ជើងឯកនៃ ថ្ងៃឈប់សម្រាក
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋ វ៉ាស៊ីងតោន ស.រ.អា. ។
ខ្ញុំមិនធ្លាប់គិតសោះថា ជម្រើសរបស់យើងដើម្បីរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ នឹងជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជាច្រើន ។
នៅពេលគ្រូបង្វឹកបាល់ឱបរបស់ខ្ញុំបានប្រាប់ក្រុមរបស់យើងថា ការប្រកួតកីឡាវគ្គចុងក្រោយថ្នាក់ជាតិរបស់យើងគឺធ្វើឡើងនៅថ្ងៃអាទិត្យ អ្វីដែលខ្ញុំអាចគិតនោះគឺថា « ហេតុអីទើបតែប្រាប់ពេលនេះ ? »
ក្រុមរបស់ខ្ញុំ គឺក្រុមបាល់ឱបស្ត្រីរបស់សាកលវិទ្យាល័យ ព្រិកហាំ យ៉ង់ឆ្នាំ ២០១០ បានរៀបចំខ្លួនសម្រាប់ការប្រកួតជើងឯកពេញមួយរដូវកាលនោះ ។ យើងបានទន្ទឹងរង់ចាំលេងជាមួយក្រុមដែលបានឈ្នះយើងកាលពីការប្រកួតឆ្នាំមុន ។ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តថាយើងអាចឈ្នះបាន—យើងមានកីឡាករដ៏ខ្លាំងពូកែមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេស ។ យើងចង់បង្ហាញខ្លួនយើងទៅកាន់ក្រុមបាល់ឱបពិភពលោក ដោយយកជ័យជាជើងឯកថ្នាក់ជាតិ ប៉ុន្តែព្រះវរបិតាសួគ៌មានផ្លូវមួយផ្សេងទៀតសម្រាប់យើង ។
ការនៅបន្តកាន់ខ្ជាប់នូវបទដ្ឋានរបស់យើង
មន្ត្រីនៃការប្រកួតកីឡានោះបានបញ្ជាក់ដល់យើងថាការប្រកួតរបស់យើងនឹងធ្វើឡើងនៅថ្ងៃសុក្រ និង ថ្ងៃសៅរ៍ ប៉ុន្តែដោយសារតែកំហុសមួយ នោះការប្រកួតបែរទៅជាដាក់នៅ ថ្ងៃសៅរ៏ និង ថ្ងៃអាទិត្យទៅវិញ ។ យើងពុំបានដឹងពីកំហុសនោះឡើយ រហូតសល់តែប្រាំថ្ងៃពីមុនការប្រកួតនោះ ដែលបានប្រារព្ធឡើងនៅទីក្រុង សាន់ហ្វត រដ្ឋ ហ្លូរីដា ស.រ.អា. ។ ដោយសារបាល់ឱបស្ត្រីពុំមែនជាក្រុមកីឡាផ្លូវការមួយរបស់ក្រុម ប៊ី.វ៉ាយ.យូ. នៅគ្រានោះ ដូច្នេះយើងជាអ្នកសម្រេចចិត្តថាលេង ឬ មិនលេងវា ។ យើងបានជ្រើសពុំលេងវាឡើយ ។ វាគឺជាការសម្រេចចិត្តដ៏ឯកច្ឆន្ទមួយ ហើយគ្មាននរណាម្នាក់ត្អូញត្អែរឡើយ ។
ការលេងនៅថ្ងៃអាទិត្យគឺពុំមែនជាជម្រើសមួយឡើយ ។ សម្រាប់ខ្ញុំ វាមិនធ្លាប់កើតឡើងឡើយ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំបានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យរក្សាថ្ងៃឈប់សម្រាកឲ្យបរិសុទ្ធ ហើយគោរពតាមបទបញ្ញត្តិនោះពេញមួយជីវិតខ្ញុំ ។ ការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើងគឺរិតតែសំខាន់ជាងការប្រកួតកីឡាបាល់ឱបនេះទៅទៀត ។
ប៉ុន្តែការដឹងថាយើងកំពុងធ្វើទង្វើត្រឹមត្រូវ ពុំបានធ្វើឲ្យវាមានភាពងាយស្រួលជាងនោះឡើយ ។ យើងស្រងាកចិត្តនៅពេលយើងជិះយន្តហោះទៅរដ្ឋ ហ្លូរីដា បើទោះជាយើងឈ្នះ ឬ ចាញ់ក្តី ថ្ងៃសៅរ៍គឺជាការប្រកួតចុងក្រោយរបស់យើង ។
បន្ទាប់ពីទៅដល់រដ្ឋ ហ្លូរីដា យើងបានទទួលទូរសព្ទ មួយមកពីអ្នកយកព័ត៌មាន New York Times ដែលចង់ដឹងព័ត៌មានរបស់ពួកយើង ។ យើងមានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ។ យើងពុំធ្លាប់រំពឹងទុកថាមានអ្នកខ្វល់ខ្វាយពីជម្រើសរបស់យើង ដើម្បីគោរពថ្ងៃឈប់សម្រាកនោះឡើយ ទោះបីជាក្រុមហ៊ុនកាសែតតូចមួយក៏ដោយ ។
ប្រសិនបើកាលវិភាគប្រកួតមិនខុសទេ នោះយើងប្រហែលជាកំពុងប្រកួតបាល់ហើយ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃសុក្រនោះយើងបានទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ អូលែនដូ ហ្លូរីដាដើម្បីធ្វើពីធីបុណ្យជ្រមុជទឹកសម្រាប់មរណជនវិញ ។ បន្ទាប់ពីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនោះរួច ប្រធានព្រះវិហារបរិសុទ្ធបាននិយាយមកកាន់ពួកយើង ។ លោកបានទាញយកអត្ថបទមួយដែលបានសរសេរអំពីពួកយើង ហើយអាននូវការបញ្ចេញមតិរបស់អ្នកអានមួយចំនួនដែលបានចុះផ្សាយលើអ៊ិនធើរណែត ក្នុងការគាំទ្រដល់ការសម្រេចចិត្តរបស់យើង ។
ក្រោយមកទៀតគ្រូបង្វឹករបស់យើងបានអានការបញ្ចេញមតិបន្ថែមទៀតដែលគាត់បានទទួល ។ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ និង មនុស្សដទៃទៀតបានថ្លែងអំណរគុណដល់យើង ចំពោះគំរូយើង ហើយបានប្រាប់យើងថា វាល្អវិសេសដើម្បីឃើញមនុស្សដែលបន្តនៅកាន់ខ្ជាប់នូវបទដ្ឋានរបស់ខ្លួន ។ ពាក្យសម្តីរបស់ពួកគេបានលើកស្ទួយវិញ្ញាណរបស់យើង ។ នោះគឺជាពេលដែលយើងបានចាប់ផ្តើមដឹងពីឥទ្ធិពលដែលយើងអាចមានដោយពុំចាំបាច់ក្លាយជាជើងឯកជម្រើសជាតិឡើយ ។
ខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ជ្រាបដឹងពីពួកយើង ប៉ុន្តែខ្ញុំពុំធ្លាប់គិតសោះថាមាននរណាទៀតកំពុងមើលពួកយើងឡើយ ។ ចម្លើយចំពោះការសម្រេចចិត្តរបស់យើងបានផ្តល់នូវគោលបំណងថ្មីសម្រាប់ការនៅក្នុងរដ្ឋ ហ្លូរីដា ៖ យើងពុំបាននៅទីនោះដើម្បីឈ្នះការប្រកួតឡើយ ប៉ុន្តែដើម្បីយើងការពារបទដ្ឋានរបស់យើង ។
ផ្លូវដ៏ល្អប្រសើរ
នៅថ្ងៃសៅរ៍បានចូលមកដល់ ហើយយើងបានឈ្នះការប្រកួតរបស់យើង ៤៦ ទល់នឹង ៧ ។ ក្រោយមក យើងបានដើរទៅកាន់មន្ត្រីរៀបចំការប្រកួតនោះ ហើយបានប្រាប់ពួកគេថា យើងសូមចុះចាញ់ការប្រកួតដែលគ្រោងនឹងធ្វើឡើងនៅថ្ងៃអាទិត្យ—ដែលជាក្រុមដែលបានប្រកួតឈ្នះយើងកាលពីឆ្នាំមុននោះ ។ ខ្ញុំបានខកចិត្តដែលរដូវកាលប្រកួតរបស់យើងបានបញ្ចប់ទៅបែបនេះ ។ ខ្ញុំប្រាថ្នាថា ពួកយើងអាចលេងជាមួយក្រុមនេះ ប៉ុន្តែខ្ញុំពុំប្រាថ្នាចង់លេងជាមួយពួកគេ ឬ ក្រុមណាទៀតនៅថ្ងៃអាទិត្យឡើយ ។
មានអត្ថបទជាច្រើនបានសរសេរអំពីពួកយើង ហើយយើងបានបន្តទទួលបានលិខិត និង អ៊ីម៉ែលគាំទ្រជាច្រើន ។ តាមរយៈការការពារនូវបទដ្ឋានរបស់យើង នោះយើងបានជួបមនុស្សជាច្រើនដែលយើងអាចជួប ប្រសិនបើយើងឈ្នះជាជើងឯកនោះ ។
ខ្ញុំបានរៀនទុកចិត្តលើព្រះវរបិតាសួគ៌ ឲ្យដឹកនាំខ្ញុំទៅរកផ្លូវដែលល្អប្រសើរជាងដែលមានក្នុងគំនិតខ្ញុំផ្ទាល់ ។ ក្រុមរបស់ខ្ញុំចង់បង្ហាញខ្លួនពួកគេ តាមរយៈការក្លាយជាជើងឯក ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំដឹងថាព្រះវរបិតាសួគ៌យើងមានព្រះទ័យចង់ឲ្យយើងធ្វើនូវទង្វើមួយផ្សេងពីនោះទាំងស្រុង ។ ទ្រង់បានដឹកនាំយើងទៅកាន់ឱកាសមួយដើម្បីធ្វើជាគំរូ នៅពេលយើងបានគិតថាគ្មាននរណាម្នាក់កំពុងមើលមកយើងនោះ ហើយទ្រង់អាចប្រើយើងសម្រាប់សេចក្តីល្អ ដោយសារយើងបានជ្រើសរើសដើម្បីគោរពតាម ។