ການເຂົ້າເຖິງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາ

ໂດຍ ແອວເດີ ແດວ ຈີ ເຣັນລັນ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ເດືອນພະຈິກຜ່ານມານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບສິດທິພິເສດທີ່ໄດ້ອຸທິດພຣະວິຫານ ເບເລັມ ບຣາຊິນ. ມັນໄດ້ເປັນຄວາມຊື່ນຊົມທີ່ໄດ້ຢູ່ກັບສະມາຊິກຜູ້ອຸທິດຕົນຂອງສາດສະໜາຈັກໃນພາກເໜືອຂອງປະເທດບຣາຊິນ. ໃນເວລານັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ວ່າ ເມືອງເບເລັມເປັນປະຕູເຂົ້າສູ່ພາກພື້ນນັ້ນ ທີ່ລວມທັງແມ່ນ້ຳທີ່ມີພະລັງຫລາຍທີ່ສຸດໃນໂລກ, ແມ່ນ້ຳອາມາຊອນ.

ເຖິງແມ່ນວ່າກະແສນ້ຳຈະແຮງກໍຕາມ, ປີລະສອງເທື່ອຈະມີສິ່ງທີ່ເບິ່ງຄືວ່າຜິດທຳມະຊາດເກີດຂຶ້ນ. ເມື່ອພະອາທິດ, ພະຈັນ ແລະ ໜ່ວຍໂລກຢູ່ລຽນກັນພໍດີໆ, ຄື້ນທະເລຈະໄຫລລ່ອງຂຶ້ນໄປຕາມແມ່ນ້ຳ, ກົງກັນຂ້າມກັບການໄຫລລ່ອງຕາມທຳມະຊາດຂອງນ້ຳ. ຄື້ນທີ່ສູງເຖິງ 6 ແມັດ¹ ເດີນທາງປະມານ 50 ກິໂລແມັດ² ໄຫລຂຶ້ນໄປຕາມແມ່ນ້ຳກໍເຄີຍຖືກບັນທຶກໄວ້ແລ້ວ. ປະກົດການນີ້, ເປັນທີ່ຮູ້ກັນໂດຍທົ່ວໄປວ່າຄື້ນຍູ້ກັບ, ທີ່ຜູ້ຄົນໃນທ້ອງຖິ່ນເອີ້ນວ່າ pororoca [ໂປໂຣໂຣກາ], ຫລືວ່າ “ສຽງດັງສະໜັ່ນແຮງ” ເພາະສຽງດັງທີ່ອອກມາຈາກນັ້ນ. ເຮົາສາມາດສະຫລຸບໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງວ່າ ແມ່ນແຕ່ແມ່ນ້ຳອາມາຊອນທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ກໍຍັງຕ້ອງຍອມຕໍ່ອຳນາດແຫ່ງສະຫວັນ.

ເໝືອນດັ່ງແມ່ນ້ຳອາມາຊອນ, ເຮົາກໍມີການໄຫລລ່ອງທຳມະຊາດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ; ເຮົາມັກຈະເຮັດສິ່ງທີ່ເປັນແບບທຳມະຊາດ. ເໝືອນດັ່ງແມ່ນ້ຳອາມາຊອນ, ດ້ວຍຄວາມຊ່ວຍເຫລືອຈາກສະຫວັນ ເຮົາກໍສາມາດເຮັດສິ່ງທີ່ເບິ່ງຄືວ່າຜິດທຳມະຊາດ. ເຖິງແນວໃດ, ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງທຳມະຊາດສຳລັບເຮົາທີ່ຈະຖ່ອມຕົວ, ອ່ອນໂຍນ, ຫລື ເຕັມໃຈທີ່ຈະຍອມຕໍ່ພຣະປະສົງຂອງພຣະເຈົ້າ. ແຕ່ພຽງແຕ່ການເຮັດດັ່ງນີ້ເທົ່ານັ້ນ ທີ່ເຮົາຈະສາມາດຖືກປ່ຽນແປງ, ກັບຄືນໄປອາໄສຢູ່ໃນທີ່ປະທັບຂອງພຣະເຈົ້າ, ແລະ ບັນລຸຈຸດໝາຍປາຍທາງນິລັນດອນຂອງເຮົາໄດ້.

ແຕກຕ່າງຈາກແມ່ນ້ຳອາມາຊອນ, ເຮົາສາມາດເລືອກທີ່ຈະຍອມຕໍ່ອຳນາດແຫ່ງສະຫວັນ ຫລື ຈະ “ດຳເນີນໄປຕາມກະແສຂອງຊາວໂລກ.”³ ການດຳເນີນໄປກົງກັນຂ້າມກັບກະແສຂອງຊາວໂລກອາດເປັນເລື່ອງຍາກ. ແຕ່ເມື່ອເຮົາຍອມຕໍ່ “ການຊັກຈູງຂອງພຣະວິນຍານສັກສິດ” ແລະ ປະຖິ້ມແນວໂນ້ມທີ່ເຫັນແກ່ຕົວຂອງມະນຸດທີ່ມີຈິດໃຈທຳມະດາ,⁴ ເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບອຳນາດແຫ່ງການປ່ຽນແປງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຊີວິດຂອງເຮົາ, ອຳນາດທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ຍາກໄດ້.

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນເຮົາເຖິງວິທີທີ່ຈະເຮັດສິ່ງນີ້. ເພິ່ນໄດ້ສັນຍາວ່າ, “ທຸກຄົນທີ່ເຮັດພັນທະສັນຍາຢູ່ທີ່ອ່າງບັບຕິສະມາ ແລະ ໃນພຣະວິຫານ—ແລະ ຮັກສາມັນ—ສາມາດເຂົ້າເຖິງອຳນາດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຫລາຍຂຶ້ນ … [ເພື່ອຍົກ] ເຮົາຂຶ້ນເໜືອແຮງດຶງດູດຂອງໂລກທີ່ຕົກນີ້.”⁵ ໃນອີກຄຳໜຶ່ງ, ເຮົາຈະສາມາດເຂົ້າເຖິງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າໄດ້, ພຽງແຕ່ເມື່ອເຮົາເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບພຣະອົງຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາສັກສິດເທົ່ານັ້ນ.

ກ່ອນໂລກຖືກສ້າງ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ສະຖາປະນາພັນທະສັນຍາເພື່ອເປັນກົນໄກຊຶ່ງຜ່ານທາງນັ້ນເຮົາ, ລູກໆຂອງພຣະອົງ, ຈະລວມຕົວເຮົາເອງເຂົ້າກັບພຣະອົງ. ອີງຕາມກົດນິລັນດອນ, ທີ່ບໍ່ປ່ຽນແປງ, ພຣະອົງໄດ້ກຳນົດເງື່ອນໄຂທີ່ຕໍ່ລອງບໍ່ໄດ້ ຊຶ່ງໂດຍທາງນັ້ນທີ່ເຮົາຈະຖືກປ່ຽນແປງ, ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ສູງສົ່ງ. ໃນຊີວິດນີ້, ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານີ້ໂດຍການມີສ່ວນຮ່ວມໃນພິທີການແຫ່ງຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ສັນຍາທີ່ຈະເຮັດສິ່ງທີ່ພຣະເຈົ້າຂໍໃຫ້ເຮົາເຮັດ, ແລະ ໃນການຕອບແທນ, ພຣະເຈົ້າສັນຍາຈະປະທານພອນບາງຢ່າງໃຫ້ແກ່ເຮົາ.⁶

ພັນທະສັນຍາຄືຄຳສັນຍາທີ່ເຮົາຄວນກະກຽມຈະເຮັດ, ເຂົ້າໃຈຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງ, ແລະ ໃຫ້ກຽດຢ່າງແທ້ຈິງ.⁷ ການເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າແມ່ນແຕກຕ່າງຈາກການໃຫ້ຄຳສັນຍາແບບທຳມະດາ. ໜຶ່ງ, ສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດແມ່ນຈຳເປັນ. ສອງ, ຄຳສັນຍາທີ່ອ່ອນແອບໍ່ມີພະລັງເຊື່ອມຕໍ່ທີ່ຈະຍົກເຮົາຂຶ້ນເໜືອອິດທິພົນຂອງໂລກ. ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາພຽງແຕ່ເມື່ອເຮົາຕັ້ງໃຈຈະໃຫ້ຄຳໝັ້ນສັນຍາກັບຕົວເອງ ແທ້ໆວ່າຈະຮັກສາມັນໄວ້.⁸ ເຮົາກາຍເປັນລູກແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ສືບທອດມໍລະດົກໃນອານາຈັກຂອງພຣະອົງ, ໂດຍສະເພາະເມື່ອເຮົາພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ພັນທະສັນຍາເປັນສ່ວນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງເອກະລັກຂອງເຮົາ.

ຄຳທີ່ວ່າ ເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ອ້າງເຖິງລຳດັບຂອງພັນທະສັນຍາ ຊຶ່ງໂດຍທາງນັ້ນເຮົາມາຫາພຣະຄຣິດ ແລະ ເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບພຣະອົງ. ຜ່ານທາງຄວາມຜູກພັນແຫ່ງພັນທະສັນຍານີ້, ເຮົາຈະເຂົ້າເຖິງອຳນາດນິລັນດອນຂອງພຣະອົງ. ເສັ້ນທາງເລີ່ມຕົ້ນດ້ວຍສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ການກັບໃຈ, ຕິດຕາມໂດຍການບັບຕິສະມາ ແລະ ການຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.⁹ ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຮົາເຫັນວິທີທີ່ເຮົາເຂົ້າສູ່ເສັ້ນທາງເມື່ອພຣະອົງໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ.¹⁰ ອີງຕາມເລື່ອງລາວພຣະກິດຕິຄຸນພຣະຄຳພີໃໝ່ ຢູ່ໃນມາຣະໂກ ແລະ ລູກາ, ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນໄດ້ກ່າວຕໍ່ພຣະເຢຊູໂດຍກົງຢູ່ທີ່ການບັບຕິສະມາຂອງພຣະອົງ, ໂດຍກ່າວວ່າ, “ທ່ານເອີຍ ທ່ານເປັນບຸດທີ່ຮັກຂອງເຮົາ; ເຮົາພໍໃຈນຳທ່ານຫລາຍ.” ເມື່ອເຮົາເລີ່ມຕົ້ນໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາຜ່ານທາງການບັບຕິສະມາ, ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດວາດພາບເຫັນພຣະບິດາເທິງສະຫວັນກ່າວສິ່ງທີ່ຄ້າຍຄືກັນກັບເຮົາແຕ່ລະຄົນວ່າ: “ເຈົ້າເປັນລູກທີ່ຮັກຂອງເຮົາ ຜູ້ຊຶ່ງເຮົາຊື່ນຊົມ. ດຳເນີນຕໍ່ໄປເຖີດ.”¹¹

ຕອນຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ,¹² ເຮົາເປັນພະຍານວ່າ ເຮົາເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.¹³ ໃນສະພາບການນີ້, ໃຫ້ເຮົາຮັບຮູ້ພຣະບັນຍັດຈາກພຣະຄຳພີເດີມທີ່ວ່າ, “ຢ່າໃຊ້ຊື່ຂອງເຮົາໄປໃນທາງຊົ່ວຮ້າຍ.”¹⁴ ໃນຍຸກສະໄໝຂອງເຮົາ, ນີ້ຈະຟັງຄືວ່າເປັນການຫ້າມບໍ່ໃຫ້ໃຊ້ພຣະນາມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຢ່າງບໍ່ຄາລະວະ. ພຣະບັນຍັດກໍລວມທັງສິ່ງນັ້ນ, ແຕ່ຄຳບັນຊາຂອງມັນຍິ່ງເລິກເຊິ່ງຫລາຍກວ່ານັ້ນ. ໃນພາສາເຮັບເຣີ ຄຳທີ່ແປວ່າ “ໃຊ້” ໝາຍຄວາມວ່າ “ຍົກຂຶ້ນ” ຫລື “ຖື,” ດັ່ງທີ່ເຮົາຍົກທຸງສັນຍານຂຶ້ນທີ່ລະບຸຕົວເອງກັບ ບຸກຄົນ ຫລື ກຸ່ມ.¹⁵ ຄຳທີ່ແປວ່າ “ຊົ່ວຮ້າຍ” ໝາຍຄວາມວ່າ “ວ່າງເປົ່າ” ຫລື “ຫລອກລວງ.”¹⁶ ດັ່ງນັ້ນ ພຣະບັນຍັດທີ່ວ່າຢ່າໃຊ້ພຣະນາມຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນທາງຊົ່ວຮ້າຍກໍສາມາດໝາຍຄວາມວ່າ, “ທ່ານບໍ່ຄວນລະບຸຕົວເອງວ່າເປັນສານຸສິດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ເວັ້ນເສຍແຕ່ທ່ານຕັ້ງໃຈຈະເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ພຣະອົງເປັນຢ່າງດີ.”

ເຮົາກາຍເປັນສານຸສິດ ແລະ ຕົວແທນໃຫ້ແກ່ພຣະອົງເປັນຢ່າງດີເມື່ອເຮົາຕັ້ງໃຈ ແລະ ຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເພີ່ມຂຶ້ນຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາ. ພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາໃຫ້ອຳນາດເຮົາທີ່ຈະຄົງຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ເພາະວ່າຄວາມສຳພັນຂອງເຮົາກັບພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຖືກປ່ຽນໄປ. ເຮົາຖືກເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບພວກພຣະອົງໂດຍຄວາມຜູກພັນແຫ່ງພັນທະສັນຍາ.

ເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍານຳພາໄປສູ່ພິທີການພຣະວິຫານ, ດັ່ງເຊັ່ນຂອງປະທານສັກສິດພຣະວິຫານ.¹⁷ ຂອງປະທານສັກສິດຄືຂອງປະທານແຫ່ງພັນທະສັນຍາສັກສິດຂອງພຣະເຈົ້າ ທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ເຮົາເຂົ້າກັບພຣະອົງຢ່າງສົມບູນຄົບຖ້ວນຫລາຍຂຶ້ນ. ຢູ່ໃນພິທີຂອງປະທານສັກສິດ, ໜຶ່ງ, ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາ, ທີ່ຈະພະຍາຍາມຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະເຈົ້າ; ສອງ, ທີ່ຈະກັບໃຈດ້ວຍຫົວໃຈທີ່ຊອກຊ້ຳ ແລະ ວິນຍານທີ່ສຳນຶກຜິດ; ສາມ, ທີ່ຈະດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ເຮົາເຮັດສິ່ງນີ້ໂດຍ ການໃຊ້ສັດທາໃນພຣະອົງ, ເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ ຂະນະທີ່ເຮົາຮັບພິທີການແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງ, ຮັກສາພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານັ້ນຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຮົາ, ແລະ ພະຍາຍາມທີ່ຈະດຳລົງຊີວິດຕາມພຣະບັນຍັດຂໍ້ໃຫຍ່ ແລະ ຂໍ້ຕົ້ນສອງຂໍ້ ທີ່ຈະຮັກພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮັກເພື່ອນບ້ານ. ສີ່, ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາ, ທີ່ຈະຮັກສາກົດພົມມະຈັນ ແລະ, ຫ້າ, ທີ່ຈະອຸທິດຕົວເຮົາເອງ ແລະ ທຸກສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າອວຍພອນເຮົາ ເພື່ອສ້າງສາສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ.¹⁸

ໂດຍການເຮັດ ແລະ ການຮັກສາພັນທະສັນຍາພຣະວິຫານ, ເຮົາຮຽນຮູ້ຫລາຍຂຶ້ນກ່ຽວກັບຈຸດປະສົງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ຮັບເອົາຄວາມສົມບູນຂອງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.¹⁹ ເຮົາຮັບເອົາການຊີ້ນຳສຳລັບຊີວິດຂອງເຮົາ. ເຮົາເຕີບໂຕໃນການເປັນສານຸສິດຂອງເຮົາ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະບໍ່ສືບຕໍ່ຄົງຢູ່ເປັນເດັກນ້ອຍທີ່ບໍ່ຮູ້ຫຍັງຕະຫລອດການ.²⁰ ແຕ່, ເຮົາດຳລົງຊີວິດດ້ວຍທັດສະນະນິລັນດອນ ແລະ ມີແຮງຈູງໃຈທີ່ຈະຮັບໃຊ້ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄົນອື່ນຫລາຍຂຶ້ນ. ເຮົາໄດ້ຮັບຄວາມສາມາດເພີ່ມຂຶ້ນເພື່ອຈະເຮັດໃຫ້ຈຸດປະສົງຂອງເຮົາໃນຊ່ວງມະຕະສຳເລັດ. ເຮົາຖືກປົກປ້ອງຈາກຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ,²¹ ແລະ ເຮົາມີພະລັງຫລາຍຂຶ້ນເພື່ອຕ້ານທານກັບການລໍ້ລວງ ແລະ ກັບໃຈເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດພາດ.²² ເມື່ອເຮົາເຮັດຜິດພາດ, ຄວາມຊົງຈຳເຖິງພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກັບພຣະເຈົ້າຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ກັບຄືນມາສູ່ເສັ້ນທາງນັ້ນ. ໂດຍການເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຮົາກາຍເປັນ pororoca [ໂປໂຣໂຣກາ], ຂອງເຮົາເອງ, ສາມາດທີ່ຈະດຳເນີນຕໍ່ໄປ ກົງກັນຂ້າມກັບກະແສຂອງຊາວໂລກ, ຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຮົາ ແລະ ຈົນເຖິງນິລັນດອນ. ໃນທີ່ສຸດ, ຈຸດໝາຍປາຍທາງຂອງເຮົາຈະຖືກປ່ຽນແປງເພາະເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍານຳໄປສູ່ຄວາມສູງສົ່ງ ແລະ ຊີວິດນິລັນດອນ.²³

ການຮັກສາພັນທະສັນຍາທີ່ໄດ້ເຮັດຢູ່ທີ່ອ່າງບັບຕິສະມາ ແລະ ໃນພຣະວິຫານກໍໃຫ້ຄວາມເຂັ້ມແຂງເຮົານຳອີກ ເພື່ອຈະທົນຕໍ່ການທົດລອງ ແລະ ຄວາມເຈັບປວດໃຈໃນຊີວິດມະຕະ.²⁴ ຄຳສອນທີ່ກ່ຽວພັນກັບພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ເສັ້ນທາງຂອງເຮົາສະດວກ ແລະ ໃຫ້ຄວາມຫວັງ, ການປອບໂຍນ, ແລະ ຄວາມສະຫງົບສຸກ.

ຕູ້ຍ່າກັບຕູ້ປູ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ເລນາ ໂຊເຟຍ ແລະ ແມດສ໌ ລີແອນເດີ ເຣັນລັນ ໄດ້ຮັບເອົາອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາເມື່ອພວກເພິ່ນໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມສາດສະໜາຈັກໃນປີ 1912 ໃນປະເທດແຟງລັງ. ພວກເພິ່ນດີໃຈທີ່ໄດ້ເປັນພາກສ່ວນຂອງສາຂາທຳອິດຂອງສາດສະໜາຈັກຢູ່ທີ່ປະເທດແຟງລັງ.

ລີແອນເດີໄດ້ເສຍຊີວິດຈາກໂຣກວັນນະໂລກຫ້າປີຕໍ່ຈາກນັ້ນຕອນທີ່ເລນາຖືພາລູກຄົນທີສິບຂອງພວກເພິ່ນ. ລູກຄົນນັ້ນ, ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າ, ໄດ້ເກີດມາສອງເດືອນຫລັງຈາກລີແອນເດີໄດ້ເສຍຊີວິດໄປ. ໃນທີ່ສຸດ ເລນາບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຝັງສາມີຂອງເພິ່ນເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ລູກເຈັດຄົນນຳອີກ ໃນຈຳນວນລູກສິບຄົນຂອງເພິ່ນ. ໃນຖານະແມ່ໝ້າຍທີ່ຍາກຈົນ, ເພິ່ນໄດ້ດີ້ນລົນຕໍ່ສູ້. ເປັນເວລາ 20 ປີ ເພິ່ນນອນບໍ່ຫລັບສະໜິດຈັກຄືນ. ຕອນກາງເວັນ, ເພິ່ນໄດ້ດີ້ນລົນເພື່ອຈັດຫາອາຫານໃຫ້ຄອບຄົວຂອງເພິ່ນ. ຕອນກາງຄືນ, ເພິ່ນໄດ້ດູແລສະມາຊິກໃນຄອບຄົວທີ່ກຳລັງຈະຕາຍ. ມັນຍາກທີ່ຈະວາດພາບເຫັນວ່າເພິ່ນໄດ້ຮັບມືແນວໃດ.

ເລນາໄດ້ບາກບັ່ນອົດທົນເພາະເພິ່ນຮູ້ວ່າສາມີ ແລະ ລູກໆຂອງເພິ່ນທີ່ໄດ້ເສຍຊີວິດໄປແລ້ວຈະເປັນຂອງເພິ່ນຊົ່ວນິລັນດອນ. ຄຳສອນຂອງພອນພຣະວິຫານ, ລວມທັງວ່າຄອບຄົວນິລັນດອນນັ້ນ, ໄດ້ນຳຄວາມສະຫງົບສຸກມາໃຫ້ເພິ່ນ ເພາະວ່າເພິ່ນໄດ້ໄວ້ວາງໃຈໃນອຳນາດແຫ່ງການຜະນຶກ. ຂະນະທີ່ຢູ່ໃນຊີວິດມະຕະ, ເພິ່ນບໍ່ໄດ້ຮັບຂອງປະທານສັກສິດຂອງເພິ່ນ ຫລື ໄດ້ຜະນຶກເຂົ້າກັບລີແອນເດີ, ແຕ່ລີແອນເດີຍັງໄດ້ເປັນອິດທິພົນທີ່ຈຳເປັນໃນຊີວິດຂອງເພິ່ນ ແລະ ເປັນພາກສ່ວນຂອງຄວາມຫວັງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງເພິ່ນສຳລັບອະນາຄົດ.

ໃນປີ 1938, ເລນາໄດ້ສົ່ງບັນທຶກເຂົ້າໄປເພື່ອວ່າພິທີການພຣະວິຫານຈະຖືກກະທຳແທນສະມາຊິກຄອບຄົວທີ່ໄດ້ເສຍຊີວິດໄປແລ້ວຂອງເພິ່ນ, ບັນທຶກລຸ້ນທຳອິດບາງຈຳນວນໄດ້ຖືກສົ່ງມາຈາກປະເທດແຟງລັງ. ຫລັງຈາກເພິ່ນໄດ້ເສຍຊີວິດໄປ, ຄົນອື່ນໄດ້ກະທຳພິທີການພຣະວິຫານແທນເພິ່ນ, ແທນລີແອນເດີ, ແລະ ລູກໆທີ່ເສຍຊີວິດຂອງເພິ່ນ. ໂດຍການກະທຳແທນ, ເພິ່ນໄດ້ຮັບຂອງປະທານສັກສິດ, ເລນາ ແລະ ລີແອນເດີໄດ້ຜະນຶກເຂົ້າກັນ, ແລະ ລູກໆທີ່ເສຍຊີວິດຂອງພວກເພິ່ນ ແລະ ພໍ່ຂອງຂ້າພະເຈົ້າກໍໄດ້ຜະນຶກເຂົ້າກັບພວກເພິ່ນ. ເໝືອນດັ່ງຄົນອື່ນ, ເລນາ “ໄດ້ຕາຍໄປຂະນະທີ່ມີຄວາມເຊື່ອ, ໂດຍບໍ່ໄດ້ຮັບສິ່ງທີ່ຊົງສັນຍາໄວ້, ແຕ່ພວກເພິ່ນກໍໄດ້ເຫັນ ແລະ ຕ້ອນຮັບໄວ້ຕັ້ງແຕ່ໄກ, … [ຖືກ] ຍອມຮັບ.”²⁵

ເລນາໄດ້ດຳລົງຊີວິດຄືກັບວ່າເພິ່ນໄດ້ເຮັດພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານັ້ນແລ້ວໃນຊີວິດຂອງເພິ່ນ. ເພິ່ນໄດ້ຮູ້ວ່າພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາ ແລະ ສິນລະລຶກຂອງເພິ່ນໄດ້ເຊື່ອມຕໍ່ເພິ່ນເຂົ້າກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ເພິ່ນໄດ້ “ໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການຄືນສະຖານທີ່ສັກສິດ [ຂອງພຣະຜູ້ໄຖ່] ນຳຄວາມຫວັງແກ່ຈິດເປົ່າປ່ຽວ [ຂອງເພິ່ນ].”²⁶ ເລນາໄດ້ຖືວ່າມັນເປັນຄວາມເມດຕາທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຢ່າງໜຶ່ງຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ເພິ່ນໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄອບຄົວນິລັນດອນ ກ່ອນທີ່ເພິ່ນໄດ້ປະສົບກັບຄວາມໂສກເສົ້າໃນຊີວິດຂອງເພິ່ນ. ຜ່ານທາງພັນທະສັນຍາ, ເພິ່ນໄດ້ຮັບອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າທີ່ຈະອົດທົນ ແລະ ເອົາຊະນະອິດທິພົນທີ່ຊຶມເສົ້າຂອງການທ້າທາຍ ແລະ ຄວາມຍາກລຳບາກຂອງເພິ່ນ.

ຂະນະທີ່ທ່ານກ້າວເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ, ຈາກການບັບຕິສະມາໄປເຖິງພຣະວິຫານ ແລະ ຕະຫລອດຊີວິດ, ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາໃຫ້ອຳນາດທ່ານ ເພື່ອຈະດຳເນີນຕໍ່ໄປ ກົງກັນຂ້າມກັບກະແສຂອງຊາວໂລກ—ອຳນາດທີ່ຈະຮຽນຮູ້, ອຳນາດທີ່ຈະກັບໃຈ ແລະ ຖືກຊຳລະລ້າງໃຫ້ສະອາດ, ແລະ ອຳນາດທີ່ຈະພົບຄວາມຫວັງ, ການປອບໂຍນ, ແລະ ແມ່ນແຕ່ຄວາມຊື່ນຊົມ ຂະນະທີ່ທ່ານປະເຊີນໜ້າກັບການທ້າທາຍຂອງຊີວິດ. ຂ້າພະເຈົ້າສັນຍາໃຫ້ການປົກປ້ອງແກ່ທ່ານ ແລະ ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ເພື່ອຈະຕ້ານທານອິດທິພົນຂອງຜູ້ປໍລະປັກ, ໂດຍສະເພາະເມື່ອທ່ານເຮັດໃຫ້ພຣະວິຫານເປັນຈຸດສຸມທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດຂອງທ່ານ.

ຂະນະທີ່ທ່ານມາຫາພຣະຄຣິດ ແລະ ຖືກເຊື່ອມຕໍ່ເຂົ້າກັບພຣະອົງ ແລະ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໂດຍພັນທະສັນຍາ, ສິ່ງທີ່ເບິ່ງຄືວ່າຜິດທຳມະຊາດຈະເກີດຂຶ້ນ. ທ່ານຖືກປ່ຽນແປງ ແລະ ຖືກເຮັດໃຫ້ເປັນຄົນດີພ້ອມໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ.²⁷ ທ່ານກາຍເປັນລູກແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າ ແລະ ຜູ້ສືບທອດມໍລະດົກໃນອານາຈັກຂອງພຣະອົງ.²⁸ ຂ້າພະເຈົ້າສາມາດວາດພາບເຫັນພຣະອົງກ່າວກັບທ່ານວ່າ, “ເຈົ້າເປັນລູກທີ່ຮັກຂອງເຮົາ ຜູ້ທີ່ເຮົາຊື່ນຊົມ. ຍິນດີຕ້ອນຮັບກັບບ້ານ.” ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.