အခန်းကြီး ၂၃
ဗာဗုလုန်မြို့ပျက်စီးခြင်းသည် ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာတော်မူသောအခါ၌ ပျက်စီးခြင်း၏ သင်္ကေတတစ်ခုဖြစ်၏—ထိုကာလသည် အမျက်တော်နှင့် လက်တုံ့ပြန်ခြင်းတို့၏နေ့ ဖြစ်လိမ့်မည်—ဗာဗုလုန်မြို့ (ဤလောက) သည် အစဉ်အမြဲ ကျဆုံးမည်—ဟေရှာယအခန်းကြီး ၁၃ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဘီစီ ၅၅၉–၅၄၅ ခန့်။
၁ အာမုတ်၏သား ဟေရှာယခံရသော ဗာဗုလုန်မြို့၏ကြမ္မာဆိုးသတင်းစကားဟူမူကား။
၂ သင်တို့သည် မြင့်သောတောင်ပေါ်မှာ အလံကိုထူကြ။ ကျယ်သောအသံနှင့် သူတို့ကို အော်ဟစ်ကြ။ ဆွေကြီးမျိုးကြီးတို့နေရာတံခါးများကို သူတို့ဝင်နိုင်ကြစေခြင်းငှာ၊ လက်ကို လှုပ်ကြစေ။
၃ ငါသန့်ရှင်းစင်ကြယ်စေထားသောသူတို့ကို ငါမှာထားပြီ။ ငါ၏တန်ခိုးကြီးသောသူတို့ကိုလည်း ငါခေါ်ထားလေပြီ။ အကြောင်းမူကား၊ ငါ၏မြင့်မြတ်ခြင်း၌ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်သောသူတို့အပေါ်၌ ငါ၏အမျက်တော်သည် မရှိ။
၄ တောင်တို့အပေါ်မှာ လူအစုအဝေး၏ အသံဗလံသည် များစွာသောလူတို့၏ အသံဗလံကဲ့သို့၊ ပြည်သားတို့၏ နိုင်ငံတို့မှ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက်သော အသံဗလံသည် အတူတကွစုဝေး၍၊ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်သည် စစ်တိုက်ခြင်းငှာ၊ ဗိုလ်ခြေတို့ကို စီရင်ခင်းကျင်းတော်မူ၏။
၅ သူတို့သည် အထူးသဖြင့်၊ ကိုယ်တော်ရှင်နှင့် သူ၏ဒေါသလက်နက်တို့သည် တစ်ပြည်လုံးကို ဖျက်ဆီးခြင်းငှာ ဝေးသောတိုင်းပြည်၊ ကောင်းကင်စွန်းမှ လာကြ၏။
၆ ကိုယ်တော်ရှင်၏နေ့သည် နီးသောကြောင့်၊ ညည်းတွားမြည်တမ်းကြလော့။ အနန္တတန်ခိုးရှင်ထံမှ ဖျက်ဆီးခြင်းဘေးကဲ့သို့ လာလိမ့်မည်။
၇ ထို့ကြောင့်၊ ရှိသမျှသောလက်တို့သည် ကျကြလိမ့်မည်။ လူခပ်သိမ်းတို့သည် စိတ်ပျက်၍၊
၈ သူတို့သည် ကြောက်လန့်ခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်။ ပြင်းထန်စွာနာကျင်ခြင်းနှင့် ဝေဒနာအမျိုးမျိုးတို့သည် သူတို့အပေါ်သို့ ရောက်လိမ့်မည်။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် အံ့အားသင့်ခြင်းဖြင့် ကြည့်ရှုကြသဖြင့်၊ သူတို့မျက်နှာသည် မီးလျှံအဆင်းရှိလိမ့်မည်။
၉ ရှုလော့၊ ထိုပြည်ကို လူဆိတ်ညံစေခြင်းငှာ၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ ကြမ်းကြုတ်သောနေ့သည် ပြင်းစွာသော အမျက်ထွက်၍ ကျရောက်လာလိမ့်မည်။ သူသည် အပြစ်ရှိသောပြည်သူပြည်သားတို့ကို ဖျက်ဆီးလိမ့်မည်။
၁၀ ကောင်းကင်ကြယ်နက္ခတ်တို့သည် မိမိတို့၏အလင်းကိုမပေး။ နေသည်လည်း ထွက်လာသောအခါ မှောင်မိုက်လာလျက်၊ လသည်လည်း မိမိအလင်းကို မတောက်ပစေဘဲရှိလိမ့်မည်။
၁၁ ထိုလောကီနိုင်ငံကို မကောင်းမှုအတွက်လည်းကောင်း၊ ဆိုးညစ်သောသူများကို သူတို့၏ဒုစရိုက်အတွက်လည်းကောင်း ငါအပြစ်ဒဏ်ပေးတော်မူမည်။ ငါသည် မာနကြီးသောသူတို့၏ထောင်လွှားခြင်းကို ရပ်တန့်စေ၍၊ ကြမ်းကြုတ်သောသူတို့၏ စိတ်မြင့်သောသဘောကို နှိမ့်ချမည်။
၁၂ လူသည် ရွှေစင်ထက် အဖိုးထိုက်မည်အကြောင်း၊ လူသည် ဩဖိရရွှေချောင်းထက်ပင် အဖိုးထိုက်မည်အကြောင်း ငါပြုမည်။
၁၃ ထို့ကြောင့်၊ ငါသည် ကောင်းကင်ကို လှုပ်မည်၊ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်၏ အမျက်တော်ကြောင့်၊ ထို့အတူ သူ၏ပြင်းစွာသောအမျက် ထွက်ရာနေ့၌ မြေကြီးသည်လည်း မိမိနေရာမှ ရွေ့ရလိမ့်မည်။
၁၄ ပြည်သားတို့သည် ကြောက်၍ပြေးသောဒရယ်မ၊ ထိန်းသိမ်းသူမရှိသောသိုးကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ လူတိုင်း မိမိအမျိုးသားချင်းတို့ကို မျက်နှာပြု၍၊ အသီးသီးမိမိနေရင်းပြည်သို့ ပြေးကြလိမ့်မည်။
၁၅ မာနကြီးသောသူမှန်သမျှသည် ထုတ်ချင်းဖောက်အထိုးခံရလိမ့်မည်။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ဆိုးညစ်သောသူတို့နှင့် ပေါင်းဖော်သောသူမှန်သမျှသည်လည်း ဓားဘေးဖြင့် ကျဆုံးလိမ့်မည်။
၁၆ သူတို့၏သားသမီးများကို သူတို့မျက်မှောက်၌ ဆောင့်ဖွပ်လိမ့်မည်။ သူတို့၏အိမ်များကို ဖျက်ဆီး၍၊ သူတို့၏ဇနီးများကို အဓမ္မပြုကြလိမ့်မည်။
၁၇ ရှုလော့၊ ငွေနှင့် ရွှေကို ပမာဏမပြုသော၊ ထိုအရာတို့၌ မွေ့လျော်ခြင်းလည်းမရှိသော မေဒိလူများကို သူတို့တစ်ဖက်၌ ငါနှိုးဆော်မည်။
၁၈ သူတို့သည် လူပျိုတို့ကို လေးနှင့် ပြင်းစွာရိုက်ခတ်ကြလိမ့်မည်။ ကလေးတို့ကို မသနားကြ။ သူတို့မျက်စိသည် သူငယ်တို့ကို ချမ်းသာမပေး။
၁၉ နိုင်ငံတို့၏အထွဋ်၊ ခါလဒဲအမျိုးသားတို့၏ ဘုန်းအသရေဖြစ်သော ဗာဗုလုန်မြို့သည် သောဒုံမြို့နှင့် ဂေါမောရမြို့ကို ဘုရားသခင်ဖျက်ဆီးတော်မူစဉ်ကကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်။
၂၀ ထိုမြို့ ၌ နောင်အဘယ်တော့မျှနေထိုင်သူမရှိ၊ လူမျိုးအစဉ်အဆက် အဘယ်သူမျှမနေရ။ ထိုအရပ်၌ အာရပ်လူသည် တဲကိုလည်း မဆောက်ရ။ ထိုအရပ်၌ သိုးထိန်းတို့သည် သိုးခြံကို မလုပ်ရကြ။
၂၁ သဲကန္တာရမှတောသားရဲတို့သည် ထိုအရပ်၌ အိပ်ကြလိမ့်မည်။ သူတို့၏အိမ်တို့သည် ဝမ်းနည်းဖွယ် မြည်တတ်သောတိရစ္ဆာန်များနှင့် အပြည့်ရှိကြလိမ့်မည်။ ထိုအရပ်၌ ဇီးကွက်ငှက်တို့လည်း နေရာကျ၍၊ ဆိတ်ထီးတို့လည်း ကခုန်ကြလိမ့်မည်။
၂၂ ကျွန်းပေါ်မှတောသားရဲတို့သည်လည်း လူဆိတ်ညံရာအိမ်များ၌လည်းကောင်း၊ နဂါးတို့သည်လည်း ခမ်းနားသောနန်းတော်များ၌လည်းကောင်း အော်ကြ၊ မြည်ကြလိမ့်မည်။ ထိုမြို့၏ကာလသည်ကား၊ နီးလှပြီ။ ထိုမြို့၏အသက်တာမရှည်ရ။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် ထိုမြို့ကို အလျင်အမြန် ဖျက်ဆီးမည်။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါ၏ လူမျိုးတို့ကို ငါကရုဏာကြီးတော်မူမည် ဖြစ်သော်လည်း ဆိုးညစ်သောသူတို့သည် ပျက်စီးရကြလိမ့်မည်။