အခန်းကြီး ၂၄
ဣသရေလအမျိုးတို့သည် စုဝေးကြ၍၊ အနှစ်တစ်ထောင်ကာလချမ်းသာခြင်း၌ ပျော်မွေ့ကြလိမ့်မည်—လူစီဖာသည် ပုန်ကန်ခြင်းကြောင့် ကောင်းကင်ဘုံမှ နှင်ထုတ်ခံရ၏—ဣသရေလအမျိုးတို့သည် ဗာဗုလုန်မြို့ (ဤလောက) ကို အောင်နိုင်လိမ့်မည်—ဟေရှာယအခန်းကြီး ၁၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါ။ ဘီစီ ၅၅၉–၅၄၅ ခန့်။
၁ အကြောင်းမူကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ယာကုပ်အမျိုးကို ကရုဏာထား၍၊ ဣသရေလအမျိုးကို တစ်ဖန်ရွေးကောက်သဖြင့်၊ သူတို့ကို နေရင်းပြည်၌ နေရာချတော်မူလိမ့်မည်။ သူတစိမ်းတို့သည် သူတို့နှင့် ပေါင်းဖော်၍၊ ယာကုပ်အမျိုးသားတို့၌ ဆည်းကပ်ကြ လိမ့်မည်။
၂ တပါးအမျိုးသားတို့သည် သူတို့ကို ခေါ်ပြီး၊ သူတို့၏ နေရပ်သို့၊ အထူးသဖြင့်၊ ဝေးသောအရပ်မှနေ၍၊ မြေကြီးစွန်းတိုင်အောင် ဆောင်ယူကြလိမ့်မည်ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် မိမိတို့၏ကတိတော်မြေများသို့၊ ပြန်လာကြလိမ့်မည်။ ဣသရေလအမျိုးသားတို့သည် ထိုမြေတို့ကို ပိုင်၍၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ပြည်တော်သည်၊ ကျွန်နှင့် ကျွန်မတို့ကို ဖြည့်ဆီးပေးလိမ့်မည်။ သူတို့သည် ယခင်က မိမိတို့ကို ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်သွားဖူးသောသူတို့ကို တစ်ဖန်ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ကြလိမ့်မည်။ သူတို့သည် မိမိတို့ကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ဖူးသောသူတို့ကိုလည်း အုပ်စိုးကြလိမ့်မည်။
၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာလတ္တံ့သောအခါ၊ ထိုကာလ၌၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် သင့်ကို သင်၏ဝမ်းနည်းခြင်းမှလည်းကောင်း၊ သင်၏စိုးရိမ်ခြင်းမှလည်းကောင်း၊ အစေခံစေ၍ ဆင်းရဲစွာ ကျွန်ခံရခြင်းထဲမှလည်းကောင်း ချမ်းသာခွင့်ပေးတော်မူလိမ့်မည်။
၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာလတ္တံ့သောအခါ၊ ထိုကာလ၌၊ သင်သည် ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်ကို ရည်ဆောင်၍၊ ပုံစကားကို ဤသို့မြွက်ဆိုလိမ့်မည်။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သောသူသည် ဆုံးလေပြီတကား။ ရွှေမြို့တော်သည် ဆုံးလေပြီတကား။
၅ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ဆိုးညစ်သောသူတို့၏ တောင်ဝှေးကိုလည်းကောင်း၊ အစိုးရသောသူတို့၏ ရာဇလှံတံကိုလည်းကောင်း ချိုးတော်မူပြီ။
၆ လူတို့ကို အမျက်ထွက်၍ အဆက်မပြတ်ရိုက်သောသူ၊ လူမျိုးတို့ကို ဒေါသဖြင့်အုပ်စိုးသောသူသည် ညှဉ်းဆဲခြင်းကိုခံရ၍၊ အဘယ်သူမျှ မဆီးတားပေ။
၇ မြေကြီးတစ်ခုလုံးသည် ငြိမ်ဝပ်ချမ်းသာခြင်းရှိ၏။ သူတို့သည် သီချင်းဆိုသံနှင့် ကြွေးကြော်ကြ၏။
၈ ထိုမှတစ်ပါး၊ ထင်းရှူးပင်နှင့် လေဗနုန်အာရဇ်ပင်တို့ကလည်း၊ သင်လဲကျပြီးသည်နောက်၊ ငါတို့ကို ခုတ်လှဲသောသူသည် မတက်မလာရဟု သင့်ကို ရည်ဆောင်၍ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ကြ၏။
၉ အောက်အရပ် ငရဲနိုင်ငံသည် သင်ရောက်လာသောအခါ၌၊ သင့်ကို ကြိုဆိုအံ့သောငှာ လှုပ်လေ၏။ သင်္ချိုင်းသားများဖြစ်သော၊ အမှန်စင်စစ်၊ လောကီမင်းခပ်သိမ်းတို့ကို သင့်အတွက်ကြောင့် နှိုးဆော်လေ၏။ အတိုင်းတိုင်းအပြည်ပြည်မှ ခပ်သိမ်းသော ရှင်ဘုရင်တို့ကို သူတို့၏ရာဇပလ္လင်တို့မှ ထစေ၏။
၁၀ ထိုသူခပ်သိမ်းတို့က သင်သည်လည်း ငါတို့ကဲ့သို့ အားနည်း၍လာလေပြီလော။ သင်သည် ငါတို့နှင့်တူ၍လာပါလေသလောဟု ဆို၍ ပြောကြ၏။
၁၁ သင်၏ဘုန်းအသရေကို သင်္ချိုင်းတွင်းသို့ ဆွဲချလေပြီ။ သင်၏တူရိယာမျိုးအသံဗလံတို့ကို မကြားရလေပြီတကား။ သင့်အောက်၌ ပိုးလောက်များကို ခင်းလျက်၊ သင့်အပေါ်၌ ပိုးလောက်များကို ခြုံလျက်ရှိပါသည်တကား။
၁၂ အို လူစီဖာ၊ နံနက်သား၊ သင်သည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ကျလေပြီတကား။ အပြည်ပြည်တို့ကို နှိပ်စက်သောသင်သည်၊ မြေတိုင်အောင်ခုတ်လှဲ ခံရလေပြီတကား။
၁၃ အကြောင်းမူကား၊ သင်၏စိတ်နှလုံး၌ တွေးလေသည်မှာ၊ ကောင်းကင်ဘုံသို့ ငါတက်မည်။ ဘုရားသခင်၏ကြယ်တို့အပေါ်မှာ ငါ့ပလ္လင်ကို ငါချီးမြှောက်မည်။ မြောက်မျက်နှာဘက် စည်းဝေးရာတောင်ပေါ်မှာ ငါထိုင်မည်။
၁၄ မိုးတိမ်ထိပ်ပေါ်သို့ ငါတက်မည်။ အမြင့်ဆုံးသောဘုရားကဲ့သို့ ငါနေမည်။
၁၅ သို့သော်လည်း၊ သင်သည် ငရဲနိုင်ငံ အနက်ဆုံးသောတွင်းထဲသို့ ဆွဲချခံရလေပြီ။
၁၆ သင့်ကိုမြင်သောသူတို့သည် စေ့စေ့ကြည့်ရှု၍ ဆင်ခြင်ပြီးလျှင်၊ ဆိုကြလိမ့်မည်ကား၊ မြေကြီးကို တုန်စေ၍၊ နိုင်ငံများကို လှုပ်ယမ်းသောသူကား၊ ဤလူလော။
၁၇ ထို့အတူ၊ လောကီနိုင်ငံကို တောရိုင်းကဲ့သို့ဖြစ်စေ၍၊ မြို့များကို ဖျက်ဆီးလျက်၊ မိမိ၏အကျဉ်းသားများကို အကျဉ်းထောင်မှ လွှတ်၍မပေးသောသူကား၊ ဤလူလော။
၁၈ အပြည်ပြည်မှ ခပ်သိမ်းသော ရှင်ဘုရင်တို့သည်၊ အထူးသဖြင့်၊ ခပ်သိမ်းသော သင်တို့သည် အယောက်တိုင်း မိမိသင်္ချိုင်းဂူ၌ ဘုန်းအသရေနှင့် အိပ်ကြ၏။
၁၉ သင့်ကိုမူကား၊ ရွံရှာဖွယ်သောသစ်ခက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဓားဖြင့် ထုတ်ချင်းဖောက်ထိုး၍ ကွပ်မျက်ခံရသောသူတို့နှင့် ကျောက်စုတွင်းထဲသို့ကျသောသူများ၏ ကျန်ကြွင်းသောသူများကဲ့သို့လည်းကောင်း ခြေဖြင့်နင်းချေခံရသော အသေကောင်သဖွယ် သင်၏သင်္ချိုင်းတွင်းထဲက ထုတ်ပစ်ရ၏။
၂၀ သင်သည် ထိုသူတို့နှင့်ရောနှော၍ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကိုမခံရ။ အကြောင်းမူကား၊ သင်သည် မိမိပြည်ကို ဖျက်ဆီး၍၊ မိမိလူမျိုးတို့ကို ကွပ်မျက်လေပြီ။ မကောင်းမှုပြုသောသူတို့၏အမျိုးအနွယ်သည် ဂုဏ်အသရေအလျှင်းမရှိရဘဲဖြစ်လိမ့်မည်။
၂၁ သူ၏သားသမီးတို့သည် မထ၊ မြေကြီးကိုမပိုင်ဆိုင်၊ မြေမျက်နှာပြင်ကို မြို့များနှင့် နေရာမယူနိုင်မည်အကြောင်း၊ ဘိုးဘေးတို့၏ဒုစရိုက်များကြောင့်၊ ကွပ်မျက်ခြင်းကို ပြင်ကြလော့။
၂၂ အကြောင်းမူကား၊ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်မိန့်တော်မူသည်မှာ၊ ငါသည် သူတို့တစ်ဖက်၌ထ၍ ဗာဗုလုန်မြို့၏နာမနှင့်၊ ကျန်ကြွင်းသောသူကိုလည်းကောင်း၊ သားကိုလည်းကောင်း၊ တူကိုလည်းကောင်း ပယ်ဖြတ်မည်ဟု ကိုယ်တော်ရှင်မိန့်တော်မူ၏။
၂၃ တစ်ဖန်လည်း၊ ငါသည် ထိုမြို့ကို ဗျိုင်းများနေရာ၊ ရွှံ့ဗွက်များရှိရာအရပ်ဖြစ်စေမည်။ ဖျက်ဆီးခြင်းတံမြက်စည်းဖြင့် လှည်းမည်ဟု ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်မိန့်တော်မူ၏။
၂၄ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်သည် ကျိန်ဆို၍ မိန့်တော်မူသည်ကား၊ ငါကြံစည်သည်အတိုင်း၊ ဧကန်အမှန်ဖြစ်၍၊ ငါစီရင်လေသည့်အတိုင်း၊ တည်ရလိမ့်မည်—
၂၅ အာရှုရိလူကို ငါ၏မြေပေါ်သို့ ဆောင်ယူ၍၊ ငါ၏တောင်ရိုးပေါ်မှာ သူ့ကိုခြေဖြင့်နင်းချေမည်။ ထို့နောက်၊ သူ၏ထမ်းပိုးကို သူတစ်ပါးအပေါ်ကရွှေ့၍၊ သူတို့ပခုံးပေါ်မှာတင်သော သူ၏ဝန်ကို ချရသောအခွင့်ရှိလိမ့်မည်။
၂၆ ဤအရာသည်ကား၊ မြေကြီးတစ်ခုလုံးတွင် ကြံစည်တော်မူသော အကြံအစည်ဖြစ်၏။ ဤအရာသည်ကား၊ ခပ်သိမ်းသောပြည်သားတို့အပေါ်မှာ ဆန့်တော်မူသော လက်တော်ဖြစ်၏။
၂၇ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေကိုယ်တော်ရှင်ကြံစည်တော်မူလေ၍၊ အဘယ်သူ ဖျက်လိမ့်မည်နည်း။ သူ၏လက်တော်ကို ဆန့်တော်မူ၍၊ အဘယ်သူလှန်လိမ့်မည်နည်း။
၂၈ အာခတ်မင်းကြီး အနိစ္စရောက်သောနှစ်တွင်၊ ခံရသောကြမ္မာဆိုးသတင်းစကားဟူမူကား။
၂၉ ဖိလိတ္တိတစ်ပြည်လုံးတို့၊ သင်တို့ကိုရိုက်သောတုတ်ကျိုးသည်ကိုထောက်၍၊ ဝမ်းမမြောက်ကြနှင့်။ ထိုမြွေအမျိုးထဲက မြွေဟောက်ပေါက်လိမ့်မည်။ သူ၏အနွယ်သည်လည်း ပျံတတ်သောမီးမြွေဖြစ်လိမ့်မည်။
၃၀ ဆင်းရဲသားတို့၏သားဦးတို့သည် စားရကြလိမ့်မည်။ ချို့တဲ့သောသူတို့သည် ဘေးလွတ်လျက် အိပ်ရကြလိမ့်မည်။ ငါသည် သင်၏အမြစ်ကို ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်းဘေးအားဖြင့်သတ်၍၊ သင်၏ကျန်ကြွင်းသောသူကိုလည်း ထိုဘေးက ကွပ်မျက်လိမ့်မည်။
၃၁ အိုတံခါး၊ ညည်းတွားမြည်တမ်းလော့။ အို မြို့၊ ငိုကြွေးမြည်တမ်းလော့။ ဖိလိတ္တိတစ်ပြည်လုံး၊ သင်သည် ပြိုကွဲလျက်ရှိ၏။ မြောက်မျက်နှာမှ မီးခိုးထွက်လာ၏။ မိမိအချိန်ကျသောအခါ အဘယ်သူမျှ၊ တစ်ဦးတည်းနေရလိမ့်မည် မဟုတ်။
၃၂ တပြည်တနိုင်ငံတို့မှရောက်လာသော သံတမန်တို့အား အဘယ်သို့ ပြန်ပြောရမည်နည်းဟူမူကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ဇိအုန်မြို့ကို တည်ထောင်တော်မူသည်ဖြစ်၍၊ သူ့လူမျိုးတို့၏ဆင်းရဲသားတို့သည် ထိုမြို့ကို ကိုးစားကြ၏။