Pagnga ang TV!
Jonathan H. Westover, Utah, USA
Sa Sabado sa gabii human sa holiday sa Thanksgiving, nag-inusara lamang ko sa akong apartment gawas sa campus. Wala kaayo koy buhaton, busa ako nagbalhin-balhin sa mga estasyon sa TV hangtud nga nakakita og usa ka salida nga bag-o lamang nagsugod.
Wala madugay ako nakaamgo nga ang salida dili maayo. Sa makadiyot naghunahuna ko, “Unsa may problema? Wala may laing tawo. Anaa na bitaw ni sa TV, ang tanang bati nga bahin gitang-tang na.”
Ang Espiritu, hinoon, midasig kanako sa pagpawong sa TV. Mihukom ako sa pagbasa og usa ka libro.
Mga tunga sa oras ang milabay nakadungog ako og tuktok sa pultahan. Siya usa ka miyembro sa akong elders korum, kinsa misulti kanako nga ang usa sa mga batan-ong babaye nga iyang gi-home teach nasakit ug nagkinahanglan og panalangin. Migahin na siya og 30 ka minutos sa pagpanawag ug pagtuk-tok sa mga pultahan, naningkamot sa pagpangita og usa ka tawo nga anaa sa balay ug mahimong motabang kaniya. Sa wala madugay, siya diha na sa akong pultahan. Misugot ako sa pagtabang ug nagdali-dali og ilis og sinina nga pangsimba.
Samtang naglakaw kami padulong sa iyang apartment, nangutana ako kaniya kon unsa kagrabe ang iyang sakit. Ang iyaha lamang nahibaloan nga nakadawat siya og tawag nga nangayo og dinalian nga tabang gikan sa usa ka kauban sa kwarto sa batan-ong babaye, naghangyo nga moadto diha-diha dayon.
Sa dihang miabut kami sa apartment, klaro kaayo nga siya nagmasakiton. Siya adunay taas nga hilanat ug nangluspad. Miingon ang iyang kauban sa kwarto nga siya nagmasakiton sulod sa pipila na ka oras, nagkaluya, ug dili makakaon tungod kay sakit ang iyang tiyan.
Nagdahum ko nga ako ang modihog kaniya sa lana, apan ang brother gikan sa akong elders korum mihangyo kanako sa paghatag sa panalangin. Mibati ako nga dili angayan ug dili sigurado unsa ang akong isulti. Wala akoy igong panahon sa pagpangandam sa hunahuna sa paghatag og panalangin, apan hilum akong nag-ampo nga ang Dios mogiya sa akong mga pulong.
Human sa pagdihog, gilitok ko ang pangalan sa batan-ong babaye ug mihatag sa panalangin. Nabantayan nako ang akong kaugalingon nga naghatag og mga saad sa pagpabalik sa kalagsik sa lawas ug naghatag og mga pulong sa paghupay nga dili akong kaugalingon nga mga pulong. Dayon akong gisira ang panalangin. Sa pagbuka namo sa among mga mata, nakita nako ang dako nga pahiyum sa nawong sa batan-ong babaye, ug nagpasalamat siya kanamo sa panalangin. Sa wala madugay siya naayo ug nakabalik sa iyang pagtuon ug nakahuman sa semester.
Samtang namalandong ako niadtong kasinatian, mibati ako og dakong pasalamat sa oportunidad nga makahupot sa priesthood. Ang kasinatian mikabat lamang og mga 10 minutos, ug sigurado ako nga ang nasakit nga batan-ong babaye nakalimut na kabahin niini. Apan kini may mahangturong epekto ngari kanako.
Mapasalamaton ako sa mga paghunghong sa Espiritu, kinsa midasig kanako sa paglikay sa tintasyon ug magpabiling andam sa espiritwal nga paagi. Dugang pa, mapasalamaton ako sa Espiritu nga migiya sa brother gikan sa akong elders korum sa akong apartment.
Labaw sa tanan, mapasalamaton ako sa mabination ug maloloy-ong Langitnong Amahan, kinsa milig-on kanako sa akong dili pagka-angay, migiya sa akong mga pulong sa paghatag sa panalangin ug dayon sa pagtuman sa mga pulong nga gusto Niyang akong isulti. Nasayud ako nga samtang kita magpabiling takus, maanaa ang Espiritu sa paggiya sa atong dalan aron kita makaandam sa pagserbisyo niadtong mga tawo nga nag-alirong kanato.