ទីបំផុតក្លាយជា ក្រុមគ្រួសារដ៏និរន្តរ៍
អ្នកនិពន្ធរស់នៅក្នុងរដ្ឋខូឡូរ៉ាដូ ស.រ.អា. ។
« ទោះជាអ្វីក៏ដោយ ដែលអ្នកនឹងភ្ជាប់នៅលើផែនដី ក៏នឹងត្រូវបានភ្ជាប់នៅលើស្ថានសួគ៌ដែរ » ( ហេលេមិន ១០:៧ ) ។
ម៉ៃបានសួរ តើពាក្យ ‹ គ្រួសារគឺនិរន្តរ៍ › មានន័យដូចម្តេច ? នាងបានដើរគ្រាប់ល្បែងកម្សាន្តរបស់នាងនៅលើក្តារ ។ នាង និងមិត្តភក្តិស្និទ្ធស្នាលរបស់នាង សូយ កំពុងលេងល្បែងកម្សាន្តនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវរបស់សូយ ។ នៅលើជញ្ជាំងមានរូបភាពមួយដែលមានអក្សរថា « គ្រួសារគឺនិរន្តរ៍ » ។ ម៉ៃចូលចិត្តពាក្យនោះណាស់ ។
សូយបានពន្យល់ថា « វាមានន័យថា ទោះបីបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ក្តី ក៏យើងនៅតែអាចក្លាយជាគ្រួសារដដែល » ។ នាងបានដាក់កាតមួយចុះ ហើយដើរគ្រាប់ល្បែងកម្សាន្តរបស់នាង ។
ម៉ៃបានសម្លឹងមើលជុំវិញបន្ទប់ ។ វាមើលទៅដូចជាធម្មតា ។ មានសាឡុង តុ ខ្នើយ និងទូរទស្សន៍មួយ ។ ប៉ុន្តែផ្ទះរបស់សូយមានអារម្មណ៍ប្លែកពីផ្ទះផ្ទាល់របស់នាង ។ ម៉ៃបានសួរ « តើឯងមានក្រុមគ្រួសារជានិរន្តរ៍ឬ ? »
សូយបានងើយមើលលើចេញពីល្បែងកម្សាន្តនោះដោយញញឹម ។ « ចាស៎ ! ម្តាយ និងឪពុករបស់ខ្ញុំរៀបការនៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ដូច្នេះពួកយើងអាចរស់នៅជាមួយគ្នាជានិរន្តរ៍ ។
ម៉ៃបានសួរ « តើនោះជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យផ្ទះរបស់ឯងមានអារម្មណ៍ប្លែកឬ ? »
សូយមើលទៅដូចជាភាន់ភាំង ។ « ប្លែក ? »
ម៉ៃពុំដឹងអំពីរបៀបដើម្បីពន្យល់អំពីអារម្មណ៍ដែលនាងមាននៅក្នុងផ្ទះរបស់សូយឡើយ ។ វាជាអារម្មណ៍រីករាយ និងកក់ក្តៅ ។ ប៉ុន្ដែវាស្ដាប់ទៅដូចជាឆោតណាស់ដែលនិយាយរឿងនោះ ។ នាងបាននិយាយថា « មិនអីទេ តោះយើងបន្តលេងទៀត » ។
នៅយប់នោះ ម៉ៃពុំអាចឈប់គិតអំពីគ្រួសារដ៏និរន្តរ៍របស់សូយបានឡើយ ។ នាងចូលចិត្តអារម្មណ៍ដែលនាងមាននៅក្នុងផ្ទះរបស់សូយ ។ គ្រួសាររបស់ម៉ៃនឹងប្តូរទៅរស់នៅទីក្រុងអនតារីយ៉ូ ប្រទេស កាណាដា នៅក្នុងរយៈពេលពីរបីថ្ងៃទៀត ។ គាត់ឆ្ងល់ថា តើផ្ទះថ្មីរបស់នាងនឹងធ្វើឲ្យនាងមានអារម្មណ៍បែបណា ?
ម៉ៃបាននិយាយនៅពេលម្តាយនាងដាក់នាងឲ្យចូលគេង « ម៉ាក់ ផ្ទះរបស់សូយមានអារម្មណ៍រីករាយណាស់ ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យផ្ទះថ្មីរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ដូច្នេះដែរ » ។ ម៉ៃបានគិតអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំងដែលនាងមានចំពោះម៉ាក់ ប៉ា និងប្អូនប្រុសៗរបស់នាង ។ ខ្ញុំចង់ឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់យើងក្លាយជានិរន្តរ៍ផងដែរ » ។
ម៉ាក់បានស្តាប់ដោយស្ងៀមស្ងាត់ ។ បន្ទាប់មកម៉ាក់បាននិយាយថា « ម៉ាក់ក៏អញ្ចឹងដែរកូន » ។
នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ម៉ាក់បានទូរសព្ទទៅផ្ទះរបស់សូយ ។ គាត់បានដឹងថា គ្រួសាររបស់សូយបានទៅសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ។
ម៉ៃបានប្រាប់ឪពុកម្តាយនាងខណៈដែលពួកគាត់កំពុងរៀបចំឥវ៉ាន់ « កូនចង់ទៅព្រះវិហារនោះដែរ » ។ ឥឡូវនេះផ្ទះរបស់ពួកគេស្ទើរតែនៅទទេហើយ ។
ប៉ាបាននិយាយនៅពេលគាត់បានបិតស្កត់ប្រអប់មួយ « ម្តាយរបស់សូយបាននិយាយថា គាត់អាចជួយយើងឲ្យរកឃើញអគារព្រះវិហារនោះបាន » ។
ម៉ៃបានញញឹម ហើយមានអារម្មណ៍ភ័យបុកពោះ ។ ប្រហែលជាផ្ទះថ្មីរបស់ពួកគេអាចធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅ និងរីករាយដូចជាផ្ទះរបស់សូយដែរ ។
នៅពេលពួកគេបានចាប់ផ្តើមផ្ទះថ្មីរបស់ពួកគេ គ្រួសាររបស់ម៉ៃបានចាប់ផ្តើមទៅព្រះវិហារ ។ មនុស្សនៅទីនោះមានការរួសរាយណាស់ ។ មនុស្សគ្រប់គ្នាបានហៅគ្នាទៅវិញទៅមកថា « បងប្អូនប្រុស » និង « បងប្អូនស្រី » ។ ម៉ៃបានទៅថ្នាក់អង្គការបបឋមសិក្សាជាមួយប្អូនប្រុសៗរបស់គាត់ ។ គាត់ចូលចិត្តច្រៀងចម្រៀង និងអានព្រះគម្ពីរ ។
មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក មានយុវនារីពីររូបបានមកផ្ទះរបស់ម៉ៃ ។ ឈ្មោះរបស់ពួកគេគឺ ស៊ីស្ទើរ ចាស្ទីន និង ស៊ីស្ទើរ រ៉ាមូស ហើយពួកគេគឺជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។ ពួកគេបានប្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ម៉ៃអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ព្រះយេស៊ូវ និងព្រះគម្ពីរមរមន ។ ម៉ៃចូលចិត្តស្តាប់ដំណឹងល្អ ។ សូម្បីតែប្អូនប្រុសៗរបស់គាត់ក៏អង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ហើយស្តាប់ដែរ !
ម៉ៃបានប្រាប់ស៊ីស្ទើរ រ៉ាមូស និង ស៊ីស្ទើរ ចាស្ទីនអំពីផ្ទះរបស់សូយ ។ ស៊ីស្ទើរ រ៉ាមូសបាននិយាយដោយស្នាមញញឹមយ៉ាងធំថា « ខ្ញុំចង់បានក្រុមគ្រួសារដ៏និរន្តរ៍មួយដូចជាគ្រួសាសូយដែរ ។
ព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាមានក្រុមគ្រួសារនិរន្តរ៍ ។ ទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងសប្បាយរីករាយ » ។
មិនយូរក្រោយមក គ្រួសាររបស់ម៉ៃបានសម្រេចចិត្តទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
សូយ និងគ្រួសាររបស់គាត់បានបើកឡានមកកាន់ទីក្រុងអនតារីយ៉ូចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកនោះ ។ មួយឆ្នាំក្រោយមក ពួកគេបានត្រឡប់មកវិញម្តងទៀត ។ លើកនេះគឺដោយសារ ម៉ៃ និងគ្រួសាររបស់គាត់ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
នៅថ្ងៃនៃពិធីផ្សារភ្ជាប់ ម៉ៃបានឈរនៅខាងក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ដោយស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ពណ៌-ស ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានញញឹមយ៉ាងប៉ប្រិម ។ ម៉ៃបានទទួលអារម្មណ៍កក់ក្តៅ និងសុខសាន្តក្នុងចិត្ត ។ គាត់បាននិយាយយ៉ាងរីករាយថា « ឥឡូវនេះយើងគឺជាក្រុមគ្រួសារដ៏និរន្តរ៍ហើយ ! »
ប៉ាបាននិយាយថា « ត្រឹមត្រូវហើយ ។ យើងគឺជាក្រុមគ្រួសារដ៏និរន្តរ៍ » ។