។ ខ្ញុំពុំជឿថាមានកិត្តិយសណាដែលប្រសើរជាងនេះដែលអាចផ្តល់ដល់យើង ជាងការដែលព្រះអម្ចាស់ចាត់ទុកការថ្វាយរបស់យើងថាសក្តិសម ហើយសមរម្យ ព្រមទាំងថាទ្រង់នឹងគោរព និង ទទួលវាឡើយ ។
នេះគឺជាការសរសើរដ៏អស្ចារ្យមួយរបស់ព្រះវរបិតាចំពោះព្រះរាជបុត្រា នៅពេលទ្រង់ហៅព្រះបុត្រាទ្រង់ថាជា « បុត្រាដ៏ជាទីស្រលាញ់របស់យើង ដែលយើងគាប់ចិត្តណាស់ » ( នីហ្វៃទី ៣ ១១:១៧; សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ៣:១៧; ម៉ាកុស ១:១១; លូកា ៩:៣៥; គ. និង ស. ៩៣:១៥; យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ — ប្រវត្តិ ១:១៧ ) ។ នោះគឺជាព្រះនាមដ៏អស្ចារ្យអ្វីម្ល៉េះ ។ ឱ វាជាកិត្តិយសដ៏ប្រសើរអ្វីម្ល៉េះ ដែលព្រះនឹងមានបន្ទូលមកអ្នកថា « បុត្រាដ៏ជាទីស្រលាញ់របស់យើងអើយ » ឬ « បុត្រីដ៏ជាទីស្រលាញ់របស់យើងអើយ » ហើយថាអ្នកនឹងទទួលបានការកោតសរសើរពីទ្រង់ ថាទ្រង់ទទួលយកការថ្វាយរបស់អ្នក « ដែលយើងគាប់ចិត្តណាស់ » ។
ខ្ញុំសូមអធិស្ឋាននៅក្នុងឱកាសបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះថា អ្នកអាចមានអារម្មណ៍នៃការកោតសរសើររបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ការថ្វាយរបស់អ្នក អារម្មណ៍ដែលថាអ្នកមានតម្លៃក្នុងព្រះនេត្រទ្រង់ អារម្មណ៍នៃស្ថានភាពនៃក្តីស្រឡាញ់ដែលអ្នកជាបុត្រា ឬ បុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ ហើយខ្ញុំសូមអធិស្ឋានថាចំណេះដឹងនៃស្ថានភាពនោះអាចផ្តល់ដល់អ្នកនូវការលួងលោម ការធានាអះអាង និង ទំនុកចិត្តដ៏អស្ចារ្យមួយ ដែលថាអ្នកត្រូវបានទទួលយកនៅក្នុងព្រះនេត្រទ្រង់ ។
កំណើតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
នៅពេលយើងនិយាយអំពីកំណើតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យើងប្រហែលជាគិតអំពីអ្វី ដែលបានកើតឡើងបន្ទាប់ទៀត ។ កំណើតរបស់ទ្រង់អស្ចារ្យបំផុត ដោយសារអ្វីដែលទ្រង់បានជួប និង រងទុក្ខ ដូច្នេះទ្រង់អាចជួយយើងបានកាន់តែប្រសើរ — អ្វីៗទាំងអស់ត្រូវបានបញ្ចប់នៅក្នុងការឆ្កាង និង ការរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ( សូមមើល អាលម៉ា ៧:១១–១២ ) ។ ប៉ុន្តែបេសកកម្មរបស់ទ្រង់ក៏រួមមាននូវការបម្រើ អព្ភូតហេតុនៃកិច្ចការបម្រើរបស់ទ្រង់ អារម្មណ៍ធូរស្បើយដែលទ្រង់បាននាំមកដល់អ្នករងទុក្ខ និង សេចក្តីអំណរដែលទ្រង់បានប្រទានឲ្យ — និងនៅតែប្រទានឲ្យ — ដល់អស់អ្នកដែលទួញយំ ។
ខ្ញុំក៏ចូលចិត្តគិតពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់ទៀតផងដែរ ។ ខគម្ពីរពីរដែលខ្ញុំចូលចិត្ត ដែលរៀបរាប់ពីពេលវេលានោះ មាននៅចុងបញ្ចប់នៃជំពូកទី ៧ នៅក្នុងគម្ពីរវិវរណៈ ។
« គេនឹងមិនឃ្លាន ឬស្រេកទៀត ក៏មិនត្រូវថ្ងៃចាំងមកលើគេ ឬចំហាយណាទៀតឡើយ ។
« ពីព្រោះកូនចៀមដែលនៅកណ្តាលបល្ល័ង្ក ទ្រង់នឹងឃ្វាល ហើយនាំគេ ទៅដល់រន្ធទឹកនៃជីវិត ហើយព្រះទ្រង់នឹងជូតអស់ទាំងទឹកភ្នែកពីភ្នែកគេចេញ » ( វិវរណៈ ៧:១៦–១៧; សូមមើលផងដែរ ២១:៤ ) ។
នោះវាធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់បានសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏ពិសិដ្ឋពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ពីអ្វីដែលវានឹងប្រែក្លាយអំឡុងពេលសហស្សវត្សរ៍ដ៏អស្ចារ្យ ហើយការសោយរាជ្យនៃនគរសេឡេស្ទាលរបស់ព្រះគ្រីស្ទដែលនឹងកើតឡើង ។
ជាមួយនឹងអ្វីៗដែលនឹងកើតឡើង នោះខ្ញុំគិតថាវាគឺជាពេលដ៏សមរម្យនៃឆ្នាំនេះដើម្បីគិតពីទារកតូចនៅក្នុងស្នូកនោះ ។ សូមកុំគិតពីអ្វីដែលស្មុគស្មាញ ឬ អ្វីផ្សេងទៀតដែលនឹងកើតឡើងឡើយ សូមគិតតែពីទារកតូចនោះប៉ុណ្ណោះ ។ សូមឆ្លៀតពេលដ៏មានភាពសុខសាន្តបន្តិចដើម្បីគិតពីការចាប់ផ្តើមនៃព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ — គឺជាអ្វីដែលបានបញ្ចប់នៃការព្យាករណ៍សួគ៌ា ប៉ុន្តែគឺជាការចាប់ផ្តើមនៃជីវិតផែនដីរបស់ទ្រង់ ។
សូមឆ្លៀតពេលសម្រាក ចូរមានសេចក្តីសុខសាន្តចុះ ហើយសូមមើលព្រះឱរសតូចនេះនៅក្នុងចិត្តអ្នកចុះ ។ សូមកុំព្រួយបារម្ភ ឬស្មុគស្មាញខ្លាំងពេកជាមួយអ្វីដែលនឹងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតរបស់ទ្រង់ ឬ ជីវិតរបស់អ្នកឡើយ ។ ផ្ទុយទៅវិញ សូមឆ្លៀតពេលនៃភាពសុខសាន្តដើម្បីសញ្ជឹងពីឱកាសដ៏ស្ងប់ស្ងាត់បំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃពិភពលោក — នៅពេលពលទ័ពនៃឋានសួគ៌រីករាយនឹងសារលិខិត « សួស្តីដល់ព្រះនៅស្ថានដ៏ខ្ពស់បំផុត ហើយសេចក្តីសុខសាន្តនៅផែនដី នៅកណ្តាលមនុស្ស ដែលជាទីគាប់ព្រះហឫទ័យដល់ទ្រង់ » ( លូកា ២:១៤ ) ។
ចូរឲ្យព្រះវិញ្ញាណលួងលោមអ្នកចុះ
ប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានស្តាប់ការសម្ភាសន៍តាមវិទ្យុពិសេសមួយរបស់ប៊ីស្សព ដេសម៉ុន ទូទូ ជាប្រធានអាចារ្យនៃសាសនាអង់គ្លីកង់ នៅអាហ្រ្វិកខាងត្បូង ។ គាត់បានចេញផ្សាយសៀវភៅមួយក្បាលជាមួយនឹងកូនស្រីរបស់ខ្លួនអំពីការផ្សះផ្សារគ្នាដែលបានកើតឡើងនៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូង បន្ទាប់ពីមានការបែងចែកពូជសាសន៍ ។១ ពិតណាស់ សារលិខិតនៅក្នុងសៀវភៅនោះគឺថាមានចំណុចល្អៗនៅក្នុងមនុស្សគ្រប់រូប ។
អំឡុងពេលសម្ភាសពិធីករបានសួរសំណួរដែលរសើប ដ៏បំផុសគំនិតមួយដល់ប៊ីស្សព ទូទូ ៖ « តើលោកបានឃើញទេថាទំនាក់ទំនងរបស់លោកចំពោះព្រះបានផ្លាស់ប្តូរនៅពេលលោកកាន់តែចម្រើនវ័យដែរឬទេ ? »
ប៊ីស្សព ទូទូ ឈប់មួយសន្ទុះ ហើយឆ្លើយថា « បាទ » ។ ខ្ញុំកំពុងរៀនឲ្យមានភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ » ។
គាត់បាននិយាយថា នៅពេលគាត់បានអធិស្ឋានកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំ មុននោះ គាត់បានធ្វើវាដោយមានបញ្ជីស្នើសុំ និង កង្វល់ផ្សេងៗ ។ គាត់បានឈោងទៅរកឋានសួគ៌ជាមួយអ្វីដែលគាត់ហៅថា « បញ្ជីទិញទំនិញមួយបែប » ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះគាត់និយាយថា « ខ្ញុំគិតថា [ ខ្ញុំកំពុង ] ព្យាយាមខិតកាន់តែជិតទ្រង់ ។ ដូចជាពេលអ្នកអង្គុយនៅមុខឡកំដៅនៅរដូវរងា អ្នកអង្គុយនៅទីនោះគឺនៅមុខភ្លើង ហើយអ្នកមិនចាំបាច់ឆ្លាត ឬ ពូកែអ្វីឡើយ ។ ភ្លើងនោះ នឹងធ្វើឲ្យអ្នកកក់ក្តៅ » ។២
ខ្ញុំគិតថានោះគឺជារឿងប្រៀបធៀបមួយដ៏អស្ចារ្យ — គឺអង្គុយជាមួយព្រះអម្ចាស់ ហើយឲ្យទ្រង់លួងលោមអ្នកដូចជាឡកំដៅនៅក្នុងរដូវរងាអញ្ចឹងដែរ ។ អ្នកមិនចាំបាច់ត្រូវតែល្អឥតខ្ចោះ ឬ ជាមនុស្សដែលអស្ចារ្យបំផុតដែលរស់នៅលើផែនដីនេះទេ ឬ អ្នកត្រូវតែពូកែខាងអ្វីមួយដើម្បីនៅជាមួយទ្រង់ឡើយ ។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថាអ្នកនឹងឆ្លៀតយកឱកាសនៃបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ អង្គុយស្ងប់ស្ងាត់មួយស្របក់ ហើយទុកឲ្យព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះលួងលោមអ្នក ហើយធានាដល់អ្នកអំពីភាពសក្តិសមនៃការបម្រើ ការថ្វាយ ជីវិតរបស់អ្នក ។ សូមអង្គុយដោយស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយព្រះឱរសតូចនោះ ហើយបន្សល់ទុកភាពរឹងមាំខាងវិញ្ញាណ និង ការរៀបចំកាន់តែប្រសើរសម្រាប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលនឹងកើតឡើងពេលក្រោយទៀត ។ ចូរឲ្យឱកាសនោះក្លាយជាពេលមួយនៃការសម្រាក ដួងចិត្តស្រស់ថ្លា ព្រមទាំងបានទទួលការអះអាង និង ការខំប្រឹងជាថ្មី ។
ព្រះប្រទានពរជ័យដល់អ្នកនាបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះនៅពេលអ្នក ជាមួយនឹងខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ — ទ្រង់មានសារៈសំខាន់ចំពោះយើង ចំពោះមនុស្សទាំងអស់ និង ចំពោះគោលបំណងដ៏ច្បាស់លាស់នៃជីវិតនេះ ។
យើងថ្វាយបង្គំទ្រង់ យើងបម្រើទ្រង់ ហើយយើងស្រឡាញ់ទ្រង់ ។ សូមឲ្យជីវិតរបស់អ្នកឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្តីស្រឡាញ់នោះតាមរយៈការថ្វាយរបស់អ្នកក្នុងរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ និង រហូតតទៅ ។