« តាមពិតទៅ ខ្ញុំគឺជាសមាជិកសាសនាចក្រ »
អាប់ប៊ី ស្សន រដ្ឋយូថាហ៍ ស.រ.អា
រចនារូបភាពដោយ ប្រេដលី ខ្លាក
ខ្ញុំទើបតែអង្គុយលើឡានក្រុង កាលមានបុរសម្នាក់បានដើរកាត់ច្រកផ្លូវក្នុងឡាននោះដោយផ្អៀងខ្លួនមកលើខ្ញុំ ហើយនិយាយថា « ព្រលឹងរបស់អ្នកស្រស់ស្អាតណាស់ » ។
ប្រាកដណាស់ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ។ គ្មាននរណាធ្លាប់សរសើរអំពីព្រលឹងខ្ញុំពីមុនឡើយ ។ ដោយពុំប្រាកដអំពីអ្វីដែលត្រូវតបទៅវិញ នោះខ្ញុំគ្រាន់តែនិយាយថា « អរគុណ » ។
បុរសនោះបានប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់អាចប្រាប់រឿងនេះបានដោយសារគាត់ធ្វើការជាមួយក្រុមសាសនារបស់គាត់ ។ ខ្ញុំបានស្តាប់គាត់ នៅពេលគាត់បានផ្តល់ដំបូន្មានដល់ខ្ញុំស្តីពីរបៀបដើម្បីរក្សាព្រលឹងរបស់ខ្ញុំឲ្យល្អស្អាត ។
នៅពេលឡានក្រុងបើកដល់ចំណតមួយ យើងទាំងពីរនាក់បានឈរនៅមាត់ច្រកទ្វារចេញ ហើយគាត់បានផ្តល់ជាយោបល់មួយចុងក្រោយមកកាន់ខ្ញុំ ៖ « សូមប្រាកដថា អ្នកពុំស្តាប់តាមពួកមរមនទាំងនោះទេ » ។
ពេលវេលានោះហាក់ដូចជាមិនដើរទៅមុខសោះ ។ បុរសម្នាក់នេះបានឃើញអ្វីមួយពិសេសនៅលើមុខរបស់ខ្ញុំ ប៉ុន្តែគាត់ពុំដឹងសោះឡើយថាវាកើតមក ដោយសារ សាសនារបស់ខ្ញុំ ។
តើខ្ញុំត្រូវឆ្លើយតបដូចម្តេចទៅ ? និយាយតាមត្រង់ទៅ គំនិតដំបូងរបស់ខ្ញុំគឺថា ខ្ញុំមិននិយាយអ្វីទាំងអស់ ហើយធ្វើពុតដូចជាពុំឮគាត់និយាយ ។ ខ្ញុំបារម្ភថា ប្រសិនបើខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ខ្ញុំជាសមាជិកសាសនាចក្រ នោះគាត់ប្រហែលជាឆ្លើយតបយ៉ាងអវិជ្ជមាន ឬប្រហែលជាគម្រោះគម្រើយទៀតផង ។
ប៉ុន្តែក្រោយមកមានខគម្ពីរមួយបានផុសក្នុងគំនិតរបស់ខ្ញុំ ៖ « ដ្បិតខ្ញុំគ្មានសេចក្តីខ្មាស ចំពោះដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទទេ ពីព្រោះជាព្រះចេស្តានៃព្រះ សម្រាប់នឹងជួយសង្គ្រោះដល់អស់អ្នកណាដែលជឿ » ( រ៉ូម ១:១៦ ) ។ ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំពុំខ្មាសចំពោះដំណឹងល្អឡើយ ហើយខ្ញុំបានដឹងថា ព្រលឹងរបស់ខ្ញុំពុំអាចបញ្ចាំងពន្លឺចេញទៅដល់អ្នកដទៃឡើយ ប្រសិនបើខ្ញុំពុំក្រោកឈរឡើងធ្វើជាសាក្សីនោះ ។ ដោយការតាំងចិត្តថ្មីរបស់ខ្ញុំ នោះខ្ញុំបានមើលទៅបុរសនោះ ហើយនិយាយថា « តាមពិតទៅ ខ្ញុំគឺជាសមាជិកសាសនាចក្រ » ។
បុរសនោះបានសម្លឹងមើលខ្ញុំ ហើយខ្ញុំបានសម្លឹងមើលគាត់វិញ ។ គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ គាត់បានសើច ហើយបាននិយាយថា គាត់ពុំអាចចូលជាសមាជិកសាសនាចក្របានទេ ដោយសារគាត់ចូលចិត្តផឹកកាហ្វេខ្លាំងពេក ។ ខ្ញុំក៏បានសើចផងដែរ ហើយយើងបានបែកគ្នាទៅតាមផ្លូវរៀងៗខ្លួន ។
រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំសប្បាយរីករាយអំពីជម្រើសដែលខ្ញុំបានធ្វើ ។ ខ្ញុំដឹងថា វាអាចជាការពិបាកក្នុងឲ្យគេដឹងថា អ្នកជាសមាជិកសាសនាចក្រ ។ ជួនកាលវាអាចជារឿងគួរឲ្យតក់ស្លុត ! ប៉ុន្តែនៅពេលយើងឈរយ៉ាងរឹងប៉ឹងតំណាងឲ្យព្រះ នោះព្រលឹងយើងអាចបញ្ចាំងជាពន្លឺដល់ពិភពលោក ។