မောဇိယကျမ်း
အခန်းကြီး ၁
ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးသည် သူ၏သားတို့အား မိမိတို့ဘိုးဘေးတို့၏ဘာသာစကားနှင့် ပရောဖက်ပြုဟောချက်များကို သွန်သင်၏—အမျိုးမျိုးသောပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌ ရေးထားသော မှတ်တမ်းများကြောင့် သူတို့၏ဘာသာတရားနှင့် ယဉ်ကျေးမှုတို့ကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက် ထားလေ၏—မောဇိယသည် ရှင်ဘုရင်တစ်ပါးအဖြစ် ရွေးကောက်ခံရလျက်၊ မှတ်တမ်းများနှင့် အခြားအရာများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်သူအဖြစ် ခန့်အပ်ခံရ၏။ ဘီစီ ၁၃၀–၁၂၄ ခန့်။
၁ ယခုမူကား၊ ဇရဟင်မလပြည်တစ်ခုလုံးရှိ၊ ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးနှင့် ဆိုင်သောလူမျိုးအပါင်းတို့၌တိုက်ခိုက်ခြင်း မရှိတော့၍၊ ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးသည် သူ့ဘဝ၏ကျန်ကြွင်းချိန် တစ်လျှောက်လုံး၌ အဆက်မပြတ်ငြိမ်းချမ်းခြင်းကို ရရှိလေ၏။
၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူ့ ၌သားသုံးယောက်ရှိ၏။ သူတို့အမည်များကို မောဇိယ၊ ဟေလောရုံနှင့် ဟေလမန်ဟုမှည့်၏။ သူတို့အား မိမိဘိုးဘေးတို့၏ ခပ်သိမ်းသောဘာသာစကားကို သင်ယူစေသည်မှာ၊ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့် ဉာဏ်ကောင်းသောသူများဖြစ်လာနိုင်ကြစေကြောင်း၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏လက်တော်ဖြင့် ပေးအပ်တော်မူသည့်အရာတည်းဟူသော၊ သူတို့ဘိုးဘေးတို့၏နှုတ်ဖြင့်ဟောသည့် ပရောဖက်ပြုဟောချက်များအကြောင်းကို သိနိုင်ကြစေကြောင်းတို့ပင်တည်း။
၃ ကြေးပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌ ရေးထွင်းထားသော မှတ်တမ်းများအကြောင်းကိုလည်း သူတို့ကို သွန်သင်ပေး၍ ဆိုလေသည်ကား၊ ငါ့သားတို့၊ ဤမှတ်တမ်းများနှင့် ဤပညတ်တော်များပါရှိသော ဤပုရပိုက်ပြားများ မရှိခဲ့လေလျှင် ယခုမျက်မှောက်ကာလ၌ပင်၊ ငါတို့သည် ဘုရားသခင်၏နက်နဲသောအရာတို့ကို မသိကြဘဲနှင့် အသိတရားမဲ့ခြင်း၌ ဆက်၍ရှိနေရမည်ကို သင်တို့သတိရကြစေရန် ငါအလိုရှိ၏။
၄ အကြောင်းမူကား၊ ဤပုရပိုက်ပြားများ၏အကူအညီမရှိလေလျှင်၊ ငါတို့အဘလေဟိသည် ဤအရာခပ်သိမ်းတို့ကို သူ၏သားသမီးတို့အား သွန်သင်ပေးရန် အောက်မေ့နိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်နိုင်လေမည်မဟုတ်။ သူသည် အဲဂုတ္တုလူမျိုးတို့၏ဘာသာစကားကို သင်ယူခဲ့ရသဖြင့် ရေးထွင်းထားခြင်းများကို ဖတ်နိုင်၍၊ ထိုအရာများကို သူ၏သားသမီးတို့အား သွန်သင်ပေး၏၊ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ သူတို့သည်လည်း မိမိတို့သားသမီးများကို သွန်သင်ပေးနိုင်ခဲ့၍၊ ယခုမျက်မှောက်ကာလအထိတိုင်အောင်ပင် ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်များကို ပြီးပြည့်စုံစေလျက်ရှိကြ၏။
၅ ငါ့သားတို့၊ သင်တို့ကို ငါဆိုသည်ကား၊ ငါတို့ဖတ်နိုင်၍ ဘုရားသခင်၏နက်နဲတော်မူခြင်းတို့ကို နားလည်၍၊ သူ၏ပညတ်တော်တို့ကို ငါတို့မျက်မှောက်၌ အစဉ်အမြဲရှိနိုင်စေခြင်းငှာ၊ လက်တော်ဖြင့်ထိန်းသိမ်း၍ ကာကွယ်စောင့်မထားခဲ့သည့် ဤအရာတို့မရှိလျှင်၊ ငါတို့ဘိုးဘေးတို့သည်ပင် ယုံကြည်မှုလျော့ပါး ဆုတ်ယုတ်လာခဲ့လေမည်။ ထို့အတူ သူတို့ဘိုးဘေးတို့၏မမှန်သော နည်းဥပဒေသများ ကြောင့်၊ ဤအရာတို့ အကြောင်း တစ်စုံတစ်ခုမျှမသိကြသော သို့မဟုတ်၊ သွန်သင်သောအခါ၌ပင် မယုံကြည်ကြသော ငါတို့ညီအစ်ကိုလာမန်အမျိုးသားများကဲ့သို့ ငါတို့ဖြစ်ခဲ့ပေမည်။
၆ အို ငါ့သားတို့၊ ဤအဆိုအမိန့်များ မှန်ကန်၍၊ ဤမှတ်တမ်းများသည်လည်း မှန်ကန်ကြောင်းကို သင်တို့ သတိရကြစေရန် ငါအလိုရှိ၏။ ရှုဦးလော့၊ ငါတို့ဘိုးဘေးတို့ ယေရုရှလင်ကို စွန့်ခွာခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ ယခုတိုင်အောင်ရှိသည့် သူတို့၏မှတ်တမ်းများနှင့် အဆိုအမိန့်များပါရှိသည့် နီဖိုင်း၏ပုရပိုက်ပြားများသည်လည်း မှန်ကန်ကြ၏။ ငါတို့မျက်မှောက်၌ ရှိလေသောကြောင့်၊ ထိုပုရပိုက်ပြားများ၏ ဧကန်အမှန်ဖြစ်ခြင်းကို သိနိုင်ကြပေ၏။
၇ ယခုမူကား၊ ငါ့သားတို့၊ သင်တို့သည် ထိုအရာတို့ကို လုံ့လဝီရိယထက်သန်စွာ စေ့စေ့ဖတ်ရှု၍၊ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ အကျိုးရှိနိုင်ကြောင်းကို သတိရကြစေရန် ငါအလိုရှိ၏။ ငါတို့၏ဘိုးဘေးတို့ထံ ကိုယ်တော်ရှင်ပြုထားတော်မူခဲ့သည့် ကတိတော်များအတိုင်း ထိုပြည်၌ သင်တို့အောင်မြင်နိုင်ကြစေကြောင်း၊ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းကြစေရန်လည်း ငါအလိုရှိ၏။
၈ ဤကျမ်း၌ ရေးမထားသည့် သာ၍များစွာသောအရာများကိုလည်း ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးသည် မိမိသားတို့ကို သွန်သင်၏။
၉ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးသည် သူ့သားတို့အား သွန်သင်ပေးခြင်းကို လက်စသတ်ပြီးနောက်၊ အိုမင်းလာ၍ မြေကြီးပေါ်မှာ နေထိုင်သူခပ်သိမ်းတို့၏သွားရာလမ်းသို့ အလွန်မကြာမြင့်မီ သွားရတော့မည်ကို သိမြင်၏။ ထို့ကြောင့်၊ နိုင်ငံကို သူ့သားများမှ တစ်ဦးထံအပ်နှင်းခြင်းမှာ သင့်လျော်သည်ဟု စဉ်းစား၏။
၁၀ ထို့ကြောင့်၊ သူသည် မောဇိယကို ရှေ့သို့ ခေါ်ခဲ့စေ၍၊ ပြောဆိုသောစကားများမူကား၊ ငါ့သား၊ သင်သည် ဤပြည်တစ်လျှောက်လုံးရှိ ဤလူမျိုးများ၊ သို့မဟုတ် ဤပြည်၌ နေကြသော ဇရဟင်မလလူမျိုးများနှင့် မောဇိယ၏ လူမျိုးများ၌ ကြေညာခြင်းကိုပြု၍၊ ထိုကြေညာခြင်းအားဖြင့် အတူတကွစုဝေးကြစေရန် ငါအလိုရှိ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါတို့၏ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်ရှင် ပေးထားတော်မူခဲ့သော ဤလူမျိုးတို့အပေါ်၌ သင်သည် ရှင်ဘုရင်နှင့် အုပ်စိုးသူဖြစ်ကြောင်းကို နက်ဖြန်နေ့တွင် ဤလူမျိုးတို့အား ငါ့နှုတ်ဖြင့်ကြေညာမည်။
၁၁ ထိုမှတစ်ဖန်၊ ငါသည် ဤလူမျိုးတို့ကို ကိုယ်တော်ရှင်ဘုရားသခင် ယေရုရှလင်နယ်မြေမှ ဆောင်တော်မူလေသည့်လူမျိုးခပ်သိမ်းတို့နှင့် ခွဲခြားသိနိုင်စေရန် အမည်ပေးမည်။ ဤသို့ငါပြုခြင်းသည်ကား၊ သူတို့သည် ကိုယ်တော်ရှင်၏ပညတ်တော်များကို စောင့်ထိန်းရာ၌ လုံ့လဝီရိယရှိသော လူမျိုးများဖြစ်လေသောကြောင့်ပင်တည်း။
၁၂ လွန်ကျူးခြင်းကြောင့်မှတစ်ပါး၊ ဘယ်သောအခါမျှ ပယ်ဖျောက်မခံရမည့်အမည်ကိုလည်း သူတို့ကို ငါပေး၏။
၁၃ ထိုမှတစ်ပါး၊ သင့်ကို ငါတစ်ဖန်ဆိုသည်ကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်အလွန်နှစ်သက်တော်မူသည့် ဤလူမျိုးတို့သည် လွန်ကျူးခြင်းထဲသို့ လဲကျ၍၊ ဆိုးညစ်လျက်၊ သူ့သားမယားအား ပြစ်မှားသော လူမျိုးများဖြစ်လာကြလျှင်၊ သူတို့ကို ကိုယ်တော်ရှင်လက်လွှတ်၍၊ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ သူတို့သည် သူတို့ညီအစ်ကိုများကဲ့သို့ အားနည်းလာကြ၏။ သူသည်လည်း ယခင်က ငါတို့ဘိုးဘေးတို့ကို ကာကွယ်စောင့်မတော်မူလေသကဲ့သို့၊ သူ၏အတုမရှိ အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသောတန်ခိုးတော်ဖြင့်၊ သူတို့ကို ကာကွယ်စောင့်မမည် မဟုတ်တော့။
၁၄ ငါဆိုသည်ကား၊ ငါတို့ဘိုးဘေးတို့ကို ကာကွယ်စောင့်မတော်မူရာ၌ သူသည် လက်တော်ကို မဆန့်လေလျှင်၊ သူတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့၏လက်သို့ ကျရောက်ရမည်ဖြစ်၍၊ သူတို့၏ မုန်းတီးခြင်းခံရသူများ ဖြစ်လာရမည်။
၁၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဗင်္ယာမိန်မင်းကြီးသည် သူ့သားအား ဤဟောပြောခြင်းတို့ကို လက်စသတ်ပြီးနောက်၊ နိုင်ငံ၏အမှုအမျိုးမျိုးတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ တာဝန်ပေး၏။
၁၆ ထိုမှတစ်ဖန်၊ ကြေးပုရပိုက်ပြားများပေါ်၌ ရေးထွင်းထားသောမှတ်တမ်းများ၊ ထို့အတူ နီဖိုင်း၏ပုရပိုက်ပြားများ၊ ထို့အတူ လာဗန်၏ဓား၊ ထို့အတူ ကိုယ်တော်ရှင်အပေါ်ထားသည့် ငါတို့ဘိုးဘေးတို့၏ပမာဏပြုခြင်းနှင့် လုံ့လဝီရိယတို့အတိုင်း သူတို့အယောက်တိုင်းကို လမ်းပြနိုင်ခြင်းငှာ၊ လက်တော်ဖြင့် ပြင်ဆင်ထားတော်မူခဲ့သည့်အရာတည်းဟူသော၊ တောရိုင်းတစ်လျှောက် လမ်းပြခဲ့သည့် အလုံး သို့မဟုတ် လမ်းညွှန်သည့်အရာတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍လည်း သူ့ကိုတာဝန်ပေးခဲ့၏။
၁၇ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့သည် သစ္စာမရှိသောအခါ၊ မအောင်မြင်ကြ၊ လမ်းခရီး၌လည်း ရှေ့သို့မတိုးနိုင်ဘဲ၊ နောက်ကို ပြန်၍ ရောက်၍၊ သူတို့အပေါ်၌ ဘုရားသခင်၏ မကျေမနပ်ဖြစ်ခြင်းကို ခံရကြ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့၏တာဝန်ကို အောက်မေ့စေရန် နှိုးဆော်ခြင်းငှာ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်းဘေး၊ ပြင်းထန်သောဆင်းရဲဒုက္ခများနှင့် ဒဏ်ခတ်တော်မူခြင်းကိုလည်း ခံရကြ၏။
၁၈ ယခုမူကား၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ မောဇိယသည် သူ့အဘမိန့်မှာသည့်အတိုင်း သွား၍ပြု၏၊ ဇရဟင်မလပြည်ရှိ လူမျိုးခပ်သိမ်းတို့ကို ကြေညာ၍၊ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့် သူ့အဘဟောပြောမည့် စကားများကို ကြားနာခြင်းငှာ၊ ဗိမာန်တော်သို့ တက်၍သွားရန် သူတို့ကိုယ်သူတို့ အတူတကွစုဝေးကြ၏။