Mga Pagtulon-an sa mga Presidente
Kapitulo 48: Pagkaplag og Kapahulayan diha ni Kristo


Kapitulo 48

Pagkaplag og Kapahulayan diha ni Kristo

Kadtong kinsa nakadawat og pagpamatuod kabahin ni Jesukristo makakaplag og kapahulayan ug kalinaw sa ilang mga kalag.

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph F. Smith

Si Presidente Joseph F. Smith namatay niadtong 19 sa Nobyembre 1918, nakaserbisyo isip Presidente sa Simbahan sukad sa 1901. Malagsik, makanunayon, ug kinasingkasing nga mobuhat sa trabaho sa Ginoo, gihatag niya ang iyang kinabuhi sa pagtudlo sa mga kamatuoran sa ebanghelyo ni Jesukristo. Usa siya ka tigsangyaw sa pagkamatarung, usa ka propeta sa Dios, kinsa miawhag sa mga Santos, sa “Pagsunod kanako sama sa akong pagsunod sa atong pangulo, ang Manunubos sa kalibutan.”1

Si Presidente Heber J. Grant, kinsa mipuli ni Joseph F. Smith isip Presidente sa Simbahan, miingon diha sa pagserbisyo sa iyang lubnganan: “Sulod sa 36 katuig nakig-uban ako kaniya, una sa diha nga usa siya ka magtatambag, ug sa kaulahian sa diha nga Presidente na siya sa Simbahan. Sulod niining mga tuiga, wala gayud akoy nahibaloan nga bisan unsang butang sa iyang kinabuhi ni bisan sa pulong o buhat, nga dili takus sa usa ka tinuod nga tawo. Makaingon ako uban sa tanang pagkamatinud-anon, ‘Siya ang matang sa tawo nga gusto ako nga mahisama.’ Nagbarug dinhi sa iyang lubnganan, nagtinguha ako og labaw pa kaysa pulong nga ikasulti, ang gahum ug abilidad nga ingon ka maloloy-on, ingon ka mahunahunaon, ingon ka mapasayloon, ingon ka isog ug halangdon, ug matinuoron, ug sa paglakaw nga mosunod pag-ayo sa iyang mga buhat. Wala na akoy labaw pa nga pangayuon.

“ â€Ĥ Tungod kay wala pay tawo nga sukad nabuhi nga nagbaton og mas gamhanan nga pagpamatuod sa buhing Dios ug sa atong Manunubos kay ni Joseph F. Smith. Sukad niadtong bata pa ko gipahinam niya ang ako mismong pagkatawo uban sa pagpamatuod nga iyang gihatag ngadto sa tanan niyang ikahimamat, mohatag og pagsaksi nga siya nasayud nga ang Dios buhi ug nga si Jesus mao ang Kristo, ug Anak sa buhing Dios, ang Manunubos sa kalibutan. Ang mao gayud nga espiritu sa pagdasig nga anaa nianang tawhana lig-on nga ania sa akong kasingkasing ug sa mga kasingkasing sa kadaghanan. Gimahal nako si Joseph F. Smith sama sa wala pa gayud ako magmahal ni bisan kinsa nga tawo nga sukad akong nailhan. Unta ang Dios mopanalangin sa iyang handumanan.”2

Ang mosunod nga pagpamatuod gikuha gikan sa usa ka pagpamulong nga giluwatan ni Presidente Smith sa Provo, Utah, niadtong 13 sa Enero 1907.3

Mga Pagtulun-an ni Joseph F. Smith

Makasulod kita ngadto sa kapahulayan sa Ginoo kon itugyan nato ang atong mga kalag ngadto Kaniya ug sa Iyang ebanghelyo.

Nagtinguha ako sa pagbasa gikan sa mga sinulat ni Moroni diin iyang gikutlo ang mga pagtulun-an sa iyang amahan, nga si Mormon.

“Ug karon ako, si Moroni, mosulat og pipila sa mga pulong sa akong amahan nga si Mormon diin siya namulong mahitungod sa Hugot nga Pagtuo, Paglaum, ug Gugma nga Putliâ€Ĥ.

“ â€Ĥ Ako mamulong nganha kaninyo nga anaa sa simbahan, nga malinawon nga mga sumusunod ni Kristo, ug nga nakabaton sa igo nga paglaum, diin kamo makasulod ngadto sa kapahulayan sa Ginoo, gikan karon hangtud nga kamo mopahulay uban kaniya didto sa langit.” [Moroni, 7:1, 3.]

â€Ĥ Unsa ang gipasabut niining pagsulod sa kapahulayan sa Ginoo? Magsulti alang sa akong kaugalingon, nagpasabut kini nga pinaagi sa gugma sa Dios midaug ako ibabaw Kaniya, aron mobati ako og kapahulayan diha ni Kristo nga dili na gayud ako mahimong masamok sa tanang hangin sa doktrina, pinaagi sa lipatlipat ug pagkabatid sa pagmugna og kasaypanan sa mga tawo, ug nga nalig-on ako sa kahibalo ug pagpamatuod kabahin ni Jesukristo, aron walay gahum nga makapasimang kanako gikan sa higpit ug pig-ot nga dalan nga modala og balik ngadto sa atubangan sa Dios, aron makapahimulos sa kahimayaan ug sa Iyang mahimayaon nga gingharian; nga sukad karon mahimo na ako nga makapahimulos nianang kapahulayan hangtud nga makapahulay ako uban Kaniya didto sa kalangitan.

Nagtinguha ako sa pagsilsil niini nga panghunahuna niini sa inyong mga salabutan, tungod kay gusto ko nga kamo makasabut nga mao kini ang kahulugan nga gituyo nga ipadangat pinaagi sa mga pulong, “makasulod ngadto sa kapahulayan sa Dios.” Tugoti ako nga mopasalig kaninyo nga ang tawo kinsa dili pa hingpit nga nalig-on sa doktrina ni Kristo, kinsa wala pa ikatugyan ang iyang tibuok kalag ngadto sa Ginoo, ug sa Ebanghelyo nga Iyang gitudlo sa kalibutan, wala pa makasulod ngadto niana nga kapahulayan. Naglibog pa gihapon siya, sama sa panultihon, naglaroylaroy, walay kasiguroan, kulang sa kaligdong, kulang sa hugot nga pagtuo nga dili matarug, andam nga lupigon sa lipatlipat ug kabatid sa paghimo og kasaypanan niya nga nagpahipi ug naghulat sa paglingla ug pagpasalaag ngadto sa kalapasan ug kangitngit. Samtang siya nga nakadawat og pagpamatuod ni Jesukristo sa iyang kasingkasing, siya nga mitugyan sa iyang tanan ngadto sa gingharian sa Dios ug sa kabubut-on sa Amahan, hilabihan na kalig-on. Ang iyang kasingkasing lig-on na; nausa na ang iyang hunahuna, nawagtang na ang pagduhaduha; ang mga kahadlok nawagtang na; nasayud na siya kang kinsa mosalig, hingpit na siya nga nalig-on sa iyang mga katuyoan ug sa iyang determinasyon nga, alang kaniya ug sa iyang balay siya magaalagad sa Dios, maghupot sa Iyang mga sugo ug maglakaw, ingon ka layo kutob sa mahimo alang sa tawhanon nga mga nilalang nga maglakaw, diha sa kaputli sa kinabuhi, sa kadungganan, sa kamaunungon, ug pagkamatarung sa atubangan sa Ginoo.

Nagpasalamat ako sa akong Dios nga kining espiritu ug pagbati sa kahigwa-os nawala sa akong mga hunahuna ug salabutan kabahin sa trabaho nga atong giatubang; ug nga ang Ginoo mihatag kanako og kasiguroan nga lapas pa sa tanang uban nga mga butang nga may kalabutan ngadto niining mga butanga. Nagmaya ako sa Ebanghelyo; nagmaya ako sa pagpamatuod sa Espiritu sa Dios sulod sa akong kasingkasing; nagmaya ako sa pagpamatuod kabahin ni Propeta Joseph Smith; nagmaya ako sa matag baruganan sa ebanghelyo ni Jesukristo nga ato nang nasinati, kutob sa akong nahibaloan. Wala na akoy pangayoon pa, dili na ako gusto og bisan unsang butang nga mas labaw pa sa mga baruganan sa kinabuhi ug kaluwasan nga gipadayag niining mahinungdanong plano sa katubsanan nga gipahiuli sa yuta niining ulahing mga adlawâ€Ĥ.

Naningkamot kita sa pagsunod sa taas nga sumbanan sa pamatasan nga gihatag sa atong Manluluwas.

â€Ĥ Kon ang atong mga kasingkasing lig-on na uban sa tukma nga katuyoan diha sa pagserbisyo sa Dios ug sa paghupot sa iyang mga sugo, unsa man ang mga bunga niini? Unsa man ang resulta? â€Ĥ Ang mga tawo mapuno sa espiritu sa pagpasaylo, sa gugma nga putli, sa kalooy, sa tiunay nga paghigugma. Dili sila magtinguha sa pagpakigbangi batok sa usag usa, ni mopahimulos sa mahuyang, sa dili mabinantayon, o sa walay alamag; kondili tagdon nila ang mga katungod sa walay alamag; o mahuyang, niadtong kinsa nagsalig ug ubos sa ilang kalooy, samtang nagbuhat sila sa ila mismong kaugalingon; batonan nila ang mga kagawasan sa ilang isigka tawo nga sama ka sagrado sa ilang kaugalingong kagawasan; gantihan nila ang hiyas, dungog ug kaligdong sa ilang mga silingan ug mga igsoon maingon nga hatagan nila og pagtamud ug gantihan ug huptan nga sagrado ang ilang kaugalingon.

Dili dayon nato makab-ut kanang taas nga sumbanan nga pamatasan sa kahingpit nga gipahayag Niya. Ug samtang nakamatngon kita sa kamatuoran nga sa karon dili kita makakab-ot niana nga kahingpitan, ug dili kita makasabut sa kinatibuk-an ingon nga gikinahanglan, hinoon, ang tumong anaa, ang sumbanan atong makita. Atong gipaabut ang higayon nga mahimo natong makab-ot kanang mahimayaon ug nahimaya nga sumbanan nga gihan-ay alang kanato pinaagi sa ehemplo, sa kinabuhi ug misyon ni Ginoong Jesukristo. Bisan tuod kon napakyas kita nga makab-ot ang hingpit nga sumbanan nga gipakita sa Dios pinaagi ni Jesukristo, bisan pa niana maghinulsol kita sa atong kapakyasan, ug magbag-o sa atong determinasyon, ug dugangan ang atong kakugi sa umaabut. Oo, niining higayona atong doblehon ang atong kakugi, mosulay sa pagbuntog sa atong mga kahuyang ug mas mopaduol sa ehemplo nga gihan-ay kanato sa Anak sa Dios.

Mao kini ang Ebanghelyo ni Jesukristo, ug tinuod kini nga doktrina. Ang tawo kinsa mosunod niini, kinsa modawat ug mosunod sa espiritu sa ebanghelyo, ug mohambin sa espiritu niini sa iyang kasingkasing; kinsa aduna niini nga tinguha sa iyang kalag ug magsiksik alang niana nga tinguha aron mahimong pinakadako sa tanang uban nga mga tinguha, magpadayon gikan sa hugot nga pagtuo ngadto sa laing hugot nga pagtuo, gikan sa paglaum ngadto sa kahibalo, gikan sa salabutan ngadto sa kaalam ug gahum, ug sa katapusan sa pagkahimaya ug kahimayaan sa gingharian sa atong Dios; ug walay gahum ubos sa celestial nga gingharian nga mopahunong kaniya sa iyang paglambo, kon siya maningkamot lamang sa paghupot sa mga balaod ug mga sugo sa Diosâ€Ĥ.

â€Ĥ Kon kita modesisyon, sama sa gibuhat ni Josue sa unang panahon, nga moalagad kita sa Dios karong adlawa ug sukad karon moalagad kita Kaniya ug batonan ang Iyang mga sugo, dayon magsugod na kita nga makahimo sa pagbahin sa kangitngit gikan sa kahayag, ang maayo gikan sa dautan, ang husto gikan sa sayop, niana nga putli gikan niana nga dili putli; ug gikan nianang higayuna ang inyong tinguha alang sa kamaayo motubo nga ligon ug mas lig-on, ug mahimo kamo nga mas hanas sa pagbuhat og maayo ug sa paghingpit sa mga katuyoan sa Dios, sa pagbuntog sa inyong kaugalingong mga kahuyang, agig pagkaangay maingon nga kamo makugihon sa pagbiya sa dautan ug mopili sa maayo, pinaagi sa pagtinguha og maayo ug maglikay sa dautan, ug mopalayo gikan sa kalibutan ug gikan sa mga kahinam sa napukan nga tawhanong kinaiya, ug motabang sa pagbuhat nianang gibanabana nga mohimaya sa katawhan, nga mohimaya sa mga pangandoy sa tawo, mohimaya sa iyang mga katuyoan ug mopadako sa iyang gugma nga putli, sa iyang gugma ug sa iyang pagpasaylo. Dayon makahimo kamo sa pag-ila sa kahayag, sumala sa giingon sa propeta; mahimo nga buhaton ninyo kini sama ka tin-aw, kutob sa walay pagkasayop nga inyong mahimo sa pag-ila sa kahayag sa adlaw gikan sa kangitngit sa kagabhion. [Tan-awa sa Moroni 7:14–15.] â€Ĥ

Motubo kita gikan sa grasya ug dugang pa nga grasya hangtud nga kita makadawat sa kahingpitan ug mahimong isigkamanununod uban ni Jesukristo.

Tugoti nga basahan ko kamo niini:

“Sa pagkatinuod, sa ingon miingon ang Ginoo: Kini mahinabo nga ang matag kalag kinsa mobiya sa iyang mga sala ug moduol ngari kanako, ug motawag sa akong ngalan, ug mosunod sa akong tingog, ug mohupot sa akong mga sugo, makakita sa akong panagway ug masayud nga Ako mao.” [D&P 93:1.]

Mao kini ang pulong sa Ginoo. Dili sayon alang sa tawo nga makakita sa panagway sa Dios ug masayud nga Siya mao, kinsa wala mobiya sa sala, wala moduol sa Dios, kinsa wala motawag sa Iyang ngalan, kinsa wala mosunod sa tingog sa Dios, kinsa wala maghupot sa Iyang mga sugo. Makakita ba siya sa panagway sa Dios, ug masayud ba nga Siya mao? Dili, walay ingon nga saad; apan sukwahi. Mao kini siya nga “moduol ngari kanako,” siya nga “mobiya sa iyang mga sala;” siya nga “motawag sa akong ngalan;” siya nga “mosunod sa akong tingog;” siya nga “mohupot sa akong mga sugo.” Kini mao siya nga “makakita sa akong panagway,” miingon ang Dios, ug kini siya mao ang kinsa “masayud nga ako mao,” ug dili lamang “masayud nga ako mao,” kondili masayud siya nga “Ako ang tinuod nga kahayag nga nagdan-ag sa matag tawo nga moanhi sa kalibutan.” [D&P 93:2.]

Unsa ka mahimayaon nga saad ang gitanyag ngadto sa mga anak sa Diosâ€Ĥ. Kon si Jesukristo, ang bugtong natawo sa Amahan diha sa unod, wala makadawat og kahingpitan sa sinugdanan, ug sa ingon gitawag og Anak, apan nagpadayon sa pagdawat og grasya ug dugang pa nga grasya hangtud nga Siya nakadawat sa kahingpitan, klaro kaayo nga siya nga molakaw diha sa Iyang mga tunob, kinsa mosunod sa Iyang mga lagda, ug mosagup sa Iyang plano alang sa kinabuhi ug kaluwasan, mahimo nga makadawat og grasya ug dugang pa nga grasya, mahimo nga mopadayon gikan sa grasya ug dugang pa nga grasya; mahimo nga motubo gikan sa pagkadili hingpit ngadto sa pagkahingpit, ug mahimo nga makadawat karon og gamay ug sa lain nga panahon gamay hangtud nga siya makadawat sa kahingpitan sama sa Anak sa Dios nga nakadawat sa kahingpitan; ug sa ingon, mahimong sama ni Kristo ang Anak sa Dios usa ka manununod sa Dios, ug isigkamanununod uban ni Jesukristo. [Tan-awa sa D&P 93:11–14.] Gibati nako nga dili makahimo sa pagpamulong sa hunahuna ug pagbati nga nagdilaab sa akong kalag, nga napukaw pinaagi niini nga pulong ni Kristo, kining mahimayaon nga kahigayunan nga gitugot ngari kanako pinaagi sa pagkamasulundon sa mga sugo sa Dios, pinaagi sa paghupot sa pulong sa Ginoo, nga mahimong mabatonan, sa umaabot, sa kahingpitan sa himaya sa Dios, usa ka kahingpitan sa kahibalo sa kamatuoran, kahingpitan sa gahum, kahingpitan sa kaalam, sa pagbaton og gahum ug kamandoan ug himaya sama sa Amahan.

Dili ba makahatag kini kaninyo og usa ka butang nga angay pagasundon, usa ka butang nga pagalauman? Wala ba dinhi usa ka ganti nga bililhon nga gipakita diha kaninyo; gitanyag kaninyo pinaagi sa inyong pagkamasulundon, sa inyong pagkamatinudanon, sa inyong pagdawat sa kahayag, magalakaw diha sa kahayag maingon nga si Kristo anaa sa kahayag; nga unta mahimo kamo nga makigdait uban Kaniya, ug nga ang dugo ni Jesukristo unta molimpyo kaninyo gikan sa tanang sala? Nagpasalamat ako sa akong Dios alang niining balaan nga Ebanghelyo; nagpasalamat ako Kaniya tungod niini nga pangandoy ug kining paglaum nga gidasig sa akong kalag aron mahimong takus sa akong Amahan ug akong Dios; takus nga mopuyo uban Kaniya, takus sa kahimayaan sa Iyang gingharian, ug sa pagpahimulos diha sa Iyang atubangan ug sa Iyang kahimuot sulod sa dili maihap nga katuigan sa kahangturan.

Nasayud ako nga ang Ebanghelyo ni Jesukristo maoy makahimo kanako sa pagkab-ot niini nga kahimayaan, ug walay laing paagi nga gihatag diin ang tawo mahimo nga maluwas; walay laing plano nga gipadayag dinhi sa kalibutan diin ang tawo mahimo nga mahimaya ug makabalik pag-usab sa atubangan sa Dios. Wala gayuy laing paagiâ€Ĥ.

Napadayag na ba ang tanang mga butang? Wala. Aduna pa bay laing mga butang nga ipadayag sa Dios ngadto sa Iyang mga anak? Oo, daghan; apan dili pa kita andam alang sa bisan unsang mas mahinungdanon nga kahayag kaysa anaa na; tungod kay diin daghan ang gihatag daghan ang gikinahanglan; ug daghan na ang nahatag kanato, ug ang Dios nagkinahanglan og daghan pa gikan kanato karon kay sa nahatag nato Kaniya. Dili kita maglakaw sa kahayag maingon nga anaa Siya niini, dili kita mosunod sa kamatuoran maingon nga gisugo Niya kanato sa pagsunod niini. Minunot kita sa atong kaugalingong kahuyang; minunot kita sa mga tintasyon nga nagsamok kanato, ngadto sa atong kaugalingong kahinam, sa atong pagkahakog, ug sa atong tawhanong mga tinguha imbis nga mobarug ibabaw sa kahayag sa pagkamortal ug moingon sa atong mga kalag, “Alang kanako, moalagad ako sa akong Dios, maghupot sa Iyang mga sugo, ug maglakaw nga walay sala sa atubangan Kaniya.” Wala kini nato buhata; hinoon ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw mao ang pinakamaayong mga tawo sa kalibutan. Nagpakabuhi kita nga mas duol niini nga sumbanan kaysa bisan kinsa nga laing mga tawo sa kalibutan karon, bisan sa tanan natong mga kahuyang ug mga pagkadili hingpit.

Ang tanang kalinaw ug kalipay posible pinaagi sa ebanghelyo ni Jesukristo.

Karon, ang Ginoo nagpanalangin kaninyo. Hinaut unta nga ang kalinaw mag-uban kaninyo, akong mga kaigsoonan. Pagbaton og hugot nga pagtuo sa Ebanghelyo diha sa inyong mga kasingkasing. Pagkat-on nga kining relihiyon nga gihatag kaninyo pinaagi ni Joseph Smith ang propeta mao ang relihiyon sa Dios, mao ang balaod sa Dios ug mga gikinahanglan sa Dios ngadto sa Iyang mga anak diha sa yuta, ug nga kini labaw pa sa bisan unsa nga butang. Kini labaw pa sa kaugalingon, labaw pa kini sa kalibutan, labaw pa kini sa bulawan ug pilak, mga balay, ug mga kayutaan; labaw pa kini sa mismong mortal nga kinabuhi, tungod kay diha niini dili lamang kita sigurado sa atong pagkatawo ug sa atong mga katungod ug mga kahigayunan, apan sigurado kita diha sa gasa sa kinabuhing dayon, nga mao ang labing mahinungdanon nga gasa sa Dios.

Walay butang nga ikatandi niini. Mao kini ang labing dako nga butang sa kalibutan—ang labing mahinungdanong butang sa yuta—mao kini ang labing mahinungdanong higayon alang kanato niini nga kalibutan—[kini] mao ang kamatuoran sa Dios, ang relihiyon ni Jesukristo, ug doktrina sa katubsanan ug kaluwasan gikan sa sala, gikan sa atong kaugalingong mga kahuyang, ug sa bug-os ug hingpit nga pagpakig-uban sa espiritu, ug sa trabaho, ug sa kahibalo, ug gahum ug kaalam sa Dios, ang tighatag sa tanang kaayohan. Ang kalinaw maanaa kaninyo, ug hinaut unta nga ang mga panalangin sa kahimsog ug gugma buhong uban kaninyo sa matag kapangabuhian, sa matag katakus sa inyong pagbuhat, nga unta nagbaton kamo og kahadlok sa Dios sa atubangan sa ilang mga mata sa tanang higayon.

Apan dili ako gusto nga kamo maghunahuna og usa ka higayon nga ang relihiyon ni Jesukristo makabudlay o bug-at ra diha kaninyo. Dili sa ingon. Ang Dios miingon “Kay masayon ang akong yugo, ug magaan ang akong luwan.” [Mateo 11:30.] Katubsanan kini gikan sa sala. Ang ulipon dili mao siya kinsa gitubos ug gilibkas gikan sa pagkaulipon sa sala, kondili mao kini siya kinsa nagpabilin nga utangan ug usa ka binilanggo sa sala. Siya mao ang ulipon; siya ang dili gawasnon nga tawo; maingon nga siya nagkinahanglan sa atong kalooy, atong simpatiya, ug sa atong kapuangod. Mao kini siya nga kinahanglan natong sulayan sa pagtuboy ibabaw sa higot sa pagkaulipon ug sa sala, aron makapahimulos sa kaluwasan gikan sa sala ug kalapasan.

Si Jesukristo, ang Anak sa Dios, takus, ug nahimong takus samtang nagpuyo Siya sa unod, ug takus gihapon karon, sa pagpahimulos sa tanang butang nga posibling mapahimuslan sa matarung nga mga tawo; ug walay usa ka butang diin Siya gihikawan nianang butang nga bililhon. Ang mao posible gihapon sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. “Oh,” miingon ang usa ka tawo, “kon mosunod ako sa inyong relihiyon ingon sa gipasabut ninyo kini kanako, wala na akoy kalingawan, ang akong mga kalipay mohunong.” O, kabuang ninyo. Makahimo ako sa pagpahimulos sa matag makatarunganon, matag matarung nga kalingawan nga mapahimuslan sa bisan kinsa nga tawo dinhi sa yuta sa Dios; ug kon mas matinud-anon ako kay sa akong mga igsoon sa paghupot sa mga sugo sa Dios, mahimong mas labaw pa akong makapahimulos kay sa posible niya nga mapahimuslan. Agig tugbang sa inyong pagkamaunungon, sa inyong pagkamatinud-anon, sa inyong pagpalambo sa kahibalo kabahin sa Dios, makahimo kamo sa pagpahimulos sa kalipay, putli ug limpyo, tungod kay ang Ebanghelyo mao ang magdala og tinuod nga kalipay, ug tinuod nga kalingkawasan ug kagawasan gikan sa pagkaulipon sa kadautan, ug sa apdo sa kapaitan.

Ang Dios motabang kanato nga makakita sa kamatuoran, ug sa kahayag sama sa panahon sa adlaw ug makaila niini sama ka tin-aw sa atong pag-ila sa kahayag sa adlaw gikan sa kangitngit sa kagabhion, mao ang akong pag-ampo, sa pangalan ni Jesukristo. Amen.

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

  • Unsay gipasabut sa “mosulod ngadto sa kapahulayan sa Ginoo”? Sa unsang paagi atong mabatonan kini nga kapahulayan?

  • Sa unsang paagi atong itugyan ang atong tibuok nga kalag ngadto sa Ginoo ug sa Iyang ebanghelyo?

  • Unsay atong mabuhat aron labaw pa ka maayong makab-ut ang “gihimaya nga sumbanan” nga gihan-ay alang kanato pinaagi sa Manluluwas?

  • Unsay gipasabut sa motubo sa “grasya ug dugang pa nga grasya”? Unsay atong mabuhat aron sa pagsiguro nga kita mopadayon sa pagtubo niini nga paagi hangtud nga kita makadawat og kahingpitan?

  • Unsa ka mahimayaon nga mga saad ang gihimo ngadto niadtong kinsa naningkamot nga mahimong sama sa Manluluwas?

  • Samtang ang inyong hugot nga pagtuo ni Jesukristo mitubo, sa unsang paagi Siya mipagaan sa inyong mga kabudlay ug mohatag kaninyo og kapahulayan? (Tan-awa usab sa Mateo 11:28–30.)

  • Unsa nga mga kasinatian ang nakatabang kaninyo nga makasabot nga ang tanang kalinaw ug kalipay mahimo nga makita pinaagi sa ebanghelyo ni Jesukristo?

  • Sa unsang paagi ang inyong pagtuon sa ebanghelyo ni Jesukristo, ingon sa gitudlo ni Presidente Joseph F. Smith, makatabang kaninyo nga labaw pang makat-on mahitungod sa Dios? mobati og tinuod nga kalipay ug kalinaw? mahimong mas mahisama sa Manluluwas?

Mubo nga mga Sulat

  1. Sa Conference Report, Abr. 1915, 5.

  2. Gikutlo gikan sa Preston Nibley, The Presidents of the Church (1947), 260–61.

  3. “At Rest in Christ,” Millennial Star, 30 sa Mayo 1907, 337–49; paghan-ay sa mga paragrap giusab.

Joseph F. Smith

Si Presidente Joseph F. Smith, 1838–1918. Siya nagtudlo, “Agig tugbang sa inyong pagkamaunungon, sa inyong pagkamatinud-anon, sa inyong pagpalambo sa kahibalo kabahin sa Dios, makahimo kamo sa pagpahimulos sa kalipay, putli ug limpyo, tungod kay ang Ebanghelyo mao ang magdala og tinuod nga kalipay.” (Millennial Star, 30 Mayo 1907, 349)