ក្រពើខាងវិញ្ញាណ

ដោយ ប្រធាន ប៊យដ៏ ឃេ ផាកកឺ ( ឆ្នាំ ១៩២៤–២០១៥ )

ប្រធានកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់

ខ្ញុំបាននិយាយថា « មិនសមហេតុផលទេ ។ គ្មានឃើញសត្វក្រពើនៅទីនោះទេ » ។

ខ្ញុំតែងតែចង់ទៅលេងអាហ្វ្រិក និងមើលសត្វ ហើយទីបំផុតឱកាសនោះបានមកដល់ ។ …

យើងបានឈប់នៅអណ្តូងទឹកមួយដើម្បីមើលសត្វមកផឹកទឹក ។ អណ្តូងនោះស្ងួតហួតហែងខ្លាំងណាស់នារដូវនោះ ហើយគ្មានទឹកច្រើននោះទេ ការពិតទៅគឺមានតែថ្លុកភក់ប៉ុណ្ណោះ ។ ពេលសត្វដំរីឈានជើងលើដីភក់សើមនោះ ទឹកក៏ជ្រៀបចេញម កចូលក្នុងស្នាមជើងរបស់វា ហើយសត្វផ្សេងៗមកផឹកទឹកនោះ ។

ជាពិសេស សត្វល្មាំង មានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាច ។ ពួកវាបានចូលទៅជិតថ្លុកភក់ ដោយគ្រាន់តែក្រឡេកមើល ហើយក៏រត់ចេញយ៉ាងឆាប់រហ័សទាំងភ័យខ្លាច ។ ខ្ញុំអាចមើលឃើញថា គ្មានសត្វតោណានៅក្បែរនោះឡើយ ហើយខ្ញុំក៏សួរអ្នកនាំផ្លូវថា តើហេតុអ្វីពួកសត្វទាំងនោះមិនផឹកទឹក ។ ចម្លើយរបស់គាត់គឺ « សត្វក្រពើ » ហើយនេះគឺជាមេរៀន ។

ខ្ញុំបានដឹងថា គាត់ច្បាស់ជានិយាយលេង ហើយខ្ញុំបានសួរគាត់ដោយប្រាដកប្រជាថា « តើមានបញ្ហាអ្វី ? » ចម្លើយម្តងទៀតនោះគឺថា ៖ « សត្វក្រពើ » ។

ខ្ញុំបាននិយាយថា « មិនសមហេតុផលទេ ។ គ្មានឃើញសត្វក្រពើនៅទីនោះទេ » ។ …

ខ្ញុំគិតថា គាត់ដឹងថា ខ្ញុំមិនជឿគាត់ទេ ហើយគាត់បានសម្រេចចិត្តបង្រៀនមេរៀនមួយដល់ខ្ញុំ ។ យើងបានបើកឡានទៅកាន់ទីតាំងមួយទៀត ដែលឡាននេះឋិតនៅលើខឿនការពារពីលើថ្លុកភក់ ដែលយើងមើលចុះទៅក្រោមបាន ។ គាត់បាននិយាយថា « នោះន៎ ។ សូមមើលដោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ទៅ » ។

ខ្ញុំមើលមិនឃើញអ្វីសោះក្រៅតែពី ភក់ ទឹកតិចតួច និង សត្វដែលភ័យខ្លាចនៅពីចម្ងាយនោះឡើយ ។ ហើយនៅពេលមួយនោះខ្ញុំបានឃើញវា ! — ជាសត្វក្រពើដ៏ធំមួយដែលនៅក្រោមភក់ កំពុងរង់ចាំមើលសត្វមួយចំនួនដែលស្រេកទឹក ដោយពុំបានគិត ហើយមកផឹកទឹកនៅទីនេះ ។ …

អ្នកនាំផ្លូវនោះមានចិត្តល្អចំពោះខ្ញុំជាងខ្ញុំគិតទុកទៅទៀត ។ « ភាពអំនួត » របស់ខ្ញុំនាំឲ្យគាត់ថ្លែងឃ្លាដំបូងរបស់គាត់ថា « សត្វក្រពើ » ដែលនាំឲ្យមានការអញ្ជើញមួយថា « សូមលោកទៅមើលដោយខ្លួនលោកទៅ ! »

ខ្ញុំមើលឃើញដោយខ្លួនឯងថា គ្មានសត្វក្រពើឡើយ ។ ខ្ញុំគិតថាខ្លួនខ្ញុំគិតត្រូវ ហើយដើរចេញទៅដើម្បីមើលថាមានអ្វីនៅទីនោះ ។ ភាពក្រអឺតក្រទមបែបនោះអាចនាំមកនូវសេចក្តីស្លាប់ ! ប៉ុន្តែគាត់មានចិត្តអត់ធ្មត់ល្មមដើម្បីបង្រៀនខ្ញុំ ។

យុវវ័យរបស់ខ្ញុំអើយ ខ្ញុំសង្ឃឹមថាប្អូនៗនឹងមានភាពឆ្លាតវៃជាងខ្ញុំនៅក្នុងការនិយាយជាមួយអ្នកនាំផ្លូវរបស់ប្អូនៗនៅក្នុងឱកាសបែបនោះ ។ គំនិតក្រអឺតក្រទម និង ការមិនគោរពដែលខ្ញុំដឹងថាពិតជាពុំសក្តិសមនឹងខ្ញុំ ហើយក៏វាមិនសក្តិសមនឹងប្អូនៗដែរ ។ ខ្ញុំគ្មានមោទនភាពចំពោះវានោះទេ ហើយខ្ញុំបានគិតថាវាជាក្តីអាម៉ាស់មួយដែលខ្ញុំប្រាប់ប្អូនៗអំពីរឿងនេះ លើកលែងតែការប្រាប់ដល់ប្អូនៗនេះអាចជួយដល់ប្អូនៗ ។

អស់អ្នកទាំងឡាយដែលចាស់ជាងប្អូនៗ ហើយដែលបានហែលឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ទាំងនេះ បានព្រមានអ្នកពីគ្រោះថ្នាក់ដែលមាននៅខាងមុខប្អូនៗ ។ មិនគ្រាន់តែជាសត្វក្រពើដ៏ធំមួយដែលត្របាក់ស៊ីអ្នក ជាចំរៀកៗនោះទេ ប៉ុន្តែ សត្វក្រពើខាងវិញ្ញាណ គឺកាន់តែគ្រោះថ្នាក់ ហើយកាន់តែបោកបញ្ឆោត និង ពិបាកមើលឃើញជាងពពួកសត្វលូន ដែលពូកែលាក់ខ្លួននៅប្រទេស អាហ្វ្រិកទៅទៀត ។

សត្វក្រពើខាងវិញ្ញាណទាំងនេះអាចសម្លាប់ ឬ ធ្វើឲ្យខូចព្រលឹងរបស់ប្អូនៗបាន ។ ពួកវាអាចបំផ្លាញភាពសុខសាន្តខាងផ្លូវចិត្តរបស់ប្អូនៗ និង ភាពសុខសាន្តផ្លូវចិត្តរបស់អ្នកទាំងឡាយ ដែលស្រឡាញ់ប្អូនៗ ។ អ្វីៗទាំងអស់នោះហើយ ដែលត្រូវបានព្រមាននោះ ហើយវាស្ទើរតែគ្មានកន្លែងណាមួយក្នុងពិភពលោកនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដែលមិនត្រូវបានបៀតបៀនជាមួយនឹងគ្រោះថ្នាក់ទាំងអស់នោះឡើយ ។ …

ជាសំណាងល្អមានអ្នកដឹកនាំផ្លូវគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងជីវិត ដើម្បីការពាររឿងបែបនេះកុំឲ្យកើតឡើង ប្រសិនបើយើងមានឆន្ទៈទទួលយកការទូន្មានក្នុងពេលនេះ និង ក្រោយៗទៀត ។