មិនថាប្អូនគឺជានរណានោះទេ
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋ យូថាហ៍ ស.រ.អា. ។
អែនឌី បានគិតថា « អូ៎ អត់ទេ ។ តើមានអ្វីនឹងកើតឡើង ប្រសិនបើខ្ញុំពុំបានផ្សារភ្ជាប់នឹងគ្រួសារខ្ញុំនោះ ? »
« ខ្ញុំជាកូនរបស់ព្រះ ហើយទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំមក » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ២ ) ។
អែនឌី បានគិតនៅពេលនាងមើលកញ្ចក់ « ខ្ញុំស្អាតហើយ » ។ នាងពាក់រូបពណ៌ក្រហមដែលនាងពេញចិត្ត ។ នាងចង់ឲ្យខ្លួននាងមើលទៅស្អាតជានិច្ចនៅថ្ងៃអាទិត្យ ។ នាងបានរត់ចុះទៅជាន់ក្រោមញ៉ាំអាហារពេលព្រឹក ។
អែនឌី បានញ៉ាំនំបុ័ងមួយដុំចុងក្រោយរបស់នាង នៅពេលឡានរបស់គ្រួសារ រីឌើរ ស៊ីផ្លេរនៅលើផ្លូវ ។ « ជំរាបលា ម៉ាក់ ! ជំរាបលា ប៉ា ! » អែនឌី បាននិយាយ ថើបពួកគាត់ នៅពេលនាងរត់ចេញទៅក្រៅ ។
ទោះបីជា ម៉ាក់ និង ប៉ាពុំមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រក្តី ពួកគាត់បានលើកទឹកចិត្តអែនឌីឲ្យទៅព្រះវិហាររាល់សប្តាហ៍ ។ គ្រួសារ រីឌើរបានដឹកនាងស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ តាំងពីនាងបានជ្រមុជទឹក និង បញ្ជាក់ហើយមក ។ អែនឌី ចូលចិត្តរបៀបដែលពួកគេធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍ថាគេស្វាគមន៍ និង ស្រឡាញ់នាង ។
បន្ទាប់ពីការប្រជុំសាក្រាម៉ង់ វាដល់ម៉ោងថ្នាក់កុមារ ។ អែនឌី ចូលចិត្តនៅក្នុងថ្នាក់ ក្លាហានរបស់បងប្រុស និង បងស្រី ឡុងណាស់ ។ ពួកគាត់ចិត្តល្អ ហើយពួកគាត់តែងតែបង្រៀនមេរៀនល្អបំផុត ។
បងស្រី ឡុង និយាយថា « ថ្ងៃនេះយើងនឹងនិយាយអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ តើយើងស្គាល់អ្វីខ្លះអំពីព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? »
អែនឌីបានដឹងចម្លើយមួយ ៖ « យើងអាចធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ។ នាងមានក្តីរំភើបអំពីរឿងនោះ ដោយសាររាល់ឆ្នាំយុវនារីនៅក្នុងវួដរបស់នាង បានធ្វើដំណើរទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ មិនយូរប៉ុន្មាន អែនឌី អាចទៅទីនោះផងដែរ !
« អស្ចារ្យណស់ អែនឌី ។ តើយើងដឹងអ្វីផ្សេងទៀត ? »
អាលីសុន មិត្តភក្ដិរបស់អែនឌីបាននិយាយថា « អ្នកអាចរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ។
បងស្រី ឡុង និយាយថា « ល្អណាស់ ។ តើមានអ្វីផ្សេងទៀតទេ ? »
អាលីសុន បានបន្ថែមថា « ក្រុមគ្រួសារអាចនៅជាមួយគ្នាជានិរន្ដរ៍ នៅពេលយើងផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ » ។
អែនឌីបានគិតថា « ប៉ុន្តែគ្រួសារខ្ញុំអត់បានផ្សារភ្ជាប់ផងហ្នឹង ។ ម៉ាក់ និង ប៉ាពុំបានផ្សារភ្ជាប់នៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ ! » ភ្លាមនោះទឹកមុខនាងឡើងក្រហម ហើយនាងបានចាប់ផ្តើមយំ ។
បងស្រី ឡុងបានសួរ « អែនឌី តើប្អូនកើតអី ? »
អែនឌី បានដកដង្ហើមធំ ដោយព្យាយាមមិនយំ ។ ប៉ុន្តែនាងមានអារម្មណ៍ថា បេះដូងរបស់នាងលោតខុសចង្វាក់រហូតដល់ចប់ម៉ោងរៀន ។
ពេលចប់ថ្នាក់ បងស្រី ឡុង បានអង្គុយក្បែរអែនឌី ហើយដាក់ដៃលើស្មានាង ។ គាត់បានសួរថា « តើប្អូនមានរឿងអ្វី ? »
អែនឌី និយាយថា « ខ្ញុំមិនអាចរស់នៅជាមួយម៉ាក់ និង ប៉ារបស់ខ្ញុំជានិរន្តរ៍បានទេ ។ ពួកគាត់ពុំបានរៀបការនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ ។ តើខ្ញុំនឹងក្លាយជាកម្មសិទ្ធិរបស់នរណាបន្ទាប់ពីខ្ញុំស្លាប់ទៅ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌នៅតែស្រឡាញ់ខ្ញុំឬទេ ទោះបីជាឪពុកម្តាយខ្ញុំមិនមែនជាសមាជិកនោះ ? »
បងស្រី ឡុង បានមើលចំកែវភ្នែករបស់អែនឌី ។ « មិនថាប្អូនគឺជានរណា ហើយមិនថាគ្រួសាររបស់ប្អូនបានទៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធឬអត់នោះទេ ប្អូននៅតែជាផ្នែកមួយនៃគ្រួសាររបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ប្អូន អាចនៅជិតទ្រង់ ហើយធ្វើជាគំរូដល់អ្នកដទៃទៀត ។ ទ្រង់នឹងស្រឡាញ់ ណែនាំ ហើយការពារប្អូនជានិច្ច មិនថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងឡើយ ។ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យប្រទានពរដល់ប្អូន និង គ្រួសាររបស់ប្អូន ។ អែនឌី ប្អូនជាកូនរបស់ព្រះ » ។
បន្ទាប់ពីនោះ អែនឌី ហាក់បីដូចជាមានចិត្តរំភើប ហើយបេះដូងនាងឈប់លោតខុសចង្វាក់ទៀតហើយ ។ ឥឡូវនាងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅក្នុងចិត្តវិញហើយ ។ នាងបានដឹងថាអ្វីដែលគ្រូបង្រៀនរបស់នាងបាននិយាយគឺជាការពិត ។ ◼