ຖືກເຕົ້າໂຮມກັບຄືນບ້ານຢ່າງປອດໄພ

ໂດຍ ແອວເດີ ຄວິນຕິນ ແອວ ຄຸກ

ແຫ່ງກຸ່ມອັກຄະສາວົກສິບສອງ

ເຮົາຈຶ່ງຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງພິເສດທີ່ຈະເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ຢູ່ທັງສອງຟາກມ່ານ ດັ່ງທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນພາຍໃຕ້ແຜນຂອງພຣະບິດາ.

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ, ສາດສະດາທີ່ຮັກແພງຂອງເຮົາ, ໄດ້ເນັ້ນຢ່າງເລິກເຊິ່ງເຖິງໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບພິເສດຂອງເຮົາຄື ການຊ່ວຍເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນທີ່ກະຈັດກະຈາຍ ແລະ ຕຽມໂລກສຳລັບການສະເດັດມາຄັ້ງທີສອງຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.¹ ພຣະບິດາແຫ່ງວິນຍານຂອງເຮົາປາດຖະໜາໃຫ້ລູກໆຂອງພຣະອົງ ຖືກເຕົ້າໂຮມກັບຄືນບ້ານຢ່າງປອດໄພ.

ແຜນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາໃນການເຕົ້າໂຮມລູກໆຂອງພຣະອົງກັບຄືນບ້ານເທິງສະຫວັນຢ່າງປອດໄພ ບໍ່ໄດ້ຂຶ້ນຢູ່ກັບຄວາມສຳເລັດໃນໂລກ, ສະຖານະທາງເສດຖະກິດ, ການສຶກສາ, ເຊື້ອຊາດ, ຫລື ເພດ. ແຜນຂອງພຣະບິດາຂຶ້ນຢູ່ກັບຄວາມຊອບທຳ, ການຮັກສາພຣະບັນຍັດຂອງພຣະອົງ, ແລະ ການຮັບພິທີການສັກສິດ ແລະ ການໃຫ້ກຽດແກ່ພັນທະສັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດ.²

ຄຳສອນທີ່ໄດ້ຮັບການດົນໃຈຈາກສະຫວັນຄື ເຮົາທຸກຄົນເປັນອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງກັນ ແລະ “ທຸກຄົນເທົ່າທຽມກັນໝົດສຳລັບພຣະເຈົ້າ” ເປັນຮາກຖານຂອງວຽກງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ນີ້. ຄຳສອນນີ້ສອດຄ່ອງກັບຜູ້ທີ່ຕ້ອງການຢ່າງສຸດຊຶ້ງໃຫ້ຜູ້ທີ່ມີສະຖານະທາງເສດຖະກິດ ແລະ ເຊື້ອສາຍທີ່ຫລາກຫລາຍ ໄດ້ສຳຜັດກັບຊີວິດທີ່ດີກວ່າ. ພວກເຮົາຊົມເຊີຍ ແລະ ເຂົ້າຮ່ວມໃນຄວາມພະຍາຍາມດັ່ງກ່າວ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ພວກເຮົາປາດຖະໜາໃຫ້ລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າທຸກຄົນມາຫາພຣະອົງ ແລະ ຮັບເອົາພອນນິລັນດອນທີ່ພຣະອົງສະເໜີມອບໃຫ້ຜ່ານທາງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ.³ ໃນຄຳນຳຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຕໍ່ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ ພຣະອົງປະກາດວ່າ, “ຈົ່ງເຊື່ອຟັງ ເຈົ້າຜູ້ຄົນຈາກແດນໄກ; ແລະ ເຈົ້າຜູ້ຢູ່ເທິງເກາະໃນທະເລ, ຈົ່ງຟັງນຳກັນ.”⁴

ຂ້າພະເຈົ້າມັກຂໍ້ທຳອິດໃນ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ ລວມທັງຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ເທິງ “ເກາະໃນທະເລ.” ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຖືກເອີ້ນສາມຄັ້ງໂດຍສະເພາະ ເພື່ອໃຫ້ຮັບໃຊ້ ແລະ ໃຊ້ຊີວິດຢູ່ເທິງເກາະໃນທະເລ. ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບໃຊ້ຄັ້ງທຳອິດຕອນເປັນຜູ້ສອນສາດສະໜາໜຸ່ມ ຢູ່ເກາະອັງກິດ, ທີສອງ ຕອນເປັນເຈົ້າໜ້າທີ່ຊັ້ນຜູ້ໃຫຍ່ ຢູ່ໝູ່ເກາະຟີລິບປິນ, ແລະ ແລ້ວຕອນເປັນປະທານເຂດ ຢູ່ໝູ່ເກາະປາຊີຟິກ, ຊຶ່ງລວມທັງໝູ່ເກາະໂປລີນີເຊຍຫລາຍແຫ່ງ.

ໃນທັງສາມເຂດເຫລົ່ານີ້ ໄດ້ເຕົ້າໂຮມຜູ້ທີ່ເຊື່ອສູ່ພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຢ່າງມີປະສິດທິພາບ. ຜູ້ສອນສາດສະໜາທີ່ໄປເຖິງເກາະອັງກິດຄັ້ງທຳອິດແມ່ນໃນປີ 1837. ນັ້ນເປັນໜຶ່ງປີຫລັງຈາກໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ອຸທິດພຣະວິຫານເຄີດແລນ, ບ່ອນທີ່ໂມເຊໄດ້ມອບ “ຂໍກະແຈແຫ່ງການເຕົ້າໂຮມຂອງຊາວອິດສະຣາເອນຈາກສີ່ທິດຂອງແຜ່ນດິນໂລກ, ແລະ ການນຳພາສິບເຜົ່າມາຈາກແຜ່ນດິນທາງເໜືອ.”⁵ ຄວາມສຳເລັດໃນຊ່ວງຕົ້ນໃນເກາະອັງກິດນັ້ນ; ແມ່ນຕຳນານ. ພາຍໃນປີ 1851 ສະມາຊິກຫລາຍກວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງສາດສະໜາຈັກແມ່ນຜູ້ທີ່ໄດ້ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສຮັບບັບຕິສະມາ ທີ່ອາໄສຢູ່ອັງກິດ.⁶

ໃນປີ 1961, ແອວເດີ ກໍດອນ ບີ ຮິງລີ ໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມ ແລະ ລິເລີ່ມໂຄງການເຜີຍແຜ່ເຕັມເວລາໃນໝູ່ເກາະຟີລິບປິນ. ໃນເວລານັ້ນມີຜູ້ດຳລົງຖານະປະໂລຫິດແຫ່ງເມນຄີເສເດັກຊາວຟີລິບປິນພຽງຄົນດຽວ. ໜ້າປະຫລາດໃຈ, ປະຈຸບັນນີ້ມີສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຫລາຍກວ່າ 850,000 ຄົນໃນໝູ່ເກາະຟີລິບປິນ. ຂ້າພະເຈົ້າຍົກຍ້ອງຄົນຟີລິບປິນ; ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມຮັກຢ່າງເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຍືນຍົງຕໍ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ.

ບາງທີສິ່ງທີ່ບໍ່ຄ່ອຍເປັນທີ່ຮູ້ຈັກຄື ໂຄງການເຜີຍແຜ່ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໄປຍັງໝູ່ເກາະໂປລີນີເຊຍ. ມັນໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1844 ເມື່ອ ແອັດດີສັນ ພະແຣັດ ໄດ້ໄປຍັງເກາະ ທີ່ປະຈຸບັນເອີ້ນວ່າ ຝຣັ່ງໂປລີນີເຊຍ.⁷ ຊາວໂປລີນີເຊຍຫລາຍຄົນກໍເຊື່ອໃນຄອບຄົວນິລັນດອນຢູ່ແລ້ວ ແລະ ໄດ້ຮັບເອົາພຣະເຢຊູຄຣິດ ເປັນພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ປະຈຸບັນ ຊາວໂປລີນີເຊຍເກືອບ 25 ເປີເຊັນ, ໃນໝູ່ເກາະໂປລີນີເຊຍ, ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ.⁸

ຄັ້ງໜຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຟັງຍິງໜຸ່ມອາຍຸ 17 ປີ ຈາກເກາະຕາຮີຕີທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ ຊຶ່ງເປັນສະມາຊິກລຸ້ນທີເຈັດ. ນາງໄດ້ສະແດງຄວາມເຄົາລົບຕໍ່ບັນພະບຸລຸດຂອງນາງ ທີ່ໄດ້ປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສໃນປີ 1845 ໃນເມືອງທູບົວ, ສອງປີກ່ອນທີ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກໄດ້ມາເຖິງຮ່ອມພູເມືອງເຊົາເລັກ.⁹

ຄຳສອນຂອງພວກເຮົາແມ່ນແຈ່ມແຈ້ງ ວ່າຈະມີເວລາ ແລະ ລະດູການທີ່ທຸກຄົນຈະໄດ້ຮັບເອົາ ແລະ ຕອບສະໜອງຕໍ່ຂ່າວສານພຣະກິດຕິຄຸນ. ຕົວຢ່າງເຫລົ່ານີ້ເປັນພຽງສ່ວນໜຶ່ງຂອງພາບທີ່ໃຫຍ່ກວ່າຫລາຍ. ປະທານແນວສັນໄດ້ເນັ້ນໜັກຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງວ່າ ການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນເປັນການທ້າທາຍ, … ເປັນອຸດົມການ, ແລະ … ເປັນວຽກງານ “ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ ຢູ່ເທິງໂລກນີ້.”¹⁰

ຈົນກວ່າມີການຟື້ນຟູສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ລວມທັງການອອກມາຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ແລະ ການເປີດເຜີຍ ແລະ ຂໍກະແຈຖານະປະໂລຫິດຖືກມອບໃຫ້ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ, ຄວາມເຂົ້າໃຈເລື່ອງການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນແມ່ນບໍ່ຫລາຍ ແລະ ຈຳກັດ.¹¹

ຊື່ສະເພາະ “ອິດສະຣາເອນ” ເປັນຊື່ທີ່ມອບໃຫ້ແກ່ຢາໂຄບ.¹² ມັນເປັນຕົວແທນໃຫ້ລູກຫລານຂອງອັບຣາຮາມຜ່ານທາງອີຊາກ ແລະ ຢາໂຄບ. ຄຳສັນຍາ ແລະ ພັນທະສັນຍາດັ້ງເດີມຕໍ່ພໍ່ອັບຣາຮາມ ໄດ້ຖືກກຳນົດໄວ້ໃນ ອັບຣາຮາມ 2:9–10, ຊຶ່ງບາງສ່ວນອ່ານວ່າ:

“ເຮົາຈະເຮັດໃຫ້ມີປະຊາຊາດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຈາກເຈົ້າ, …

“ແລະ ເຮົາປະທານພອນໃຫ້ແກ່ [ທຸກປະຊາຊາດ] ຜ່ານນາມຂອງເຮົາ; ເພາະວ່າເທົ່າທີ່ຫລາຍຕໍ່ຫລາຍຄົນທີ່ຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນນີ້ຈະຖືກເອີ້ນຕາມຊື່ຂອງເຈົ້າ, ແລະ ຈະນັບໄວ້ເປັນລູກຫລານຂອງເຈົ້າ, ແລະ ຈະລຸກຂຶ້ນ ແລະ ອວຍພອນເຈົ້າ, ເປັນບິດາຂອງພວກເຂົາ.”

ລະຫວ່າງສະພາໃນສະຫວັນ ໃນໂລກກ່ອນເກີດ, ມີການສົນທະນາ ແລະ ການສະໜັບສະໜູນ ເລື່ອງແຜນແຫ່ງຄວາມລອດ. ມັນລວມທັງກົດ ແລະ ພິທີການບາງຢ່າງສະເພາະຂອງຖານະປະໂລຫິດ ທີ່ຈັດຕັ້ງຂຶ້ນກ່ອນການວາງຮາກຖານຂອງໂລກ ແລະ ກຳນົດໄວ້ເມື່ອມີການເຕົ້າໂຮມ.¹³ ມັນຍັງລວມທັງຫລັກທຳທີ່ຄອບງຳອຳເພີໃຈນຳອີກ.

ຫລັງຈາກຫລາຍສັດຕະວັດໄດ້ຜ່ານໄປ ໃນຖານະຜູ້ຄົນທີ່ມີອຳນາດຍິ່ງໃຫຍ່, ລວມທັງການປົກຄອງຂອງຊາອູນ, ດາວິດ, ແລະ ໂຊໂລໂມນ, ອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ຖືກແບ່ງແຍກ. ເຜົ່າຢູດາ ແລະ ພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງເຜົ່າເບັນຢາມິນໄດ້ກາຍເປັນອານາຈັກຢູດາ. ສ່ວນທີ່ເຫລືອຢູ່, ຖືກລະບຸວ່າເປັນສິບເຜົ່າ, ໄດ້ກາຍເປັນອານາຈັກອິດສະຣາເອນ.¹⁴ ຫລັງຈາກ 200 ປີທີ່ໄດ້ແຍກຕົວອອກຈາກກັນ, ການກະຈັດກະຈາຍຄັ້ງທຳອິດຂອງອິດສະຣາເອນ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນ 721 ປີກ່ອນ ຄ.ສ. ເມື່ອອິດສະຣາເອນສິບເຜົ່າໄດ້ຖືກພາຕົວໄປເປັນຊະເລີຍ ໂດຍກະສັດອັດຊີເຣຍ.¹⁵ ຕໍ່ມາພວກເຂົາໄດ້ໄປຫາປະເທດທາງເໜືອ.¹⁶

ໃນ 600 ປີກ່ອນ ຄ.ສ. ໃນຈຸດເລີ່ມຕົ້ນພຣະຄຳພີມໍມອນ, ພໍ່ລີໄຮໄດ້ນຳພາອະນານິຄົມອິດສະຣາເອນກຸ່ມໜຶ່ງໄປຍັງອາເມຣິກາ. ລີໄຮເຂົ້າໃຈການກະຈັດກະຈາຍຂອງອິດສະຣາເອນ ຊຶ່ງເພິ່ນກໍເປັນສ່ວນໜຶ່ງເຊັ່ນກັນ. ເພິ່ນຖືກອ້າງອີງໂດຍນີໄຟວ່າ ເຊື້ອສາຍອິດສະຣາເອນ “ປຽບເໝືອນ ຕົ້ນໝາກກອກເທດທີ່ກິ່ງງ່າຈະຫັກ ແລະ ກະຈັດກະຈາຍໄປທົ່ວຜືນແຜ່ນດິນໂລກ.”¹⁷

ໃນບ່ອນທີ່ເອີ້ນວ່າໂລກໃໝ່, ປະຫວັດສາດຂອງຊາວນີໄຟ ແລະ ຊາວເລມັນໄດ້ຖືກລະບຸໄວ້ໃນພຣະຄຳພີມໍມອນ ສິ້ນສຸດລົງປະມານ ຄ.ສ. 400. ລູກຫລານຂອງພໍ່ລີໄຮກະຈັດກະຈາຍໄປທົ່ວອາເມຣິກາ.¹⁸

ເລື່ອງນີ້ມີອະທິບາຍໄວ້ຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງໂດຍມໍມອນໃນ 3 ນີໄຟ 5:20, ຊຶ່ງອ່ານວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າຄືມໍມອນ, ແລະ ເປັນຜູ້ສືບເຊື້ອສາຍໂດຍແທ້ຈິງຂອງລີໄຮ. ຂ້າພະເຈົ້າມີເຫດຜົນທີ່ຈະຖວາຍພອນແດ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ພຣະເຢຊູຄຣິດ, ທີ່ພຣະອົງໄດ້ນຳພາບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຮົາອອກມາຈາກແຜ່ນດິນເຢຣູຊາເລັມ.”¹⁹

ຈຸດສູງສຸດທີ່ແຈ່ມແຈ້ງໃນລຳດັບປະຫວັດສາດຂອງອິດສະຣາເອນ ແມ່ນການກຳເນີດ, ຂ່າວສານ, ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດ, ແລະ ພາລະກິດຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ພຣະເຢຊູຄຣິດ.²⁰

ຫລັງຈາກການສິ້ນພຣະຊົນ ແລະ ການຟື້ນຄືນພຣະຊົນທີ່ຫລໍ່ຫລອມຄວາມເປັນນິລັນດອນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ການກະຈັດກະຈາຍຄັ້ງທີສອງຂອງຢູດາທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນລະຫວ່າງ ຄ.ສ. 70 ແລະ ຄ.ສ. 135 ເມື່ອ, ອີງຕາມຄວາມກົດດັນ ແລະ ການຂົ່ມເຫັງຂອງຊາວໂຣມ, ຊາວຢິວຈຶ່ງກະຈັດກະຈາຍໄປທົ່ວໂລກ ທີ່ຮູ້ຈັກກັນໃນເວລານັ້ນ.

ປະທານແນວສັນໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ພຣະຄຳພີມໍມອນໄດ້ອອກມາ ເປັນສັນຍານວ່າ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນການເຕົ້າໂຮມລູກໆແຫ່ງພັນທະສັນຍາ.”²¹ ດັ່ງນັ້ນ, ພຣະຄຳພີມໍມອນ, ທີ່ຖືກແປໂດຍສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ຜ່ານທາງຂອງປະທານ ແລະ ອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ, ແມ່ນເຈາະຈົງໃສ່ລູກຫລານຂອງລີໄຮ, ຊາວອິດສະຣາເອນທີ່ກະຈັດກະຈາຍ, ແລະ ຄົນຕ່າງຊາດ ຜູ້ຖືກຮັບເຂົ້າໃນເຜົ່າອິດສະຣາເອນ. ຫົວບົດຂອງ 1 ນີໄຟ 22 ສ່ວນໜຶ່ງອ່ານວ່າ, “ອິດສະຣາເອນຈະກະຈັດກະຈາຍໄປທຸກຫົນທຸກແຫ່ງຂອງຜືນແຜ່ນດິນໂລກ—ຄົນຕ່າງຊາດຈະບຳລຸງ ແລະ ລ້ຽງດູອິດສະຣາເອນດ້ວຍພຣະກິດຕິຄຸນໃນຍຸກສຸດທ້າຍ.” ໜ້າວິເຄາະສະບັບຂອງພຣະຄຳພີມໍມອນ ອ່ານວ່າ ຈຸດປະສົງຢ່າງໜຶ່ງຂອງມັນຄື ເພື່ອໃຫ້ “ຊາວຢິວ ແລະ ຄົນຕ່າງຊາດຮັບຮູ້ວ່າພຣະເຢຊູຄື ພຣະຄຣິດ.” ດ້ວຍການຟື້ນຟູ ແລະ ພຣະຄຳພີມໍມອນ, ແນວຄິດເລື່ອງການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກຢ່າງກວ້າງໄກ.²²

ຜູ້ທີ່ຮັບເອົາພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງເຊື້ອຊາດ ຈະກາຍເປັນສ່ວນໜຶ່ງຂອງການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ.²³ ດ້ວຍການເຕົ້າໂຮມນັ້ນ ແລະ ພຣະວິຫານຢ່າງຫລວງຫລາຍທີ່ຖືກສ້າງຂຶ້ນ ແລະ ຖືກປະກາດ, ເຮົາຈຶ່ງຢູ່ໃນຕຳແໜ່ງພິເສດທີ່ຈະເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ຢູ່ທັງສອງຟາກມ່ານ ດັ່ງທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນພາຍໃຕ້ແຜນຂອງພຣະບິດາ.

ປະທານສະເປັນເຊີ ດັບເບິນຢູ ຄິມໂບ, ໃນການກ່າວເຖິງການເຕົ້າໂຮມກັນແທ້ໆຂອງອິດສະຣາເອນ, ໄດ້ກ່າວວ່າ: “ບັດນີ້, ການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນປະກອບດ້ວຍການເຂົ້າຮ່ວມສາດສະໜາຈັກ ແລະ … ການມາສູ່ຄວາມຮູ້ເລື່ອງພຣະເຈົ້າທີ່ແທ້ຈິງ. … ດັ່ງນັ້ນ, ບຸກຄົນໃດກໍຕາມທີ່ຍອມຮັບພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູ, ແລະ ບັດນີ້ເປັນຜູ້ສະແຫວງຫາທີ່ນະມັດສະການພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໃນພາສາຂອງຕົນ ແລະ ກັບໄພ່ພົນທີ່ຢູ່ໃນປະເທດທີ່ຕົນອາໄສຢູ່, ໄດ້ປະຕິບັດຕາມກົດແຫ່ງການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ແລະ ເປັນຜູ້ສືບທອດພອນທັງໝົດທີ່ສັນຍາໄວ້ກັບໄພ່ພົນໃນຍຸກສຸດທ້າຍນີ້.”²⁴

“ການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນໃນປະຈຸບັນກ່ຽວຂ້ອງກັບການປ່ຽນໃຈເຫລື້ອມໃສ.”²⁵

ດັ່ງທີ່ເບິ່ງຜ່ານທັດສະນະທີ່ແຈ່ມແຈ້ງ, ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ມີສິດທິພິເສດທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ໃນການຮັກ, ການແບ່ງປັນ, ການເຊື້ອເຊີນ, ແລະ ການຊ່ວຍເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ເພື່ອຮັບພອນແຫ່ງພັນທະສັນຍາທີ່ສົມບູນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ນີ້ແມ່ນລວມທັງຊາວອາຟຣິກາ ແລະ ຊາວເອີຣົບ, ຊາວອາເມຣິກາໃຕ້ ແລະ ເໜືອ, ຊາວເອເຊຍ, ຊາວອົດສະຕາລີ, ແລະ ຜູ້ທີ່ຢູ່ເທິງເກາະໃນທະເລ. “ເພາະຕາມຄວາມຈິງ ສຸລະສຽງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າມາເຖິງມະນຸດທັງປວງ.”²⁶ “ການເຕົ້າໂຮມນີ້ຈະດຳເນີນຕໍ່ໄປຈົນກວ່າຜູ້ຊອບທຳຖືກເຕົ້າໂຮມໃນບ່ອນຊຸມນຸມຂອງໄພ່ພົນ ໃນປະເທດຕ່າງໆຂອງໂລກ.”²⁷

ບໍ່ມີຜູ້ໃດທີ່ໄດ້ກ່າວກ່ຽວກັບການເຕົ້າໂຮມກັນຢ່າງຊື່ຕົງດັ່ງທີ່ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ກ່າວ ທີ່ວ່າ: “ທຸກເທື່ອ ທີ່ທ່ານເຮັດສິ່ງ ໃດກໍຕາມ ທີ່ຊ່ວຍຄົນ ໃດກໍຕາມ—ຢູ່ທັງສອງຟາກມ່ານ—ເພື່ອເຮັດ ແລະ ຮັກສາພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮັບເອົາການບັບຕິສະມາ ແລະ ພິທີການຂອງພຣະວິຫານທີ່ຈຳເປັນ, ແລ້ວທ່ານກໍໄດ້ຊ່ວຍເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ. ມັນງ່າຍໆແຄ່ນັ້ນ.”²⁸

ສາດສະໜາຈັກຢູ່ຈຸດໃດໃນປະຈຸບັນ? ໃນ 62 ປີ ນັບຕັ້ງແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເລີ່ມຮັບໃຊ້ເຜີຍແຜ່ໃນປີ 1960, ຈຳນວນຜູ້ສອນສາດສະໜາເຕັມເວລາທີ່ຮັບໃຊ້ພາຍໃຕ້ການເອີ້ນຈາກສາດສະດາ ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 7,683 ຄົນເປັນ 62,544 ຄົນ. ຈຳນວນເຂດເຜີຍແຜ່ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກ 58 ແຫ່ງເປັນ 411 ແຫ່ງ. ຈຳນວນສະມາຊິກໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກປະມານ 1,700,000 ຄົນເປັນປະມານ 17,000,000 ຄົນ.

ການລະບາດຂອງໂຄວິດ-19 ໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ໂອກາດບາງຢ່າງຂອງພວກເຮົາ ໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຊົ່ວຄາວ. ມັນກໍຍັງໃຫ້ປະສົບການເພື່ອໃຊ້ເທັກໂນໂລຈີໃໝ່, ຊຶ່ງຈະຊ່ວຍຍົກລະດັບການເຕົ້າໂຮມໄດ້ຢ່າງຫລວງຫລາຍ. ພວກເຮົາມີຄວາມກະຕັນຍູທີ່ຕອນນີ້ສະມາຊິກ ແລະ ຜູ້ສອນສາດສະໜາພວມຂະຫຍາຍວຽກງານໃນການເຕົ້າໂຮມຊາວອິດສະຣາເອນທີ່ກະຈັດກະຈາຍ. ການເຕີບໂຕຍັງສືບຕໍ່ຢູ່ທົ່ວທຸກແຫ່ງ, ໂດຍສະເພາະ ອາເມຣິກາໃຕ້ ແລະ ອາຟຣິກາ. ພວກເຮົາກໍຊາບຊຶ້ງທີ່ຜູ້ຄົນຢ່າງຫລວງຫລາຍທົ່ວໂລກໄດ້ຕອບຮັບຄຳເຊື້ອເຊີນທີ່ມີພະລັງຂອງປະທານແນວສັນ ໃຫ້ຮັບໃຊ້ວຽກງານເຜີຍແຜ່ນຳອີກ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຄຳໝັ້ນສັນຍາຂອງເຮົາທີ່ຈະຮັກ, ແບ່ງປັນ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນ ສາມາດຂະຫຍາຍອອກໄດ້ຫລາຍ.

ສ່ວນທີ່ສຳຄັນໃນໂຄງການເຜີຍແຜ່ນີ້ ແມ່ນເພື່ອໃຫ້ສະມາຊິກແຕ່ລະຄົນກາຍເປັນຕົວຢ່າງກະໂຈມໄຟ²⁹ ໃນບ່ອນໃດກໍຕາມທີ່ເຮົາອາໄສຢູ່.³⁰ ເຮົາບໍ່ສາມາດປິດບັງຕົວເອງໄວ້. ຕົວຢ່າງຂອງເຮົາເຖິງຄວາມເມດຕາ, ຄວາມຊອບທຳ, ຄວາມສຸກ, ແລະ ຄວາມຮັກຢ່າງຈິງໃຈ ເໝືອນດັ່ງພຣະຄຣິດສຳລັບທຸກຄົນ ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນກະໂຈມໄຟນຳທາງໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງໃຫ້ຄວາມເຂົ້າໃຈວ່າ ມີບ່ອນປອດໄພທາງວິນຍານໃນພິທີການແຫ່ງຄວາມລອດ ແລະ ຄວາມສູງສົ່ງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ.

ກະລຸນາເຂົ້າໃຈວ່າ ມີພອນອັນໂດດເດັ່ນໃນການແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ. ພຣະຄຳພີກ່າວເຖິງຄວາມຊື່ນຊົມ ແລະ ສັນຕິສຸກ, ການໃຫ້ອະໄພບາບ, ການປົກປ້ອງຈາກການລໍ້ລວງ, ແລະ ການສະໜັບສະໜູນອຳນາດຈາກພຣະເຈົ້າ.³¹ ເມື່ອເບິ່ງຜ່ານຂ້າມຊີວິດມະຕະນີ້, ເຮົາຈະຕຽມພ້ອມທີ່ຈະແບ່ງປັນພຣະກິດຕິຄຸນກັບຜູ້ທີ່ “ຢູ່ໃນຄວາມມືດ ແລະ ພາຍໃຕ້ຄວາມເປັນທາດຂອງບາບໃນໂລກວິນຍານອັນກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານຂອງຄົນຕາຍ.”³²

ຄຳອະທິຖານສະເພາະຂອງຂ້າພະເຈົ້າໃນມື້ນີ້ແມ່ນຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍ, ຊາຍໜຸ່ມ, ຍິງໜຸ່ມ, ຄອບຄົວ, ກຸ່ມອ້າຍນ້ອງ, ສະມາຄົມສະຕີສົງເຄາະ, ແລະ ຫ້ອງຮຽນ ທຸກຄົນທົບທວນວ່າ ເຮົາຮັບເອົາຄຳແນະນຳອັນໂດດເດັ່ນເປັນສ່ວນຕົວ ແລະ ສ່ວນລວມແນວໃດ ເພື່ອຊ່ວຍເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ ທີ່ກຳນົດໄວ້ໂດຍພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແລະ ສາດສະດາທີ່ຮັກແພງຂອງເຮົາ.

ພວກເຮົານັບຖືອຳເພີໃຈ. ໃນໂລກທີ່ບໍ່ຢາກກ່ຽວຂ້ອງກັບສາດສະໜານີ້, ຫລາຍຄົນຈະບໍ່ຕອບຮັບ ແລະ ມີສ່ວນຮ່ວມໃນການເຕົ້າໂຮມອິດສະຣາເອນ. ແຕ່ອີກຫລາຍຄົນຈະຕອບຮັບ, ແລະ ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຄາດຫວັງໃຫ້ຄົນທີ່ໄດ້ຮັບພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ ພະຍາຍາມເປັນຕົວຢ່າງຂອງກະໂຈມໄຟຢ່າງຮີບດ່ວນ ທີ່ຈະຊ່ວຍຄົນອື່ນໃຫ້ມາຫາພຣະເຈົ້າ. ສິ່ງນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຂອງເຮົາຕະຫລອດທົ່ວໂລກຊື່ນຊົມກັບພອນ ແລະ ພິທີການອັນສູງສົ່ງຂອງພຣະກິດຕິຄຸນທີ່ຖືກຟື້ນຟູຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ຖືກເຕົ້າໂຮມກັບຄືນບ້ານຢ່າງປອດໄພ.

ຂ້າພະເຈົ້າເປັນພະຍານທີ່ແນ່ນອນ ແລະ ແນ່ວແນ່ ໃນຖານະອັກຄະສາວົກ ເຖິງຄວາມເປັນພຣະເຈົ້າຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ເຖິງແຜນຂອງພຣະບິດາຂອງເຮົາຜູ້ສະຖິດຢູ່ໃນສະຫວັນສຳລັບເຮົາ ໃນພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ, ອາແມນ.