សារលិខិតពីគណៈប្រធានទីមួយ
ចូរទុកពេលសម្រាប់ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ
ដោយ ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន
រចនាលម្អរូបថតដោយ ដាវីឌ ស្តូឃឺ
រដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់មកដល់ជាថ្មីទៀតហើយ ហើយវាក៏ជិតដល់បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីដែរ ។ វាហាក់បីដូចជាយើងទើបតែប្រារព្ធពិធីប្រសូតរបស់អង្គសង្គ្រោះ និង ធ្វើការតាំងចិត្តនានាកាលពីម្សិលមិញអញ្ចឹង ។
នៅក្នុងការតាំងចិត្តរបស់យើងសម្រាប់ឆ្នាំនេះ តើយើងបានតាំងចិត្តទុកពេលក្នុងជីវិត និង ដួងចិត្តរបស់យើងសម្រាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះឬទេ ? មិនថាយើងមានជោគជ័យខ្លាំងប៉ុណ្ណានោះទេ យើងប្រហែលជាបានធ្វើការតាំងចិត្តមួយបែបនោះ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថា យើងទាំងអស់គ្នាមានបំណងចង់ធ្វើឲ្យបានកាន់តែប្រសើរឡើង ។ រដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះគឺជាពេលដ៏ល្អបំផុតដើម្បីពិនិត្យ និង រំឭកពីកិច្ចខិតខំនានារបស់យើងឡើងវិញ ។
នៅក្នុងជីវិតដ៏មមាញឹករបស់យើង ដែលមានកិច្ចការផ្សេងទៀតជាច្រើនដែលប្រទាញប្រទង់យកការផ្តោតចិត្តទុកដាក់របស់យើង វាចាំបាច់ថា យើងធ្វើការតាំងចិត្តដោយមានបំណងនាំយកព្រះគ្រីស្ទចូលមកក្នុងជីវិត និង គេហដ្ឋានរបស់យើង ។ ដូចជាហោរាដែលមកពីទិសខាងកើតដែរ វាចាំបាច់ថា យើងនៅតែបន្តដើរជាប់តាមផ្កាយរបស់ទ្រង់ ហើយ « មកថ្វាយបង្គំទ្រង់ » ។១
ពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ សារលិខិតអំពីព្រះយេស៊ូវគឺនៅតែដដែល ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅពេត្រុស និង អនទ្រេ នៅក្បែរឆ្នេរសមុទ្រកាលីឡេថា « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ។២ ចំពោះភីលីពទ្រង់ហៅ « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ។៣ ចំពោះលេវីដែលអង្គុយនៅកន្លែងយកពន្ធបានផ្តល់ការណែនាំថា « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ។៤ ហើយចំពោះអ្នកនិង រូបខ្ញុំ បើសិនយើងគ្រាន់តែស្តាប់ នោះយើងនឹងបានឮការកោះអញ្ជើញដូចគ្នាគឺ « ចូរមកតាមខ្ញុំ » ។៥
នៅពេលយើងដើរតាមដានព្រះបាទាទ្រង់នាពេលសព្វថ្ងៃនេះ ហើយនៅពេលយើងប្រឹងធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់ នោះយើងនឹងមានឱកាសប្រទានពរជ័យដល់មនុស្សដទៃជាច្រើនទៀត ។ ព្រះយេស៊ូវអញ្ជើញយើងឲ្យលះបង់ខ្លួនយើង ៖ « មើលចុះព្រះអម្ចាស់ទ្រង់តម្រូវចិត្ត និង គំនិតដែលស្ម័គ្រតាម » ។៦
តើមាននរណាម្នាក់ដែលអ្នកគួរតែបម្រើនៅពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះឬទេ ? តើមាននរណាម្នាក់ដែលរង់ចាំអ្នកទៅសួរសុខទុក្ខឬទេ ?
ច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ ខ្ញុំបានទៅសួរសុខទុក្ខដល់ផ្ទះស្ត្រីមេម៉ាយចំណាស់ម្នាក់នៅពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នោះ ។ ខណៈដែលខ្ញុំកំពុងនៅទីនោះ កន្ដឹងទ្វារបានរោទិ៍ឡើង ។ មានវេជ្ជបណ្ឌិតដ៏សែនរវល់ និង ល្បីល្បាញម្នាក់ឈរនៅមាត់ទ្វារនោះ ។ គេមិនបានហៅគាត់ឲ្យមកឡើយ ប៉ុន្តែគាត់គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតថាចង់មកលេងអ្នកជំងឺដែលឯកោនេះ ។
អំឡុងពេលនៃរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ អស់អ្នកដែលឈឺនៅផ្ទះ ចង់ឲ្យគេជួយ និង ចង់ឲ្យគេទៅសួរសុខទុក្ខខ្លួន ។ មានបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ម្តងនោះ ខណៈខ្ញុំកំពុងទៅសួរសុខទុក្ខនៅមជ្ឈមណ្ឌលចាស់ជរា នោះខ្ញុំបានអង្គុយ ហើយជជែកគ្នាជាមួយស្ត្រីចំណាស់ៗប្រាំនាក់ ម្នាក់ដែលចាស់ជាងគេនោះអាយុ ១០១ ឆ្នាំ ។ គាត់ងងឹតភ្នែក ប៉ុន្តែគាត់ស្គាល់សំឡេងខ្ញុំ ។
គាត់បាននិយាយថា « ប៊ីស្សព លោកបានមកយឺតបន្តិចហើយឆ្នាំនេះ ! » ។ « ខ្ញុំគិតថាលោកនឹងពុំមកទេ » ។
យើងបានមានពេលវេលាដ៏រីករាយជាមួយគ្នា ។ ប៉ុន្តែ មានអ្នកជំងឺម្នាក់ដែលមើលទៅខាងក្រៅបង្អួចយ៉ាងយូរ ហើយនិយាយច្រំដែលៗថា « ខ្ញុំដឹងថាកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំ នឹងមកលេងខ្ញុំថ្ងៃនេះ » ។ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើកូនប្រុសនោះនឹងមកឬទេ ដ្បិតគាត់ពុំដែលមកលេងនៅរដូវកាលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់ជាច្រើនដងមកហើយ ។
ប៉ុន្តែមានពេលវេលានៃឆ្នាំនេះដើម្បីឈោងជួយ បើកដួងចិត្តស្រឡាញ់ និង មានស្មារតីនៃឆន្ទៈ — និយាយម្យ៉ាងទៀតថា ធ្វើតាមគំរូដែលបានគូសដោយព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រមទាំងបម្រើដូចដែលទ្រង់ចង់ឲ្យពួកយើងបម្រើ ។ នៅពេលយើងបម្រើទ្រង់ នោះយើងនឹងមិនបោះបង់ឱកាសរបស់យើង ដូចដែលម្ចាស់ផ្ទះសំណាក់កាលពីបុរាណបានធ្វើចំពោះទ្រង់ឡើយ ៧ គឺយើងទុកពេលសម្រាប់ទ្រង់ឲ្យគង់នៅក្នុងជីវិតយើង និង ដួងចិត្តរបស់យើង ។
តើយើងអាចយល់ពីការសន្យាដ៏អស្ចារ្យ ដែលមាននៅក្នុងសារលិខិតរបស់ទេវតា ដែលបានប្រាប់ដល់ពួកអ្នកគង្វាលចៀមនៅទីវាលដែលថា « ខ្ញុំមកប្រាប់ដំណឹងល្អដល់អ្នករាល់គ្នាពីសេចក្តីអំណរយ៉ាងអស្ចារ្យ ។ … ដ្បិតនៅថ្ងៃនេះ មាន … ព្រះអង្គសង្គ្រោះមួយអង្គ ប្រសូតដល់អ្នករាល់គ្នា គឺជាព្រះគ្រីស្ទដ៏ជាព្រះអម្ចាស់ ? »៨
នៅពេលយើងប្តូរអំណោយគ្នា នៅពេលបុណ្យគ្រីស្ទម៉ាស់នេះ សូមឲ្យយើងចងចាំ មានអំណរគុណ ហើយទទួលអំណោយដ៏អស្ចារ្យបំផុតជាងអំណោយផ្សេងទៀត — គឺអំណោយនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ព្រះដ៍ប្រោសលោះរបស់យើង ដែលយើងអាចមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។
« ដ្បិតតើមានប្រយោជន៍អ្វីដល់មនុស្ស បើសិនជាបានប្រទានអំណោយទានមកដល់គេ ហើយគេពុំទទួលយកអំណោយទានសោះ ? មើលចុះ អ្នកនោះពុំត្រេកអរចំពោះអ្វីដែលបានប្រទានដល់គេ ឬ ក៏ត្រេកអរចំពោះម្ចាស់ដែលប្រទានអំណោយទាននោះដែរ » ។៩
ចូរយើងធ្វើតាមទ្រង់ បម្រើទ្រង់ គោរពទ្រង់ ហើយទទួលអំណោយទានរបស់ទ្រង់មកក្នុងជីវិតរបស់យើង ដែលយើងអាចបានដូចជាពាក្យរបស់លោកលីហៃ « ត្រូវបានឱបក្រសោបជាអង្វែងតទៅដោយព្រះពាហុនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ » ។១០