« តាមប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ដែលជ្រាបគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ »
ពេលខ្ញុំចូលមជ្ឈមណ្ឌលបំពាក់បំប៉នអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាពេញម៉ោងម្នាក់ ខ្ញុំបានឃើញថាមានអ្វីៗជាច្រើនដែលត្រូវរៀន ។ ខ្ញុំបានខំរៀនអស់ពីសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំ ដើម្បីពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ និងដើម្បីសង់នៅលើគ្រឹះដែលខ្ញុំបានមានរួចទៅហើយ ។ ខ្ញុំអធិស្ឋាន សួរសំណួរព្រះវរបិតាសួគ៌ រួចហើយស្វែងរកចម្លើយ ។ ការអនុវត្តនេះបានផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
ថ្ងៃមួយពេលខ្ញុំកំពុងបម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅប្រទេសពេរ៉ូ មានអែលឌើរម្នាក់បានទទួលសំបុត្រមួយដែលប្រាប់គាត់ថាឪពុករបស់មិត្តភក្ដិជិតដិតបំផុតរបស់គាត់បានទទួលមរណភាពទាំងមិនបានរំពឹងទុក ។ គាត់បានយំ ។ គាត់បានយំស្រែកថា « ហេតុអ្វីព្រះវរបិតាសួគ៌ទុកឲ្យរឿងនេះកើតឡើង ? »
សំណួរនេះបានចាក់ដល់ដួងចិត្តខ្ញុំ ។ នៅយប់នោះ ខ្ញុំបានលុតជង្គង់ចុះ ហើយទូលសួរទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌នូវសំណួរដូចគ្នានោះ ។ បន្ទាប់មក ដោយបានស្រាវជ្រាវនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមន នោះខ្ញុំបានប្រទះនឹង នីហ្វៃទី២ ២:២៤ ដែលចែងថា « ប៉ុន្តែមើលចុះ អ្វីៗសព្វសារពើបានត្រូវធ្វើឡើងទៅតាមប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ដែលជ្រាបគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។
បទគម្ពីរនោះបានជ្រាតចូលក្នុងដួងចិត្តខ្ញុំ ហើយមិនបានចាកចេញទេ ។ ខ្ញុំបានសរសេរកាតមួយទៅអែលឌើរនោះ ហើយបានបញ្ចូលខគម្ពីរនោះជាផ្នែកនៃទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានបញ្ជាក់ដល់គាត់ថា អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនឹងមិនអីទេ ព្រោះព្រះវរបិតាសួគ៌ធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងប្រាជ្ញា ។ យើងអាចទុកចិត្តទ្រង់ ព្រោះទ្រង់ស្រឡាញ់យើង ហើយជ្រាបការណ៍ទាំងអស់ ។
ប្រហែលមួយឆ្នាំកន្លះក្រោយមក ខ្ញុំបានកំពុងបម្រើនៅជួរភ្នំពេរ៉ូ ពេលដែលខ្ញុំបានទទួលទូរសព្ទដែលមិនរំពឹងទុកមួយពីប្រធានបេសកកម្មរបស់ខ្ញុំ ។ គាត់បានប្រាប់ខ្ញុំថា ឪពុកខ្ញុំមានជំងឺដាច់សរសៃឈាម ហើយកំពុងស្ថិតក្នុងសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ឪពុកខ្ញុំបានទទួលមរណភាព ។ ខ្ញុំមានការពិបាកនៅក្នុងចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយខ្ញុំបានមានអារម្មណ៍ញាំញីនឹងសំណួរដូចជា « តើខ្ញុំអាចហែលឆ្លងការណ៍នេះដោយរបៀបណា ? »
ខ្ញុំបានអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ទូលសូមចម្លើយ ។ ភាគច្រើនបំផុតខ្ញុំចង់ដឹងថា ហេតុអ្វីឪពុករបស់ខ្ញុំត្រូវចាកចេញទៅដោយខ្ញុំមិនបានទាំងមានឱកាសនិយាយពាក្យលាសោះនោះ ។ ខ្ញុំបានងាកទៅរកព្រះគម្ពីរមរមន បានបើកវា ហើយអានពាក្យពេចន៍ដដែលនោះដែលខ្ញុំបានចែកចាយជាមួយអែលឌើរនោះជាច្រើនខែមុន ៖ « ប៉ុន្តែមើលចុះ អ្វីៗសព្វសារពើបានត្រូវធ្វើឡើងទៅតាមប្រាជ្ញារបស់ទ្រង់ ដែលជ្រាបគ្រប់ការណ៍ទាំងអស់ » ។ ពាក្យពេចន៍ទាំងនេះបានគ្របដណ្ដប់ខ្ញុំឲ្យមានភាពសុខសាន្តដូចជាភួយ ហើយបានផ្ដល់ដល់ខ្ញុំនូវព្រះគុណពេលដែលខ្ញុំមានអារម្មណ៍វង្វេង ។
ឪពុកខាងលោកិយរបស់ខ្ញុំបានចាកចេញទៅហើយ ប៉ុន្តែព្រះវរបិតាសួគ៌របស់ខ្ញុំនឹងតែងតែគង់នៅទីនោះសម្រាប់ខ្ញុំ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានធ្វើការណ៍គ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងប្រាជ្ញាទ្រង់ ហើយកាលដែលយើងស្វែងរក ហើយរៀបចំខ្លួនយើងឲ្យអស់ពីសមត្ថភាព នោះយើងអាចរកឃើញចម្លើយដ៏មានតម្លៃបាន ។