Pagpangandam alang sa Ikaduhang Pag-anhi ni Kristo

Nagtuo kita sa tinuod nga Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas, nga si Jesukristo, kinsa nabanhaw gikan sa mga patay, mikayab sa langit, ug moanhi pag-usab aron magmando isip Hari sa mga Hari ug Ginoo sa mga Ginoo.

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph F. Smith

Si Presidente Joseph F. Smith mihatag og lig-on nga pagpamatuod sa katinuod sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas. Iyang gitambagan ang mga Santos sa pagtuon sa mga pulong sa mga propeta sa Dios kabahin sa Ikaduhang Pag-anhi ug sa pag-andam sa ilang kaugalingon alang niana nga panghitabo pinaagi sa pagtamud sa ilang mga pakigsaad. Nagtudlo siya nga ang Simbahan usa ka “espesyal nga tigpahibalo sa ikaduhang pag-anhi sa Manluluwas”¹ ug nag-andam sa yuta alang sa Iyang kaliboan nga pagmando. Ang pag-abut sa Manluluwas “dili na madugay,” mipahayag si Presidente Smith, “tungod kay ang mga timailhan sa iyang pag-abut hilabihan na karon kaklaro.” Siya ug ang ubang mga miyembro sa Unang Kapangulohan nag-awhag sa mga Santos sa “paghago diha sa kahadlok sa Dios aron mauban kita sa Iyang balaan nga pundok kon Siya moabut. Tungod kay Siya moabut sa mga panganud ug moluwas sa Iyang mga Santos samtang ang Iyang mga anghel moani sa yuta ug molimpyo niini gikan sa sala.”²

Diha sa espiritu sa paglaum ug hingpit nga kalipay si Presidente Smith miingon: “Ang mga panganod sa kasaypanan nga mitabon sa Kristohanong mga nasud sa panahon niadtong katuigan sa sayop nga pagtuo ug panagbangi nag-anam og kahanaw, ug ang nagkasanag nga pagpaabut nag-anam sa pagbukas sa talanawon sa paspas nga pag-abut sa mahinungdanon nga Kaliboan nga gitagna pinaagi sa tanang gidasig nga mga propeta sa nanglabay nga panahon. Among gipahalipayan ang tibuok kalibutan sa kahayag ug himaya sa pagsubang nianang kaliboan nga panahon, ug sa pagkaylap sa mga sidlak niini sa tibuok kalibutan.”³

Mga Pagtulun-an ni Joseph F. Smith

Ang mga propeta sa Dios nagsulti nang daan sa mga timailhan sa Ikaduhang Pag-anhi ni Kristo.

Kabahin sa … mga paghukom sa Dios nga hapit na ibu-bu diha sa mga nasud, kon ang mga tawo … mobasa sa mga panagna sa mga propeta nga may kalabutan kanila, ilabi na kadtong gihisgutan ni anghel Moroni, samtang nakigsulti uban ni Propeta Joseph Smith, sa pag-abli niini nga dispensasyon, sa akong hunahuna hingpit sila nga matagbaw ug madani, kon aduna man ugaling silay hugot nga pagtuo, nga kining umaabut nga mga paghukom dili mga butang nga gihugonhugon lamang o pangagpas, ni tradisyon nga gisunod gikan sa wala na mahinumdumi nga dugay nang katuigan, apan kini mga butang sa kamatuoran, o sa dili madugay, nga ang Dios motuman sa iyang mga plano batok sa mga dautan ug dili makidios sa kalibutan. Tungod kay dili lamang ang mga propeta ug dinasig nga mga tawo ang mipahayag niining mga butanga, kondili gipahayag na kini pinaagi sa tingog sa Ginoo, ug pinaagi sa balaan nga mga mensahero nga gipadala gikan sa atubangan sa Dios, ingon man sa moderno ug sa karaan nga mga panahon.

Ang Anghel nga si Moroni, kinsa mibisita ni Joseph Smith niadtong ika-21 sa Septyembre 1823, mikutlo sa mga Kasulatan kalabut niini nga mga paghukom, ug mipahayag nga ang mga panagna sa mga propeta wala pa matuman, apan matuman kini niini nga dispensasyon, ug nga ang pagsugod karon duol na, gani anaa na sa pultahan. Tali niini nga mga kinutlo gusto nako nga ibaling ang inyong pagtagad ngadto sa Malaquias, [ikatulo] nga kapitulo: “Ania na karon, ako nagpadala sa akong sinugo, ug siya magaandam sa dalan sa atubangan ko,” ubp. “Apan kinsa ang makapabilin sa adlaw sa iyang pag-anhi? Ug kinsa ang mangatubang kong siya magpakita? Kay siya sama sa kalayo sa magtutunaw ug sama sa sabon sa maglalaba ug siya molingkod ingon sa magtutunaw ug mag-uulay sa salapi,” ubp. “Ug ako moanhi kaninyo aron sa paghukom, ug ako mahimong matulin nga saksi batok sa mga lumayan, ug batok sa mananapaw, ug batok sa mga managpanumpa sa bakak, ug batok kanila nga managlugpit sa sinuhulan pinaagi sa iyang suhol, sa balo nga babaye, ug sa ilo, ug batok sa managsalikway sa dumuloong gikan sa iyang tuo, ug wala mahadlok kanako, nagaingon ang Ginoo sa Panon.” [Malaquias 3:1–3, 5.]

Ug usab, sa Malaquias, ika-4 nga kapitulo—ang tanan nga gikutlo ni Moroni—”Kay ania karon, ang adlaw moabut na, nga nagasunog daw hudno, ug ang tanang mga palabilabihon, ug ang tanang nanagbuhat sa kadautan mangahimong tuod sa balili, ug ang adlaw nga moabut magasunog kanila, nag-ingon ang Ginoo sa mga panon, nga kini dili magbilin kanila bisan gamut ni sanga.” [Malaquias 4:1.] Sa gihapon, si Moroni mikutlo sa ika-11 nga kapitulo sa Isaias diin kini mao ang mga pulong niini nga hilisgutan: “Kondili uban sa hustisya magahukom siya sa mga kabus ug pakanaugan siya sa hukom uban sa katul-id kadtong mga mapainubsanon sa yuta; ug pagahampakon niya ang yuta sa bunal sa iyang ba-ba, pinaagi sa gininhawa sa iyang mga ngabil pagapatyon niya ang tawong dautan.” (Isaias 11:4).

Sa gihapon, sa Mga Buhat, ika-3 nga kapitulo, ika-22 ug ika-23 nga mga bersikulo—nga gikutlo ni Moroni maingon sa mabasa niini sa Bag-ong Tugon—“Usa ka propeta gikan sa iyang kaigsoonan igapatindog sa Gnoo nga inyong Dios alang kaninyo…. Magapatalinghug kamo kaniya sa tanan nga iyang igasulti kaninyo, ug mahinabo kini nga ang tanan nga magadumili sa pagpatalinghug sa maong propeta pagapoohon gikan sa katawhan.” Karon bug-at kini nga mga pulong, ug tukma. Si Moroni mipahayag nga kining propeta mao si Kristo sa iyang ikaduhang pag-anhi; nga kini nga kasulatan wala matuman, kondili duol na sa katumanan sa tinuod nga pag-abut sa Anak sa Tawo aron magmando dinhi sa yuta ug mohimo og paghukom dinhi sa kalibutan. Si Moroni mikutlo usab sa Joel, ika-2 nga kapitulo, ika-28 ngadto sa ika-32 nga mga bersikulo, nagpahayag nga kini nga kasulatan hapit na usab mahitabo: “Ug mopakita ako og mga kahibulongan didto sa kalangitan ug dinhi sa yuta, dugo, ug kalayo, ug mga haligi sa aso, ug uban pa. Ug mahinabo nga bisan kinsa ang motawag diha sa ngalan sa Ginoo maluwas, kay didto sa Bukid sa Zion ug sa Jerusalem may kaluwasan, sumala sa giingon sa Ginoo, ug sa nahibilin kinsa pagatawagon sa Ginoo.” (Tan-awa sa Joseph Smith—Kasaysayan 1:36–41.)

Karon, alang kanako daw walay usa sa tinguha o kaimportante niining mahinungdanon nga hilisgutan ang nawala tungod sa kamatuoran nga wala kita pasagdi ngadto sa mga tradisyon sa atong mga amahan ni ngadto sa nahisulat lamang nga pulong, ni ngadto sa bisan unsa nga walay piho nga mga tinubdan alang sa pagsusi niini nga mga panagna, kondili ang atong mga tinguha kinahanglan mapukaw tungod sa kamatuoran nga ang usa ka anghel gikan sa langit, usa ka tinuod nga sinugo gikan sa atubangan sa Dios, misulti pag-usab niini mismo nga mga panagna ngadto sa tawo dinhi sa yuta niini nga henerasyon.

Pipila niining mga tudling sa kasulatan nga gikutlo sa anghel gituohan nga natuman na sa kapanahonan sa karaan nga mga apostoles. Sa ingon ang kalibutan walay alamag nga nagtamud niini. Ang tanang pagduhaduha niini nga hilisgutan karon, hinoon, nawala, ug ang kamatuoran gihimo nga masayon sa tanan. Tungod kay si Moroni mipahayag ngadto ni Joseph Smith nga kining mga kasulatan wala pa matuman, apan kana nga gitagal nga panahon moabut kon kini pagatumanon, sa matag detalye, ug ang pag-anhi ni Kristo, ang pagpatuman sa paghukom, ug ang pagsugod sa katapusan nga pagmando sa kalinaw nga gihisgutan, kinahanglan gayud nga matuman niini nga dispensasyon. Ang gahum sa dautan nga mga nasud sa yuta malumpag. Ang mga nasud mokurog, ug ang mga gingharian mapukan, samtang ang Zion kinahanglan gayud nga mobangon, ug mosul-ob sa iyang matahum nga saput, ug pagasul-oban sa gahum, kaalam, kahalangdon ug kamandoan diha sa yuta. Ang Babelonia kinahanglan gayud nga mapukan nga dili na gayud makabangon.⁴

Ang matarung mopatalinghug sa mga timaan ug mangandam sa ilang kaugalingon alang sa pag-abut sa Manluluwas.

Daghang mga pagbuto sa mga bulkan, mga linog ug mga higanting mga balud nga nanghitabo … mga timailhan nga gipahayag sa Manluluwas nga kinahanglang mag-una sa iyang ikaduha nga pag-anhi, bisan tuod nga siya miingon nga ang iyang pag-abut kinahanglan sama sa kawatan sa kagabhion, sa gihapon mihatag siya og piho nga mga timailhan diin nagpasabut sa ingon ka siguro sama sa pagpanalingsing sa mga kahoy sa pagabut sa ting-init. Ang maalamon ug ang mabuot mopatalinghug sa pahimangno ug mangandam sa ilang kaugalingon aron sila dili makalitan. Dili mokubos sa mga timaan sa panahon mao kini, nga ang ebanghelyo gisangyaw ngadto sa mga kabus, isip usa ka pagsaksi ngadto sa tanang kanasuran.⁵

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw … nagtuo sa mga pamahayag sa Balaan nga mga Kasulatan, nga ang mga katalagman modangat sa mga nasud isip mga timaan sa pag-abut ni Kristo aron sa paghukom. Nagtuo sila nga ang Dios mao ang nagmando sa kalayo, sa linog, sa higanting mga balud, sa pagbuto sa bulkan, ug sa bagyo. Giila Siya nila isip Agalon ug Tigmando sa kinaiyahan ug sa iyang mga balaod, ug gawasnon nga miila sa iyang pagmando sa tanang mga butang. Nagtuo kita nga ang iyang mga paghukom gibu-bo aron pagdala sa katawhan ngadto sa pagsabut sa iyang gahum ug sa iyang mga katuyoan, nga sila unta maghinulsol sa ilang mga sala ug mangandam sa ilang kaugalingon alang sa ikaduhang pag-anhi ni Kristo aron sa pagmando diha sa katarung dinhi sa yuta.

Hugot kita nga nagtuo nga ang Zion—nga mao ang putli og kasingkasing—makalingkawas, kon motuman siya sa pagbuhat sa tanang mga butang sa bisan unsa nga gisugo sa Dios; gani sa laing panghitabo, bisan ang Zion pahamtangan “uban ang mahapdos nga kasakitan, uban ang kamatay, uban ang kadaut, uban ang espada, uban ang panimalos, ug uban sa kalayo nga molamoy” (Doktrina ug mga Pakigsaad 97:26). Niining tanan nga ang iyang katawhan mahimo nga tudloan sa paglakaw diha sa kahayag sa kamatuoran ug sa dalan sa Dios sa ilang kaluwasan.

Nagtuo kita nga kining hilabihan, kinaiyanhon nga mga katalagman gipahamtang diha sa mga tawo sa Ginoo alang sa kaayohan sa iyang mga anak, aron sa pagdasig sa ilang debosyon sa uban, ug sa pagpagawas sa ilang labaw pa ka maayo nga mga kinaiya, nga unta sila mahigugma ug moserbisyo kanila. Labaw pa kita nga nagtuo, nga kini mao ang mga tigmantala ug mga timaan sa iyang katapusan nga paghukom, ug ang mga magtutudlo aron sa pagtudlo sa katawhan sa pagpangandam sa ilang kaugalingon pinaagi sa matarung nga pagpuyo alang sa pag-abut sa Manluluwas aron magmando dinhi sa yuta, diin ang matag tuhod moluhod ug matag dila mokumpisal nga si Jesus mao ang Kristo.

Kon kini nga mga leksyon gitudlo kanato ug sa katawhan sa atong nasud, ang kasakit, ug ang pagkawala sa kinabuhi ug pagbudlay, kasubo, nga ingon ka grabe ug makahahadlok, dili unta makawang ang pag-antus.⁶

Ako … nagpamatuod, nga gawas kon ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw magsunod sa ilang relihiyon, maghupot sa ilang mga pakigsaad uban sa Dios ug sa ilang mga kaigsoonan, motahud sa priesthood nga gihuptan, ug maninguha sa matinud-anon nga paagi mopaubos sa ilang kaugalingon ngadto sa pagmando sa mga balaod sa Dios, sila ang una nga mahulog ubos sa mga paghukom sa Labawng Makagagahum, tungod kay ang iyang mga paghukom magsugod sa iyang kaugalingong balay.

Busa, kadtong kinsa mihimo og pakigsaad uban sa Ginoo pinaagi sa pagbunyag, ug makalapas niana nga pagkigsaad, kinsa nangangkon nga mga santos apan dili tinuod, kondili mga makasasala, ug mga malapason sa pakigsaad, ug mga tig-ambit sa mga sala sa Babelonia, labing siguro “makadawat sa kalaglagan niini,” tungod kay nahisulat nga ang matarung maglisud sa pag-ikyas [Tan-awa sa Pagpadayag 18:4; D&P 63:34]. Kini mao ang akong pagpamatuod kalabut niini nga mga butang. Nagsalig kami diha sa pulong sa Ginoo niining mga butanga, ug dili diha sa pulong sa tawo, tungod kay dili lamang ang mga anghel, kondili ang Dios nga Labawng Makagagahum ang misulti gikan sa kalangitan niining kaugalingon natong katuigan sa kalibutan, ug nasayud kita nga ang iyang pulong tinuod.

Nga kita isip katawhan makapangandam unta dili lamang alang sa mga paghukom, kondili alang sa himaya ug sa pag-abut sa Ginoo, nga unta makaikyas kita sa mga katalagman nga ibu-bo ngadto sa mga dautan, ug makadawat sa maabiabihon nga pagdayeg sa matinud-anon nga sulugoon, ug maihap nga takus sa pagbarug diha sa atubangan sa Ginoo sa iyang mahimayaon nga gingharian, mao ang akong pag-ampo.⁷

Nakadungog kita mahitungod sa pagpuyo sa malisud nga mga panahon. Ania kita sa malisud nga mga panahon, apan wala nako batia ang mga kahapdos niana nga kahadlok. Wala kini kanako. Akong gihunahuna ang pagpakabuhi aron dili kini magpabilin kanako. Akong gihunahuna ang pagpakabuhi aron maanad ako gikan sa mga kalisdanan sa kalibutan, kon posible kini kanako sa pagpakabuhi, pinaagi sa pagkamasulundon sa mga sugo sa Dios ug sa iyang mga balaod nga gipadayag alang sa paggiya kanako. Bisag unsa pa ang modangat kanako, kon anaa lamang ako sa pagtuman sa akong katungdanan, kon anaa ako sa pakigdait sa Dios, kon ako takus sa pagpakigdait sa akong mga kaigsoonan, kon makabarug ako nga walay buling sa atubangan sa kalibutan, nga walay mansa, walay kalapasan sa mga balaod sa Dios, dili ako magsapayan kon unsay mahimong mahitabo kanako. Kanunay ako nga andam, kon ania ako niini nga kinaiya nga masalabuton sa hunahuna ug pamatasan. Dili igsapayan kining tanan. Busa, dili ako mabalaka og kasamok ni mobati og mga kahapdos sa kahadlok.

Malukupon ang bukton sa Ginoo, ug niana akong giila ang iyang bukton. Dili nianang mga tawo nga naggubat, dili nianang mga nasud nga nagsulay sa paglaglag sa mga nasud, dili nianang mga tawo nga naghulga batok sa kagawasan sa ilang isigka mga nilalang, dili gayud nianang tanan nga mga paagi; apan ang bukton sa Dios wala pamub-i. Sumpoon niya ang mosunod nga mga resulta. Mopatigbabaw Siya niini sa paagi nga kamo ug ako karon, dili makasabut, o dili makakita og una, alang sa pinakamaayo.⁸

Ang pagkamasulundon sa ebanghelyo moandam sa kalibutan alang sa pag-abut sa Manluluwas.

Ang pagkamasulundon sa ebanghelyo moluwas sa kalibutan gikan sa sala, mopawagtang sa gubat, panagbangi ug mga panagkihaanay, ug mopasiugda sa kaliboan nga pagmando. Mopahiuli kini sa kalibutan ngadto sa tinuod nga tag-iya, ug andamon kini alang sa pagpanunod sa matarung. Kining tanan kabahin [sa] Ebanghelyo ni Kristo, ug ang mga epekto nga modagayday gumikan sa pagdawat ug pagsagop niini sa katawhan.⁹

Ang ebanghelyo maoy kaluwasan, ug kon wala kini walay takus nga angkunon. Mianhi kita nga hubo dinhi sa kalibutan ug mobiya sa kalibutan sa sama nga paagi. Kon atong tigumon ang katunga sa kalibutan, dili nato kini mapahimuslan sa pagpalungtad sa kinabuhi dinhi, o sa pagsiguro og kinabuhing dayon human dinhi. Apan ang ebanghelyo nagtudlo sa mga tawo nga magmapainubsanon, matinud-anon, matinuoron ug magmatarung sa atubangan sa Ginoo ug sa matag usa, ug agig tugbang maingon nga ang mga baruganan niini gipatuman maingon man usab ang kalinaw ug pagkamatarung molungtad ug matukod diha sa yuta, ug ang sala, panagbangi, pagpaagas sa dugo ug pagkadautan sa tanang matang mahunong, ug ang yuta mahimong putli ug mahimong haum nga puy-an sa langitnong mga nilalang; ug sa Ginoo nga atong Dios nga moanhi ug mopuyo diha, nga iyang buhaton panahon sa Kaliboan.¹⁰

Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw … naghuhanahuna niini isip kabahin sa misyon niini aron sa pag-andam og agianan alang sa tinuod ug mahimayaon nga pag-abut sa Anak sa Dios nganhi sa yuta, sa pagmando ibabaw niini ug mopuyo uban sa Iyang katawhan. Isip kabahin niana nga trabaho sa pagpangandam ang mga Santos nagtuo nga ang Israel, nga dugay na kaayo nga gikatag tali sa mga nasud sa yuta, mahimo nga pagapundukon ug ipahiuli ngadto sa mga yuta nga gisaad sa ilang mga amahan isip usa ka walay katapusan nga kabilin.…

… Kadtong kinsa nakadawat sa Ebanghelyo dinhi sa kalibutan … mahimo nga makatabang sa pagpatuman sa mga katuyoan sa Dios. Mahimo sila nga nagkahiusa nga mga trabahador uban Kaniya sa pagpahinabo dili lamang sa ilang kaugalingong kaluwasan sa kapanahonan ug sa kahangturan, kondili sa kaluwasan sa tibuok Israel ug sa mga Hentil nga kinsa modawat sa Ebanghelyo. Sila ang mga tigtuman sa karaang mga panagna. Si Isaias, diha sa kasanag sa pagdasig sa Dios, nakakita kanila sa ilang mga pagbudlay sa diha nga misinggit siya og kusog: “Ug mahinabo sa ulahing mga adlaw nga ang bukid sa balay sa Ginoo pagatukoron ibabaw sa tumoy sa kabukiran, ug igatuboy ibabaw sa mga bungtod, ug ang tanang mga nasud magaganayan ngadto kaniya” (Isaias ii:2–3). Kabahin niini si Jeremias nagsulti sa diha nga iyang gisulti pag-usab ang saad sa Dios ngadto sa Israel nga pagatumanon sa ulahing mga adlaw: “ikuha ko kamo ug usa ka ciudad, ug duruha sa usa ka panimalay, ug dad-on ko kamo ngadto sa Zion, ug hatagan ko kamo ug mga magbalantay nga uyon sa akong kasingkasing nga magapakaon kaninyo sa kinaadman ug salabutan” (Jeremias iii:14–15).¹¹

Ang Ginoo … mitakda og mga balaod diin Siya miingon nga ang Iyang katawhan kinahanglan makaamgo: Nga kinahanglan sugdan nila niana gayung taknaa nga mopatigbabaw sa tanan nila nga mga kaaway ug, tungod kay nagpadayon sila nga matinud-anon sa paghupot sa Iyang mga balaod nga gihatag Niya ngadto kanila, gimando nga kinahanglan gayud nga sila mopatigbabaw hangtud nga ang tanan nga mga kaaway mabuntog— dili pagbuntog pinaagi sa kapintas o panagbangi sa espiritu o pakiggubat kondili buntugon pinaagi sa gahum sa mahangturon nga kamatuoran, pinaagi sa halangdon ug gahum sa Labawng Makagagahum nga Dios…. Ang nagkadugang nga gahum sa matarung ug sa makiangayon nga gipakigsaad nga katawhan sa Dios, kinahanglan nga palamboon ug dugangan, hangtud ang kalibutan moyukbo ug moila nga si Jesus mao ang Kristo, ug nga adunay mga tawo nga nag-andam alang sa Iya na usab nga paganhi uban sa gahum ug himaya sa yuta [Tan-awa sa D&P 103:5–8].¹²

Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw walay gidapigan nga Simbahan. Dili kini usa ka sekta. Kini Ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw. Kini lamang usa nga nagbinugtong dinhi sa kalibutan nga makahimo og lihitimo nga makadala sa pangalan ni Jesukristo ug sa iyang balaan nga pagtugot. Akong gihimo kini nga pamahayag sa tanan nga kayano ug katinuod sa inyong atubangan ug sa atubangan sa tibuok kalibutan, daw mapait sa ingon ang kamatuoran niadtong misupak ug walay katarungan sa pagsupak. Bisan pa niini tinuod kini ug magpabilin nga tinuod hangtud nga siya kinsa adunay katungod sa pagmando tali sa mga nasud sa yuta ug tali sa indibidwal nga mga anak sa Dios sa tibuok kalibutan moabut ug moangkon sa pagmando sa kagamhanan ug modawat sa pangasaw-unon nga pagaandamon alang sa pag-abut sa Pamanhunon.¹³

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

Nganong importante kini alang kanato nga ang mga propeta sa Dios “sa moderno ingon man usab sa karaan nga mga panahon” nanagna nang daan sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas?
Nganong gihatagan kita og mga timaan sa Ikaduhang Paganhi? Kinsa ang moila niini isip mga timaan sa pag-anhi sa Manluluwas? Sa unsang paagi atong magamit kini nga kasayuran mahitungod niini nga mga timaan sa atong mga kinabuhi?
Sa unsang paagi ang natural nga mga katalagman mahimong “alang sa kaayohan sa mga anak sa [Dios]”? Sa unsang paagi kita motubag kon kini modangat kanato?
Unsa gayud ang kinahanglan nato nga buhaton aron “makaikyas sa mga katalagman nga ibu-bo ngadto sa mga dautan”?
Unsay mga panalangin ang moabut sa kalibutan kon ang mga tawo mosunod sa mga baruganan sa ebanghelyo?
Sa unsang paagi ang Dios “mosupak” sa mga resulta sa kadautan “alang sa pinakamaayo”?
Sa unsang paagi buntugon sa mga Santos sa kaulahian ang tanan nilang mga kaaway?
Ngano nga ang Ikaduhang Pag-anhi pareho nga usa ka “mahinungdanon” ug usa ka “makahahadlok” nga adlaw? (D&P 110:16.)
Unsa ang mahimo sa matag usa kanato aron makatabang sa pag-andam sa kalibutan alang sa Ikaduhang Pag-anhi sa Manluluwas?

the Second Coming — *Ang Ikaduhang Pag-anhi,* pinaagi ni Harry Anderson. Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nagtuo nga ang Manluluwas, si Jesukristo, moanhi pag-usab uban sa gahum ug sa dakong himaya.