ສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ສຳລັບຍຸກສຸດທ້າຍ

ໂດຍ ແອວເດີ ອາເລັນ ດີ ເຮນີ

ແຫ່ງສາວົກເຈັດສິບ

ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນໄດ້ເລືອກແບບແຜນຂອງການເປີດເຜີຍຄວາມຈິງແກ່ລູກໆຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງສາດສະດາ.

ຕອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງໜຸ່ມ, ຂ້າພະເຈົ້າມັກວັນເສົາຫລາຍ ເພາະທຸກຢ່າງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດໃນມື້ນັ້ນ ເບິ່ງຄືວ່າເປັນການພະຈົນໄພ. ແຕ່ບໍ່ວ່າຂ້າພະເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງ, ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດມັກຈະມາກ່ອນສະເໝີ—ຄືການເບິ່ງກະຕູນຢູ່ໂທລະທັດ. ເຊົ້າວັນເສົາມື້ໜຶ່ງ, ຂະນະທີ່ຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງຢືນຢູ່ຂ້າງໂທລະທັດ ແລະ ກຳລັງປ່ຽນຊ້ອງຢູ່ນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ພົບວ່າ ກະຕູນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຄາດວ່າຈະພົບ ໄດ້ຖືກແທນທີ່ດ້ວຍການຖ່າຍທອດສົດກອງປະຊຸມໃຫຍ່ສາມັນຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ. ຂະນະທີ່ກຳລັງເບິ່ງໂທລະທັດ ແລະ ຄໍ່າຄວນເພາະບໍ່ມີກະຕູນຢູ່ນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນຊາຍຜົມຫງອກຄົນໜຶ່ງໃສ່ຊຸດ ແລະ ກາລະວັດ ກຳລັງນັ່ງຢູ່ຕັ່ງງາມໆໜ່ວຍໜຶ່ງ.

ມັນມີບາງຢ່າງທີ່ແຕກຕ່າງກ່ຽວກັບເພິ່ນ, ຂ້າພະເຈົ້າເລີຍຖາມອ້າຍກົກຂອງຂ້າພະເຈົ້າວ່າ, “ຜູ້ນັ້ນແມ່ນໃຜ?”

ລາວເວົ້າວ່າ, “ນັ້ນແມ່ນປະທານເດວິດ ໂອ ມິກເຄ; ເພິ່ນເປັນສາດສະດາ.”

ຂ້າພະເຈົ້າຈື່ໄດ້ວ່າຮູ້ສຶກບາງຢ່າງ ແລະ ດ້ວຍເຫດໃດເຫດໜຶ່ງ ຮູ້ວ່າ ເພິ່ນເປັນສາດສະດາ. ແລ້ວ, ຍ້ອນວ່າ ຂ້າພະເຈົ້າເປັນຊາຍໜຸ່ມທີ່ບ້າກະຕູນຫລາຍ, ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງປ່ຽນຊ້ອງ. ແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຄີຍລືມສິ່ງທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກໃນຊ່ວງເວລາສັ້ນໆ ແຫ່ງການເປີດເຜີຍທີ່ບໍ່ຄາດຄິດນັ້ນເລີຍ. ກັບສາດສະດາ, ບາງເທື່ອກໍໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່ບຶດດຽວກໍຮູ້ແລ້ວ.¹

ການທີ່ຮູ້ໂດຍການເປີດເຜີຍວ່າ ມີສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກນີ້ ປ່ຽນແປງທຸກສິ່ງ.² ມັນເຮັດໃຫ້ຄົນໆໜຶ່ງບໍ່ສົນໃຈທີ່ຈະໂຕ້ຖຽງກ່ຽວກັບວ່າ ເມື່ອໃດທີ່ສາດສະດາກ່າວໃນຖານະສາດສະດາ ຫລື ບໍ່ວ່າຄົນໆໜຶ່ງຈະມີເຫດຜົນອັນເໝາະສົມໃນການເລືອກທີ່ຈະປະຕິເສດຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາຫລືບໍ່.³ ຄວາມຮູ້ທີ່ເປີດເຜີຍເຊັ່ນນັ້ນ ເຊື້ອເຊີນຄົນໆໜຶ່ງໃຫ້ເຊື່ອໃນຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່, ເຖິງແມ່ນວ່າ ເຮົາຈະບໍ່ເຂົ້າໃຈມັນເປັນຢ່າງດີກໍຕາມ.⁴ ເຖິງແນວໃດ, ພຣະບິດາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນຜູ້ຊົງດີພ້ອມ ແລະ ມີຄວາມຮັກ ໄດ້ເລືອກແບບແຜນຂອງການເປີດເຜີຍຄວາມຈິງແກ່ລູກໆຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງສາດສະດາ, ຜູ້ທີ່ບໍ່ເຄີຍສະແຫວງຫາໜ້າທີ່ອັນສັກສິດນັ້ນເລີຍ ແລະ ຜູ້ທີ່ບໍ່ຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກເຮົາໃນການເຕືອນເພິ່ນເຖິງຄວາມບໍ່ດີພ້ອມຂອງເພິ່ນເອງ.⁵ ສາດສະດາ ແມ່ນຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຈັດກຽມ, ເອີ້ນ, ແກ້ໄຂ, ດົນໃຈ, ກ່າວຕິຕຽນ, ຊຳລະໃຫ້ບໍລິສຸດ, ແລະ ສະໜັບສະໜູນເປັນການສ່ວນຕົວ.⁶ ນີ້ຄືເຫດຜົນທີ່ເຮົາຈະບໍ່ມີວັນຕົກຢູ່ໃນຄວາມສ່ຽງທາງວິນຍານ ເມື່ອເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາ.

ບໍ່ວ່າເຮົາຈະມັກຫລືບໍ່ກໍຕາມ, ເຮົາທຸກຄົນໄດ້ຖືກເລືອກໃນຮູບແບບໃດໜຶ່ງໃນຊີວິດກ່ອນມາສູ່ແຜ່ນດິນໂລກ ໃຫ້ມາເກີດໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້. ມີຄວາມເປັນຈິງສອງປະການທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຍຸກສຸດທ້າຍ. ຄວາມເປັນຈິງທຳອິດກໍຄື ສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດຈະຖືກສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນເທິງແຜ່ນດິນໂລກອີກຄັ້ງ. ຄວາມເປັນຈິງທີສອງກໍຄື ສິ່ງຕ່າງໆຈະມີການທ້າທາຍຫລາຍ. ພຣະຄຳພີໄດ້ເປີດເຜີຍວ່າ ໃນຍຸກສຸດທ້າຍ “ພະຍຸໝາກເຫັບໃຫຍ່ອັນຮ້າຍແຮງຈະຖືກສົ່ງໄປທຳລາຍຜົນລະປູກຂອງແຜ່ນດິນໂລກ,”⁷ ໂຣກລະບາດ,⁸ “ສົງຄາມ ແລະ ຂ່າວລືເລື່ອງສົງຄາມ, ແລະ ທັງແຜ່ນດິນໂລກ ຈະສັບສົນວຸ້ນວາຍ, … ແລະ ຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຈະມີຢ່າງຫລວງຫລາຍ.”⁹

ຕອນທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຍັງເປັນເດັກນ້ອຍ, ຄຳທຳນາຍກ່ຽວກັບຍຸກສຸດທ້າຍເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າຢ້ານ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານຂໍບໍ່ໃຫ້ການສະເດັດມາຄັ້ງທີສອງມາເຖິງໃນຊີວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ—ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຕື່ມວ່າ ຈົນເຖິງທຸກມື້ນີ້ ມັນກໍສຳເລັດແລ້ວ. ແຕ່ດຽວນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າອະທິຖານຂໍສິ່ງທີ່ກົງກັນຂ້າມ, ເຖິງແມ່ນວ່າການທ້າທາຍທີ່ໄດ້ຖືກທຳນາຍໄວ້ຈະເກີດຂຶ້ນຢ່າງແນ່ນອນກໍຕາມ,¹⁰ ເພາະເມື່ອພຣະຄຣິດສະເດັດກັບຄືນມາປົກຄອງ, ສິ່ງນິລະມິດສ້າງຂອງພຣະອົງຈະ “ມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງສຸກສະບາຍ ແລະ ປອດໄພ.”¹¹

ສະພາບການປະຈຸບັນໃນໂລກ ໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຕື່ນຕົກໃຈ. ໃນຖານະລູກໆແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງໄລ່ຕາມສິ່ງນີ້ ຫລື ສິ່ງນັ້ນ ເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ວິທີເດີນທາງຜ່ານຊ່ວງເວລາທີ່ຍາກລຳບາກນີ້. ເຮົາບໍ່ຕ້ອງຢ້ານ.¹² ຄຳສອນ ແລະ ຫລັກທຳທີ່ເຮົາຕ້ອງປະຕິບັດຕາມ ເພື່ອຢູ່ລອດທາງຈິດວິນຍານ ແລະ ອົດທົນທາງຮ່າງກາຍ ມີຢູ່ໃນຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່.¹³ ນັ້ນຄືເຫດຜົນທີ່ ປະທານເອັມ ຣະໂຊ ບາເລີດ ໄດ້ປະກາດວ່າ “ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງນ້ອຍເລີຍ … ທີ່ຈະມີສາດສະດາຂອງພຣະເຈົ້າໃນທ່າມກາງພວກເຮົາ.”¹⁴

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ເປັນພະຍານວ່າ “ພຣະເຈົ້າໄດ້ສ້າງຕັ້ງແບບແຜນການສິດສອນລູກໆຂອງພຣະອົງເປັນເວລາດົນນານແລ້ວ ຜ່ານທາງສາດສະດາຜູ້ໃຫ້ຄວາມໝັ້ນໃຈຕໍ່ເຮົາວ່າ ພຣະອົງຈະໃຫ້ພອນແກ່ສາດສະດາແຕ່ລະທ່ານ ແລະ ພຣະອົງຈະອວຍພອນຜູ້ທີ່ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາ.”¹⁵ ສະນັ້ນ ຈຸດສຳຄັນກໍຄື ການຕິດຕາມສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່.¹⁶ ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງທັງຫລາຍ, ຕ່າງຈາກປຶ້ມກະຕູນບູຮານ ແລະ ລົດຄລາສຊິກ, ຄຳສອນຂອງສາດສະດາບໍ່ໄດ້ມີຄ່າຫລາຍຂຶ້ນຕາມອາຍຸ. ນີ້ຄືເຫດຜົນທີ່ເຮົາບໍ່ຄວນສະແຫວງຫາທີ່ຈະໃຊ້ຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາໃນອະດີດ ເພື່ອຍົກເລີກຄຳສອນຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່.¹⁷

ຂ້າພະເຈົ້າມັກຄຳອຸປະມາທີ່ພຣະເຢຊູຄຣິດໃຊ້ໃນການສິດສອນຫລັກທຳພຣະກິດຕິຄຸນ. ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຈະແບ່ງປັນຄຳອຸປະມາຂອງຊີວິດຈິງກັບທ່ານໃນເຊົ້າມື້ນີ້.

ມື້ໜຶ່ງ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຍ່າງເຂົ້າໄປໃນໂຮງອາຫານໃນສຳນັກງານໃຫຍ່ຂອງສາດສະໜາຈັກ ເພື່ອກິນເຂົ້າທ່ຽງ. ຫລັງຈາກທີ່ເອົາຖາດອາຫານແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໄປໃນເຂດກິນເຂົ້າ ແລະ ສັງເກດເຫັນໂຕະໜຶ່ງທີ່ສະມາຊິກໃນຝ່າຍປະທານສູງສຸດທັງສາມທ່ານໄດ້ນັ່ງຢູ່, ພ້ອມທັງຕັ່ງວ່າງໜ່ວຍໜຶ່ງ. ຄວາມບໍ່ໝັ້ນໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າລ້ຽວອອກໄປຈາກໂຕະນັ້ນຢ່າງໄວວາ, ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງຂອງສາດສະດາຂອງເຮົາ, ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ, ກ່າວວ່າ, “ອາເລັນ, ຢູ່ນີ້ມີຕັ່ງວ່າງຢູ່ໜ່ວຍໜຶ່ງ. ມານັ່ງກັບພວກເຮົາໄວ.” ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າກໍເຮັດເຊັ່ນນັ້ນ.

ຕອນໃກ້ຈະສິ້ນສຸດອາຫານທ່ຽງ, ຂ້າພະເຈົ້າຕົກໃຈທີ່ໄດ້ຍິນສຽງດັງໂຄບໆ, ແລະ ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າແນມຂຶ້ນເບິ່ງ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນປະທານແນວສັນຕັ້ງຂວດນໍ້າພລາສຕິກຂອງເພິ່ນຂຶ້ນ ແລ້ວເຮັດໃຫ້ມັນແບນລົງ ແລະ ປິດຝາ.

ແລ້ວປະທານດາລິນ ເອັຈ ໂອກສ໌ ໄດ້ຖາມຄຳຖາມທີ່ຂ້າພະເຈົ້າຢາກຖາມວ່າ, “ປະທານແນວສັນ, ເປັນຫຍັງທ່ານຄືເຮັດໃຫ້ຂວດນໍ້າພລາສຕິກຂອງທ່ານແບນ?”

ເພິ່ນຕອບວ່າ, “ມັນເຮັດໃຫ້ງ່າຍຂຶ້ນສຳລັບຜູ້ທີ່ຈັດການກັບວັດສະດຸທີ່ສາມາດນຳມາໝູນໃຊ້ຄືນໃໝ່ ເພາະມັນບໍ່ກິນພື້ນທີ່ຫລາຍໃນກະຖັງໝູນໃຊ້.”

ຂະນະທີ່ກຳລັງໄຕ່ຕອງຄຳຕອບຢູ່ນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງໂຄບໆອີກ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເບິ່ງໄປທາງຂວາ, ແລະ ປະທານໂອກສ໌ ກໍໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂວດນໍ້າພລາສຕິກຂອງເພິ່ນແບນ ຄືກັນກັບຂອງປະທານແນວສັນ. ແລ້ວຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຍິນສຽງຢູ່ທາງຊ້າຍ, ແລະ ປະທານເຮັນຣີ ບີ ໄອຣິງ ກຳລັງເຮັດໃຫ້ຂວດນໍ້າພລາສຕິກຂອງເພິ່ນແບນ, ເຖິງແມ່ນວ່າ ເພິ່ນໄດ້ໃຊ້ຍຸດທະສາດທີ່ແຕກຕ່າງ ໂດຍເຮັດໃນຂະນະທີ່ຂວດນໍ້າຢູ່ໃນລວງນອນ, ຊຶ່ງໃຊ້ແຮງຫລາຍກວ່າຕອນທີ່ຂວດຕັ້ງຂຶ້ນຊື່ກໍຕາມ. ເມື່ອສັງເກດເຫັນເຊັ່ນນີ້, ປະທານແນວສັນຈຶ່ງໄດ້ສະແດງເທັກນິກຂວດຕັ້ງໃຫ້ເພິ່ນເບິ່ງຢ່າງອ່ອນໂຍນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຂວດແບນລົງໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.

ໃນຈຸດນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າເນີ້ງຕົວໄປຫາປະທານໂອກສ໌ ແລະ ຖາມເພິ່ນຢ່າງງຽບໆວ່າ, “ການເຮັດໃຫ້ຂວດນໍ້າພລາສຕິກແບນ ເປັນຂໍ້ກຳນົດໃໝ່ຂອງການໝູນໃຊ້ຄືນໃໝ່ຂອງໂຮງອາຫານບໍ?”

ປະທານໂອກສ໌ຕອບດ້ວຍຮອຍຍິ້ມຢູ່ໃບໜ້າຂອງເພິ່ນວ່າ, “ເອົາລະ, ອາເລັນ, ເຮົາຕ້ອງເຮັດຕາມສາດສະດາ.”

ຂ້າພະເຈົ້າໝັ້ນໃຈວ່າ ປະທານແນວສັນບໍ່ໄດ້ປະກາດຄຳສອນໃໝ່ກ່ຽວກັບການໝູນໃຊ້ຄືນໃໝ່ໃນໂຮງອາຫານມື້ນັ້ນ. ແຕ່ພວກເຮົາສາມາດຮຽນຮູ້ຈາກການຕອບສະໜອງອັນວ່ອງໄວ¹⁸ ຂອງປະທານໂອກສ໌ ແລະ ປະທານໄອຣິງ ຕໍ່ແບບຢ່າງຂອງປະທານແນວສັນ ແລະ ຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຂອງປະທານແນວສັນໃນການຊ່ວຍສອນວິທີທີ່ດີກວ່າໃຫ້ກັບຜູ້ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ.¹⁹

ຫລາຍປີກ່ອນ, ແອວເດີ ນຽວ ເອ ແມ໊ກສະແວວ ໄດ້ແບ່ງປັນຂໍ້ສັງເກດ ແລະ ຄຳແນະນຳບາງຢ່າງທີ່ກົງກັບສະໄໝຂອງເຮົາ ຕາມທີ່ໄດ້ມີທຳນາຍໄວ້:

“ໃນຫລາຍເດືອນ ແລະ ຫລາຍປີຂ້າງໜ້າ, ເຫດການຕ່າງໆຈະກຳນົດໃຫ້ສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນຕັດສິນໃຈວ່າ ເຂົາເຈົ້າຈະເຮັດຕາມຝ່າຍປະທານສູງສຸດຫລືບໍ່. ສະມາຊິກຈະພົບວ່າມັນຍາກກວ່າທີ່ຈະຢຸດສະງັກເປັນເວລາດົນລະຫວ່າງຄວາມຄິດເຫັນສອງຢ່າງ. …

“… ຂໍໃຫ້ເຮົາປະບັນທຶກໄວ້ ເພື່ອວ່າການເລືອກຕ່າງໆຈະຊັດເຈນຂຶ້ນ, ໂດຍການໃຫ້ຄົນອື່ນເຮັດໃນສິ່ງທີ່ເຂົາຢາກເຮັດຕໍ່ຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາ. …

“ພຣະເຢຊູໄດ້ກ່າວໄວ້ວ່າ ເມື່ອຕົ້ນໝາກເດື່ອແຕກໃບອ່ອນ, ‘ລະດູຮ້ອນໃກ້ຈະມາເຖິງ.’ … ດັ່ງນັ້ນ ຈົ່ງຮັບຄຳເຕືອນວ່າ ລະດູຮ້ອນໄດ້ມາເຖິງພວກເຮົາແລ້ວ, ຂໍໃຫ້ພວກເຮົາຢ່າໄດ້ຈົ່ມກ່ຽວກັບຄວາມຮ້ອນເລີຍ!”²⁰

ຄົນລຸ້ນໃໝ່ກຳລັງເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນໃນເວລາມີໃບໝາກເດື່ອ ແລະ ຄວາມຮ້ອນຫລາຍຂຶ້ນ. ຄວາມເປັນຈິງນັ້ນກຳນົດໃຫ້ມີຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ໜັກຂຶ້ນໃນຄົນລຸ້ນໃໝ່, ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງ ເມື່ອເວົ້າເຖິງການເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາ. ເມື່ອພໍ່ແມ່ເມີນເສີຍຕໍ່ຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາທີ່ມີຊີວິດຢູ່, ເຂົາເຈົ້າບໍ່ພຽງແຕ່ສູນເສຍພອນທີ່ໄດ້ສັນຍາໄວ້ສຳລັບເຂົາເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍິ່ງໜ້າເສົ້າໄປກວ່ານັ້ນ ເຂົາເຈົ້າສິດສອນລູກໆຂອງເຂົາເຈົ້າວ່າ ສິ່ງທີ່ສາດສະດາກ່າວນັ້ນບໍ່ສຳຄັນ ຫລື ວ່າຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາສາມາດຖືກເລືອກຢິບມາໃຊ້ໄດ້ຄືແບບຖາດຊີ້ນ ໂດຍທີ່ບໍ່ຄຳນຶງເຖິງຜົນທີ່ຕາມມາຂອງພາວະຂາດສານອາຫານທາງຈິດວິນຍານ.

ຄັ້ງໜຶ່ງ ແອວເດີ ຣິເຈີດ ແອວ ອີແວນສ໌ ໄດ້ສັງເກດວ່າ: “ພໍ່ແມ່ບາງຄົນເຂົ້າໃຈຜິດວ່າ ເຂົາເຈົ້າສາມາດຜ່ອນຜັນເລັກນ້ອຍກັບການປະພຶດ ແລະ ການປະຕິບັດຕາມ … ວ່າເຂົາເຈົ້າສາມາດຖືເບົາເລັກນ້ອຍກ່ຽວກັບພື້ນຖານ ໂດຍທີ່ບໍ່ກະທົບກະເທືອນຕໍ່ຄອບຄົວ ຫລື ອະນາຄົດຂອງຄອບຄົວຂອງເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ຖ້າພໍ່ແມ່ອອກນອກລູ່ນອກທາງໜ້ອຍໜຶ່ງ, ລູກໆກໍມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະເຮັດເກີນກວ່າແບບຢ່າງຂອງພໍ່ແມ່.”²¹

ໃນຖານະຄົນລຸ້ນໜຶ່ງທີ່ມີພາລະໜ້າທີ່ອັນສັກສິດໃນການກຽມຄົນລຸ້ນໃໝ່ໃຫ້ພ້ອມຮັບບົດບາດທີ່ໄດ້ທຳນາຍໄວ້ໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້,²² ຊຶ່ງບົດບາດດັ່ງກ່າວຈະຕ້ອງບັນລຸຜົນໃນຊ່ວງເວລາທີ່ອິດທິພົນຂອງຜູ້ປໍລະປັກຢູ່ຈຸດສູງສຸດ,²³ ເຮົາຈະເປັນແຫລ່ງແຫ່ງຄວາມສັບສົນກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາບໍ່ໄດ້. ແມ່ນຄຳແນະນຳນັ້ນເອງ ທີ່ຈະໃຫ້ຄົນລຸ້ນໃໝ່ໄດ້ເຫັນ “ສັດຕູໃນຂະນະທີ່ເຂົາຍັງຢູ່ໄກ; ແລະ ເມື່ອນັ້ນ [ເຂົາ] ຈະໄດ້ຕຽມພ້ອມ” ທີ່ຈະຕ້ານທານກັບການໂຈມຕີຂອງສັດຕູ.²⁴ ການຫັນເຫ, ການເມີນເສີຍທີ່ມິດງຽບ, ຫລື ການກະຊິບວິພາກວິຈານຂອງເຮົາຕໍ່ຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາທີ່ເບິ່ງຄືວ່າເລັກນ້ອຍນີ້ ອາດສົ່ງຜົນໃຫ້ເຮົາຍ່າງໃກ້ຂອບຂອງເສັ້ນທາງພັນທະສັນຍາຢ່າງອັນຕະລາຍ; ແຕ່ເມື່ອຖືກຂະຫຍາຍໂດຍຜູ້ປໍລະປັກໃນຊີວິດຂອງຄົນລຸ້ນໃໝ່ແລ້ວ, ການກະທຳເຊັ່ນນັ້ນ ອາດຊັກຈູງພວກເຂົາໃຫ້ອອກໄປຈາກເສັ້ນທາງນັ້ນໂດຍສິ້ນເຊີງ. ຜົນສະທ້ອນເຊັ່ນນັ້ນຈະຮ້າຍແຮງຕໍ່ຫລາຍລຸ້ນຄົນ.²⁵

ບາງຄົນໃນພວກທ່ານອາດຮູ້ສຶກວ່າຂາດຄວາມພະຍາຍາມໃນການເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ. ຖ້າເປັນເຊັ່ນນັ້ນ, ຈົ່ງກັບໃຈ; ເລີ່ມໃໝ່ອີກຄັ້ງທີ່ຈະເຮັດຕາມຄຳແນະນຳຂອງສາດສະດາທີ່ໄດ້ຮັບການເລືອກຈາກພຣະເຈົ້າ. ເອົາສິ່ງລົບກວນເຊັ່ນກະຕູນເດັກນ້ອຍອອກໄປ ແລະ ໄວ້ວາງໃຈໃນຜູ້ທີ່ຖືກເຈີມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ຈົ່ງປິຕິຍິນດີ ເພາະອີກຄັ້ງໜຶ່ງ “ຢູ່ທີ່ອານາຈັກອິດສະຣາເອນນີ້ມີ [ສາດສະດາ] ຄົນໜຶ່ງ.”²⁶

ເຖິງແມ່ນວ່າທ່ານຈະບໍ່ແນ່ໃຈກໍຕາມ, ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານວ່າ ເຮົາສາມາດຕ້ານທານກັບຄວາມຮ້ອນຂອງຍຸກສຸດທ້າຍ ແລະ ກ້າວໜ້າໃນນັ້ນໄດ້. ເຮົາຄືໄພ່ພົນໃນຍຸກສຸດທ້າຍ, ແລະ ນີ້ແມ່ນຍຸກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ເຮົາໄດ້ຮ້ອນໃຈເພື່ອມາສູ່ໂລກນີ້ໃນເວລານີ້, ໂດຍມີຄວາມໝັ້ນໃຈວ່າ ເຮົາຈະບໍ່ຖືກຖິ້ມໃຫ້ຕຳສະດຸດ ເມື່ອປະເຊີນໜ້າກັບໝອກທີ່ມືດມົນ ແລະ ສັບສົນຂຶ້ນຂອງຜູ້ປໍລະປັກ²⁷ ແຕ່ຮັບຄຳແນະນຳ ແລະ ການຊີ້ນຳຈາກຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບສິດອຳນາດໃຫ້ກ່າວແກ່ເຮົາ ແລະ ທັງທົ່ວໂລກວ່າ, “ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າກ່າວດັ່ງນີ້.”²⁸ ໃນພຣະນາມອັນສັກສິດຂອງສາດສະດາຜູ້ທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ຊົງຍົກຂຶ້ນ, ພຣະຜູ້ບໍລິສຸດຂອງອິດສະຣາເອນ,²⁹ ແມ່ນແຕ່ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.