ကျမ်းစာများ
၂ နီဖိုင်း ၂၄


အခန်းကြီး ၂၄

ဣသရေလ​အမျိုး​တို့​သည် စု​ဝေး​ကြ​၍၊ အနှစ်​တစ်​ထောင်​ကာလ​ချမ်း​သာခြင်း​၌ ပျော်​မွေ့​ကြ​လိမ့်​မည်—လူစီဖာ​သည် ပုန်ကန်ခြင်း​ကြောင့် ကောင်းကင်​ဘုံမှ နှင်ထုတ်ခံရ​၏—ဣသရေလ​အမျိုး​တို့​သည် ဗာဗုလုန်မြို့ (ဤ​လောက) ကို အောင်နိုင်​လိမ့်​မည်—ဟေရှာယအခန်းကြီး ၁၄ နှင့် နှိုင်းယှဉ်​ပါ။ ဘီစီ ၅၅၉–၅၄၅ ခန့်။

အကြောင်းမူကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်​သည် ယာကုပ်​အမျိုး​ကို ကရုဏာထား၍၊ ဣသရေလ​အမျိုးကို တစ်ဖန်​ရွေး​ကောက်​သဖြင့်၊ သူတို့​ကို နေရင်း​ပြည်၌ နေရာ​ချတော်မူ​လိမ့်​မည်။ သူတစိမ်းတို့သည် သူ​တို့​နှင့် ပေါင်း​ဖော်​၍၊ ယာကုပ်​အမျိုး​သား​တို့​၌ ဆည်း​ကပ်​ကြ လိမ့်​မည်။

တပါးအမျိုးသားတို့သည် သူတို့ကို ခေါ်ပြီး၊ သူတို့၏ နေရပ်သို့၊ အထူးသဖြင့်၊ ဝေးသောအရပ်မှ​နေ၍၊ မြေကြီး​စွန်းတိုင်အောင် ဆောင်ယူကြလိမ့်မည်ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် မိမိတို့၏​ကတိတော်မြေများသို့၊ ပြန်လာကြလိမ့်မည်။ ဣသရေလ​အမျိုးသားတို့သည် ထိုမြေတို့ကို ပိုင်၍၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ပြည်တော်သည်၊ ကျွန်နှင့် ကျွန်မတို့ကို ဖြည့်ဆီးပေးလိမ့်မည်။ သူတို့သည် ယခင်က မိမိတို့ကို ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်သွားဖူးသောသူတို့ကို တစ်ဖန်​ဖမ်းဆီးချုပ်နှောင်ကြလိမ့်မည်။ သူတို့သည် မိမိတို့ကို ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ဖူးသောသူတို့ကိုလည်း အုပ်စိုးကြလိမ့်မည်။

ဤသို့အားဖြင့်​အချိန်တန်​လာလတ္တံ့သောအခါ၊ ထိုကာလ၌၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် သင့်ကို သင်၏ဝမ်းနည်းခြင်းမှလည်းကောင်း၊ သင်၏စိုးရိမ်ခြင်းမှလည်းကောင်း၊ အစေခံ​စေ၍ ဆင်းရဲစွာ ကျွန်ခံရခြင်း​ထဲမှလည်းကောင်း ချမ်းသာခွင့်​ပေးတော်မူလိမ့်မည်။

ဤသို့အားဖြင့်​အချိန်တန်လာလတ္တံ့သောအခါ၊ ထိုကာလ၌၊ သင်သည် ဗာဗုလုန်​ရှင်ဘုရင်ကို ရည်ဆောင်၍၊ ပုံစကားကို ဤသို့မြွက်ဆိုလိမ့်မည်။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်သောသူသည် ဆုံးလေပြီတကား။ ရွှေမြို့တော်သည် ဆုံးလေပြီတကား။

ကိုယ်တော်ရှင်သည် ဆိုးညစ်သောသူတို့၏ တောင်ဝှေးကိုလည်းကောင်း၊ အစိုးရသောသူတို့၏ ရာဇလှံတံကိုလည်းကောင်း ချိုးတော်မူပြီ။

လူတို့ကို အမျက်​ထွက်၍ အဆက်မပြတ်​ရိုက်သောသူ၊ လူမျိုးတို့ကို ဒေါသဖြင့်​အုပ်စိုးသောသူသည် ညှဉ်းဆဲခြင်းကိုခံရ၍၊ အဘယ်သူမျှ မဆီးတားပေ။

မြေကြီးတစ်ခုလုံးသည် ငြိမ်ဝပ်ချမ်းသာခြင်း​ရှိ၏။ သူတို့သည် သီချင်း​ဆိုသံနှင့် ကြွေးကြော်ကြ၏။

ထိုမှတစ်ပါး၊ ထင်းရှူးပင်နှင့် လေဗနုန်​အာရဇ်ပင်တို့ကလည်း၊ သင်လဲကျပြီး​သည်နောက်၊ ငါတို့ကို ခုတ်လှဲသောသူသည် မတက်မလာရဟု သင့်ကို ရည်ဆောင်၍ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်ကြ၏။

အောက်အရပ် ငရဲနိုင်ငံသည် သင်ရောက်လာသောအခါ၌၊ သင့်ကို ကြိုဆိုအံ့သောငှာ လှုပ်လေ၏။ သင်္ချိုင်းသားများဖြစ်သော၊ အမှန်စင်စစ်၊ လောကီမင်း​ခပ်သိမ်းတို့ကို သင့်အတွက်ကြောင့် နှိုးဆော်လေ၏။ အတိုင်းတိုင်း​အပြည်ပြည်မှ ခပ်သိမ်းသော ရှင်ဘုရင်တို့ကို သူတို့၏ရာဇပလ္လင်တို့မှ ထစေ၏။

၁၀ ထိုသူခပ်သိမ်းတို့က သင်သည်လည်း ငါတို့​ကဲ့သို့ အားနည်း၍​လာလေပြီလော။ သင်သည် ငါတို့နှင့်တူ၍​လာပါလေ​သလောဟု ဆို၍ ပြောကြ၏။

၁၁ သင်၏ဘုန်းအသရေကို သင်္ချိုင်းတွင်းသို့ ဆွဲချလေပြီ။ သင်၏တူရိယာမျိုး​အသံဗလံတို့ကို မကြားရလေပြီတကား။ သင့်အောက်၌ ပိုးလောက်များကို ခင်းလျက်၊ သင့်အပေါ်၌ ပိုးလောက်များကို ခြုံလျက်​ရှိပါသည်တကား။

၁၂ အို လူစီဖာ၊ နံနက်သား၊ သင်သည် ကောင်းကင်ဘုံမှ ကျလေပြီတကား။ အပြည်ပြည်တို့ကို နှိပ်စက်သောသင်သည်၊ မြေတိုင်​အောင်ခုတ်လှဲ ခံရလေပြီတကား။

၁၃ အကြောင်းမူကား၊ သင်၏စိတ်နှလုံး၌ တွေးလေသည်မှာ၊ ကောင်းကင်ဘုံသို့ ငါတက်မည်။ ဘုရားသခင်၏ကြယ်တို့​အပေါ်မှာ ငါ့ပလ္လင်ကို ငါ​ချီးမြှောက်မည်။ မြောက်မျက်နှာဘက် စည်းဝေးရာ​တောင်ပေါ်မှာ ငါထိုင်မည်။

၁၄ မိုးတိမ်ထိပ်ပေါ်သို့ ငါတက်မည်။ အမြင့်ဆုံးသောဘုရားကဲ့သို့ ငါနေမည်။

၁၅ သို့သော်လည်း၊ သင်သည် ငရဲနိုင်ငံ အနက်ဆုံးသောတွင်းထဲသို့ ဆွဲချခံရလေပြီ။

၁၆ သင့်ကို​မြင်သောသူတို့သည် စေ့စေ့ကြည့်ရှု၍ ဆင်ခြင်ပြီးလျှင်၊ ဆိုကြလိမ့်မည်ကား၊ မြေကြီးကို တုန်စေ၍၊ နိုင်ငံများကို လှုပ်ယမ်းသောသူကား၊ ဤလူလော။

၁၇ ထို့အတူ၊ လောကီနိုင်ငံကို တောရိုင်းကဲ့သို့ဖြစ်စေ၍၊ မြို့များကို ဖျက်ဆီးလျက်၊ မိမိ၏​အကျဉ်းသားများကို အကျဉ်းထောင်မှ လွှတ်၍​မပေးသောသူကား၊ ဤလူလော။

၁၈ အပြည်ပြည်မှ ခပ်သိမ်းသော ရှင်ဘုရင်တို့သည်၊ အထူးသဖြင့်၊ ခပ်သိမ်းသော သင်တို့သည် အယောက်တိုင်း မိမိသင်္ချိုင်းဂူ၌ ဘုန်းအသရေနှင့် အိပ်ကြ၏။

၁၉ သင့်ကိုမူကား၊ ရွံရှာဖွယ်သောသစ်ခက်ကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ ဓားဖြင့် ထုတ်ချင်းဖောက်ထိုး၍ ကွပ်မျက်ခံရသောသူတို့နှင့် ကျောက်စုတွင်းထဲသို့​ကျသောသူများ၏ ကျန်ကြွင်းသော​သူများ​ကဲ့သို့လည်းကောင်း ခြေဖြင့်​နင်းချေခံရသော အသေကောင်​သဖွယ် သင်၏သင်္ချိုင်း​တွင်းထဲက ထုတ်ပစ်​ရ၏။

၂၀ သင်သည် ထိုသူတို့နှင့်​ရောနှော၍ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်း​ကိုမခံရ။ အကြောင်း​မူကား၊ သင်သည် မိမိပြည်ကို ဖျက်ဆီး၍၊ မိမိလူမျိုးတို့ကို ကွပ်မျက်​လေပြီ။ မကောင်းမှု​ပြုသောသူတို့၏​အမျိုး​အနွယ်သည် ဂုဏ်အသရေ​အလျှင်း​မရှိရ​ဘဲဖြစ်​လိမ့်မည်။

၂၁ သူ၏​သားသမီးတို့သည် မထ၊ မြေကြီးကို​မပိုင်ဆိုင်၊ မြေမျက်နှာပြင်ကို မြို့များနှင့် နေရာ​မယူနိုင်​မည်အကြောင်း၊ ဘိုးဘေးတို့၏​ဒုစရိုက်များကြောင့်၊ ကွပ်မျက်ခြင်းကို ပြင်ကြလော့။

၂၂ အကြောင်းမူကား၊ ကောင်းကင်ဗိုလ်ခြေ​ကိုယ်တော်ရှင်​မိန့်တော်​မူသည်မှာ၊ ငါသည် သူတို့​တစ်ဖက်၌​ထ၍ ဗာဗုလုန်မြို့၏​နာမနှင့်၊ ကျန်ကြွင်းသော​သူကို​လည်းကောင်း၊ သားကို​လည်းကောင်း၊ တူကို​လည်းကောင်း ပယ်ဖြတ်မည်ဟု ကိုယ်တော်ရှင်​မိန့်တော်မူ၏။

၂၃ တစ်ဖန်လည်း​၊ ငါသည် ထိုမြို့ကို ဗျိုင်းများ​နေရာ၊ ရွှံ့ဗွက်များ​ရှိရာအရပ်​ဖြစ်စေမည်။ ဖျက်ဆီးခြင်း​တံမြက်စည်းဖြင့် လှည်းမည်ဟု ကောင်းကင်​ဗိုလ်ခြေ​ကိုယ်တော်ရှင်​မိန့်တော်မူ၏။

၂၄ ကောင်းကင်​ဗိုလ်ခြေ​ကိုယ်တော်ရှင်သည် ကျိန်ဆို၍ မိန့်တော်မူ​သည်ကား၊ ငါကြံ​စည်သည်​အတိုင်း၊ ဧကန်​အမှန်ဖြစ်၍၊ ငါစီရင်​လေသည့်​အတိုင်း၊ တည်ရ​လိမ့်မည်—

၂၅ အာရှုရိလူကို ငါ၏မြေပေါ်သို့ ဆောင်ယူ၍၊ ငါ၏​တောင်ရိုး​ပေါ်မှာ သူ့ကို​ခြေဖြင့်​နင်းချေမည်။ ထို့နောက်၊ သူ၏​ထမ်းပိုးကို သူတစ်ပါး​အပေါ်က​ရွှေ့၍၊ သူတို့​ပခုံးပေါ်မှာ​တင်သော သူ၏​ဝန်ကို ချရသော​အခွင့်ရှိ​လိမ့်မည်။

၂၆ ဤအရာ​သည်ကား၊ မြေကြီးတစ်ခုလုံးတွင် ကြံစည်​တော်မူသော အကြံအစည်​ဖြစ်၏။ ဤအရာ​သည်ကား၊ ခပ်သိမ်းသော​ပြည်သားတို့​အပေါ်မှာ ဆန့်တော်​မူသော လက်တော်ဖြစ်၏။

၂၇ ကောင်းကင်​ဗိုလ်ခြေ​ကိုယ်တော်ရှင်​ကြံစည်​တော်မူလေ၍၊ အဘယ်သူ ဖျက်လိမ့်​မည်နည်း။ သူ၏​လက်တော်ကို ဆန့်တော်မူ၍၊ အဘယ်သူ​လှန်လိမ့်​မည်နည်း။

၂၈ အာခတ်မင်းကြီး အနိစ္စ​ရောက်သော​နှစ်တွင်၊ ခံရသော​ကြမ္မာ​ဆိုးသတင်း​စကား​ဟူမူကား။

၂၉ ဖိလိတ္တိ​တစ်ပြည်လုံးတို့၊ သင်တို့ကို​ရိုက်သော​တုတ်ကျိုးသည်ကို​ထောက်၍၊ ဝမ်းမမြောက်ကြနှင့်။ ထိုမြွေ​အမျိုး​ထဲက မြွေဟောက်​ပေါက်လိမ့်မည်။ သူ၏အနွယ်​သည်လည်း ပျံတတ်သော​မီးမြွေဖြစ်​လိမ့်မည်။

၃၀ ဆင်းရဲ​သားတို့၏​သားဦး​တို့သည် စားရကြလိမ့်မည်။ ချို့တဲ့သော​သူတို့သည် ဘေးလွတ်လျက် အိပ်ရကြ​လိမ့်မည်။ ငါသည် သင်၏​အမြစ်ကို ငတ်မွတ်​ခေါင်းပါးခြင်း​ဘေးအားဖြင့်​သတ်၍၊ သင်၏​ကျန်ကြွင်းသော​သူကိုလည်း ထိုဘေးက ကွပ်မျက်​လိမ့်မည်။

၃၁ အိုတံခါး၊ ညည်းတွား​မြည်တမ်းလော့။ အို မြို့၊ ငိုကြွေး​မြည်တမ်း​လော့။ ဖိလိတ္တိ​တစ်ပြည်လုံး၊ သင်သည် ပြိုကွဲ​လျက်ရှိ၏။ မြောက်မျက်​နှာမှ မီးခိုး​ထွက်လာ၏။ မိမိအချိန်​ကျသောအခါ အဘယ်သူမျှ၊ တစ်ဦးတည်း​နေရလိမ့်မည် မဟုတ်။

၃၂ တပြည်​တနိုင်ငံတို့မှ​ရောက်လာသော သံ​တမန်တို့​အား အဘယ်သို့ ပြန်ပြောရ​မည်နည်း​ဟူမူကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်သည် ဇိအုန်မြို့ကို တည်ထောင်​တော်မူ​သည်ဖြစ်၍၊ သူ့လူမျိုးတို့၏ဆင်းရဲ​သားတို့သည် ထိုမြို့ကို ကိုးစား​ကြ၏။