“[Si Jesukristo] mibangon gikan sa lubnganan para mahimong ‘nahaunang gibanhaw sa mga nangamatay’ (1 Mga Taga-Corinto 15:20). Isip Nabanhaw nga Ginoo, Siya miduaw niadtong Iyang gihigugma dinhi sa kinabuhi” “Ang Buhi nga Kristo: Ang Pagpamatuod sa mga Apostoles” (Ensign o Liahona, Abr. 2000, 3). Kini nga leksyon magtudlo sa doktrina ug panghitabo nga may kalabutan sa Pagkabanhaw ni Jesukristo. Samtang molambo ang panabut ug pagpamatuod sa mga estudyante sa Pagkabanhaw, makaangkon sila og panglantaw ug paglaum samtang atubangon nila ang mga hagit sa mortalidad.
Background nga Basahunon
D. Todd Christofferson, “Ang Pagkabanhaw ni Jesukristo,”Liahona, Mayo 2014, 111–14.
Dallin H. Oaks, “Resurrection,” Ensign, Mayo 2000, 14–16.
I-display ang mosunod nga pamahayag ni Propeta Joseph Smith (1805–1844), ug ipabasa kini og kusog sa usa ka estudyante:
Imahe
Prophet Joseph Smith
“Ang sukaranan nga mga baruganan sa atong relihiyon mao ang pagpamatuod sa mga Apostoles ug sa mga Propeta, mahitungod ni Jesukristo, nga Siya namatay, gilubong, ug mibangon sa ikatulong adlaw, ug mikayab ngadto sa langit; ug ang ubang mga butang nga may kalabutan sa atong relihiyon sumpay lamang niini” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: Joseph Smith [2007], 58).
Hisguti uban sa mga estudyante ang mosunod nga pangutana:
Ngano kaha nga ang uban pang tanan nga baruganan mga “sumpay” man sa kamatayon, paglubong, ug Pagkabanhaw ni Jesukristo?
Dapita ang mga estudyante sa pagbasa og hilum sa Isaias 25:8; Mosiah 16:7–8; ug sa Alma 33:22, nga mangita kon unsay mga gipanagna sa karaang mga propeta mahitungod sa Pagkabanhaw ni Jesukristo. Hangyoa sila sa pagreport kon unsay ilang nakit-an.
Kopyaha ang mosunod nga tsart diha sa pisara:
Tungod kay nabanhaw si Jesus gikan sa pagkamatay, …
Kon si Jesus wala pa mabanhaw gikan sa pagkamatay, niana …
Dapita ang katunga sa klase nga tun-an ang mga scripture passage nga naa sa wala nga kolum sa tsart, nga mangita sa mga panalangin nga atong nadawat isip resulta sa Pagkabanhaw ni Jesukristo. Dapita ang laing katunga sa klase nga tun-an ang mga scripture passage nga naa sa tuo nga kolum, nga mangita kon unsa kaha unta ang mahitabo kon si Jesukristo wala pa mabanhaw gikan sa pagkamatay. Human sa igo nga panahon, paghangyo og mga moboluntaryo para mopasabut kon unsay ilang nakat-unan. Tabangi nga masulti sa mga estudyante ang doktrina nga gitudlo niini nga mga tudling pinaagi sa pagpangutana sa mga mosunod:
Sumala sa 1 Mga Taga-Corinto 15:20, misulti si Apostol Pablo nga si Jesus mao ang “nahaunang gibanhaw sa mga nangamatay.” Unsay ipasabut niana nga mga pulong? (Si Jesukristo ang unang nabanhaw.)
Unsaon ninyo sa pag-summarize ang universal nga panalangin nga atong nadawat tungod kay nabanhaw si Jesukristo? (Kinahanglang masulti sa mga estudyante ang mosunod nga doktrina: Tungod sa Pag-ula ug Pagkabanhaw ni Jesukristo, ang tanan nga natawo sa pagka-mortal mabanhaw.)
Dapita ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa mosunod nga pamahayag ni Presidente Howard W. Hunter (1907–1995) ug ni Presidente Marion G. Romney (1897–1988) sa Unang Kapangulohan:
Imahe
President Howard W. Hunter
“Kon wala ang Pagkabanhaw, ang ebanghelyo ni Jesukristo mahimong usa ka listahan sa maalamong mga panultihon ug daw dili mapasabut nga mga milagro—apan mga panultihon ug mga milagro nga walay hingpit nga kadaugan. Dili, ang hingpit nga kadaugan anaa sa hingpit nga milagro: sa unang higayon sa kasaysayan sa katawhan, ang tawo nga namatay mibanhaw sa iyang kaugalingon ngadto sa pagkabuhi sa pagka-imortal. Siya mao ang Anak sa Dios, ang Anak sa atong imortal nga Amahan sa Langit, ug ang iyang kadaugan batok sa pisikal ug espiritwal nga kamatayon mao ang maayong balita nga angayang ipamulong sa matag Kristiyano” (Howard W. Hunter, “An Apostle’s Witness of the Resurrection,” Ensign, Mayo 1986, 16).
Imahe
President Marion G. Romney
“‘Nabanhaw Siya; wala na siya dinhi.’ (Marcos 16:6.) Kining mga pulonga, nga maayo kaayo ang pagkasimpli, mipahibalo sa pinaka-makahuluganong hitabo nga narekord nga kasaysayan” (Marion G. Romney, “The Resurrection of Jesus,” Ensign, Mayo 1982, 6).
Ngano kaha nga ang Pagkabanhaw ni Jesukristo mao man ang “pinaka-makahuluganong hitabo nga narekord nga kasaysayan”?
Unsa ang naa ninyong mga hunahuna og pagbati gumikan sa kahibalo nga tungod sa Pagkabanhaw ni Jesukristo, ang tanang anak sa Langitnong Amahan nga natawo sa yuta mabanhaw?
Ipasabut nga ang Pagkabanhaw mitubos kanato dili lang sa pisikal nga kamatayon apan sa espiritwal usab nga kamatayon. Kon wala ang pagkabanhaw, niana ang mga tawo unta sa katapusan mahisama sa yawa (tan-awa sa 2 Nephi 9:6–9).
Ipamatuod nga ang Pagkabanhaw ni Jesukristo mikompleto sa Pag-ula ug naghimong posible nga mabanhaw ang mga anak sa Dios aron makabalik sa Iyang presensya.
I-assign ang matag estudyante og usa o duha ka tudling nga naa sa tsart. Patun-a sila sa mga scripture passage diha sa gi-assign nila nga mga tudling ug ipapangita kon si kinsa ang gibisitahan sa nabanhaw nga Manluluwas. Human sa igong panahon, ipareport sa mga estudyante unsay ilang nadiskubrihan. Tungod sa diyutay ra nga oras, awhaga ang mga estudyante nga mubuon lang ang ilang mga report. Dayon hisguti ang mosunod nga mga pangutana:
Niini nga kalihokan, unsay inyong nakat-unan mahitungod sa daghang pagpakita sa nabanhaw nga Manluluwas ug unsa ang nasinati sa matag indibidwal?
Gawas sa mga tudling, unsa pa ang ubang mga saksi ang makita diha sa mga kasulatan? (Tingali hisgutan sa mga estudyante ang mga saksi sa mga Nephite o sa Propeta nga si Joseph Smith.)
Nganong importante man ang pagkahibalo nga dunay daghang mga saksi sa nabanhaw nga Manluluwas? (Siguroa nga masabtan sa mga estudyante ang mosunod nga kamatuoran: Tungod kay daghang tawo ang nakasaksi sa nabanhaw nga si Jesukristo, makabaton kita og pagsalig nga Siya buhi ug kita usab, mabuhi og balik human kita mamatay.)
Aron matabangan ang mga estudyante nga mas masabtan ang mga implikasyon sa Pagkabanhaw sa Manluluwas ug kon ngano, sumala sa gitudlo ni Joseph Smith, nga ang tanan pa nga ubang baruganan mga sumpay sa kamatayon ug Pagkabanhaw ni Jesukristo, hatagi og kopya ang matag estudyante sa mosunod nga pamahayag ni Elder D. Todd Christofferson sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles. Hangyoa ang usa ka estudyante sa pagbasa og kusog sa pamahayag.
Imahe
Elder D. Todd Christofferson
“Kon si Jesus tinuod gayud nga nabanhaw, mosunod dayon niini nga Siya usa ka balaanong binuhat. Walay mortal nga tawo nga dunay gahum sa iyang kaugalingon nga mabuhi og balik human mamatay. Tungod kay Siya nabanhaw, si Jesus dili mahimong usa lang ka panday, magtutudlo, rabbi, o propeta. Tungod kay Siya nabanhaw, si Jesus usa gayud ka Dios, gani ang Bugtong Anak sa Amahan.
“Busa, unsay Iyang gitudlo tinuod; ang Dios dili magbakak [tan-awa sa Enos 1:6].
“Busa, Siya ang Tiglalang sa yuta, sama sa Iyang gisulti [tan-awa sa, para sa pananglitan, 3 Nephi 9:15].
“Busa, ang langit ug ang impyerno tinuod, sama sa Iyang gitudlo [tan-awa sa, para sa pananglitan, D&P 76].
“Busa, dunay usa ka kalibutan sa mga espiritu, nga Iyang gibisita human sa Iyang kamatayon [tan-awa sa D&P 138].
“Mao nga, moanhi Siya og balik, sama sa gisulti sa mga anghel [tan-awa sa Mga Buhat 1:10–11], ug ‘mohari dinhi sa yuta’ [Mga Artikulo sa Hugot nga Pagtuo 1:10; tan-awa usab sa Giya ngadto sa Kasulatan, “Jesus Christ, Millennial Reign”].
“Busa, dunay pagkabanhaw ug katapusang paghukom alang sa tanan [tan-awa sa, para sa pananglitan, 2 Nephi 9:15].
“Tungod sa katinuod sa Pagkabanhaw ni Kristo, ang mga pagduha-duha bahin sa pagkamakagagahum sa tanan, pagkasayud sa tanan, ug pagkamanggiloy-on sa Dios nga Amahan—kinsa mihatag sa Iyang Bugtong Anak alang sa katubsanan sa kalibutan—mawala. Ang mga pagduha-duha bahin sa kahulugan ug katuyoan sa kinabuhi mahanaw. Si Jesukristo gani mao lang ang pangalan o paagi diin ang kaluwasan mahimong moabut ngadto sa katawhan. Ang grasya ni Kristo tinuod, mohatag og kapasayloan ug kalimpyo ngadto sa naghinulsol nga makasasala. Ang hugot nga pagtuo mas labaw pa kay sa imahinasyon o mugna sa hunahuna. Adunay labing mahinungdanon ug malukpanong kamatuoran, ug adunay katuyoan ug dili mausab nga mga sumbanan sa moral, sama sa Iyang gitudlo.
“Tungod sa katinuod sa Pagkabanhaw ni Kristo, ang paghinulsol sa bisan unsa nga pagsupak sa Iyang balaod ug mga sugo usa ka posible ug dinalian nga butang. Ang mga milagro sa Manluluwas tinuod, sama sa Iyang gisaad ngadto sa Iyang mga disipulo nga sila unta makabuhat sa ingon ug labi pa gani ka dagkong mga buhat [tan-awa sa Juan 14:12]. … Tungod sa katinuod sa Pagkabanhaw ni Kristo, ang kamatayon dili mao ang atong katapusan, ug bisan kon ang mga ulod modunot sa [atong mga lawas], apan sa [atong] unod makita nato ang Dios’ [Job 19:26]” (“Ang Pagkabanhaw ni Jesukristo,”Liahona, Mayo 2014, 113, 114).
Sa unsang paagi ang pamahayag ni Elder Christofferson naghulagway sa sentro nga dapit sa Pagkabanhaw sa Manluluwas sa doktrina sa gipahiuli nga ebanghelyo?
Aron matabangan ang mga estudyante nga mas makasabut kon sa unsang paagi ang reyalidad sa Pagkabanhaw makaapekto kanila sa personal nga paagi, i-display ang mosunod nga mga pamahayag ni Elder Dallin H. Oaks sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles ug ipabasa kini og kusog sa usa ka estudyante:
Imahe
Elder Dallin H. Oaks
“Ang ‘makalingaw nga paglaum’ nga gihatag kanato pinaagi sa pagkabanhaw mao ang atong kombiksyon nga ang kamatayon dili mao ang katapusan sa atong pagkatawo apan kinahanglanon nga lakang sa gitudlo nga kausaban gikan sa pagka-mortal ngadto sa pagka-imortal. Kini nga paglaum makapausab sa tibuok nga panglantaw sa mortal nga kinabuhi. …
“Ang kasiguroan sa pagkabanhaw naghatag kanato sa kalig-on ug mga panglantaw sa paglahutay sa mortal nga mga hagit nga giatubang sa matag usa kanato ug niadtong atong gihigugma, mga butang sama sa pisikal, mental, o emosyonal nga kakulangan nga nadala nato sa pagkatawo o atong nakuha panahon sa mortal nga kinabuhi. Tungod sa pagkabanhaw, kita nasayud nga kining mortal nga mga kakulangan temporaryo lamang!
“Ang kasiguroan sa pagkabanhaw naghatag usab kanato og usa ka gamhanan nga pagdasig sa pagsunod sa mga sugo sa Dios panahon sa atong mortal nga kinabuhi” (“Resurrection,” Ensign, Mayo 2000, 15).
Nganong importante man sa usag-usa nato nga mopalambo og pagpamatuod sa reyalidad sa Pagkabanhaw? (Kinahanglang mahibaloan sa mga estudyante ang mosunod nga baruganan: Tungod sa Pagkabanhaw ni Jesukristo, makabaton kita og paglaum ug mahangturong panglantaw samtang atubangon nato ang mga hagit ug pagsulay sa kinabuhi.)
Sa unsang mga paagi ang pagsabut sa Pagkabanhaw magdala og paglaum o kalipay diha ninyo o sa tawo nga inyong nailhan?
Ipaambit ang mosunod nga pamahayag ni Presidente David O. McKay (1873–1970):
Imahe
President David O. McKay
“Sulod sa duha ug tunga ka tuig [ang mga Apostoles] giabagan ug gidasig sa presensya ni Kristo. Apan karon wala na siya. Gibiyaan sila, ug daw nangalibug sila ug walay makatabang. …
“Unsa man ang nakapausab og kalit niining mga disipulo ngadto sa masaligan, walay kahadlok, bayanihong mga tigsangyaw sa Ebanghelyo ni Jesukristo? Mao kadto ang pagpadayag nga si Kristo nabanhaw gikan sa lubnganan” (Mga Pagtulun-an sa mga Presidente sa Simbahan: David O. McKay [2003], 79).
Dapita ang mga estudyante sa paghunahuna og tawo nga ilang nailhan nga tingali malig-on gumikan sa pagkadungog sa mensahe sa Pagkabanhaw. Awhaga ang mga estudyante sa pagpangita og panahon sa umaabut aron mahisgutan ang ilang mga pagbati ug pagpamatuod uban nianang tawhana.