Respect en eerbied
We moeten bij ons thuis en in de leslokalen respect voor elkaar en eerbied voor God tonen.
Het laatste hoofdstuk van Johannes gaat over een innemend gesprek tussen Petrus en de herrezen Christus. Drie keer vraagt de Heiland: ‘Simon, zoon van Johannes, hebt gij Mij lief?’ En iedere keer dat Petrus de Heiland van zijn liefde verzekert, zegt Jezus: ‘Weid mijn lammeren; hoed mijn schapen.’1
Het is in de huidige wereld hard nodig om de ziel van onze kinderen en jongeren te voeden met ‘levend water’2 en het ‘brood des levens.’3 Net als Petrus hebben we de Heer lief, en dus doen ouders en leiders en leidsters ijverig hun best om in ieder hart een getuigenis van Jezus Christus en zijn evangelie te planten. We geven les bij ons thuis, als we zendingswerk doen en in de leslokalen van onze kerkgebouwen. We bereiden ons voor en nodigen de Geest uit. Maar als we echt met ons getuigenis en de Geest zijn lammeren willen weiden en zijn schapen willen hoeden, moeten we ook bij ons thuis en in de leslokalen respect voor elkaar en eerbied voor God tonen.
Vandaag roep ik ouders, leerkrachten, leidsters en leiders op om samen te onderwijzen in en een voorbeeld te zijn van de normen van respect en eerbied en zo onze kinderen en jongeren sterker te maken en de Geest bij ons thuis en in de kerk uit te nodigen.
Ik ben van mening dat als we respect voor elkaar tonen we beter en op geloofwaardiger manier onze eerbied voor God zullen overbrengen. In de hedendaagse samenleving worden de normen van welvoeglijkheid, waardigheid en beleefdheid van alle kanten en in allerlei media op de korrel genomen. Als ouders en leidinggevenden is het respect dat we voor elkaar hebben van essentieel belang voor onze jongeren en kinderen. Zij kijken immers niet alleen naar de media, ze kijken ook naar ons! Zijn wij het voorbeeld dat we moeten zijn?
Stel uzelf deze vragen: Ben ik thuis een voorbeeld van respect in de manier waarop ik omga met mijn dierbaren? Hoe gedraag ik me tijdens sportevenementen? Als mijn kind een meningsverschil met een leerkracht, coach of leeftijdgenoot heeft, luister ik dan naar beide partijen? Heb ik respect voor het bezit van anderen en zorg ik goed voor mijn eigen spullen? Hoe reageer ik op anderen met wie ik het niet eens ben op het gebied van godsdienst, levensstijl of politiek?
Als wij als ouders en leiders respect voor anderen tonen, bevestigen we in het hart van onze kinderen dat iedereen daadwerkelijk een kind van God is en dat we in de eeuwigheid allemaal broers en zussen van elkaar zijn. Dan richten we ons op zaken die we gemeen hebben — op de eigenschappen van het hart die het gezin van God verenigen — en niet op onze verschillen.
Respect voor anderen en eerbied voor God zijn nauw met elkaar verbonden. Ze zijn allebei in nederigheid en liefde geworteld. President David O. McKay heeft gezegd dat ‘eerbied een combinatie van respect en liefde is’4 en ouderling Perry heeft gezegd dat ‘eerbied voortvloeit uit onze bewondering en ons respect voor de Godheid.’5 Jeugdwerkkinderen leren dit beginsel als ze dit couplet van een jeugdwerkliedje zingen:
Eerbied is meer dan gehoorzaam en stil zijn,
of praten met fluist’rende stem;
Ik denk aan de goedheid van mijn hemelse Vader.
Ja, eerbied is liefde voor Hem.’6
Maar de meeste kinderen hebben geen natuurlijke aanleg om eerbiedig te zijn. Het is een eigenschap die ouders en leiders ze door voorbeeld en onderricht bijbrengen. Maar bedenk dat als eerbied in liefde is geworteld, het onderricht daarvan dat ook is. Hardheid in ons onderricht brengt verontwaardiging voort, geen eerbied. Dus begin al op jonge leeftijd en heb redelijke verwachtingen. Een peuter kan zijn handen leren vouwen als voorbereiding op het gebed. Maar daar is tijd, geduld en volharding voor nodig. Bedenk dat we niet alleen een kind zijn eerste les in eerbied geven, maar dat het mogelijk ook zijn eerste pogingen op het gebied van zelfbeheersing kunnen zijn.
Dit leerproces in zelfdiscipline geschiedt regel op regel en voorschrift op voorschrift. Op die manier leert een kind eerbiedig te zijn tijdens gebeden en het avondmaal. Het zit bij zijn ouders tijdens de kerkdienst. Langzaamaan leert het zelfdiscipline, zoals het later zal leren vasten, het woord van wijsheid naleven, goede internetkeuzes doen en de wet van kuisheid naleven. We groeien allemaal in vaardigheid en begrip. We zijn onze kinderen en jongeren tot zegen als we het goede voorbeeld geven en ze onderrichten en aanmoedigen. Immers, zelfbeheersing is niet alleen de basis van zelfrespect, het is even noodzakelijk om de Geest uit te nodigen, die onderricht, bevestigt en getuigt.
Ik herinner me een toespraak die president Packer bijna twintig jaar geleden tijdens de conferentie heeft gehouden, getiteld: ‘Eerbied bevordert openbaring.’7 Die zinsnede is me al die jaren bijgebleven. Ze herinnert me eraan dat we in ons hart, ons gezin en onze bijeenkomsten eerbied moeten bevorderen zodat de Geest er wordt uitgenodigd om te troosten, te leiden, te onderrichten en te getuigen. Want als de Geest tot een ieder van ons getuigt dat God onze Vader is en Jezus Christus onze Heiland, is het die openbaring waardoor ware eerbied wordt uitgenodigd die uit liefde en diep respect voortkomt.
Dus, wat kunnen we als ouders en leidinggevenden doen? We kunnen eerbied tonen als we nederig bidden, de juiste taal van het gebed gebruiken en de namen van de Godheid op de juiste manier gebruiken. We kunnen respect tonen voor de Schriften en de leerstellingen daarin met overtuiging verkondigen.
Eerbied zal toenemen als we niet alleen respect tonen voor de algemene autoriteiten, maar ook voor onze plaatselijke leidinggevenden in priesterschap en hulporganisaties. Mijn ringpresident is al dertig jaar een goede vriend van ons en als vrienden noemen we elkaar altijd bij onze voornaam. Maar omdat hij onze priesterschapsleider is, doe ik mijn uiterste best om hem — in het openbaar en in de kerk — president Porter te noemen. Als we onze kinderen en jongeren leren dat het gepast is om onze leiders aan te spreken met president, bisschop, broeder en zuster, moedigen we respect en eerbied aan. We geven er ook mee aan dat leiders door God geroepen zijn en heilige taken hebben.
Als ouders en leiders moeten we in de kerk een goed voorbeeld van eerbiedig gedrag zijn. Onze kerkgebouwen worden voor veel verschillende activiteiten gebruikt, maar op zondag zijn ze gebouwen van aanbidding. We komen er bij elkaar om de verbonden te vernieuwen die onze ziel kunnen genezen. Wij komen er om leerstellingen te leren en ons getuigenis te versterken. Zendelingen brengen hun onderzoekers mee. Alleen als er eerbied is, kan de Geest de waarheden van het evangelie bevestigen die door het woord van God, muziek, getuigenis en gebed verkondigd worden.
We zijn een vriendelijk volk en we hebben elkaar lief, maar de eerbied zal toenemen als we onze gesprekken in de hal voeren en als de avondmaalsdienst met een preludium begint en niet met het openingsgebed. We moedigen eerbied aan als we een huilend kind mee uit de kapel nemen en in een ander lokaal naar de bijeenkomst luisteren totdat de baby is getroost of de verstorende peuter gekalmeerd. Eerbied houdt ook in dat we onze mobiele telefoon en blackberry uitzetten. Sms’en of het lezen van e-mails in een kerkdienst is niet alleen oneerbiedig; het leidt af en is een teken van gebrek aan respect voor de mensen om ons heen. Dus we geven blijk van eerbied als we aan de dienst deelnemen, naar de sprekers luisteren en samen de lofzangen van Zion zingen.
Onze leerkrachten in het jeugdwerk, de zondagsschool, de jongevrouwen en jongemannen hebben unieke mogelijkheden om respect en eerbied bij te brengen en te tonen. Ik wil graag enkele ideeën aanreiken.
Ten eerste: heb de kinderen lief. Het kind dat het lastigst is, heeft vaak het meest liefde nodig.
Neem de tijd om uit te leggen wat eerbied is en waarom die zo belangrijk is. Laat een afbeelding van de Heiland zien. Leg uit wat voor gedrag acceptabel is en wees dan liefdevol en consequent als u dat gedrag niet alleen aanmoedigt maar ook verwacht.
Wees voorbereid. Bereid niet alleen de les voor, maar bereid uzelf voor om met de Geest les te geven. Veel eerbiedsproblemen los je op met een goed voorbereide les waaraan de leerlingen deelnemen.
Praat met de ouders van gehandicapte kinderen om redelijke verwachtingen voor hun kind vast te stellen, want ieder kind moet de kans krijgen om vooruitgang te maken.
Gebruik de hulpbronnen in de wijk. Als kinderen of jongeren een probleem met eerbied hebben, is er vaak een probleem op het gebied van eerbied in de hele wijk. Bespreek dergelijke problemen in de wijkraad, waar wijkleiders kunnen samenwerken om respect en eerbied op verschillende niveaus te bevorderen.8
Jaren geleden heeft president Packer de zegeningen van de Heer beloofd aan hen die eerbiedig aanbidden. Die belofte is nog steeds van toepassing: ‘We zien misschien geen onmiddellijke, wonderbaarlijke verandering, maar zo zeker als de Heer leeft, zal er een vreedzame verandering plaatsvinden. De geestelijke kracht van de leden en de kerk zal toenemen. De Heer zal zijn Geest overvloediger over ons uitstorten. We zullen minder problemen hebben, we zullen minder verward zijn. We zullen geopenbaarde antwoorden op onze persoonlijke en gezinsproblemen ontvangen.’9
Ik geloof in de beloften van een profeet. Ik weet dat ik een liefdevolle hemelse Vader heb en dat zijn Zoon, Jezus Christus, mijn Heiland is. Ik bid dat onze toegenomen eerbied een uiting zal zijn van onze diepste liefde voor Hen en onze taak om hun schapen te hoeden. In de naam van Jezus Christus. Amen.