Nagpadayon nga Pagpadayag alang sa Kaayohan sa Simbahan

Kinahanglan nga magkahiusa kita sa pagpakabuhi pinaagi sa nagpadayon nga pagpadayag nga moabut gikan sa Dios ngadto sa Iyang Simbahan pinaagi sa mga tinugyanan nga Iyang gitudlo.

Gikan sa Kinabuhi ni Joseph F. Smith

Sama sa lima ka mga Presidente sa Simbahan nga nag-una kaniya, si Joseph F. Smith nakadawat og daghang balaanon nga mga paggiya sa pagdumala sa Simbahan ug sa mga miyembro niini. Bisan pa niana, sulod sa katapusang mga bulan sa iyang kinabuhi, ang tabil nga nag-ulang kaniya gikan sa Dios nagkanipis kay sa nanglabay. Kadaghanan niining higayuna gigahin sa malinawon nga pag-ampo ug pagpamalandong. Niadtong 4 sa Oktubre 1918, mga semana lamang sa wala pa ang iyang kamatayon, miingon siya diha sa kinatibuk-ang komperensya: “Dili ako, dili ako mangahas, sa pagsulay sa pagsulti mahitungod sa daghang mga butang nga anaa sa akong hunahuna niining buntaga, ug akong ihulat hangtud sa pipila ka umaabut nga panahon, ang Ginoo nga mauyunon, sa akong pagsulay sa pagsulti kaninyo sa pipila sa mga butang nga ania sa akong hunahuna, ug nga anaa sa akong kasingkasing. Wala ako mag-inusara nga nagpuyo niining lima ka mga bulan. Mipuyo ako diha sa espiritu sa pag-ampo, sa pagpangamuyo, sa hugot nga pagtuo ug determinasyon; ug nakahimo ako sa mapadayunon nga pagpakigsulti uban sa espiritu sa Ginoo.”¹ Atol niining panahona nga nakadawat siya og pananawon sa katubsanan sa mga patay nga nahimong seksyon 138 sa Doktrina ug mga Pakigsaad.

Si Presidente Smith sa mapainubsanong paagi miila sa kabuotan sa Dios pinaagi sa pagpadayag ngadto kaniya sa mga butang nga gikinahanglan niyang mahibaloan samtang nagdumala siya sa Simbahan: “Hugot ako nga nagtuo nga ang Dios mipadayag ngari kanako sa ako karong katakus, daghang mahimayaon nga mga butang, daghang mga baruganan, ug sa kadaghanan labaw pa nga kaalam kay sa ania sa akong kaugalingon; ug nagtuo ako nga magpadayon Siya sa pagbuhat sa ingon hangtud nga ako madawaton, hangtud nga ako anaa sa katungod sa pagpaminaw kon Siya mosulti, sa pagpaminaw kon Siya magtawag, ug sa pagdawat kon Siya mohatag kanako nianang Iyang mga gitinguha.”²

Mga Pagtulun-an ni Joseph F. Smith

Kami nagtuo sa direkta nga pagpadayag gikan sa Dios ngadto sa tawo.

Kami nagtuo … sa baruganan nga direkta nga gipadayag gikan sa Dios ngadto sa tawo.

Kini usa ka bahin sa ebanghelyo, apan dili kini lahi sa niini nga dispensasyon. Kasagaran kini sa tanan nga katuigan ug mga dispensasyon sa ebanghelyo. Ang ebanghelyo dili ikatugyan, ni ang Simbahan sa Dios magpadayon sa pagkaanaa, kon wala kini. Si Kristo mao ang pangulo sa iyang Simbahan ug dili tawo, ug ang koneksyon mahimo lamang nga mapatunhay diha sa baruganan sa laktud ug mapadayunon nga pagpadayag. Dili kini usa ka panulundon nga baruganan, dili kini ikatunol gikan sa amahan ngadto sa anak, ni gikan sa usa ka henerasyon ngadto sa laing henerasyon, kondili usa ka buhi, mahinungdanon nga baruganan nga mapahimuslan sa piho lamang nga mga kasabutan, nga maingon og—pinaagi sa hingpit nga hugot nga pagtuo sa Dios ug sa pagkamasulundon sa iyang mga balaod ug mga sugo. Sa higayon nga kining mga baruganan mahunong, nianang higayuna mawala ang paggiya sa Simbahan, mahibulag gikan sa iyang makanunayon nga buhing pangulo. Niini nga kahimtang dili kini makapadayon, apan kinahanglan gayud nga mohunong sa pagkahimo nga Simbahan sa Dios ug, sama sa barko sa dagat nga walay kapitan, kompas o timon, maglutaw kini ibabaw sa gahum sa mga balud sa kanunayng nakigbatok nga tawhanong mga kahinam, ug kalibutanon nga mga tinguha, garbo ug kabuang, sa katapusan maguba diha sa lugas sa pagpanapi sa kaparian ug pagpatuotuo.³

Kinahanglan masabtan kini nga ang mga sulugoon sa Dios adunay katungod sa ilang mga pagdumala nga makabaton og dihadiha nga balaanong paggiya, ug busa, uban sa ilang hugot nga pagtuo, ilang idugang ang balaanong mga kaalam isip tigdumalang kusog sa ilang mga paghago, ug kon kana nahimo na, kinahanglan gayud nga magkapahimo kini og mga tawo nga dili mabuntog sa mga kalihokan nga ilang gihimo diha sa pagserbisyo sa Dios.⁴

Nasayud ako nga matag baruganan sa Ebanghelyo ni Jesukristo nga gipadayag pinaagi ni Joseph Smith, ang propeta, niining katapusang mga adlaw iya sa Dios ug kini tinuod, ug mobarug sa kahangturan—nga kini, diha sa katakus niini, maingon man sa kamatuoran, dili gayud kini mabuntog. Nasayud ako niini uban sa tibuok nako nga pagkatawo. Gidoble ang pasalig sa Dios ngari kanako pinaagi sa pagkaanaa ug impluwensya sa Iyang Espiritu, ug pinaagi sa inspirasyon nga mipukaw sa akong kalag sa paghigugma niana nga maayo, ug sa pagtinguha nga isalikway kana nga dautan.⁵

Ang Dios mipadayag sa Iyang kabubut-on ngadto sa mga tawo ingon man usab sa atong kapanahonan sama sa bisan unsa nga panahon sa kasaysayan.

Ang mga Santos sa Ulahing mga Adlaw … mihatag og pagpamatuod sa tibuok kalibutan nga ang Dios buhi ug nga ipadayag niya ang iyang kabubut-on ngadto sa mga tawo kinsa motuo kaniya ug kinsa mosunod sa iyang mga sugo, ingon man usab sa atong panahon sama sa bisan unsang kapanahonan sa kasaysayan sa mga nasud. Ang basahon nga gidawat isip kasulatan dili hingpit. Ang Dios wala gayud mopadayag sa bisan unsang panahon nga mohunong siya pagpakigsulti sa mga tawo sa hangtud. Kon kita gitugotan sa pagtuo nga siya misulti, kita kinahanglan gayud ug motuo nga siya mopadayon sa pagpakigsulti, tungod kay siya walay kausaban.…

Unsa man ang pagpadayag dili ba mao man ang pagtukas sa bag-o nga kamatuoran, pinaagi kaniya kinsa mao ang tuburan sa tanang kamatuoran? Sa pagsulti nga wala na magkinahanglan ug bag-o nga pagpadayag, katumbas kini sa pag-ingon nga wala kita magkinahanglan og bag-o nga mga kamatuoran—usa ka binuang nga pamahayag. Ingon man usab, sa hilabihan, tingali makaingon nga ang mga pinadayag nga nadawat ni Abraham paigo na alang sa mga propeta; ug ang mga pinadayag nga nadawat ni Enoch paigo alang kang Noe, kansang misyon mao ang pagtukod og arka ug magsangyaw og paghinulsol; o kadtong mga pulong nga gisulti ngadto ni Moises paigo sa tanang kapanahonan; o kadtong unsay nadawat ni Abraham mahimo nga paigo ra sa iyang mga anak lahus sa tanang panahon. Apan dili sa ingon niana. Bisan pa man nga si Abraham gipaboran uban sa mahinungdanon nga mga saad, ang pulong sa Dios wala ihikaw ngadto sa iyang anak nga lalaki si Isaac, ni ngadto sa iyang apo nga lalaki nga si Jacob. Ngano? Tungod kay kini dili gayud unta mahimo sa pagpahigayon sa ilang mga misyon sa pulong sa Ginoo ngadto lamang sa ilang amahan ug sa uban. Ug unsaon man sa Amahan sa Matinud-anon nga makatuman sa iyang buluhaton diha sa mga panudlo nga nadawat ni Noe? Sa unsang personal nga kagamitan ang mga pagpadayag sa nangagi nga mga patriarch ug mga propeta ngadto ni Balaam o ni Pablo? Tinuod kini, nga gigamit kini isip makasaysayanon nga mga kamatuoran o mga leksyon, apan dili paigo alang kanila sa indibidwal nga paagi.

Busa kita karon nga nagpuyo sa modernong mga panahon nanginahanglan, sa hilabihan! sa makanunayon nga pagpadayag, nga kita sa indibidwal nga paagi mahimo nga makatuman sa atong mga misyon nga madawat ngadto sa atong Amahan, ug nga unta kita makahimo og labaw pa nga trabaho sa atong kaugalingong kaluwasan; ug nga unta kita usab masayud sa kabubut-on sa Dios kalabut sa iyang Simbahan, iyang katawhan, ug sa iyang mga katuyoan kabahin sa mga nasud. Kini ang mga pipila sa kaliboan nga mga panginahanglan nga anaa sa pagpadayag.⁶

Ang Dios mipadayag sa Iyang kaugalingon ngadto sa kalibutan pinaagi sa may pagtugot nga natudlong mga tinugyanan sa priesthood.

Pinaagi ni Joseph [Smith], … ang Ginoo mipadayag sa iyang kaugalingon ngadto sa kalibutan, ug pinaagi kaniya iyang gipili ang unang mga elder sa Simbahan—mga tawo kinsa mga matinuoron sa ilang mga kasingkasing; mga tawo kinsa iyang nasayran nga modawat sa pulong, ug maghago nga may kalabutan kang Joseph niining mahinungdanon, importante nga buluhaton; ug sa tanan nga naordinahan sa Priesthood, ug sa tanan nga natudlo sa bisan unsa nga katungdanan dinhi sa Simbahan nga nakadawat sa ilang pagtugot ug pagkatudlo pinaagi niini nga pagkatinugyanan nga gitudlo sa Dios, uban ni Joseph nga nangulo. Mao kini ang pagkahan-ay, ug dili kini mahimo nga lahi. Ang Dios dili motuboy og lain nga propeta ug lain nga katawhan sa paghimo sa trabaho nga gisangon kanato nga buhaton. Dili gayud siya mobaliwala niadtong kinsa ligdong nga mibarug ug matinuoron gikan sa sinugdanan, ingon nga mao kini, kabahin niini nga trabaho, ug kinsa ligdong ug matinud-anon sa gihapon, tungod kay nagpadayon sila nga matinud- anon sa gisalig kanila. Walay pagduhaduha sa akong hunahuna sa ilang pagpamatuod sa ilang mga kaugalingon nga dili matinud-anon, isip usa ka kapunongan, tungod kay kon bisan kinsa kanila ang mahimo nga dili takus sa iyang panan-aw, sila pagatangtangon niya sa ilang dapit ug motawag og lain gikan sa mga miyembro aron ihulip sa ilang mga katungdanan.⁷

Sa higayon nga ang usa ka tawo moingon nga dili siya mosunod ngadto sa legal nga gitukod nga awtoridad sa Simbahan, bisan kon kini ba ang magtutudlo, bishopric, high council, iya nga korum, o ang Unang Kapangulohan, ug sa iyang kasingkasing nagpamatuod niini ug sa pagpatuman niini, nianang higayuna gipahimulag niya ang iyang kaugalingon gikan sa mga kahigayunan ug mga panalangin sa Priesthood ug Simbahan, ug miputol sa iyang kaugalingon gikan sa mga katawhan sa Dios, tungod kay iyang gibaliwala ang awtoridad nga gitukod sa Ginoo sa iyang Simbahan. Kini mao ang mga tawo nga sa kasagaran nalambigit sa [salikwaot nga mga hunahuna] sa ilang mga ulo, nga nakakuha og pagdasig (gikan ni Satanas), ug nga sa kasagaran matinguhaon kaayo sa paggiya sa Simbahan, ug molingkod sa paghukom diha sa priesthood. Ang bugtong lamang nga luwas nga paagi nga atong buhaton, isip mga indibidwal, mao ang pagpuyo sa hilabihan ka mapainubsanon, hilabihan ka matarung ug hilabihan ka matinud-anon sa atubangan sa Dios nga unta mahimo kita nga makabaton sa iyang Espiritu hangtud nga makahimo kita sa paghukom sa matarung nga paagi, ug makaila tali sa kamatuoran ug kasaypanan, tali sa husto ug sayop.⁸

Usahay subo kini nga tan-awon sa usa ka respitado nga mga miyembro sa Simbahan, mga tawo nga mao unta ang mas labaw pa nga nahibalo, motugot sa ilang mga kaugalingon nga mahimong mga himan sa matintalon nga mga espiritu…. Daw lisud kini alang sa mga tawo sa pagsabut sa mga binuhatan sa Priesthood, sa lehitimo niini nga awtoridad, ug sa gilapdon ug gahum niini; ug gani pinaagi sa kahayag sa Espiritu sayon ra kini nga masabtan, apan dili makasabut niini, ang mga tawo dali ra nga malingla sa matintalon nga mga espiritu nga makita sa bisan asang dapit sa kalibutan. Gidala sila sa pagtuo nga sayop ang usa ka butang, ug ang sunod nga butang nga mahitabo, ilang makaplagan ang ilang kaugalingon nga nagtuo nga sila gipili ilabi na sa pagpatarung sa mga butang. Hilabihan ka walay swerte ang usa ka tawo nga mahulog niini nga laang; kay kinahanglan nga masabtan kini sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw nga samtang ang mga sulugoon sa Dios nagpuyo nga limpyo og mga kinabuhi, nagtahud sa Priesthood nga gitugyan diha kanila, ug nanlimbasog sa pinakamaayo sa ilang nahibaloan aron sa pagpalambo sa ilang mga buhatan ug calling, diin sila takus nga gipili pinaagi sa tingog sa mga tawo ug sa priesthood, ug giuyonan pinaagi sa pagtugot sa Dios, hangtud nga ang Ginoo adunay bisan unsa nga ikasulti ngadto sa mga anak sa tawo, o bisan unsa nga mga panudlo nga ikapakigbahin sa iyang Simbahan, mohimo siya sa ingon nga pakigsulti pinaagi sa legal nga natudlo nga buhatan sa priesthood; dili gayud siya mogawas niini, hangtud nga, sa dili mokubos, maingon nga ang Simbahan ni Jesukristo sa mga Santos sa Ulahing mga Adlaw anaa sa karon nga porma niini dinhi sa yuta.

Dili kini buluhaton sa bisan kinsa nga indibidwal sa pagbarog isip usa ka tigpadayag, isip usa ka propeta, isip usa ka dinasig nga tawo sa paghatag og pagpadayag alang sa paggiya sa Simbahan, o sa pagpasalig sa paghatag og direksyon sa tigdumala nga mga awtoridad sa Simbahan sa bisan asang dapit sa kalibutan, sa dili mokubos taliwala sa Zion, diin ang organisasyon sa priesthood ingon ka hingpit, diin ang kada butang kumpleto, gani ngadto sa organisasyon sa usa ka branch.⁹

Sa kalibutanon maingon man usab sa espirituhanon nga mga kalihokan, ang mga Santos mahimong makadawat og Balaan nga paggiya ug pagpadayag nga makaapekto sa ilang kaugalingon, apan dili kini makahatag og pagtugot sa pagtudlo sa uban, ug dili pagadawaton kon supak sa mga pakigsaad sa Simbahan, doktrina, o disiplina, o sa nailhan nga kamatuoran, gipasundayag nga mga kamatuoran, o maayo nga kasagarang panabut. Walay tawo ang may katungod sa pagpugos sa iyang isig ka miyembro sa Simbahan sa pagbuhat og mga pagbanabana o mosakmit sa pagtuo agi og panimpalad sa bisan unsang matang diha sa daw maayo [malinglahon] nga pangangkon og Balaan nga pagpadayag o panan-awon o damgo, ilabi na kon supak kini sa tingog sa giila nga awtoridad, lokal o kinatibuk-an. Ang Simbahan sa Ginoo “mao ang balay sa kahusay” [D&P 132:8]. Wala kini gidumala pinaagi sa indibidwal nga mga gasa o mga pagpadayag, kondili pinaagi sa kahusay ug gahum sa Balaan nga Priesthood ingon nga gipaluyohan pinaagi sa tingog ug pagboto sa Simbahan diha sa gitakda niini nga mga komperensya.¹⁰

Ang espiritu sa pagpadayag makahimo sa pagpahiusa sa tibuok pamilya sa katawhan diha sa gingharian sa Dios.

Ang Ginoo misulti kanato sa usa ka pagpadayag pinaagi ni Propeta Joseph Smith, nga gawas kon kita magkahiusa kita dili Iya [Tan-awa sa D&P 38:27]. Siya miingon nga kita kinahanglan gayud nga magkahiusa. Kinahanglan gayud nga kita usa ra.¹¹

Kon ato gayud nga buhaton ubos sa impluwensya [sa Espiritu] ug mapadayunon nga magsunod sa mando niini, kita mahimong usa, ug ang panagsungi, panag-away ug pagkahakog makalimtan, ug mahimong magpakabana kita ug mahimong ingon ka matinguhaon alang sa atong mga silingan maingon man usab sa ato mismong kaayohan. Apan sa gihapon sa atong taliwala makita nato ang mga panagbangi, mga panaglahi sa hunahuna ug pagtuo, ang usa pataas ug ang lain paubos, ug ang sama nga butang gitagad sa usa ka lahi nga kahayag pinaagi sa laing mga tawo, ubp. Ngano man kini? Tungod kay ang pukot sa ebanghelyo makakuha og lainlain nga matang, ug tungod kay mga bata pa kita diha sa eskwelahan; tungod kay nagkat-on pa kita sa sukaranan sa kamatuoran, sama sa ingon niini, diha sa mahinungdanon nga plano sa Ebanghelyo ug sa niana apan dili hingpit nga paagi. Ug ang usa sa hinungdan sa panaglahi sa atong mga hunahuna ug mga panan-aw tungod kay ang pipila adunay mas dako nga kasinatian ug nakasabut sa kamatuoran nga labaw pa ka hingpit kay sa uban. Apan nagpamatuod ba kini nga ang ebanghelyo nga atong gihangup wala maglakip niadtong mga baruganan nga gikinahanglan aron sa paghiusa sa tanang mga katawhan diha sa kamatuoran? Dili, wala kini. Unsa man kining mahinungdanong mga baruganan nga gibanabana nga makapahiusa sa tanang tawhanon nga pamilya, ug makapahiusa kanila sa pagsimba sa sama nga Dios, magsunod sa sama nga tambag ug pagadumalahon sa sama nga tingog? Mga baruganan kini sa pagpadayag, ang gahum sa Dios nga gipadayag ngadto sa Iyang katawhan, ang pagtuo diha sa mga kasingkasing sa katawhan nga katungod kini sa Dios nga magmando ug magdikta, ug dili kana katungod sa bisan kinsa nga tawo sa pagsulti nga ingon gayud niini ang paagi, ni ang katawhan gikinahanglan nga motuman niini nga mga baruganan sa walay paghunahuna—nga walay kasayuran.¹²

Himoa nga maghiusa ang mga Santos; papaminawa sila sa mga tingog sa mga sulugoon sa Dios nga gipalanog sa ilang mga dalunggan; papaminawa sila sa ilang mga tambag ug magpatalinghug sa kamatuoran.¹³

Tinguhaa nga makabaton sa pakigdait ug pakighiusa sa Espiritu Santo. Himoa nga pangitaon kini nga espiritu ug ihambin sa ingon ka makugihon sulod sa pinakagamay ug pinakamapainubsanon nga palibut sa pamilya maingon man sa pagkamiyembro sa pinakataas nga organisasyon ug korum. Himoa nga motuhop kini sa mga kasingkasing sa igsoon nga mga lalaki ug igsoon nga mga babaye, sa mga ginikanan ug mga anak sa panimalay, ingon man usab sa mga kasingkasing sa Unang Kapangulohan ug sa Napulog Duha. Himoa kini nga molumoy ug mohumok ang tanang mga panaglahi tali sa mga miyembro sa mga Kapangulohan sa Stake ug mga High Council, ingon man usab tali sa mga silingan nga nagpuyo sa sama nga ward. Himoa nga makapahiusa kini sa kabatan-onan ug mga tigulang, lalaki ug babaye, mga panon ug magbalantay, katawhan ug Priesthood diha sa mga panagbugkos sa pagpasalamat ug pagpasaylo ug gugma, aron ang Israel mobati unta nga gikahimut-an sa Ginoo, ug nga kita untang tanan moduol sa Iyang atubangan uban sa tanlag nga walay kalapasan atubangan sa mga tawo. Dayon wala na dihay pagkahigawad mahitungod sa mga panalangin nga gisaad niadtong kinsa kinasingkasing nga nagsimba Kaniya. Ang matam-is nga mga paghunghong sa Espiritu Santo ihatag ngadto kanila ug ang mga bahandi sa Langit, ang panaghimamat sa mga anghel, igadugang gikan sa matag karon ug unya, tungod kay ang Iyang saad magpabilin ug dili mapakyas!¹⁴

Mga Sugyot alang sa Pagtuon

Unsa ang pagpadayag? Unsay ipasabut sa pag-ingon nga ang pagpadayag maoy “usa ka buhi nga mahinungdanong baruganan”?
Unsay mahitabo sa Simbahan kon walay direkta ug mapadayunon nga pagpadayag?
Unsa may kahulugan ngari kanato nga ang basahon nga gibuhat isip kasulatan dili pa hingpit? Unsaon nato pag-andam ang atong mga kasingkasing nga modawat og dugang nga pagpadayag pinaagi sa gitudlo nga mga buhatan sa priesthood?
Ngano nga ang mapadayunon nga pagpadayag importante sa mga panahon sa ingon nga mga propeta sama nila ni Noe ug Moises? Unsay mga panalangin sa pagkaadunay buhi nga propeta karon? Sa unsang paagi ang buhi nga propeta makatabang kanato nga makasagubang sa mga hagit sa atong panahon?
Ngano nga kinahanglan gayud nga ang pagpadayag alang sa Simbahan moabut lamang pinaagi sa gitudlo nga mga buhatan sa priesthood? Bisan tuod nga ang mga indibidwal “mahimo nga makadawat og Balaanon nga paggiya ug pagpadayag nga makaapekto sa ilang kaugalingon,” nganong dili kini makahatag og pagtugot sa pagtudlo sa uban? (Tan-awa usab sa D&P 42:11.)
Sa unsang paagi usahay nga ang mga miyembro sa Simbahan nalingla sa ilang panabut sa awtoridad sa priesthood? Unsaon sa mga miyembro nga malikayan nga malingla niini nga paagi?
Unsaon sa mga miyembro sa Simbahan sa tibuok kalibutan nga magkahiusa isip usa ra sa katuyoan ug kamatuoran? Sa unsa nga paagi nga ang impluwensya sa Espiritu Santo makahimo kanato nga labaw pa nga magkahiusa? Nganong importante man kaayo nga magkahiusa kita? (Tan-awa usab sa D&P 38:27.)

Si Presidente Joseph F. Smith uban sa mga misyonaryo ug mga miyembro sa Swiss German Mission, Agosto 1910. Si Presidente Smith mitambag sa mga Santos nga maghiusa ug “maminaw sa mga tingog sa mga sulugoon sa Dios nga gipalanog sa ilang mga dalunggan” (*Gospel Doctrine,* 261).