Magmatinud-anon ngadto sa Kamatuoran Aron Dili Kamo Malingla

Kita kinahanglan nga mopabilin sa putli, tinuod nga mga baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo ug molikay sa mga bakak ug mga sayop sa mga manglilingla.

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph F. Smith

Si Joseph F. Smith nauli gikan sa misyon sa Great Britain lima pa lang ka buwan sa dihang si Presidente Brigham Young mitawag kaniya sa pagserbisyo sa iyang ikatulo nga misyon—ang iyang ikaduhang misyon sa mga Isla sa Hawaii. Tungod sa iyang pagkalarino sa pinulongan sa Hawaii, si Presidente Young mihangyo kaniya sa pagserbisyo isip usa ka maghuhubad alang nila ni Elder Ezra T. Benson ug Lorenzo Snow, mga sakop sa Korum sa Napulog Duha. Sa dihang mibiya sila paingon sa Hawaii niadtong tingpamulak sa 1864, si Joseph F. Smith 24 anyos ang pangidaron.

Si Joseph F. Smith miingon mahitungod sa iyang misyon: “Ang espesyal nga tumong sa among buluhaton [mao] ang pagpahunong sa malimbungon nga kalihokan sa [usa] ka impostor … kinsa milingla sa … lumad nga mga miyembro sa Simbahan, dili lamang kabahin sa doktrina, apan sa mangil-ad nga paagi sa sayop nga pagrepresentar sa iyang kaugalingon nga gahum ug katungod. Siya mi-organisar pag-usab sa Simbahan sumala sa iyang kaugalingon nga mga hunahuna, miorden ug Napulog Duha ka mga Apostoles ug uban nga mga opisyales, mibaligya kanila sa ilang mga ordinasyon, ug mipugos sa iyang kaugalingon ngadto sa mga tawo isip usa ka pari ug hari nga magmando, diin kinsa sila mopakita ug mapainubsanong pagtahud. Kami misukmat kaniya, miakusar kaniya sa iyang sayop nga mga binuhatan, ug mitrabaho sa matinud-anon nga paagi aron siya makuha og balik, apan siya mipadayon sa sayop nga binuhatan ug wala maghinulsol ug busa gitangtang gikan sa Simbahan. Dayon kami mitumong sa among mga kusog ngadto sa pagkuha og balik niadtong kinsa iyang napahisalaag, ug sa niini nga buhat, ubos sa panalangin sa Dios, kami nagmalampuson gyud kaayo.”¹ Human sila si Elder Benson ug Snow mibiya sa mga isla, si Joseph F. Smith nagpabilin hangtud sa sunod nga tingtugnaw aron sa pagpahimutang sa mga buluhaton sa Simbahan. Niining panahona siya mitambag sa mga miyembro sa Simbahan kinsa nadala ngadto sa sayop pinaagi niining mibiya sa kamatuoran ug gikinahanglan nga maghinulsol. Sa tibuok niya nga kinabuhi si Presidente Smith mitudlo sa mga Santos sa kamahinungdananon sa pag-ila ug pagsalikway sa sayop nga mga pagtulun-an.

Mga Pagtulun-an ni Joseph F. Smith

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw kinahanglan nga mobarug sa kamatuoran, bisan unsa pa man ang mahitabo.

Kita kinahanglan nga makabaton og igo nga kasinatian niining panahona aron makahibalo nga walay tawo, walay indibidwal, walay nagkinaugalingong pundok, ug walay sekretong organisasyon ang makahimo sa paghiusa uban sa pwersa ug gahum nga igong makapapukan sa mga katuyoan sa Labawng Makagagahum, o nga makapausab sa dagan sa Iyang buhat. Dagkong grupo sa mga indibidwal natukod sa nangaging mga panahon, ug kini nga mga indibidwal nagtuo sa sayop nga ideya nga sila makahimo sa pagbuhat og usa ka talagsaon nga pagreporma diha sa Simbahan; sila nagdahum nga diha sa mubo kaayo nga panahon ang tanang mga tawo mobiya sa ilang sumbanan, ang sumbanan sa kamatuoran nga ilang gipundokan ug gi-alirongan nga ilang gitiguman gikan sa sinugdanan sa Simbahan hangtud nianang panahona. Kining mga tawhana nagtuo nga ang mga tawo mosunod sa “bag-o nga magbalantay,” apan ang katawhan sa Dios nakaila sa tingog sa tinuod nga magbalantay, ug sa lain nga tingog sila dili mosunod, ni sa mga tambag niya kinsa nangangkon og katungod nga dili iyaha. Wala gayuy sama niana nga ilang pagasundon. Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nakaila sa diwa sa Ebanghelyo; sila nasayud sa espiritu sa kamatuoran. Sila nakakat-on sa ilang katungdanan, ug sila mobarug sa kamatuoran, bisan unsa pa man ang mahitabo.

Gikan sa sinugdanan hangtud karon, kita kinahanglan nga moatubang sa tibuok kalibutan; ug ang tibuok kalibutan, daw, gibutang aron makig-away batok sa buhat sa Ginoo, dili tanan nga kasuko ang hinungdan, dili lamang uban sa katuyoan o tinguha diha sa ilang kasingkasing sa pagbuhat og dautan o sa pakig-away sa kamatuoran, apan tungod kay sila mga ignorante sa kamatuoran, ug tungod kay sila wala masayud kon unsa ang ilang gibuhat. Daghan ang nalingla sa tingog sa dili tinuod nga magbalantay, ug napahisalaag sa sayop nga mga impluwensya. Sila nalingla; sila wala nasayud sa kamatuoran; sila wala makasabut sa ilang gibuhat ug, busa, sila gibutang aron makig-away, sama kaniadto, batok sa kamatuoran, batok sa buhat sa Ginoo; maingon sa sinugdanan. Gikan sa adlaw nga si Propeta Joseph Smith unang mipahayag sa iyang unang panan-awon hangtud karon, ang kaaway sa tanang pagkamatarung, ang kaaway sa kamatuoran, sa hiyas, sa dungog, kaligdong, ug kaputli sa kinabuhi; ang kaaway sa bugtong tinuod nga Dios, ang kaaway sa direkta nga pagpadayag gikan sa Dios ug sa mga pagdasig nga moabut gikan sa kalangitan ngadto sa tawo, gibutang aron makig-away batok niini nga buhat.

Dili ninyo makit-an ang higala sa pagkamatarung, ang higala sa pagpadayag, ang higala sa Dios, ang higala sa kamatuoran, ang higala sa matarung nga pagpuyo ug kaputli sa kinabuhi, o siya kinsa maunungon sa pagkamatarung ug may igong kaalam aron masabtan ang kamatuoran gikan sa sayop ug ang kahayag gikan sa kangitngit—ako nag-ingon nga dili ninyo makit-an ang sama niini nga gibutang aron makig-away batok sa katuyoan sa Zion. Ang ipasabut sa gibutang aron makig-away batok sa katuyuoan sa Zion mao ang gibutang aron makig-away batok sa Dios, batok sa pagpadayag gikan sa Dios, batok niana nga espiritu nga naggiya sa mga tawo ngadto sa tanang kamatuoran nga moabut gikan sa tinubdan sa kahayag ug salabutan, batok nianang baruganan nga nagdala sa pagkahiusa sa mga tawo ug ang hinungdan sa ilang pagsalikway sa ilang mga sala, sa pagpangita sa pagkamatarung, sa paghigugma sa Dios sa tibuok nila nga kasingkasing, hunahuna ug kusog, ug sa paghigugma sa ilang mga silingan sama sa ilang kaugalingon.²

Pagbantay sa sayop nga mga pagtulun-an.

Ang pipila sa mga tawo diha kinsa mohatag og kinutuban sa gahum sa Dios ngadto sa gahum sa tawo, ug kita aduna sa pipila niini uban kanato ug sila anaa uban sa atong mga magtutudlo sa eskwelahan. Himoon nila nga kamo dili motuo sa dinasig nga mga asoy diha sa mga Kasulatan, nga ang mga hangin ug ang mga balod ubos sa gahum sa Dios; ug motuo sa giangkon sa Manluluwas sa pagpagula sa mga yawa, pagbanhaw sa patay, o paghimo og mga milagroso nga mga butang, sama sa paghinlo sa sanlahon, mga sugilanon lamang. Sila mohimo nga kamo motuo nga ang Dios ug ang iyang Anak nga si Jesukristo wala mopakita ngadto ni Joseph Smith, nga kini usa ka sugilanon lamang, apan kita mas nasayud; ang pagsaksi sa Espiritu nagpamatuod nga kini ang kamatuoran. Ug ako moingon, pagbantay sa mga tawo nga moduol kaninyo uban sa mga patuotuo nga ang mga butang moabut pinaagi sa balaod sa kinaiyahan sa ilang mga kaugalingon, ug nga ang Dios walay gahum.³

Uban sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ang pagsangyaw og sayop nga mga doktrina nga nagtakuban isip mga kamatuoran sa ebanghelyo, mahimong mapaabut gikan sa mga tawo nga duha ka klase, ug sa praktikal nga paagi gikan niining mga tawhana lamang; sila mga:

Una—Ang dili matabang nga kaignorante, kinsa ang kakulang sa salabutan tungod sa ilang kataslakan ug katapulan, kinsa nagbuhat apan kulang nga paningkamot, kon nagbuhat man gani, nga mohimo sa ilang mga kaugalingon nga mas maayo pa pinaagi sa pagbasa ug pagtuon; kadto kinsa nataptan og usa ka makalilisang nga sakit nga mahimong mosangput ngadto sa walay kaayohan nga sakit—katapulan.

Ikaduha—Ang mga tawo nga mapahitas-on ug mapasigarbuhon sa ilang nakab-ot, nga nagtuo nga mas maayo sila kay sa uban; kinsa mohubad sa mga balaod nga ilang kaugalingong gimugna; kinsa nahimong kasuguan na sa ilang kaugalingon, ug sa ingon mobarug isip bugtong nga mga maghuhukom sa ilang kaugalingong mga binuhatan. Mas peligro nga kaignorante kay sa nag-una.

Pagbantay sa tapulan ug sa mapahitas-on.⁴

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw niining higayuna kinahanglan nga maayo kaayong pagkatukod diha sa konbiksyon nga ang Dios miestablisar sa iyang Simbahan sa yuta sa katapusang higayon, nga magpabilin, ug dili na mahimong pukanon o gub-on; ug kana nga balay sa Dios usa ka balay sa kahusay, sa balaod, sa sistema, kanang matang sa mga tawo kinsa walay pahulay ug naghimog mga kagubot, kinsa, tungod sa pagka ignorante ug kahakog, nahimong walay kapuslanang mga tawo nga nag-istorya og walay pulos, apan sa gihapon naghimog dakong mga paaron-ingnon ngadto sa mapanagnaong mga gahum ug uban nga espirituhanong mga grasya ug mga gasa, kinahanglan nga dili magpaimpluwensya kanila, ni kinahanglan nga ang mga Santos dili madisturbo diha sa ilang espiritu pinaagi sa ingon nga mga tawo ug sa ilang mga teyorya. Ang Simbahan ni Jesukristo modapig sa mga Santos. Nakapasalig ngadto niini ang balaod sa Dios alang sa kaugalingon niining pagdumala ug pagtabang. Anaa niini ang tanang mga paagi alang sa pagkorihir sa matag dili sakto o abuso o sayop nga sa matag karon ug unya mahimong motunga, ug kana walay anarkiya, o bisan rebolusyon; kini makahimo niini pinaagi sa proseso sa ebolusyon—pinaagi sa paguswag, pinaagi sa paglambo sa kahibalo, kaalam, pailub ug gugmang putli.

Ang nagdumala nga mga korum sa Simbahan sa kanunay gilangkuban sa ingon niana nga mga tawo, sila pagapilion sa ingon nga paagi, aron ang mga Santos makasiguro nga ang lig-on nga kaalam, pagkamatarung, ug ang makugihong pagtuman sa buluhaton, mapaila sa polisiya niadtong kinsa gisaligan sa pagdumala sa mga kalihokan sa Simbahan.⁵

Gikan sa panahon ni Hiram Page (Doktrina ug mga Pakigsaad, Sek. 28), sa lainlaing mga panahon adunay mga pagpakita gikan sa malimbungon nga mga espiritu ngadto sa mga miyembro sa Simbahan. Usahay kini moabut ngadto sa mga lalaki ug mga babaye kinsa tungod sa sala nahimong daling biktimahon ni Satanas. Sa laing higayon ang mga tawo kinsa mapahitas-on sa ilang kaugalingon sa ilang higpit nga pagsunod sa mga balaod ug mga ordinansa ug mga tulumanon sa Simbahan napahisalaag sa mga espiritu nga dili tinuod, kinsa migamit sa impluwensya nga maayo kaayong pagkasunod nianang nagagikan sa Balaanong tinubdan nga bisan kini nga mga tawo, kinsa naghunahuna nga sila “mga pinili,” naglisud sa pag-ila sa mahinungdanong kalainan [Mateo 24:24]. Si Satanas mismo makabalhin sa iyang kaugalingon nga daw “usa ka anghel sa kahayag” [2 Mga Taga-Corinto 11:14; 2 Nephi 9:9].

Kon ang mga panan-awon, mga damgo, mga pinulongan, panagna, mga pagbati o bisan unsa nga dili ordinaryong gasa o pagdasig nga nagpahayag og usa ka butang nga wala mahiuyon sa gidawat nga mga pagpadayag sa Simbahan o supak sa mga desisyon sa gipili nga mga may katungod niini, ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mahimong makaila nga kini dili iya sa Dios, bisan kon unsa pa kini ka daw kasaligan nga tan-awon. Usab sila kinahanglang makasabut nga ang mga pagdumala alang sa paggiya sa Simbahan moabut, pinaagi sa pagpadayag, pinaagi sa propeta o Presidente sa Simbahan. Ang tanan nga matinud-anon nga mga miyembro adunay katungod sa pagdasig sa Balaang Espiritu alang sa ilang mga kaugalingon, sa ilang mga pamilya, ug alang niadtong mga tawo diin sila gipili ug giorden nga mangulo. Apan bisan unsang butanga nga kasumpaki niana nga nagagikan sa Dios pinaagi sa pangulo sa Simbahan dili pagadawaton isip may katungod o kasaligan.⁶

Ang mga gasa sa espiritu ug ang mga gahum sa balaan nga Priesthood iya sa Dios, kini gihatag alang sa pagpanalangin sa mga tawo, alang sa ilang pagdasig, ug alang sa paglig-on sa ilang hugot nga pagtuo. Niini si Satanas nasayud kaayo sa hingpit, busa siya nagtinguha pinaagi sa sinunod nga mga milagro sa pagbuta ug paglingla sa mga anak sa Dios. Hinumdumi ang mga salamangkero sa Ehipto milampos sa ilang mga paningkamot sa paglingla sa Paraon ingon man sa kabalaan sa misyon ni Moises ug Aaron.…

Nga ang gahum sa paghimo og mga katingalahan mahimong nagagikan sa dautan nga tinubdan mao ang gipahayag ni Kristo sa iyang panagna kalabut sa dakong paghukom: “Daghan unya ang magaingon kanako niadtong adlawa, Ginoo, Ginoo, dili ba nanaghimo man kamig mga propesiya tungod sa imong ngalan? ug nanagpagula sa mga yawa tungod sa imong ngalan? ug nakahimog daghang mga milagro tungod sa imong ngalan? Ug unya magaingon ako kanila, wala ko gayud kamo igkaila; pahawa kamo kanako, kamong mga mamumuhat og dautan.” (Mat. 7:22–23.)

Ang kapeligro ug gahum alang sa dautan diha sa pamarang dili ingon ka dako diha sa pamarang mismo apan sa kabuang nga daling motuo nga ang matuotuohon nga mga tawo mihatag niana nga pangangkon nga gihimo sa ngalan niini. Makalilisang kini nga tuohan nga ang yawa mahimong makapasakit o makapasipala sa usa ka inosenteng lalaki o babaye, labi na kon sila mga miyembro sa Simbahan ni Kristo—[gawas kon] kana nga lalaki o babaye adunay hugot nga pagtuo nga siya mahimong madaot pinaagi sa ingon nga impluwensya ug pinaagi sa ingon nga mga pamaagi. Kon ilang tagdon kini nga ideya, dayon sila malagmit monunut ngadto sa ilang kaugalingong pagtuotuo. Walay gahum diha sa pamarang mismo, gawas kon kini gituohan ug gidawat.⁷

Paglikay sa relihiyosong mga gikaikagan [hobbies].

Mga kaigsoonan, walay [relihiyosong] mga kaikagan [hobbies]. Ang mga kaikagan peligro diha sa Simbahan ni Kristo. Kini peligro tungod kay sila naghatag og dili angay nga pagpatugbaw ngadto sa pipila sa mga baruganan o mga ideya nga mabaliwala ug dili na matagad ang uban nga ingon ka importante, ingon ka bililhon, ingon ka makaluwas sama sa gipaboran nga mga doktrina o mga sugo.

Ang [relihiyoso] nga mga kaikag naghatag ngadto niadtong kinsa nagdasig niining usa ka sayop nga aspeto sa ebanghelyo sa Manunubos; kini nagtuis ug nagbutang sa wala mahiuyon sa mga baruganan ug mga pagtulun-an niini. Ang panghunahuna dili natural. Ang matag baruganan ug gipangbuhat nga gipadayag gikan sa Dios mahinungdanon sa kaluwasan sa tawo, ug ang pagbutang bisan usa niini sa dili husto diha sa atubangan, sa pagtago ug pagbaliwala sa uban pa dili maalamon ug makuyaw; kini mibutang sa peligro sa atong kaluwasan, kay kini mopadulom sa atong mga hunahuna ug motabon sa atong mga panabut. Ang ingon niana nga panan-aw, bisan asa pa man kini gitunong, mopahiktin sa panglantaw, mopahuyang sa espirituhanong panabut, ug mopadulom sa hunahuna, ang resulta niini mao nga ang tawo nga sa ingon nag-antus uban niining pagkamasupakon ug pagkahiktin sa panglantaw sa pangisip nagbutang sa iyang kaugalinon diha sa usa ka kahimtang aron pagatintalon sa yawa, o, tungod sa kangitngit sa panan-aw o kahiktin sa panglantaw, sa sayop nga paghukom sa iyang igsoon ug mihatag og luna ngadto sa espiritu sa apostasiya. Siya dili matinuoron atubangan sa Ginoo.

Kita nakamatikod niini nga kalisud: nga ang mga Santos nga may mga kaikag hilig manghukom ug manunglo sa ilang mga kaigsoonan kinsa dili kaayo madasigon sama kanila diha sa usa ka piho nga direksyon sa ilang paborito nga baruganan. Ang tawo nga adunay Pulong sa Kaalam lamang diha sa iyang utok, hilig mangita og dili maihap nga mga sayop ngadto sa mga miyembro sa Simbahan kinsa maghatag og pagtagad sa matugtanon nga mga ideya sama sa kamahinungdanon sa uban nga mga doktrina sa ebanghelyo.

Adunay laing bahin niini nga kalisud—ang tawo nga may kaikag hilig mangangkon nga “Mas maayo pa ko kay kanimo”, nga mobati og kahambog ug kamapahitas-on, ug motan-aw uban sa pagduhaduha, kon walay mas grabe nga pagbati, ngadto sa iyang mga kaigsoonan kinsa wala kaayo makasunod sa hingpit sa usa ka piho nga balaod. Kini nga pagbati makapasakit sa iyang mga isigka-alagad ug makapasilo sa Ginoo. “Ang pagkagarboso magauna sa pagkalaglag, ug ang mapahitas-ong espiritu magauna sa pagkahulog.”—(Prov. 16:18.)

Adunay pipila sa dagkong mga kamatuoran diha sa plano sa katubsanan nga mga mahinungdanon. Kini dili mahimong ibaliwala; walay lain nga mahimong ipuli niini. Ang pagka amahan sa Dios, ang kamasangputon sa pag-ula sa atong Ginoo ug Manluluwas, ang paghiuli sa ebanghelyo niining ulahing mga adlaw, kinahanglang dawaton sa tibuok natong kasingkasing. Dili nato mahimong mapulihan ang kakulang sa hugot nga pagtuo dinhi niining mahinungdanon nga mga doktrina pinaagi sa hingpit nga paglikay gikan sa mga butang nga dili maayo, pinaagi sa higpit nga pagbayad sa ikapulo sa atong “anis ug yerbabuena” [tanawa sa Mateo 23:23], o pinaagi sa pagsunod sa bisan unsa nga panggawas nga ordinansa. Ang bunyag lamang nga walay hugot nga pagtuo sa Dios walay kapuslanan.⁸

Ang pagbaton sa kamatuoran makapagawasnon kanato gikan sa sala ug kangitngit.

Aron kita dili mahimong malingla, madala ngadto sa sayop, igatuyatuya ug igaliyokliyok sa tanang hangin sa tuluohan, sa binuang nga sayop o dili matagna nga mga hunahuna o batid sa pagmugnag kasaypanan nga mga tawo, o mosunod ngadto sa sayop nga magaingon nga, Tan-awa, ania ra ang Kristo, o atua ra siya [tan-awa sa Mateo 24:23], ang Dios mitukod sa tinuod nga han-ay sa komunikasyon tali sa iyang kaugalingon ug sa tawo, ug miestablisar niini diha sa iyang Simbahan, ug ngadto niini nga kamatuoran ang tanang katawhan kinahanglan nga maminaw og maayo, aron dili sila malingla. Kana nga anaa sa kauyonan niini iya sa Dios, kana nga sukwahi niini iya sa lain.⁹

Ang inadlaw nga pagpraktis … sa pagpangayo og balaanong kalooy ug kapasayloan samtang kita nagpadayon, maghatag kanato og gahum sa paglingkawas sa mga dautan, nga mahimo lamang mabuntog pinaagi sa luwas nga pagpalayo gikan niini.¹⁰

Sa hingpit dili mahitabo alang sa usa ka tawo kinsa nagtagamtam sa Balaang Espiritu sa Dios nga motuo bisan nianang [pamarang ug uban pa nga ingon ka dautan] nga mga impluwensya ang mahimong makaapektar niya. Ang pagtagamtam sa Balaang Espiritu ang hingpit nga pruweba batok sa tanang mga impluwensya sa dautan.¹¹

Ako nagtuo nga kadaghanan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagkalambo diha sa ilang hugot nga pagtuo. Ako nagtuo, sab, nga kadaghanan sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay igong kaalam, nga sila adunay igo nga salabutan ug igo nga bahin sa Espiritu sa buhi nga Dios diha sa ilang mga kasingkasing, sa pagdesider tali sa kamatuoran ug kasaypanan, tali sa sakto ug sayop,ug tali sa kahayag ug kangitngit; ug ako moingon nga ako nagtuo nga sila adunay igong panabut sa pagpabilin sa simple, putli, tinuod nga mga baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo, labi pa kaysa tanan nga mga sayop o dili matagna nga mga hunahuna sa mga pilosopher, o mga scientist, o bisan kinsa pa. Walay siyensya, ni pilosopiya ang mahimong makapuli sa kamatuoran sa Dios nga Labawng Makagagahum.

Ang Ginoo nag-ingon, “Ang akong pulong mao ang kamatuoran” [tan-awa sa Juan 17:17], ug kini sa tinuod mao gayud; ug ako nagtuo nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw adunay igo nga kasayuran mahitungod sa pulong sa Dios nga masayud nga kini mao ang Iyang pulong kon sila makakita niini ug dili modawat sa bisan unsa nga dili Iyang pulong; ug nga sila mopabilin sa pulong sa Dios, kay mao kini ang kamatuoran. Sama sa giingon sa Manluluwas, “Kon pabilin kamo sa akong pulong, nan kamo tinuod gayud nga akong mga tinun-an; ug kamo mahibalo sa kamatuoran, ug ang kamatuoran maghatag kaninyog kagawasan” [tan-awa sa Juan 8:31–32].

Ako nagtuo nga ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw, ug labi na ang nagdumala nga mga lalaki sa Israel, adunay igo nga kasayuran ug panabut sa mga baruganan sa ebanghelyo nga sila nasayud sa kamatuoran, ug sila nahimo nga gawasnon pinaagi sa pagbaton niini—gawasnon gikan sa sala, gawasnon gikan sa sayop, gawasnon gikan sa kangitngit.¹²

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

Sa unsang paagi nga kita makalikay nga “malingla sa tingog sa dili tinuod nga magbalantay” ug makaila sa tingog sa Tinuod nga Magbalantay? Sa unsang paagi nga kini makatabang kanato nga “mobarug sa kamatuoran, bisan unsa pa man ang mahitabo”?
Sa unsang paagi nga kita mismo makabarug batok niadtong mga impluwensya diha sa atong komunidad nga “gibutang aron makig-away batok sa buhat sa Ginoo”?
Sa unsang mga paagi nga ang mga tawo karon misulay sa “paghatag og kinutuban sa gahum sa Dios ngadto sa gahum sa tawo”?
Sa unsang paagi nga ang garbo modala kanato ngadto sa sayop? Sa unsang paagi nga ang katapulan makahimo sa sama nga butang? Ngano nga importante man kaayo nga kita dili magpalingla sa “pagsangyaw og sayop nga mga doktrina” sa “tapulan ug sa mapahitas-on”?
Unsa nga mga pasidaan ang gihatag sa Ginoo mahitungod niadtong naghimo og “mga pakaaron-ingnon ngadto sa mapanagnaong mga gahum”? (Tan-awa usab sa D&P 42:11.)
Sa unsang paagi nga ang relihiyosong mga gikaikagan makuyaw ngadto sa mga indibidwal ug ngadto sa Simbahan? Ngano nga ang higpit nga pagsunod sa bisan unsa sa “panggawas nga ordinansa” dili igo nga makapuli sa hugot nga pagtuo diha sa “mahinungdanon nga mga doktrina”?
Sa unsang paagi nga atong malikayan ang pagkalingla ug pagkadala nga “igatuyatuya ug igaliyokliyok sa tanang hangin sa tuluohan”?
Sa unsang paagi nga ang pagbaton sa kamatuoran makahimo natong gawasnon? Unsaon nato sa paggamit sa gasa sa Espiritu Santo sa pagtabang kanato sa pag-ila sa maayo gikan sa sayop ug sa pagbuntog sa tanan nga impluwensya sa dautan?