វិទ្យាសាស្ត្រ និង ការស្រាវជ្រាវរបស់យើងរក សេចក្តីពិត
អ្នកនិពន្ធរស់នៅរដ្ឋ យូថាហ៍ ស.រ.អា. ។
គ្មានអ្វីដែលត្រូវបារម្ភឡើយ ប្រសិនបើវាហាក់បីដូចជាមានជម្លោះរវាងការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដំណឹងល្អ និង អ្វីដែលអ្នករៀនតាមរយៈវិទ្យាសាស្ត្រនោះ ។
តើអ្នកអាចស្រមៃពីការទៅជួបវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសផ្នែកស្បែក ដោយសារអ្នកមានជំងឺកើតមុនធ្ងន់ធ្ងរ ហើយគាត់ប្រាប់អ្នកថាការព្យាបាលនឹងត្រូវបូមឈាមមួយចំនួនចេញពីខ្លួនអ្នកនោះ ? ការណ៍នេះអាចចម្លែកចំពោះអ្នក ប៉ុន្តែវាមិនមែនជារឿងដែលពិបាកជឿនោះទេកាលពីពីរសតវត្សរ៍កន្លងទៅ ។ កាលនោះ ការបូមឈាមមួយចំនួនចេញពីខ្លួន គឺត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការព្យាបាលដែលមានបទដ្ឋាន ចំពោះជំងឺស្ទើរតែគ្រប់លក្ខខណ្ឌ រួមមាន ការពិបាករំលាយអាហារ ជំងឺឆ្កួត និង សូម្បីតែជំងឺកើតមុន ។ គ្មាននរណាមានមន្ទិលសង្ស័យពីការណ៍នោះឡើយ ។ ហេតុអ្វីពួកគេគួរតែមានមន្ទិលចំពោះរឿងនោះ ? ក្រោយមក ការបូមឈាមមួយចំនួនចេញពីខ្លួនត្រូវបានប្រើប្រាស់អស់រយៈពេលរាប់ពាន់ឆ្នាំទៅតាមវប្បធម៌ផ្សេងៗជាច្រើន ។
គ្មានមន្ទិលឡើយ រហូតដល់វេជ្ជបណ្ឌិតបានចាប់ផ្តើមគិតអំពីថ្នាំមកពីទស្សននៃវិទ្យាសាស្ត្រ ទើបមានមនុស្សបានមានមន្ទិលពីការព្យាបាលបែបនោះ ។ ទីបំផុត នៅពេលការបូមឈាមត្រូវបានពិនិត្យកាន់តែច្រើនទៅៗ នោះវេជ្ជបណ្ឌិតបានឈប់ប្រើវិធីសាស្ត្រនេះចំពោះជំងឺទាំងអស់ហើយ ប៉ុន្តែប្រើវាតែចំពោះជំងឺជាក់លាក់មួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ ។១
តាមរយៈឧទាហរណ៍ជាប្រវត្តិសាស្ត្រមួយនេះ យើងឃើញថា ដោយសារការជឿត្រូវបានទទួលយកយ៉ាងទូលំទូលាយ ឬ ត្រូវបានអនុវត្តអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ វាពុំមែនមានន័យថាវាពិតនោះទេ ។ ហើយយើងឃើញថាវិទ្យាសាស្ត្រអាចជាឧបករណ៍មួយដ៏អស្ចារ្យក្នុងការបើកបង្ហាញនូវសេចក្តីពិត ។
សម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ នោះគឺជាគោលការណ៍សំខាន់ណាស់ ។ ការស្គាល់សេចក្តីពិតពុំមែនគ្រាន់តែផ្តល់ដល់យើងនូវគ្រឹះដ៏ប្រសើរក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្តនោះទេ ( « អត់ទេ ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំនឹងមិនឲ្យគេបូមឈាមខ្ញុំទេ អរគុណ ! » ) ប៉ុន្តែវាថែមទាំងបន្ថែមនូវការយល់ដឹងរបស់យើងចំពោះដំណឹងល្អថែមទៀតផង ។ ដូចប្រធាន ព្រិកហ្គាំ យ៉ង់ ( ឆ្នាំ ១៨០១–៧៧ ) បានបង្រៀនថា « គ្មានសេចក្តីពិតណា ដែលមិនមែនជារបស់ដំណឹងល្អឡើយ ។ … ប្រសិនបើអ្នកអាចស្វែងរកសេចក្តីពិតនៅឋានសួគ៌ [ ឬ ] ផែនដី … វាគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់គោលលទ្ធិយើងហើយ » ។២
មូលហេតុ និង របៀប
ពិតណាស់នៅពេលយើងនិយាយអំពីរបៀបដែលវិទ្យាសាស្ត្ររួមចំណែកនៅក្នុងសេចក្តីពិតដែលយើងដឹង នោះត្រូវប្រាកដថាយើងយល់ថា សេចក្តីពិតបែបណាដែលវិទ្យាសាស្ត្រអាចបង្ហាញបាន — ហើយអ្វីដែលវាមិនអាចបង្ហាញបាន ។ របៀបមួយដើម្បីមើលឃើញវានោះ គឺត្រូវសួរសំណួរនានាដែលវិទ្យាសាស្ត្រអាចឆ្លើយបាន និង មិនអាចឆ្លើយបាន ។
ស៊ិស្ទើរ អែឡិន មែនហ្គ្រម ដែលបានសិក្សាផ្នែកវិស្វករគីមីវិទ្យានៅវិទ្យាស្ថានពហុបច្ចេកទេស រែនសៀលើរ នៅក្នុងទីក្រុង នូវ យ៉ោក ស.រ.អា. ពន្យល់វាតាមរបៀបនេះ ៖ « វិទ្យាសាស្ត្រពន្យល់ពីរបៀបធ្វើ ។ ប៉ុន្តែវាមិនអាចពន្យល់ពីមូលហេតុឡើយ » ។ គាត់បន្ថែមថា សាសនាគឺជាអ្វីដែលពន្យល់ពីមូលហេតុ ដូចជាមូលហេតុដែលផែនដីនេះត្រូវបានបង្កើតឡើង និង មូលហេតុដែលយើងត្រូវបានដាក់នៅលើផែនដីនេះ ។
អ្នករូបវិទ្យាដ៏ល្បីល្បាញឈ្មោះ អាលប៊ើត អ៊ីនស្ទេនក៏ជឿផងដែរថាសាសនា និង វិទ្យាសាស្ត្រមានគោលបំណងខុសគ្នា តែពឹងពាក់គ្នាទៅវិញទៅមក ។
លោកបានសរសេរថា « វិទ្យាសាស្ត្រគ្រាន់តែអាចបង្ហាញថាវាជាអ្វីប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែមិនអាចបង្ហាញថាវាគួរតែជាអ្វីឡើយ ។ ក្រៅពីតំបន់ត្រួតត្រារបស់ [ វិទ្យាសាស្ត្រ ] តម្លៃនៃការវិនិច្ឆ័យលើរឿងទាំងអស់គឺនៅតែចាំបាច់បំផុត » ។៣
តើការណ៍នោះមានន័យយ៉ាងណាចំពោះពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ? ទីមួយ យើងដឹងថាការយល់ដឹងផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រនឹងបន្តមានការផ្លាស់ប្តូរ ។ ក្រៅពីនោះទៀត វិទ្យាសាស្ត្រគឺជាអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្យាយាមស្វែងរករបៀបកាន់តែប្រសើរ ដើម្បីយល់ពី « របៀប » នានានៃពិភពលោកនៅជុំវិញខ្លួននេះ ។ ដោយការដឹងពីរឿងនេះ នោះយើងពុំត្រូវការពិនិត្យមើលពីការសិក្សាថ្មីៗបំផុត ចំពោះការយល់ដឹងពី « មូលហេតុ » ឬ « ភាពគួរតែ » នៃជីវិតឡើយ ។ យើងអាចពឹងផ្អែកលើដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលគ្មានការផ្លាស់ប្តូរ ដើម្បីជួយយើងឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តរវាងការណ៍ត្រឹមត្រូវ និង ខុសឆ្គង ។
វាត្រូវរ៉ូវគ្នា
ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន ប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ និង ជាគ្រូពេទ្យវះកាត់បេះដូងដ៏ល្បីល្បាញមួយរូប បាននិយាយអំពីរបៀបដែលសាសនា និង វិទ្យាសាស្ត្រត្រូវរ៉ូវគ្នា ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា « គ្មានជម្លោះរវាងវិទ្យាសាស្ត្រ និង សាសនាឡើយ ។ ជម្លោះនឹងកើតឡើងមកពីការយល់ដឹងមិនពេញលេញនៃវិទ្យាសាស្ត្រ ឬ សាសនា ឬក៏ទាំងពីរ ។ … មិនថាសេចក្តីពិតបានមកពីមន្ទីរពិសោធន៍វិទ្យាសាស្ត្រ ឬ ដោយវិវរណៈមកពីព្រះនោះទេ វាត្រូវរ៉ូវគ្នា » ។៤
ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកមានសំណួរ ថាតើអាយុរបស់ផែនដី ឬ សត្វដៃណូសើរ ឬ ការវិវឌ្ឍន៍នានា ឬ អ្វីផ្សេងទៀត ដែលអ្នកមាននៅក្នុងថ្នាក់វិទ្យាសាស្ត្រត្រូវគ្នានឹងដំណឹងល្អ នោះវាជារឿងអស្ចារ្យណាស់ ! វាពិតជាត្រូវរ៉ូវគ្នា ប៉ុន្តែវានៅតែមានសំណួរជាច្រើន ដោយសារវានៅតែមានអ្វីៗជាច្រើនដែលយើងកំពុងរៀន ។ បងប្រុស ប្រាយអិន ដោន អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រផ្នែកឱសថនៅទីក្រុង ឃ្វីប៊ិច ប្រទេស កាណាដា បាននិយាយថា គាត់ទន្ទឹងរង់ចាំដល់ពេលដែលអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងត្រូវបានបើកសម្តែងដល់ពួកយើង ( សូមមើល គ. និង ស. ១០១:៣២–៣៤ ) ។
គាត់និយាយថា នៅពេលនេះ « សមត្ថភាពរបស់យើងនៅមានដែនកំណត់ ដើម្បីយល់ដឹងពីអាថ៌កំបាំងទាំងអស់នៃពិភពលោកជុំវិញពួកយើងនេះ តាមរយៈការខ្នះខ្នែងរកខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ។ ដូចគ្នានេះផងដែរ យើងក៏មានដែនកំណត់ក្នុងការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីអាថ៌កំបាំងរបស់ព្រះ និង ការតាក់តែងដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ចំពោះកូនចៅរបស់ទ្រង់ផងដែរ » ។
បន្ទាប់ពីនោះគ្មានអ្វីដែលត្រូវបារម្ភឡើយ ប្រសិនបើវាហាក់បីដូចជាមានជម្លោះរវាងការយល់ដឹងរបស់អ្នកអំពីដំណឹងល្អ និង អ្វីដែលអ្នករៀនតាមរយៈវិទ្យាសាស្ត្រ ។ ភាពពិតនោះគឺថា គ្មានអ្វីដែលវិទ្យាសាស្ត្របើកបង្ហាញអាចបង្ហាញថាជំនឿរបស់អ្នកខុសឡើយ ។
ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកចូលចិត្តវិទ្យាសាស្ត្រ សូមរៀននូវវិស័យនានាទាំងអស់ដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ! សេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកអាចផ្តល់ប្រយោជន៍ដល់អ្នក ។ បងប្រុស រីឆាដ ហ្គាដនើរ សាស្ត្រាចារ្យបរិញ្ញាបត្ររងនៃមុខវិជ្ជាជីវវិទ្យានៅសាកលវិទ្យាល័យ វើរជីញ៉ា ភាគខាងត្បូង និយាយថា សេចក្តីជំនឿរបស់គាត់លើដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាជំនួយមួយដ៏ធំចំពោះគាត់ ។
គាត់និយាយថា « ជួនកាលនៅពេលការស្រាវជ្រាវមានការលំបាក ហើយការងារហាក់បីដូចជាមិនដំណើរការ — ការស្រាវជ្រាវគឺមានលក្ខណៈបែបនេះច្រើនណាស់ — នោះការមានទស្សនវិស័យលើពរជ័យនៃដំណឹងល្អបានជួយខ្ញុំឲ្យធ្វើកិច្ចការនោះបាន » ។
បងប្រុស ដោន ក៏មានអារម្មណ៍ថាសេចក្តីជំនឿរបស់គាត់បានជួយគាត់ក្នុងកិច្ចការវិទ្យាសាស្ត្ររបស់គាត់ផងដែរ ។
គាត់និយាយថា « ខ្ញុំធ្វើការដោយសេចក្តីជំនឿជានិច្ចថា មានភាពសមហេតុផល និង របៀបរៀបរយនៅក្នុងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហើយថាប្រសិនបើខ្ញុំស្រាវជ្រាវនូវសំណួរដែលវែងអន្លាយ ហើយលំបាក នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងបើកដួងចិត្តខ្ញុំទទួលយកចម្លើយនោះ » ។
រីករាយក្នុងការរកឃើញរបស់វិទ្យាសាស្ត្រ
សេចក្តីជំនឿរបស់យើងលើព្រះគ្រីស្ទ និង ដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់អាចជួយយើងឲ្យបន្ទាបខ្លួន ហើយទទួលសេចក្តីពិតដែលយើងកំពុងស្វែងរក បើទោះវាជាខាងវិទ្យាសាស្ត្រ ឬ ខាងវិញ្ញាណក្តី ។
សាស្ត្រាចារ្យ ហ្គាដនើរ មានប្រសាសន៍ថា « មានអ្វីៗជាច្រើនដែលយើងមិនដឹងក្នុងផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ ហើយមានអ្វីជាច្រើនអំពីព្រះដែលទ្រង់ពុំទាន់បានបើកសម្តែងនៅឡើយ ។ ដូច្នេះវាចាំបាច់ថាត្រូវបន្តបើកដួងចិត្តទទួលព័ត៌មានឲ្យកាន់តែច្រើនដល់យើង ហើយនឹងមិនព្រួយបារម្ភនៅក្នុងពេលនេះឡើយ » ។
ឧទាហរណ៍ មនុស្សមួយចំនួនជឿលើព្រះ គ្រាន់តែដោយសារពួកគេពុំបានឃើញពីការពន្យល់ផ្សេងទៀតចំពោះការអង្កេតរបស់ខ្លួននៃពិភពលោកនេះឡើយ ។ នេះគឺត្រូវបានហៅថាជាការជឿលើ « ព្រះនៃចម្លើយចំពោះចន្លោះខ្វះខាត » ហើយវាអាចធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចអំពីការរកឃើញរបស់វិទ្យាសាស្ត្រ ។ សាស្ត្រាចារ្យ ហ្គាដនើរផ្តល់ឧទាហរណ៍មួយ ៖
« មនុស្សមួយចំនួនបានជឿលើព្រះ ដោយសារតែគ្មានភស្តុតាងពេញលេញនៅក្នុងកំណត់ត្រាហ្វូស៊ីលដើម្បីបញ្ជាក់ ( ចំពោះពួកគេ មានន័យថា ដំណើរការប្រែប្រួលជាលំដាប់នោះមិនអាចពន្យល់ឲ្យគ្រប់គ្រាន់នូវរបៀបដែលយើងមកកាន់ផែនដីនេះ ) ។ ប៉ុន្តែតើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះសេចក្តីជំនឿរបស់យើង នៅពេលភស្តុតាងមិនពេញលេញនេះត្រូវបានបំពេញដោយការរកឃើញនៃហ្វូស៊ីលថ្មីនោះ ? ផ្ទុយទៅវិញ យើងត្រូវការទទួលបាននូវភស្តុតាងពិតអំពីព្រះ តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយតមកយើងអាចរីករាយនៅក្នុងការរុករកឃើញរបស់វិទ្យាសាស្ត្រ ច្រើនជាងបារម្ភពីវា » ។
នៅពេលយើងធ្វើតាមវិធីសាស្ត្រនេះ នោះយើងចងចាំថាទាំងវិទ្យាសាស្ត្រ និង សាសនាអាចជួយយើងនៅក្នុងការស្រាវជ្រាវរកសេចក្តីពិតរបស់យើង ហើយដែលការពិតទាំងនោះគឺកើតឡើងមកពីប្រភពតែមួយ ៖ គឺព្រះ ។
សាស្ត្រាចារ្យ ហ្គាដនើរ មានប្រសាសន៍ថា « ព្រះអាចបើកសម្តែងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលទ្រង់មានព្រះទ័យ រួមទាំងសេចក្តពិតខាងវិទ្យាសាស្ត្រផងដែរ ។ ហើយពិតណាស់ ទ្រង់បានបំផុសគំនិតដល់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ អ្នកស្រាវជ្រាវ និង វិស្វករ — ប៉ុន្តែទ្រង់ពុំផ្តល់ចម្លើយទាំងអស់ដល់ពួកគេឡើយ ។ ទ្រង់ចង់ឲ្យពួកគេ និង យើងប្រើប្រាស់ខួរក្បាលរបស់យើង ដូច្នោះទ្រង់ឲ្យយើងស្វែងយល់ពីវិទ្យាសាស្ត្រ និង វិវរណៈរបស់ទ្រង់ចំពោះសាសនាចក្រ ច្រើនជាងអំពីរបៀបរៀបចំសាសនាចក្រ ហើយជាពិសេសរបៀបដែលយើងអាចមកកាន់ព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានសង្គ្រោះ ។
« វិវរណៈផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គចំពោះពួកយើងអាចជាប្រធានបទណាមួយ ប៉ុន្តែជាពិសេសធ្វើឲ្យយើងដឹងថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ហើយស្រឡាញ់យើង ថាព្រះគ្រីស្ទបានធ្វើឲ្យផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះកើតមានឡើង ថាយើងមានព្យាការីដែលរស់នៅសព្វថ្ងៃ ថាយើងអាចធ្វើតាមផែនការព្រះ ហើយថាវាគឺសក្តិសមណាស់ដើម្បីធ្វើបែបនោះ » ។